Enfin, Jeroen gaat met 1e klas ticket een dagje treinen. De avond er voor natuurlijk de route gecheckt op eventueel te verwachten spoorwegwerk, niets van dat al. ’s Ochtends nog even gecheckt: geen verwachtte vertraging. Omdat ik nog niet precies weet waar ik bij station Hilversum Sportpark kan parkeren vertrek ik maar voortijdig. Maar dat viel dus enorm mee, dus ik was ruim voor tijd klaar met het achterlaten van de RS.
Beetje spannend wel misschien, zo pontificaal naast een vestiging van RoC Amsterdam.
Het begint al lekker na het voorspoedig parkeren van de motorfiets bij station Hilversum Sportpark.
De trein van 07:11 is een half uur vertraagd en komt daarmee volgens schema tegelijk het station binnenlopen met de trein van 07:41. Het zal wel. Terwijl tegenover een trein het station komt binnen rollen kondigt een ingeblikte mevrouw via de Public Adress om 07:35 aan dat de Sprinter van 07:11 over enkele ogenblikken zal vertrekken. Ik versta van deze boodschap uiteraard alleen de herhaling. Nu moet u weten dat er slechts 1 keer per 15 minuten een trein langs dit station komt. Elk kwartier zijn er dus 14 minuten ter beschikking van het omroepsysteem van de NS om de vertwijfelde analfabetische en/of visueel gehandicapte NS-reiziger
(er is immers zo'n nieuwerwets informatie beeldbuis die hetzelfde te melden heeft) te vertellen hoe het vandaag met de komst van de te verwachten trein staat, maar steevast lukt het de omroepster om exact op het moment dat een trein voorbij boemelt haar “tekst-van-afstand” door de luidsprekers te laten galmen. Zonder het voorbij stiefelen van een trein is deze omroep al nauwelijks verstaanbaar. . . Enfin, dit was sinds ruim een jaar weer mijn eerste trein ervaring en ook de vorige keer (met schoonvader naar het Rijksmuseum “De Late Rembrandt”) geschiedde de omroep dat onze trein 14 minuten later dan gepland kwam, precies in het voorbij denderen van de trein in tegenovergestelde richting.
Maar goed, daar was de trein dan, afhankelijk van hoe je het bekijkt, precies op tijd of een half uur te laat.
Enfin, ik zat geïnstalleerd, ik zou een reactie op een artikeltje in het blad van de Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers tikken. We zijn op weg… En nog geen 4 (!) minuten later strand de Sprinter op station Hilversum. Geen nood, de conducteur roept om dat, als we heel snel zijn, we in de Sprinter komende vanuit Amersfoort richting Den Haag CS kunnen springen, die staat voor ons klaar op spoor 4. Om daar te komen moest ik wel ff trap af, door een tunnel en trap weer op, nadat ik eerst gehaast de hele handel weer bij elkaar had geveegd. Gelukkig wekte mijn ietwat versnelde gestrompel het medeleven op van de wachtende conducteur en -trice, direct nadat ik binnen kwam werd de deur gesloten. Gelukzalig nam ik weer plaats in de Eerste klasse die geheel en al identiek was aan de ruimte die ik even daar voor op spoor 2 achter me had gelaten.
Gelukkig had ik een diepte-investering gedaan en €12 stukgeslagen om mij op dit retourtje in de Eerste Klasse legaal te mogen begeven. Nou, die "1e Klasse" is ook niet meer wat het ooit geweest is. Ter nauwer nood kan de laptop nog op de schoot genomen worden. Eigenlijk koop je met je 1e klas kaartje de luxe om te kunnen zitten op een manier die in Denemarken nog niet zou kunnen tippen aan de 2e klasse aldaar… En dan had ik in die trein in Denemarken ook nog gratis WiFi.
In 2013 dagje over Billund/Vejle, zoonlief mee en naar Aarhuus gegaan per trein.
Enfin, na deze getrokken sprint-met-knie-klus-handicap weet ik dus waarom die treinen tegenwoordig “Sprinter” heten. Om op tijd aan te komen wordt van je als passagier verwacht zo nu en dan tussen die treinen door een sprintje te trekken. Goed tegen de trombose zullen we maar zeggen, met al dat lange zitten. Oh nee, meer dan de helft van de cliëntèle mag blijven staan, dat was ook zo.
Al met al mag ik uiteindelijk niet klagen, de chauffeur duwt de “Voorwaarts-hendel” tegen de voorste stop waardoor ik slechts 5 minuten later op station Hoofddorp uit de trein stap dan volgens de planner (met 0 overstappen dan weliswaar) de bedoeling was geweest. Vriendelijke conductrices gezien, zowel heen als terug, maar ik ben voor het komende jaar hopelijk wel weer even klaar met de NS.
Oh ja, het seminar was boven verwachting gezellig en leerzaam en het werd binnen een mooie tijd afgerond, dat dan weer wel. De lunch was ook zwaar OK, zeker gezien het feit dat deze “gratis” was (nou ja, bekostigt door het Rijk dus mede mogelijk gemaakt door uw onvrijwillige financiële steun, waarvoor welgemeend mijn dank!).