Canan
Rookie
- 3 aug 2004
- 5
- 0
Dag allen!
Geweldige forum! Vandaar mijn aanmelding.
Ik heet Canan (spreek uit djanan), 29 jaar. Een kleine 4 jaar geleden motorrijbewijs gehaald en ben pas vorige week eraan toegekomen om een racertje aan te schaffen. Ik had wel eerder een motor kunnen aanschaffen maar heb helaas het niet voor het uitkiezen gehad, gezien mijn lengte van 1.58 De reguliere race-motoren zijn voor mij ZO hoog en ik wou pertinent geen strontpot rijden!
Mijn Yamaha FZR 400 (bouwjaar 1993) is eigenlijk nog enkele cm´s te hoog, maar goed, ik blijf d´r lekker mee oefenen. Dit is namelijk echt nodig. Ben nu 6 dagen verder en heb er inmiddels bijna 1500 km erop zitten. Ik wil straks,knietje aan de grond hebben! Dat lijkt me zo´n fantastisch gevoel! Nu is het zo dat als ik thuis aan kom scheuren van na een dag ontwaken en vlammen, fiets wegzet, motorkleding uittrek, koffie pak en richting achterband hobbel om te kijken hoe plat ik die dag ben gegaan. Het gaat uiteraard om millimeter-werk, maar ik ga iedere keer ietsie-pietsie vooruit. Dan ga ik zitten, sluit rustig m´n ogen en denk: wat ben ik gelukkig met mij racertje!
Tot de volgende keer!
Geweldige forum! Vandaar mijn aanmelding.
Ik heet Canan (spreek uit djanan), 29 jaar. Een kleine 4 jaar geleden motorrijbewijs gehaald en ben pas vorige week eraan toegekomen om een racertje aan te schaffen. Ik had wel eerder een motor kunnen aanschaffen maar heb helaas het niet voor het uitkiezen gehad, gezien mijn lengte van 1.58 De reguliere race-motoren zijn voor mij ZO hoog en ik wou pertinent geen strontpot rijden!
Mijn Yamaha FZR 400 (bouwjaar 1993) is eigenlijk nog enkele cm´s te hoog, maar goed, ik blijf d´r lekker mee oefenen. Dit is namelijk echt nodig. Ben nu 6 dagen verder en heb er inmiddels bijna 1500 km erop zitten. Ik wil straks,knietje aan de grond hebben! Dat lijkt me zo´n fantastisch gevoel! Nu is het zo dat als ik thuis aan kom scheuren van na een dag ontwaken en vlammen, fiets wegzet, motorkleding uittrek, koffie pak en richting achterband hobbel om te kijken hoe plat ik die dag ben gegaan. Het gaat uiteraard om millimeter-werk, maar ik ga iedere keer ietsie-pietsie vooruit. Dan ga ik zitten, sluit rustig m´n ogen en denk: wat ben ik gelukkig met mij racertje!
Tot de volgende keer!