ducati monster of buell?

Ik zou er best een monster bij willen hebben.

full
 
Ben naar het autosalon in Brussel geweest (voor de 3 paleizen met motoren uiteraard) en heb veel tijd doorgebracht op de stands van Ducati en Buell.
Ducatistand was de eerste, en bij het zien van de Monster S2 was ik onmiddelijk verkocht.
Tot ik op de stand van Buell kwam natuurlijk, toen rees er opnieuw twijfel. Als je op een Buell plaatsneemt overvalt een heerlijk gevoel van onoverwinnelijkheid je meteen. Lijkt me wel vrij angstaanjagend om er als beginnend motorrijder mee te rijden, wegens de wel zeer korte voorvork. Prachtige bike... maar de Monster is dat ook natuurlijk. De koppeling van de Buell voelt ook veel zwaarder aan dan die van de Monster S2, en ik kan me voorstellen dat dat in de stad behoorlijk lastig kan zijn. Monster heeft een heerlijk geluid, Buell heb ik nog nooit horen draaien, dus hier wint de Monster het voorlopig. Naar het buitenland rijden lijkt me met een Buell ook niet zo praktisch wegens zeer weinig ruimte voor bagage.
Rationeel gezien kies ik dus zonder twijfel voor de Duc, maar als ik mijn gevoel laat meetellen blijft het een zeer moeilijke keuze.
 
Zou kunnen dat het een kwestie van wennen is natuurlijk, maar zelfs had ik het gevoel dat je bij het minste aanraken van de voorrem over het stuur zou geslingerd worden. Heb wel al meerdere keren gelezen dat dit slechts schijn is en dat je er snel aan went.
 
Ben blijkbaar niet de enige die dat gevoel had:
"Toch komt er, dankzij die ultrakorte wielbasis, ook een minder puntje bovendrijven. Vooral als je er nog niet aan gewend bent, en dus nog niet helemaal alles optimaal gecoördineerd uitvoert, kan bij een gecombineerde actie als remmen en een bocht insturen het gevoel ontstaan dat de motor over het voorwiel heen wil rijden. Ik weet zo gauw even niet waar ik het mee vergelijken moet, maar het is duidelijk een gevolg van de geometrie; je remt, laat los, en doordat de motor vóór je toch al zo goed als afwezig is en daarbij dus nóg eens korter wordt door het duiken van de voorkant, heb je dus echt het gevoel dat het hele zaakje zo kan omslaan. Het kan ook iets te maken hebben met het feit dat de rem zo verschrikkelijk opricht. Dit verschijnsel heeft me toch een paar keer overvallen, en natuurlijk juist op die momenten dat het nét even niet uitkwam. Je kent het wel; lekker vloeiende bocht, toch iets te enthousiast genomen, raak de rem alleen maar aan en knal! De hele fiets staat kaarsrecht op en is niet meer van plan iets aan zijn koers te doen."

MAAR: "De oplossing is gelukkig eenvoudigweg platgooien; het ding heeft grondspeling zat, maar het vraagt wel even de aandacht. Maar goed; stel dus dat je er wél rekening mee houdt en je laat vervolgens de rem weer los... precies, dan duikt het hele zaakje dus gretig de bocht weer in. Maar dat is geen nadeel, toch?"
 
Dit komt meer door die grote schijfrem in het voor wiel,dat is net ook het nadeel van zo´n velgrem
Maar je went overal aan
Ben blijkbaar niet de enige die dat gevoel had:
"Toch komt er, dankzij die ultrakorte wielbasis, ook een minder puntje bovendrijven. Vooral als je er nog niet aan gewend bent, en dus nog niet helemaal alles optimaal gecoördineerd uitvoert, kan bij een gecombineerde actie als remmen en een bocht insturen het gevoel ontstaan dat de motor over het voorwiel heen wil rijden. Ik weet zo gauw even niet waar ik het mee vergelijken moet, maar het is duidelijk een gevolg van de geometrie; je remt, laat los, en doordat de motor vóór je toch al zo goed als afwezig is en daarbij dus nóg eens korter wordt door het duiken van de voorkant, heb je dus echt het gevoel dat het hele zaakje zo kan omslaan. Het kan ook iets te maken hebben met het feit dat de rem zo verschrikkelijk opricht. Dit verschijnsel heeft me toch een paar keer overvallen, en natuurlijk juist op die momenten dat het nét even niet uitkwam. Je kent het wel; lekker vloeiende bocht, toch iets te enthousiast genomen, raak de rem alleen maar aan en knal! De hele fiets staat kaarsrecht op en is niet meer van plan iets aan zijn koers te doen."

MAAR: "De oplossing is gelukkig eenvoudigweg platgooien; het ding heeft grondspeling zat, maar het vraagt wel even de aandacht. Maar goed; stel dus dat je er wél rekening mee houdt en je laat vervolgens de rem weer los... precies, dan duikt het hele zaakje dus gretig de bocht weer in. Maar dat is geen nadeel, toch?"
 
Ik heb met een buell gaan rijden.
Zeer knappe fiets.
Maar ik vond als je erop zit,precies een "echte"fiets is.
Ik miste iets.
Reed wel zeer goed.
Dan ben ik met een monster gaan rijden.
Een s4r.
Een beest.
Rijd goed,zit goed.
Kortom voor mij is het de ducati geworden.
Maar,buell oogt wel zeer knap!
Maar toch is de s4r iets speciaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
Ik heb met een buell gaan rijden.
Zeer knappe fiets.
Maar ik vond als je erop zit,precies een "echte"fiets is.
Ik miste iets.
Reed wel zeer goed.
Dan ben ik met een monster gaan rijden.
Een s4r.
Een beest.
Rijd goed,zit goed.
Kortom voor mij is het de ducati geworden.
Maar,buell oogt wel zeer knap!
Maar toch is de s4r iets speciaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Gefeliciteerd!!!

ahum... Den Bosch Monster Meeting 2005
 
Terug
Bovenaan Onderaan