MF Flevoland deel XXX
- Onderwerp starter Tyl
- Startdatum
- Status
zoek zelf maar http://babes.flabber.nl/
Timbo
MF veteraan
- 18 mei 2003
- 8.769
- 0
Peyote, Mescaline
"Veel woorden en verzen van schrijvers en dichters kunnen niet in hun volledige betekenis begrepen worden, ben ik geneigd
te zeggen, door iemand die nooit onder de invloed van mescaline is geweest..."
(H. Havelock Ellis, The World of Dreams, 1911)
Een kleine, stekelloze cactus groeit in Zuid-Texas en Noord-Mexico. Het is maar een bescheiden plant met kleine bloemen, deze
Lophophora Williamsii beter bekend als PEYOTE. Toch speelt deze plant een grote rol in de religie en cultuur van de Indianen
van Midden-Amerika en vinden wij haar afgebeeld al ver voor onze jaartelling.
Nog steeds staat peyote in hoog aanzien bij de oorspronkelijke bevolking van deze streken, de Huichols, en tegenwoordig ook
bij entheogene onderzoekers over de hele wereld. Peyote staat centraal in de shamanistische rituelen van een oeroude, maar
nog springlevende religie, die verrassend vrij is gebleven van de invloed van Spaanse kolonisten en de kerk.
Toen de Noordamerikaanse Indianen in de loop van de vorige eeuw bijna volledig van hun land en hun cultuur beroofd waren,
keerden velen zich tot de voorouderlijke peyote-cultus van de Huichols. De Native American Chruch onstond en het rituele gebruik
van de cactus verspreidde zich onder vele stammen, tot in Canada toe. Deze namen wel christelijke elementen in hun rituelen
op. De Comanche-hoofdman Quanah Parker zei aan het begin van deze eeuw: "De blanken gaan naar hun kerken en praten daar over
Christus; wij blijven in onze tipi’s en praten met Christus."
De Huichols, die al in de achttiende eeuw in naam gekoloniseerd waren, maar die nooit een echte bezetting kenden door de ontoegankelijkheid
van hun gebied, zijn zich zeer bewust van de heiligheid van peyote en worden sinds de Mexicaanse onafhankelijkheid nauwelijks
meer lastig gevallen door kerk of autoriteiten. De cactus is in heel Mexico te koop als medicijn tegen vele ziekten, zoals
blindheid, bronchitis, eigenlijk alle kwalen, want "de geest" geeft adviezen voor genezing. Toen een journalist bij een Indiaan
naar dit middel informeerde, kreeg hij te horen dat aspirine een drug is, maar peyote heilig.
Het eerste verslag van een blanke over peyote-gebruik komt uit 1897 en spoedig daarna publiceerde de beroemde psycholoog Havelock
Ellis over zijn ervaringen in het British Journal of Medicine. In 1897 ontdekte men de entheogene stof in peyote en noemde
deze mescaline. Deze stof werd in 1919 voor het eerst synthetisch gemaakt en in de jaren daarna door vele wetenschappers,
kunstenaars en andere onderzoekers onderzocht. De Engelse schrijver Aldous Huxley is waarschijnlijk de bekendste beschrijver
van mescaline en LSD-ervaringen, maar zeker niet de enige. Een van de eerste blanken die deelnam aan een Indiaans peyote-ritueel
was de Franse schrijver Antonin Artaud, die in de jaren dertig naar Mexico reisde. Hij schreef een aantal fascinerende verslagen
over zijn avonturen bij de Tarahumaras:
"Ik heb in de Mexicaanse bergen peyote genomen, een hoeveelheid die bij de Tarahumaras voor twee of drie dagen genoeg is,
en ik geloof dat het de drie gelukkigste dagen van mijn leven waren. Niet langer had ik genoeg van mezelf, ik zocht niet meer
naar een reden om verder te leven, ik hoefde mijn lichaam niet meer rond te slepen..."
De curandero (priester, shamaan) zingt bij het grote peyote-ritueel, "Kauw goed, kauw goed, dan zul je je leven zien."
De Indianen gebruiken de cactus niet alleen om helderziend te worden, maar ook als medicijn. "De vrouw nam een flinke cactus,
sneed de onderkant af, tilde haar lange, prachtig geborduurde rok op een veegde met de vochtige onderkant langs haar benen,
vooral op plaatsen waar schrammen en wondjes zaten, veroorzaakt door de lange tocht door de woestijn. Ze legde uit dat de
peyote niet alleen honger en dorst verdrijft en de geest verheft, maar ook wonden geneest en infecties voorkomt."
Duizenden Indianen maken jaarlijks een pelgrimstocht naar Wirikuta, het geestelijke land van de voorouders, waar de peyote
vandaan komt. De pelgrims komen langs plaatsen die je tevergeefs op de kaart zult zoeken, maar die wel op de geestelijke landkaart
van de peyote-reizigers staan aangegeven: Poort naar de Wolken; Vagina; Waar Onze Moeders Wonen et cetera. Onder invloed van
de plant trekken de pelgrims door een fantastisch landschap waarin de geschiedenis van het universum is vastgelegd door hun
voorouders. Voor de Indianen betekent de toch naar Wirikuta hetzelfde als een reis naar Mekka voor een moslim of naar Benares
voor een hindoe.
De schrijver Carlos Castenada heeft veel gedaan voor het verspreiden van kennis over de peyote-religie in het Westen. In een
lange reeks boeken beschrijft Castenada (sommigen zeggen dat achter deze naam een hele groep onderzoekers schuilgaat) zijn
ervaringen met de curandero Don Juan. Iedere deelnemer aan een peyote-bijeenkomst mag hetzelfde magische middel gebruiken
als de meest ervaren curandero, zodat hij zonder tussenkomst van priesters en goeroes direct contact met de geest kan maken.
De Indianen delen hun diepste geheimen met de geïntereseerde vreemdelingen die in grote getale uit de Verenigde Staten komen:
"Want wij zijn allen, wij zijn allen, wij zijn allen kinderen van een prachtig gekleurde bloem. Er is niemand, er is niemand
die spijt heeft van wat wij zijn."
In de loop der jaren hebben miljoenen mensen Castenada’s boeken gelezen. Het probleem is alleen dat peyote en mescaline hier
moeilijk te krijgen zijn. Maar het is er wel. Er zijn chemici die in hun laboratorium kleine hoeveelheden synthetische mescaline
produceren, die via niet-commerciële circuits gedistributeerd worden. Deze mescaline is heel zuiver en van uitstekende kwaliteit.
Ook wordt er op zeer kleine schaal uit de Verenigde Staten echte mescaline aangevoerd, die op dezelfde manier verspreid wordt.
En ten slotte zijn er toeristen die uit Mexico de gedroogde peyote meebrengen. Het is het beste van tevoren te vasten, als
je kunt een dag of langer, een tijd geen alcohol te gebruiken en rekening te houden met de voedingsaanwijzingen die je verderop
na "Ayahuasca/Yage" aantreft. Peyote smaakt buitengewoon bitter. De Indianen zeggen dat je jezelf opeet; daarom kan de een
de smaak beter verdragen dan de ander. Van de mescaline-kristallen neem je een kwart tot een half gram; van de peyote-cactus
eet je zoveel je wilt of kunt. Peyote moet je heel goed kauwen wat niet gemakkelijk is. De misselijkheid gaat voorbij. Als
je moet overgeven, gaat de werking niet verloren. Van de kristallen zul je minder last hebben.
Ook voor mescaline en peyote geldt dat het een poosje duurt voordat je het effect voelt. Daarna kun je een van de meest goddelijke
ervaringen van je leven hebben. Mescaline doet aan LSD-25 denken, maar het is zachter, kleuriger en warmer, aards, vriendelijk
en prettig. Op een stil strand, een open veld, in bossen, duinen of bergen ben je getuige van de entheogene, goddelijke kanten
van de natuur.
De Engelse schrijver Aldous Huxley schreef: "Het is ongetwijfeld de belangrijkste ervaring die menselijke wezens tijdens hun
leven kunnen hebben..."
Met mescaline, peyote en andere entheogene middelen als psilocybe kun je je visioenen sturen en een richting geven. Als de
trip eenmaal op gang komt, ga je op een stil, afgezonderd, halfduister plekje zitten, zo gemakkelijk mogelijk, op een bank
of een stoel. Leg je handen op elkaar in je schoot, met de handpalmen naar boven (linkerhand boven) en sluit je ogen. Ontspan.
Dit is de gemakkelijkste houding. Concentreer je op het middel dat je hebt genomen en visualiseer, dat wil zeggen verbeeld
je, de plant, of boom, of paddestoel of cactus waarvan het afkomstig is. Wacht tot er een beeld of een beeldenreeks voor je
ogen verschijnt. Spreek met jezelf af dat dit de Geest van de plant is en stel jezelf aan deze geest voor. Wees niet verbaasd
als je bijvoorbeeld in je fantasie knielt. Wacht tot je voelt dat er een soort energiestroom ontstaat tussen jou en wat je
ziet. Dit is niet moeilijk; het gaat als het ware vanzelf. Als je nu een vraag stelt, of aan iets of iemand denkt, begint
het beeld te veranderen. Ga daarin mee, laat je rustig drijven op de golven van de stroom. Na verloop van tijd kom je daar
terecht waar je wilde zijn. Als je verder wilt, of je drijft weg van waar je was, stel je een nieuwe vraag of je laat je gaan
en ziet wel waar je uitkomt.
Kom je ergens terecht waar het je niet bevalt, dan trek je je terug. Lukt dat niet, roep dan de Geest van het middel te hulp.
Je vraagt gewoon van binnen, "Geest, help me." Wat er ook gebeurt, laat het middel rustig zijn gang gaan. Drijf mee, zweef
mee. Als het natuurlijke middelen zijn en het is je eigen, bewuste keuze geweest om te trippen, en je hebt je gehouden aan
de regels van voorzichtigheid en soberheid, zal alles goed gaan. Soms moeten we eerst door moeilijke gebieden heen om vervolgens
iets moois mee te maken. Juist op de moeilijke plekken leer je het meest. Daar worden we gewezen op onze zwakheden, fouten
en ijdelheden. Alles wat je meemaakt en tegenkomt, kun je je later herinneren, en kun je later verwerken.
De ene keer ga je steeds verder en kom je in de kosmos terecht; een andere keer kom je steeds dichter bij je jezelf, tot je
geboorte en daarvoor. Als je eenmaal geleerd hebt te vertrouwen op de Geest van het middel en op jezelf, zijn er geen grenzen
meer.
(uit het boek: uit je bol)
"Veel woorden en verzen van schrijvers en dichters kunnen niet in hun volledige betekenis begrepen worden, ben ik geneigd
te zeggen, door iemand die nooit onder de invloed van mescaline is geweest..."
(H. Havelock Ellis, The World of Dreams, 1911)
Een kleine, stekelloze cactus groeit in Zuid-Texas en Noord-Mexico. Het is maar een bescheiden plant met kleine bloemen, deze
Lophophora Williamsii beter bekend als PEYOTE. Toch speelt deze plant een grote rol in de religie en cultuur van de Indianen
van Midden-Amerika en vinden wij haar afgebeeld al ver voor onze jaartelling.
Nog steeds staat peyote in hoog aanzien bij de oorspronkelijke bevolking van deze streken, de Huichols, en tegenwoordig ook
bij entheogene onderzoekers over de hele wereld. Peyote staat centraal in de shamanistische rituelen van een oeroude, maar
nog springlevende religie, die verrassend vrij is gebleven van de invloed van Spaanse kolonisten en de kerk.
Toen de Noordamerikaanse Indianen in de loop van de vorige eeuw bijna volledig van hun land en hun cultuur beroofd waren,
keerden velen zich tot de voorouderlijke peyote-cultus van de Huichols. De Native American Chruch onstond en het rituele gebruik
van de cactus verspreidde zich onder vele stammen, tot in Canada toe. Deze namen wel christelijke elementen in hun rituelen
op. De Comanche-hoofdman Quanah Parker zei aan het begin van deze eeuw: "De blanken gaan naar hun kerken en praten daar over
Christus; wij blijven in onze tipi’s en praten met Christus."
De Huichols, die al in de achttiende eeuw in naam gekoloniseerd waren, maar die nooit een echte bezetting kenden door de ontoegankelijkheid
van hun gebied, zijn zich zeer bewust van de heiligheid van peyote en worden sinds de Mexicaanse onafhankelijkheid nauwelijks
meer lastig gevallen door kerk of autoriteiten. De cactus is in heel Mexico te koop als medicijn tegen vele ziekten, zoals
blindheid, bronchitis, eigenlijk alle kwalen, want "de geest" geeft adviezen voor genezing. Toen een journalist bij een Indiaan
naar dit middel informeerde, kreeg hij te horen dat aspirine een drug is, maar peyote heilig.
Het eerste verslag van een blanke over peyote-gebruik komt uit 1897 en spoedig daarna publiceerde de beroemde psycholoog Havelock
Ellis over zijn ervaringen in het British Journal of Medicine. In 1897 ontdekte men de entheogene stof in peyote en noemde
deze mescaline. Deze stof werd in 1919 voor het eerst synthetisch gemaakt en in de jaren daarna door vele wetenschappers,
kunstenaars en andere onderzoekers onderzocht. De Engelse schrijver Aldous Huxley is waarschijnlijk de bekendste beschrijver
van mescaline en LSD-ervaringen, maar zeker niet de enige. Een van de eerste blanken die deelnam aan een Indiaans peyote-ritueel
was de Franse schrijver Antonin Artaud, die in de jaren dertig naar Mexico reisde. Hij schreef een aantal fascinerende verslagen
over zijn avonturen bij de Tarahumaras:
"Ik heb in de Mexicaanse bergen peyote genomen, een hoeveelheid die bij de Tarahumaras voor twee of drie dagen genoeg is,
en ik geloof dat het de drie gelukkigste dagen van mijn leven waren. Niet langer had ik genoeg van mezelf, ik zocht niet meer
naar een reden om verder te leven, ik hoefde mijn lichaam niet meer rond te slepen..."
De curandero (priester, shamaan) zingt bij het grote peyote-ritueel, "Kauw goed, kauw goed, dan zul je je leven zien."
De Indianen gebruiken de cactus niet alleen om helderziend te worden, maar ook als medicijn. "De vrouw nam een flinke cactus,
sneed de onderkant af, tilde haar lange, prachtig geborduurde rok op een veegde met de vochtige onderkant langs haar benen,
vooral op plaatsen waar schrammen en wondjes zaten, veroorzaakt door de lange tocht door de woestijn. Ze legde uit dat de
peyote niet alleen honger en dorst verdrijft en de geest verheft, maar ook wonden geneest en infecties voorkomt."
Duizenden Indianen maken jaarlijks een pelgrimstocht naar Wirikuta, het geestelijke land van de voorouders, waar de peyote
vandaan komt. De pelgrims komen langs plaatsen die je tevergeefs op de kaart zult zoeken, maar die wel op de geestelijke landkaart
van de peyote-reizigers staan aangegeven: Poort naar de Wolken; Vagina; Waar Onze Moeders Wonen et cetera. Onder invloed van
de plant trekken de pelgrims door een fantastisch landschap waarin de geschiedenis van het universum is vastgelegd door hun
voorouders. Voor de Indianen betekent de toch naar Wirikuta hetzelfde als een reis naar Mekka voor een moslim of naar Benares
voor een hindoe.
De schrijver Carlos Castenada heeft veel gedaan voor het verspreiden van kennis over de peyote-religie in het Westen. In een
lange reeks boeken beschrijft Castenada (sommigen zeggen dat achter deze naam een hele groep onderzoekers schuilgaat) zijn
ervaringen met de curandero Don Juan. Iedere deelnemer aan een peyote-bijeenkomst mag hetzelfde magische middel gebruiken
als de meest ervaren curandero, zodat hij zonder tussenkomst van priesters en goeroes direct contact met de geest kan maken.
De Indianen delen hun diepste geheimen met de geïntereseerde vreemdelingen die in grote getale uit de Verenigde Staten komen:
"Want wij zijn allen, wij zijn allen, wij zijn allen kinderen van een prachtig gekleurde bloem. Er is niemand, er is niemand
die spijt heeft van wat wij zijn."
In de loop der jaren hebben miljoenen mensen Castenada’s boeken gelezen. Het probleem is alleen dat peyote en mescaline hier
moeilijk te krijgen zijn. Maar het is er wel. Er zijn chemici die in hun laboratorium kleine hoeveelheden synthetische mescaline
produceren, die via niet-commerciële circuits gedistributeerd worden. Deze mescaline is heel zuiver en van uitstekende kwaliteit.
Ook wordt er op zeer kleine schaal uit de Verenigde Staten echte mescaline aangevoerd, die op dezelfde manier verspreid wordt.
En ten slotte zijn er toeristen die uit Mexico de gedroogde peyote meebrengen. Het is het beste van tevoren te vasten, als
je kunt een dag of langer, een tijd geen alcohol te gebruiken en rekening te houden met de voedingsaanwijzingen die je verderop
na "Ayahuasca/Yage" aantreft. Peyote smaakt buitengewoon bitter. De Indianen zeggen dat je jezelf opeet; daarom kan de een
de smaak beter verdragen dan de ander. Van de mescaline-kristallen neem je een kwart tot een half gram; van de peyote-cactus
eet je zoveel je wilt of kunt. Peyote moet je heel goed kauwen wat niet gemakkelijk is. De misselijkheid gaat voorbij. Als
je moet overgeven, gaat de werking niet verloren. Van de kristallen zul je minder last hebben.
Ook voor mescaline en peyote geldt dat het een poosje duurt voordat je het effect voelt. Daarna kun je een van de meest goddelijke
ervaringen van je leven hebben. Mescaline doet aan LSD-25 denken, maar het is zachter, kleuriger en warmer, aards, vriendelijk
en prettig. Op een stil strand, een open veld, in bossen, duinen of bergen ben je getuige van de entheogene, goddelijke kanten
van de natuur.
De Engelse schrijver Aldous Huxley schreef: "Het is ongetwijfeld de belangrijkste ervaring die menselijke wezens tijdens hun
leven kunnen hebben..."
Met mescaline, peyote en andere entheogene middelen als psilocybe kun je je visioenen sturen en een richting geven. Als de
trip eenmaal op gang komt, ga je op een stil, afgezonderd, halfduister plekje zitten, zo gemakkelijk mogelijk, op een bank
of een stoel. Leg je handen op elkaar in je schoot, met de handpalmen naar boven (linkerhand boven) en sluit je ogen. Ontspan.
Dit is de gemakkelijkste houding. Concentreer je op het middel dat je hebt genomen en visualiseer, dat wil zeggen verbeeld
je, de plant, of boom, of paddestoel of cactus waarvan het afkomstig is. Wacht tot er een beeld of een beeldenreeks voor je
ogen verschijnt. Spreek met jezelf af dat dit de Geest van de plant is en stel jezelf aan deze geest voor. Wees niet verbaasd
als je bijvoorbeeld in je fantasie knielt. Wacht tot je voelt dat er een soort energiestroom ontstaat tussen jou en wat je
ziet. Dit is niet moeilijk; het gaat als het ware vanzelf. Als je nu een vraag stelt, of aan iets of iemand denkt, begint
het beeld te veranderen. Ga daarin mee, laat je rustig drijven op de golven van de stroom. Na verloop van tijd kom je daar
terecht waar je wilde zijn. Als je verder wilt, of je drijft weg van waar je was, stel je een nieuwe vraag of je laat je gaan
en ziet wel waar je uitkomt.
Kom je ergens terecht waar het je niet bevalt, dan trek je je terug. Lukt dat niet, roep dan de Geest van het middel te hulp.
Je vraagt gewoon van binnen, "Geest, help me." Wat er ook gebeurt, laat het middel rustig zijn gang gaan. Drijf mee, zweef
mee. Als het natuurlijke middelen zijn en het is je eigen, bewuste keuze geweest om te trippen, en je hebt je gehouden aan
de regels van voorzichtigheid en soberheid, zal alles goed gaan. Soms moeten we eerst door moeilijke gebieden heen om vervolgens
iets moois mee te maken. Juist op de moeilijke plekken leer je het meest. Daar worden we gewezen op onze zwakheden, fouten
en ijdelheden. Alles wat je meemaakt en tegenkomt, kun je je later herinneren, en kun je later verwerken.
De ene keer ga je steeds verder en kom je in de kosmos terecht; een andere keer kom je steeds dichter bij je jezelf, tot je
geboorte en daarvoor. Als je eenmaal geleerd hebt te vertrouwen op de Geest van het middel en op jezelf, zijn er geen grenzen
meer.
(uit het boek: uit je bol)
Timbo
MF veteraan
- 18 mei 2003
- 8.769
- 0
Ik kreeg net dit vage mailtje binnen 
Beste Raymond,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
Beste Raymond,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
DR. Wieggie
MF veteraan
Ik kreeg net dit vage mailtje binnen
Beste Raymond,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
is spam joh ... gewoon weggooien ...
Ik kreeg net dit vage mailtje binnen
Beste Raymond,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
He geen foto's van mij plaatsen he
Ga eens werken, er ligt vast nog wel een harde schijf op jou te wachten die gerepareerd moet worden
Eerste test drugsgebruik in verkeer
De politie heeft automobilisten vannacht voor het eerst gecontroleerd op drugs. Tijdens alcoholcontroles op drie plaatsen in het land werd aan ze gevraagd of ze zich ook wilden laten testen op drugsgebruik.
Zo'n test hoort bij een proef in zes Europese landen. De korpsen gaan de komende 2 jaar 10 verschillende testen uitproberen. Bij die van vannacht werd met een sponsje speeksel afgenomen.
Binnen 10 minuten kan de agent zien of er drugs zijn gebruikt en welke. Bij een bloed- of urinetest duurt dat veel langer. Geen enkele automobilist bleek vannacht drugs te hebben gebruikt.
Of de test werkt gewoon niet
De politie heeft automobilisten vannacht voor het eerst gecontroleerd op drugs. Tijdens alcoholcontroles op drie plaatsen in het land werd aan ze gevraagd of ze zich ook wilden laten testen op drugsgebruik.
Zo'n test hoort bij een proef in zes Europese landen. De korpsen gaan de komende 2 jaar 10 verschillende testen uitproberen. Bij die van vannacht werd met een sponsje speeksel afgenomen.
Binnen 10 minuten kan de agent zien of er drugs zijn gebruikt en welke. Bij een bloed- of urinetest duurt dat veel langer. Geen enkele automobilist bleek vannacht drugs te hebben gebruikt.
Of de test werkt gewoon niet
- Onderwerp starter
- #50
Ergens in Zeewolde een paar straten achter mij kwam dit mailtje binnen.
Beste Daniel,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
Beste Daniel,
Hierbij bevestigen wij je inschrijving m.b.t. de circuittraining op Assen van Woensdag 30 mei 2007.Wil je zo vriendelijk zijn om je gegevens te controleren? Mochten deze niet kloppen dit graag doorgeven via info@circuitrijden.nl
- Status
