Mijn collega was terug van een vakantie in Canada en had, wegens verhuisperikelen, de afgelopen 5 weken geen rit van langer dan 5 kilometer gedaan met de motor. Daar kon best verandering in worden gebracht, hij had ook nog steeds een proefrit op een GS te goed om te helpen de knoop door te hakken welke motor als vervanging voor de auto gaat dienen (woon-werk). De RT had hij al eens bereden, de RS de volle 500 meter (toen was ik al klaar met de Multistrada waar hij mee was en die ik dus even achter hem aan moest laten rollen...) maar de waterkoker GeeEsss was nog niet door hem bereden. Belletje met Van Harten en leuk inrijritje uitgestippeld:
Zo gek veel occasions staan er nu niet in de showroom, wel wat demo fietsen en uiteraard exemplaren van de hageltjenieuwe 2017 Euro4 modellen. De occasion met leuk Ducati rood is wel grappig: rode BMW embleempjes met richtingaanwijzer er onder, GSA kruisspaakwielen en GSA scherm. Hij staat hem prima:
Maar om de heftig gepoetste okaazie de straat op te rollen... Kijken hoe een waterkoker rolt lukt ook wel met een demo en ook die stond Ingmar prima:
En, op mijn verzoek, Ingmar was deze keer op zijn geliefde Ducati Monster, u ziet hem bij de rode pijl.
Ingmar was erg enthousiast over het gemak waarmee de forse GS zich liet sturen. Het karakter van de waterkoker beviel hem ook uitstekend.
Terug richting Lage Vuursche stapte ik bij de carpool bij de Goudreinet op zijn Monster en hij op mijn RS zodat hij ook iets meer dan 500 meter kon proberen. Dat zou wel staan of vallen met het gegeven of ik de Ducati Monster langer dan 500 meter wenste te besturen. Nou, dat Monster ding vond ik duidelijk beter te verteren dan het Multistrada apparaat. Wellicht had ik die MTS wat meer tijd moeten gunnen, maar het Monsterding was naar mijn idee beduidend gemoedelijker. Ik blijk een verwend apennest, geen versnelling indicatie, toch een aantal keer de Duc in de N gedrukt voor de rotonde i.p.v. de 2 omdat ik dus niet goed geteld had. Hoewel ik het Monsterding beduidend prettiger in de omgang vond dan het MTS martelwerktuig zal ik niet zo snel te betrappen zijn op een aanschaf van een Ducati.
Ik heb het knopen-doorhak-proces voor Ingmar niet bepaald makkelijker gemaakt met het stukje RS achter het GS gebeuren aan. De eReS vind hij toch ook een hele fijne fiets die zich eigenlijk net zo gemakkelijk door de bochtjes laat duwen als de GeeEs.
Zie hem maar pijnzend koekeloeren naar de RS..
Maar uiteindelijk is voor hem de zithouding doorslaggevend. Als ie sportief wil, dan pakt ie het Monsterding wel uit de schuur. Want daar kan waarschijnlijk toch geen afscheid van genomen worden.
Maar goed, 3 motoren in de schuur, dat komt in de beste families voor . . .
Het was een lekker motordagje, begonnen in de vroegte met een retourtje Tijger Leathers om voor de RT het verwarmingselement in het zadel te laten knutselen, daarna het lekkere bochtjes werk om Amersfoort heen. Geen enkele last ook van de knie, ook wel prettig.