Chris ofc
MF veteraan
- 25 dec 2012
- 5.025
- 2.579
De motorrijder en de kerst elfjes
Het was kerstavond en de sneeuw viel met bakken uit de hemel. In de omgeving van Berkel-Enschot reed een motorrijder door de sneeuw. Hij was onderweg naar zijn familie om kerst te vieren, maar de sneeuwval werd steeds heviger.
Plotseling gleed de motorrijder uit en kwam vast te zitten in de sneeuw. Hij probeerde zijn motor los te krijgen, maar het was tevergeefs.
De motorrijder was bang, hij wist niet wat hij moest doen. Hij was ver van huis en het was al laat. Hij dacht dat hij niet meer thuis zou kunnen komen voor kerst.
Toen zag hij in de verte een lichtje. Hij liep erheen en kwam bij een boerderij aan. Hij klopte op de deur en een vriendelijke boerin deed open.
“Kan ik u helpen?” Vroeg de boerin.
“Ik ben vast komen te zitten in de sneeuw,” zei de motorrijder. “Kan ik hier misschien slapen vannacht?”
“Natuurlijk”, zei de boerin. “Kom binnen”.
De boerin gaf de motorrijder een warme kop erwtensoep en een bed in de schuur tussen de koeien. De motorrijder was blij dat hij er niet alleen voor stond deze nacht.
De volgende ochtend werd de motorrijder wakker. Hij keek uit het raam en zag dat de sneeuw gestopt was met vallen. Hij bedankte de boerin voor het verblijf en liep weer terug naar zijn motor. Deze zat nog steeds vast in de sneeuw.
“Wat moet ik nu doen?” dacht de motorrijder.. Nu kom ik nooit op tijd thuis voor kerst.
Toen hij alle hoop had opgegeven hoorde hij een zacht geluid. Hij keek om en zag een groep kerst elfjes uit de bossen komen.
“Wat doen jullie hier?” vroeg de motorrijder.
“Wij zijn hier om je te helpen” zei de kleinste kerst elf. Wij gaan rupsbanden onder je motor zetten zodat je toch naar huis kunt.
De kerst elfjes werkte snel en binnen een paar minuten waren de rupsbanden onder de motor gezet.
“Bedankt” zei de motorrijder. “Ik ben jullie eeuwig dankbaar”
De motorrijder stapte op zijn motor en reed weg. Hij was dolblij dat hij toch nog naar huis kon voor de kerst.
Toen hij thuiskwam, was zijn familie dolblij hem te zien. Ze hadden een heerlijk kerstdiner klaargemaakt en er was een grote kerstboom neergezet in de woonkamer.
De motorrijder vertelde zijn familie over de kerst elfen die hem hadden geholpen. Zijn familie geloofde hem niet meteen, maar ze waren blij dat hij veilig thuis was. Ondertussen begon het weer te sneeuwen buiten.
Toen de motorrijder net zijn eerste hap wilde nemen van zijn soep werd er op de voordeur geklopt. Het waren de kerst elfen.
De kerstman was verdwaald in het bos. Hij was op weg naar een huis om cadeautjes te bezorgen, maar hij was waarschijnlijk de weg kwijtgeraakt. De kerst elfen kwamen niet door de dikke sneeuw om hem te kunnen gaan zoeken.
De kerst elfen wisten dat ze hem moesten vinden, anders zouden de kinderen in het hele land geen cadeautjes krijgen. Ze vroegen de motorrijder om hulp; ze wisten dat hij goed kon navigeren in het bos en nu een motor had met rupsbanden. De motorrijder stemde toe hen te helpen.
Twee elfen in de zij koffers; een in de top koffer en onderweg gingen ze; het bos in. Op zoek naar de kerstman.
De kerst elfjes en de motorrijder zochten het hele bos af. Ze vroegen aan alle dieren of ze de kerstman hadden gezien. Ze kwamen langs eekhoorns, herten, bevers en zelfs een wolf.
De wolf was een beetje bang voor de kerst elfjes en de motorrijder. Hij had nog nooit mensen in het bos gezien. Maar de kerst elfjes waren vriendelijk en ze vertelden de wolf dat ze de kerstman aan het zoeken waren.
De wolf was bereid om te helpen. Hij wist waar de kerstman zich bevond. Hij leidde de kerst elfjes en de motorrijder naar een klein hutje in de buurt van een rivier.
Toen ze bij het hutje aankwamen, was de wolf ineens verdwenen. De kerst elfjes en de motorrijder waren een beetje ongerust. Ze wisten niet of het nou zo een goed idee was om een wolf te vertrouwen.
Plotseling hoorden ze een geluid. Het was een luid gebrul. De kerst elfjes en de motorrijder draaiden zich om en zagen een groep wolven aankomen.
De wolven waren wel geïnteresseerd in een lekkere kerstmaaltijd
De kerst elfjes waren bang. Ze wisten niet wat ze moesten doen. De motorrijder was echter niet bang. Hij trok aan het gas en zijn motor gromde luid.
Het geluid van de motor was zo luid dat de wolven geschrokken terugdeinsden. Ze hadden nog nooit zoiets gehoord en rende weg uit angst.
Uiteindelijk vonden ze de kerstman in een verlaten kapelletje.
De kerstman was blij om de kerst elfen en de motorrijder te zien. Hij was vastgelopen in het bos en wist niet meer wat hij moest doen.
De kerst elfen hielpen de kerstman op de motor en ze brachten hem samen met de motorrijder terug naar zijn slee.
De kerst elfjes, de motorrijder en de kerstman namen afscheid van elkaar. Ze wisten dat ze vrienden voor het leven waren geworden.
Dankzij de hulp van de motorrijder konden de kinderen in het hele land toch nog een gelukkige kerst vieren.
Het was kerstavond en de sneeuw viel met bakken uit de hemel. In de omgeving van Berkel-Enschot reed een motorrijder door de sneeuw. Hij was onderweg naar zijn familie om kerst te vieren, maar de sneeuwval werd steeds heviger.
Plotseling gleed de motorrijder uit en kwam vast te zitten in de sneeuw. Hij probeerde zijn motor los te krijgen, maar het was tevergeefs.
De motorrijder was bang, hij wist niet wat hij moest doen. Hij was ver van huis en het was al laat. Hij dacht dat hij niet meer thuis zou kunnen komen voor kerst.
Toen zag hij in de verte een lichtje. Hij liep erheen en kwam bij een boerderij aan. Hij klopte op de deur en een vriendelijke boerin deed open.
“Kan ik u helpen?” Vroeg de boerin.
“Ik ben vast komen te zitten in de sneeuw,” zei de motorrijder. “Kan ik hier misschien slapen vannacht?”
“Natuurlijk”, zei de boerin. “Kom binnen”.
De boerin gaf de motorrijder een warme kop erwtensoep en een bed in de schuur tussen de koeien. De motorrijder was blij dat hij er niet alleen voor stond deze nacht.
De volgende ochtend werd de motorrijder wakker. Hij keek uit het raam en zag dat de sneeuw gestopt was met vallen. Hij bedankte de boerin voor het verblijf en liep weer terug naar zijn motor. Deze zat nog steeds vast in de sneeuw.
“Wat moet ik nu doen?” dacht de motorrijder.. Nu kom ik nooit op tijd thuis voor kerst.
Toen hij alle hoop had opgegeven hoorde hij een zacht geluid. Hij keek om en zag een groep kerst elfjes uit de bossen komen.
“Wat doen jullie hier?” vroeg de motorrijder.
“Wij zijn hier om je te helpen” zei de kleinste kerst elf. Wij gaan rupsbanden onder je motor zetten zodat je toch naar huis kunt.
De kerst elfjes werkte snel en binnen een paar minuten waren de rupsbanden onder de motor gezet.
“Bedankt” zei de motorrijder. “Ik ben jullie eeuwig dankbaar”
De motorrijder stapte op zijn motor en reed weg. Hij was dolblij dat hij toch nog naar huis kon voor de kerst.
Toen hij thuiskwam, was zijn familie dolblij hem te zien. Ze hadden een heerlijk kerstdiner klaargemaakt en er was een grote kerstboom neergezet in de woonkamer.
De motorrijder vertelde zijn familie over de kerst elfen die hem hadden geholpen. Zijn familie geloofde hem niet meteen, maar ze waren blij dat hij veilig thuis was. Ondertussen begon het weer te sneeuwen buiten.
Toen de motorrijder net zijn eerste hap wilde nemen van zijn soep werd er op de voordeur geklopt. Het waren de kerst elfen.
De kerstman was verdwaald in het bos. Hij was op weg naar een huis om cadeautjes te bezorgen, maar hij was waarschijnlijk de weg kwijtgeraakt. De kerst elfen kwamen niet door de dikke sneeuw om hem te kunnen gaan zoeken.
De kerst elfen wisten dat ze hem moesten vinden, anders zouden de kinderen in het hele land geen cadeautjes krijgen. Ze vroegen de motorrijder om hulp; ze wisten dat hij goed kon navigeren in het bos en nu een motor had met rupsbanden. De motorrijder stemde toe hen te helpen.
Twee elfen in de zij koffers; een in de top koffer en onderweg gingen ze; het bos in. Op zoek naar de kerstman.
De kerst elfjes en de motorrijder zochten het hele bos af. Ze vroegen aan alle dieren of ze de kerstman hadden gezien. Ze kwamen langs eekhoorns, herten, bevers en zelfs een wolf.
De wolf was een beetje bang voor de kerst elfjes en de motorrijder. Hij had nog nooit mensen in het bos gezien. Maar de kerst elfjes waren vriendelijk en ze vertelden de wolf dat ze de kerstman aan het zoeken waren.
De wolf was bereid om te helpen. Hij wist waar de kerstman zich bevond. Hij leidde de kerst elfjes en de motorrijder naar een klein hutje in de buurt van een rivier.
Toen ze bij het hutje aankwamen, was de wolf ineens verdwenen. De kerst elfjes en de motorrijder waren een beetje ongerust. Ze wisten niet of het nou zo een goed idee was om een wolf te vertrouwen.
Plotseling hoorden ze een geluid. Het was een luid gebrul. De kerst elfjes en de motorrijder draaiden zich om en zagen een groep wolven aankomen.
De wolven waren wel geïnteresseerd in een lekkere kerstmaaltijd
De kerst elfjes waren bang. Ze wisten niet wat ze moesten doen. De motorrijder was echter niet bang. Hij trok aan het gas en zijn motor gromde luid.
Het geluid van de motor was zo luid dat de wolven geschrokken terugdeinsden. Ze hadden nog nooit zoiets gehoord en rende weg uit angst.
Uiteindelijk vonden ze de kerstman in een verlaten kapelletje.
De kerstman was blij om de kerst elfen en de motorrijder te zien. Hij was vastgelopen in het bos en wist niet meer wat hij moest doen.
De kerst elfen hielpen de kerstman op de motor en ze brachten hem samen met de motorrijder terug naar zijn slee.
De kerst elfjes, de motorrijder en de kerstman namen afscheid van elkaar. Ze wisten dat ze vrienden voor het leven waren geworden.
Dankzij de hulp van de motorrijder konden de kinderen in het hele land toch nog een gelukkige kerst vieren.
.
