Laatste grote rit vh jaar: Warsaw, Nurmberg, Eifel...

[pdv_moto]

een verslag, om de herinnering bij te houden.

laatste jaren veel rondgerden, en al tijdje niet meer geschreven.
een goed verslag moet je "dezelfde dag" doen, vind ik. dan is de herinnering het meest vers.

Maar ik heb laatse jaren te weinig geschreven. nu zit ik dus met "alleen de kaart en wat fotos" van veel reizen die eigenlijk Prachtige Herinneringen zijn..

Deze trip was er een van NL naar Polen, en terug via Nurmberg. Twee werk-dingessen.
En om dat ik motor rijdt... moest dat dus met de motor.
De meeste anderen deden het per vliegtuig of trein, een enkeling per koekblik.



Recording heeft allerlei problemen dus ik mis grote stukken route..
maar dit is de samenvatting:

verder: ik begin maar met "vandaag" de meest intense uren vd trip..
ik ben namelijk nogal eigenwijs tegen een sneeuwfront ingereden, en er "onderdoor" gedoken.
dat ging maar net goed.

 

[pdv_moto]

25Nov, bijna thuis...

TL;DR: rijd bij twijfel niet op de motor.
Waarschuwing: doe dit niet zelf
(tenzij je uit Polen komt en een KTM bezit, pools collegaatje reageerde doodleuk met een video van haarzelf in de sneeuw..).

Soms gok ik.
En vandaag reed ik frontaal een (smal) sneeuwfront in. Ik had geluk, het ging goed. Maar het was eng als de hel.
The Morning-View: (Ik vergat een screenshot van de weerradar te maken..)

Vanwege veel opgebouwde vermoeidheid had ik een echt goede nachtrust. Maar het wakker worden was een beetje een wrede verrassing. Na het checken van de parkeerplaats (zicht op de moto) en de weersvoorspelling en weerradar moest ik een beslissing nemen. Een bezoek aan de oudste dochter zou me regelrecht in het hogere deel van de Belgische Ardennen brengen, met groot risico op sneeuw en veelal onverharde wegen. Ik besloot eerst N-O te sprinten, waar het sneeuwfront er smaller uitzag op de radar, en ik zou op de Autobahn of andere goede, hopelijk schone wegen rijden.

Bovendien zit de vorst zo vroeg in het seizoen nog niet "in de grond", en als bewijs lagen er nog steeds plassen water op de parkeerplaats, zodat de meeste vallende sneeuw zou smelten als hij op de weg terechtkwam. En gezien de voldoende drukke wegen (en niet te veel sneeuw) zou eventuele vallende sneeuw snel "weggesmolten" worden. De omgevingstemperatuur was net gestegen van -0,5C naar +1,5C, wat ik als een goed teken beschouwde. Als ik mijn route zorgvuldig kies, N-oostelijk, zou ik waarschijnlijk door dat naderende sneeuwfront heen kunnen komen. (Ik heb eerder soortgelijke dingen gedaan, maar niet in de omgeving van Eiffel in Duitsland)

Screenshot van de daadwerkelijke route:

De grappige slinger naar NO die je in de route ziet, is dat ik het smalste deel van de sneeuwfront probeer te vinden.

Ik had "geluk". Zodra ik de Autobahn Noord opreed, begon de sneeuw serieus naar beneden te dwarrelen: ik raakte dat front, en verwachtte (in de hoop) dat het smal en niet te intens zou zijn.

De eerste sneeuw was oké, hij was niet te dik en smolt bij de landing. De temperatuur daalde snel van +2,0C naar 0C.

Maar al snel bleek de sneeuw te bestaan uit nogal Dik, Pluizig, Kleverig en Overvloedig. En het bleef hangen op de plekken waar weinig of geen verkeer was. Omdat dit Duitsland was, namen veel auto's de volledig besneeuwde linkerrijstrook om de langzame vrachtwagens (en de idiote motorfietsen) in te halen. Auto's hebben 4 wielen en kunnen bogen op winterbanden en opscheppen over rijvaardigheid... Maar op twee wielen moet ik wat voorzichtiger zijn.

Binnen zeer korte tijd was ik beperkt tot wat er nog over was van het "zwarte asfalt", opgeruimd door het vrij drukke verkeer op de rechterrijstrook. Uitstappen op een P(arking) of een Autohof (serviceterrein) was geen aantrekkelijke optie: alle afritten waren wit bedekt... De temperatuur was gedaald tot -0,5C. Ik probeerde rustig op de rechterrijstrook te blijven, terwijl het verkeer 60 km/u reed, wat ongewoon langzaam is voor een vlakke snelweg, maar het voelde een stuk veiliger vergeleken met de sneller rijdende, witte rijstrook aan de linkerkant.

Dus ongeveer 30 minuten lang volgde ik vrachtwagens + slowfolks. Ik voel dat er meer + meer "slush" in mijn rijstrook achterblijft, en probeer de "ride loose, trust the moto" -theorie toe te passen. In de hoop dat dit sneeuwfront net zo smal zou zijn als ik... gokte.

Helaas geen foto's want stoppen was geen optie...

Ik begon langzaam te wanhopen toen mijn rijstrookopties werden teruggebracht tot twee tamelijk smalle "vrachtwagensporen" (in feite één spoor, omdat ik niet het risico wilde nemen om van spoor te veranderen). Ik probeer niet in paniek te raken. Dat sneeuwfront leek zo smal en onschuldig op de weerkaart...

Nogmaals, ik had geluk.

De temperatuur liep op tot 1,5 graden Celsius... De sneeuwvlokken werden kleiner en natter. En heel plotseling veranderde de sneeuw in regen, en de weg keerde terug naar een geruststellend nat, zwart asfalt.

De rest van de rit had ik de luxe dat ik het koud had en dat ik langzaam nat werd door de herhaaldelijke behoorlijk hevige (regen)buien (water komt altijd ergens binnen...). Op de heldere momenten tussen de buien zag ik verschillende regenbogen (had meer foto's moeten maken).

Voor vanavond logeer ik bij familie in NL, en morgen wordt de "normale dienst" hervat vanuit Den Haag.



Moraal van het verhaal, zoals een ambitieuze jonge manager ooit tijdens een bijeenkomst zei:

Hoop is geen strategie.

(gebruik nooit het woord ‘hoop’ als je met (aspirant)managers praat, je wordt door die grap afgesneden bij je enkels…)

 

[pdv_moto]

hmm.
de essentie staat er, maarrrrr
bij nalezen blijkt dat ggl-translate mijn schrijfstijl niet kent, en een aantal rare vertalingen ophoest.
nakijken als ik meer tijd heb...

 

[Monster796]

Herkenbaar. Gelukkig niet het rijden in de sneeuw met de motor.

Ooit in de sales voor een Amerikaans software bedrijf gewerkt. Als je dan tijdens een forecast meeting durfde te zeggen "We hope to sell x amount " was het antwoord steevast: "Hope is NOT an sales strategy! "

 

[mean-machine]

Rijden in de sneeuw is niet mijn dingetje.
Dat is iets voor bikkels. Wel heel stoer!!

Enkele jaren terug had ik afspraak om motor in stalling te gaan zetten.
Precies bij opstappen vielen dikke sneeuwvlokken. Met 20km/h en in bochten nog langzamer erheen gereden.
Ik durfde nog niet naar de gas-handle te kijken. Nee, voor mij hoeft 't niet!

 

[jaap43]

Ik heb ook eens meegemaakt dat ik overvallen werd door een niet voorspelde sneeuwbui.
1 december, van Rotterdam naar Oudenbosch. Vertrokken om 10 uur met droog weer, Bij Moerdijk lichte regen maar dat deerde niet, was ik op gekleed. Ter hoogte van Zevenbergen ging de regen over in hagel zodat bij de afslag Oud Gastel/Oudenbosch de weg helemaal wit zag. Alleen in het bandenspoor kwam het zwart weer te zien. Wegdek was nog boven nul. Halverwege afslag - Oudenbosch ging het echt sneeuwen maar de band bleef contact met het wegdek houden, dus nog geen glibberen. Pas bij het begin van de bebouwde kom was de sneeuw vastgereden en glibberen geblazen. Ben op de stoep gaan rijden. Veilig aangekomen op de bestemming met de hoop dat bij vertrek er weer veilig te rijden zou zijn. Vertrek een uur moeten uitstellen tot er weer veilig te rijden was. Eens maar nooit weer.

 

[RoyalClub]

jeeej, pdv verhaaltje

vanavond ff lezen

 

[RR.]

Ik zou ook niet vertrouwen op de on board thermometer. Die van mij geeft steevast 2 tot 3 graden teveel aan.

 

[rojerasen]

Rijden in de sneeuw is niet mijn dingetje.
Dat is iets voor bikkels. Wel heel stoer!!

Enkele jaren terug had ik afspraak om motor in stalling te gaan zetten.
Precies bij opstappen vielen dikke sneeuwvlokken. Met 20km/h en in bochten nog langzamer erheen gereden.
Ik durfde nog niet naar de gas-handle te kijken. Nee, voor mij hoeft 't niet!

Eeen paar jaar geleden onderweg, ergens in Juni , terug van de Noordkaap ook overvallen door sneeuw. Gereden in het spoor van een vrachtwagen, ging wel goed, maar een tegenligger had kennelijk haast en spatte zoveel sneeuwbagger op dat mijn tank , schoot en de rest zoveel sneeuw kregen dat je er een sneeuwpop van had kunnen maken. Blij dat het sneeuwen ophield en na 30 kilometer was de weg beter te berijden

 

[Janenjoep]

Met de driewieler door de sneeuw, heerlijk! Knallen met het zijspan op de linkerbaan, vond verse sneeuw veiliger dan platgereden sporen op de rechterbaan. En links was ook veel vrijer. Wel met het span ondersteboven gegaan omdat ik bij een wegrestaurant op een ijsplaat even wilde proberen of je daar leuk kon driften... Heel even maar... Alles boven het stuur afgebroken en met de rechterspiegel in de hand maar rustiger verder gereden.

 

[rrblade]

Tijdens woonwerk verkeer (omgeving Rotterdam) ook een keer gehad dat het smiddags terug onverwacht flink begon te sneeuwen.
Maar ja je "moet" terug naar huis met de motor, dat zit in je hoofd.
Het is 15km snelweg en 3 km binnendoor en op de snelweg zal het wel goed berijdbaar zijn.

Dat ritje heeft wel indruk gemaakt.
Op de snelweg kon ik wel met het verkeer op de rechterbaan meerijden (ca50 km/h), maar versnellen en remmen was moeilijk. Ik had toen een Aprilia Tuono (1e generatie) zonder tractioncontrol of ABS. Gasgeven was slippen, dus ook maar niet te veel remmen en geen onverwachte stuur bewegingen. Al helemaal geen baantje wisselen.

Inmiddels was het harder gaan sneeuwen en er bleef een laag sneeuw op de weg liggen.

Na de snelweg de wijk in. In het begin doorgaande asfaltweg, maar daarna een weg van klinkers die lekker bol is, waarin ook een leuke s bocht ligt.
Dat was zweten. Stapvoets, glijdend met "handen en voeten" die bochten door.
Verrek, zit er lekker een auto achter je te duwen in die bochten, , iemand die totaal niet beseft dat je amper op 2 bandjes kan blijven staan.
Het spookt door je hoofd , als ik nu val , lig ik onder die auto.
Dus vele minder aardige verwensingen naar de dame in kwestie zaten in mijn gedachte.

Opluchting na de bocht, heelhuids erdoor gekomen , nu nog maar een paar 100 meter.
Tja , wel met 2 hoge verkeers drempels. Hier kwam ik zonder hulp van omstanders niet zelf overheen. Achterbandje had totaal geen grip.

Thuisgekomen en de Tuono onbeschadigd in de garage gezet. "Dit nooit meer"
Ik heb na deze ervaring niet meer de motor genomen als er iets van sneeuw werd voorspeld.