Bananeman
MF veteraan
HTML:
<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/TOOjabZPctA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Motogymkhana
- Onderwerp starter Xtine
- Startdatum
-
- Tags
- motogymkhana
- Onderwerp starter
- #1.503
\HTML:<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/TOOjabZPctA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>\
Die man gaat gewoon heel hard. Tot het uiterste, je ziet twee keer dat het achterwiel bijna uitbreekt, en één keer gaat er een voetje aan de grond. Dat is op de video lastig te zien, het is wel dichtbij de kamera maar achter de motor. De kamera stond naast de scheidsrechter, en die is erop getraind zo'n voetje dan toch te zien.
Wel heel mooi gefilmd, trouwens.
Laatst bewerkt:
Bananeman
MF veteraan
s100spit
MF veteraan
- 13 okt 2006
- 9.678
- 364
Goedemiddag motormuizen.
Ik ben aan kijken naar een extra motor, waarmee ik zowel motogymkhana kan doen als mede circuit rijden. Omdat het een tweede motor betreft wil ik ruim onder de 2000,- euro blijven. Zou denk ik minimaal 600 cc moeten zijn en max 750 cc. Wil graag ook een japanner ivm betrouwbaarheid.
Ik ben zelf ongeveer 1,95 lang.
Zelf zat ik te denken aan een Suzuki SV650 of misschien een yamaha FZ6-N.
Hebben jullie misschien nog mogelijke motor merken en types die in aanmerking komen? Wil geen CB500 / GS500.
Alvast bedankt.
Ik ben aan kijken naar een extra motor, waarmee ik zowel motogymkhana kan doen als mede circuit rijden. Omdat het een tweede motor betreft wil ik ruim onder de 2000,- euro blijven. Zou denk ik minimaal 600 cc moeten zijn en max 750 cc. Wil graag ook een japanner ivm betrouwbaarheid.
Ik ben zelf ongeveer 1,95 lang.
Zelf zat ik te denken aan een Suzuki SV650 of misschien een yamaha FZ6-N.
Hebben jullie misschien nog mogelijke motor merken en types die in aanmerking komen? Wil geen CB500 / GS500.
Alvast bedankt.
Tarwetijger
MF veteraan
De combinatie van gymkhana en circuit is niet direct heel logisch, of je moet met een stuurtje, dikke valbeugels en extreem korte overbrengingsverhouding het circuit op willen.
Of andersom, met clipons gymkhana proberen.
I.p.v. de SV650 en FZ6-N die je noemt zou ik eerder aan een ouwe CBR600 of R6 denken, zeker gezien het budget wat je noemt.
Dutchie90X
MF veteraan
Absoluut niks mis met een SV650 
Enige "probleem", en daar loop ik ook tegenaan met mijn SV, is de korte draai. Ding is veel te bokkig daarvoor, dus daar moet je met de koppeling mee leren rijden. Moet ik zelf nog steeds aan beginnen. Voor de rest heerlijke fiets! Alleen zeker geen beginnersfiets voor Gymkhana
Echter wat de rest zegt: Combi motor circuit/gymkhana is denk ik zo goed als onmogelijk... Met Gymkhana wil je graag een kortere vertanding, terwijl je op het circuit juist een beetje snelheid wilt kunnen maken. En dan nog valbeugels die mogelijk in de weg zitten en vering die eventueel aangepast is voor gymkhana/circuit, niet helemaal handig.
Enige "probleem", en daar loop ik ook tegenaan met mijn SV, is de korte draai. Ding is veel te bokkig daarvoor, dus daar moet je met de koppeling mee leren rijden. Moet ik zelf nog steeds aan beginnen. Voor de rest heerlijke fiets! Alleen zeker geen beginnersfiets voor Gymkhana Echter wat de rest zegt: Combi motor circuit/gymkhana is denk ik zo goed als onmogelijk... Met Gymkhana wil je graag een kortere vertanding, terwijl je op het circuit juist een beetje snelheid wilt kunnen maken. En dan nog valbeugels die mogelijk in de weg zitten en vering die eventueel aangepast is voor gymkhana/circuit, niet helemaal handig.
V-twin Kevin
MF veteraan
Goedkopere fiets met clipons kiezen, superbike stuur kitje aanschaffen. Als je de (eventueel benodigde) langere remleidingen, koppelingskabels e.d. gewoon laat zitten dan heb je je stuur met een paar bouten omgewisseld. Zeker als je op het 2e stuur een gashendel en schakelaar laat zitten bijvoorbeeld.
Eventueel 2e achtervelg kopen met een groter tandwiel. Dan kun je in 3 uurtjes (ff ruim gerekend) je circuitmotor ombouwen tot gymkhana fiets lijkt me! Als je in plaats van een complete "gymkhana valkooi" gewoon lange framedoppen neemt en lange stuurgewichten om bij een gymkhana val je hendels te beschermen dan kom je wat dat betreft ook wel een heel eind schat ik.
Eventueel 2e achtervelg kopen met een groter tandwiel. Dan kun je in 3 uurtjes (ff ruim gerekend) je circuitmotor ombouwen tot gymkhana fiets lijkt me! Als je in plaats van een complete "gymkhana valkooi" gewoon lange framedoppen neemt en lange stuurgewichten om bij een gymkhana val je hendels te beschermen dan kom je wat dat betreft ook wel een heel eind schat ik.
Laatst bewerkt:
Tarwetijger
MF veteraan
Hm Kevin heeft er duidelijk over nagedacht!
V-twin Kevin
MF veteraan
sssstHm Kevin heeft er duidelijk over nagedacht!
V-twin Kevin
MF veteraan
Persoonlijk zou ik voor een SRAD 600 of 750 gaan. Geloof dat je dan, als je de vering hebt aangepast zeker, een heel capabele circuitmotor hebt. Onderdelen zijn ruim voorhanden, zowel 2ehands als aftermarket. Dus ook genoeg zooi te vinden om hem voor gymkhana geschikt te maken 
Kawa ZX-6R van de eerdere types zou ook een goede optie zijn trouwens.
Kawa ZX-6R van de eerdere types zou ook een goede optie zijn trouwens.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #1.514
Dat gaat niet zo goed samen. Met Motogymkhana wil je een kortere overbrenging, een groter kettingwiel achter, en op het circuit wil je dat niet. Bij Motogymkhana heb je valbeugels nodig, op het circuit wil je die niet. Op het circuit wil je goede kuipen voor de luchtweerstand, en bij de eerste val bij Motogymkhana zijn je mooie kuipen kapot.
Ik zou voor €500 een CB1tje kopen en voor de rest van je geld een circuit motor.
Met een zo recent mogelijke 600 ben je het het beste uit denk ik. En voor een Honda, Soes of Kawa kun je makkelijk voor niet al te veel geld een standaard stuntcage kopen. Qua tandwiel verhouding hoef je zeker in het begin niet direct extreem te gaan. Een paar tandjes meer moet genoeg zijn en dan kun je op de meeste circuits ook nog lekker uit de voeten. SB stuurtje is wel aan te raden, en dan is het aan jezelf of je dat lekker vind op het circuit. Even je clipons er terug op is zeker een optie. Een setje Metzelers of Supercorsa's erop en gaan! :-)
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #1.519
Wat een tweecylinder minder goed doet is heel langzaam rijden, als je om een pylonnetje rijdt.
Dutchie90X
MF veteraan
Precies dat, snelle werk is daarentegen weer prima te doen want je bent erg snel op gang en ze zijn vaak ook heel licht... Nieuwe SV (waarmee ik Gymkhana doe) is 165 kilo droog
Leuk stukje tekst van Rhea Houwaart, een van onze experience deelneemsters van gisteren bij Blom in Etten-Leur
MotoGymkhana vuurdoop
Het is eigenlijk veel te koud, te mistig en er bestaat een te grote kans op regenspetters om na maanden niet gereden te hebben, 's ochtends vroeg af te reizen naar Etten-Leur met mijn vuurdoop MotoGymkhana op het program. Maar terwijl ik de fietsen mijn dochters naar buiten zet en mijn netvlies een glimp van mijn Honda vangt, vormt zich een grote glimlach om mijn mond. Kou of niet; er zullen kilometers verslonden worden!
De glimlach wordt groter met het starten van mijn stalen ros. Op de A16 breekt de zon door en het asfalt raast met een heerlijke 150 km/h onder mijn wielen door. Met 24 lagen kleding is de temperatuur goed te verdragen. Vlakbij Blom Slipcontrol in Etten-Leur zie ik een motorrijder in de middenberm liggen. Hij moest ook bij Blom zijn. De politie vertelt me zijn naam en vraagt me of ik door wil geven dat het mee lijkt te vallen, maar dat meneer wel meegenomen zal worden door de ambulance. Vandaag geen Gymkhana voor hem.
Op het grote oefenterrein van de rijschool zie ik allerlei pylonen, die voor mijn gevoel lukraak neergezet zijn. Blauwe pylonen, rode en gele, sommige met een gele band eromheen. De groep motorrijders breidt zich gestaag uit en iedereen is met elkaar in gesprek. Het voelt als een grote familie en ik spreek voorzichtig uit dat het mijn eerste keer is en dat ik best wel huiver voor het parcours (zo lukraak waren de pylonen dus niet neergezet).
Kenneth, een Nederlands sprekende Belg, neemt de Experience-deelnemers mee naar een aangrenzend oefenterrein. Een slalom, veel minder pylonen (joepie!) en uitleg. Veel uitleg. Over de betekenis van de kleuren pylonen, de herkomst van de sport en de techniek die het beste werkt bij beginnende Gymkhana-beoefenaars. Keywords: slepende voetrem. "Gewoon, zoals bij rijles," drukt Kenneth ons op het hart. Gewoon. Ik graaf in mijn geheugen. Rijles. Dát is lang geleden. Het gebruik van de voetrem is me een beetje vreemd geworden de afgelopen jaren. Hoewel handig op lage snelheid, door het op spanning houden van de ketting en daarmee meer stabiliteit tijdens manoeuvreren, heb ik deze techniek een beetje verdreven. En nu moet ik er toch aan. Maar hoe?
De eerste meters door de slalom zijn lastig. Voetrem doet teveel, of juist te weinig. Ik heb er geen gevoel voor en ik maak me zorgen over deze dag. Richard komt er bij om aanwijzingen te geven en verzekert mij dat het gevoel wel weer terugkomt. Als ik maar gewoon een paar keer door het parcours ga. En hij heeft gelijk. Na een paar rondjes merk ik dat de slalom al een stuk beter gaat en ik durf zelfs wat gas te geven.
Daarna het rijden van een achtje, ook weer net als bij mijn bijzondere verrichtingen, jaren geleden. Toen ook al favoriet... Zo kort als Kenneth en Richard om de pylonen draaien - en dat op snelheid - dat lukt me nooit. Kenneth inspecteert mijn motor. Zijn conclusie: met clip-ons is het drama om kort te kunnen sturen. Mijn maximale stuuruitslag wordt beperkt doordat mijn handvatten tegen mijn tank komen. Ik knik en vind het een prachtig excuus, hoewel eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik mijn maximale stuuruitslag niet eens haal. Correctie: dúrf te halen. Want vallen is geen optie. Ik heb geen valbeugels en moet ook nog terug naar huis.
Kristian - Nederlands én Europees kampioen - komt er bij en doet "even" voor hoe het hoort. De uren oefenen, aanpassingen aan zijn motor, behendigheid en durf, laten inderdaad zien hoe het ook kan. Wauw! Dit is een andere (buiten!)categorie van de sport. De drie heren tegelijk bezig zien, zorgt ervoor dat ik niet meer weet waar ik moet kijken.
Jolanda, een deelneemster aan het Practice-gedeelte met al aardig wat ervaring, komt naast me staan en vraagt me hoe het gaat. Ze lacht en ik hoef niets meer te zeggen als ze mijn gezicht ziet. Een glimlach van oor tot oor en een glinstering in mijn ogen. Wát een gave sport! Laagdrempelig, handig voor in het dagelijks verkeer en ontzettend uitdagend. Om nog maar te zwijgen over de ontspannen sfeer die er hangt, de vriendelijkheid en openheid van alle aanwezigen en het continue geluid van optrekkende motoren: I love it!
Uiteindelijk gaan ook de Experience-deelnemers naar het Grote Parcours. Inderdaad, mét hoofdletters! Eerst achter een ervaren rijder aan; later alleen. Nadat ik vier keer het hele parcours gereden heb - uiteindelijk zónder voetje aan de grond en binnen alle pylonen - voel ik mijn enkel toch wel erg opspelen. Mijn gescheurde enkelbanden laten me voortijdig stoppen. Maar met een diep respect bekijk ik hoe de top van het Nederlandse (en Belgische) Gymkhana hun motoren tussen de pylonen door dirigeert.
Dit is een dag om niet snel te vergeten. Ik ben kapot, maar het smaakt naar meer en vaker. Het geeft een ultieme kick om je motor zó goed te kunnen beheersen. Van het niveau van deze heren kan ik voorlopig alleen nog maar dromen. Maar in mijn hoofd vormen zich al gedachten wanneer ik zou kunnen oefenen, waar er een terrein is in de buurt en hoe ik het ga regelen met de oppas voor mijn dochters. Dat dit een vervolg krijgt, is duidelijk. Volgend seizoen ben ik er zeker weer bij. En ik kan zo'n MotoGymkhana Practice & Play + Experience-dag in Etten-Leur of Lelystad iedere motorrijder van harte aanbevelen!
MotoGymkhana vuurdoop
Het is eigenlijk veel te koud, te mistig en er bestaat een te grote kans op regenspetters om na maanden niet gereden te hebben, 's ochtends vroeg af te reizen naar Etten-Leur met mijn vuurdoop MotoGymkhana op het program. Maar terwijl ik de fietsen mijn dochters naar buiten zet en mijn netvlies een glimp van mijn Honda vangt, vormt zich een grote glimlach om mijn mond. Kou of niet; er zullen kilometers verslonden worden!
De glimlach wordt groter met het starten van mijn stalen ros. Op de A16 breekt de zon door en het asfalt raast met een heerlijke 150 km/h onder mijn wielen door. Met 24 lagen kleding is de temperatuur goed te verdragen. Vlakbij Blom Slipcontrol in Etten-Leur zie ik een motorrijder in de middenberm liggen. Hij moest ook bij Blom zijn. De politie vertelt me zijn naam en vraagt me of ik door wil geven dat het mee lijkt te vallen, maar dat meneer wel meegenomen zal worden door de ambulance. Vandaag geen Gymkhana voor hem.
Op het grote oefenterrein van de rijschool zie ik allerlei pylonen, die voor mijn gevoel lukraak neergezet zijn. Blauwe pylonen, rode en gele, sommige met een gele band eromheen. De groep motorrijders breidt zich gestaag uit en iedereen is met elkaar in gesprek. Het voelt als een grote familie en ik spreek voorzichtig uit dat het mijn eerste keer is en dat ik best wel huiver voor het parcours (zo lukraak waren de pylonen dus niet neergezet).
Kenneth, een Nederlands sprekende Belg, neemt de Experience-deelnemers mee naar een aangrenzend oefenterrein. Een slalom, veel minder pylonen (joepie!) en uitleg. Veel uitleg. Over de betekenis van de kleuren pylonen, de herkomst van de sport en de techniek die het beste werkt bij beginnende Gymkhana-beoefenaars. Keywords: slepende voetrem. "Gewoon, zoals bij rijles," drukt Kenneth ons op het hart. Gewoon. Ik graaf in mijn geheugen. Rijles. Dát is lang geleden. Het gebruik van de voetrem is me een beetje vreemd geworden de afgelopen jaren. Hoewel handig op lage snelheid, door het op spanning houden van de ketting en daarmee meer stabiliteit tijdens manoeuvreren, heb ik deze techniek een beetje verdreven. En nu moet ik er toch aan. Maar hoe?
De eerste meters door de slalom zijn lastig. Voetrem doet teveel, of juist te weinig. Ik heb er geen gevoel voor en ik maak me zorgen over deze dag. Richard komt er bij om aanwijzingen te geven en verzekert mij dat het gevoel wel weer terugkomt. Als ik maar gewoon een paar keer door het parcours ga. En hij heeft gelijk. Na een paar rondjes merk ik dat de slalom al een stuk beter gaat en ik durf zelfs wat gas te geven.
Daarna het rijden van een achtje, ook weer net als bij mijn bijzondere verrichtingen, jaren geleden. Toen ook al favoriet... Zo kort als Kenneth en Richard om de pylonen draaien - en dat op snelheid - dat lukt me nooit. Kenneth inspecteert mijn motor. Zijn conclusie: met clip-ons is het drama om kort te kunnen sturen. Mijn maximale stuuruitslag wordt beperkt doordat mijn handvatten tegen mijn tank komen. Ik knik en vind het een prachtig excuus, hoewel eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik mijn maximale stuuruitslag niet eens haal. Correctie: dúrf te halen. Want vallen is geen optie. Ik heb geen valbeugels en moet ook nog terug naar huis.
Kristian - Nederlands én Europees kampioen - komt er bij en doet "even" voor hoe het hoort. De uren oefenen, aanpassingen aan zijn motor, behendigheid en durf, laten inderdaad zien hoe het ook kan. Wauw! Dit is een andere (buiten!)categorie van de sport. De drie heren tegelijk bezig zien, zorgt ervoor dat ik niet meer weet waar ik moet kijken.
Jolanda, een deelneemster aan het Practice-gedeelte met al aardig wat ervaring, komt naast me staan en vraagt me hoe het gaat. Ze lacht en ik hoef niets meer te zeggen als ze mijn gezicht ziet. Een glimlach van oor tot oor en een glinstering in mijn ogen. Wát een gave sport! Laagdrempelig, handig voor in het dagelijks verkeer en ontzettend uitdagend. Om nog maar te zwijgen over de ontspannen sfeer die er hangt, de vriendelijkheid en openheid van alle aanwezigen en het continue geluid van optrekkende motoren: I love it!
Uiteindelijk gaan ook de Experience-deelnemers naar het Grote Parcours. Inderdaad, mét hoofdletters! Eerst achter een ervaren rijder aan; later alleen. Nadat ik vier keer het hele parcours gereden heb - uiteindelijk zónder voetje aan de grond en binnen alle pylonen - voel ik mijn enkel toch wel erg opspelen. Mijn gescheurde enkelbanden laten me voortijdig stoppen. Maar met een diep respect bekijk ik hoe de top van het Nederlandse (en Belgische) Gymkhana hun motoren tussen de pylonen door dirigeert.
Dit is een dag om niet snel te vergeten. Ik ben kapot, maar het smaakt naar meer en vaker. Het geeft een ultieme kick om je motor zó goed te kunnen beheersen. Van het niveau van deze heren kan ik voorlopig alleen nog maar dromen. Maar in mijn hoofd vormen zich al gedachten wanneer ik zou kunnen oefenen, waar er een terrein is in de buurt en hoe ik het ga regelen met de oppas voor mijn dochters. Dat dit een vervolg krijgt, is duidelijk. Volgend seizoen ben ik er zeker weer bij. En ik kan zo'n MotoGymkhana Practice & Play + Experience-dag in Etten-Leur of Lelystad iedere motorrijder van harte aanbevelen!
Peter M
Rookie
- 12 okt 2015
- 21
- 0
Wat heb je je eerste ervaring met Moto Gymkhana goed verwoord. Denk dat we ons niet meten aan het nivo van onze top rijders Krisistian, Kenneth en Richard, maar aan de breedte van je grijns op je gezicht. Als i het goed gelezen heb was die grijns nivo >breedbekkikker. Top dus
Laatst bewerkt:
Trude
Die hard MF'er
Laat m lekker internetten, Xtine. Hij heeft er nu ff tijd voor in het ziekenhuis.
Ik zit op de bank de reacties van afgelopen tijd te lezen. De sport groeit he!
Blij met de brede grijs van Rhea, zulke glimlachen zijn onbetaalbaar. Heel fijn om te zien hoeveel vrouwen onze sport ontdekken!
Mama Gymkhana is tevreden. :-)
Ik zit op de bank de reacties van afgelopen tijd te lezen. De sport groeit he!
Blij met de brede grijs van Rhea, zulke glimlachen zijn onbetaalbaar. Heel fijn om te zien hoeveel vrouwen onze sport ontdekken!
Mama Gymkhana is tevreden. :-)
