Ff oma uit het bakkie gejaagd,we kunnen weer verder
Bijna een jaar geleden m'n eerste zijspan verkocht,die had ik aangeschaft om te proberen of ik zijspanrijden wel leuk zou vinden en idd,zijspanrijden is leuk.
Behalve het zijspanrijden is het me opgevallen dat de mede-zijspanrijders bijzonder hulpvaardige mensen zijn,voor mij was dat Max die een hoop voor mij gedaan heeft en wat hem niet lukte via zijn vrienden gedaan kreeg,waarvoor nog mijn dank.
Ondanks dat ik zijspanloos was,heb ik wel het Aankooptips-topic gevolgd,je weet immers maar nooit wat er aangeboden wordt en zo gebeurde het dat ik een zijspan te koop zag die voldeed aan wat ik wilde en binnen mijn budget viel.Dus gebeld met de verkoper,een afspraak gemaakt en afgelopen zaterdag met mijn zijspanrijdende collega gaan kijken.
Daar aangekomen eerst koffie gedronken en verhalen verteld en beluisterd en toen was het tijd om het zijspan eens te bekijken.Trekker is een '84-er Honda VF1100 Sabre die hij had ingeruild en waaran hij niet wist wat ie ermee moest,maar wel in z'n achterhoofd had dat hij iets met zijspannen wilde proberen en dat met deze motor is gaan doen.Hij heeft zelf de naafbesturing uitgedacht en gemaakt en na een aantal verbeteringen tot de huidige staat gebracht.De aanbouw van het span is ook van hem en heeft hij laten nakijken bij een motorzaak in de buurt die ervaring zou hebben met zijspannen.Het rijdt/stuurt iig prima.
Met de proefrit wilde de verkoper als eerste rijden,prima,dus ik in het bakkie gekropen en wij gaan rijden,het dorp uit,de landweggetjes op en daar liet hij mij zien wat het span kan als je ermee overweg kan,ik moest mee iig goed vasthouden om in het bakkie te blijven zitten
Daarna mocht ik rijden en dat ging een stuk rustiger,maar het ging en beviel,weer heel aangekomen bij hem thuis,nog wat koffie gedronken,prijs besproken en het zijspan overgeschreven.
Onderweg naar huis ging het zijspan mij steeds beter bevallen,kon goed met het verkeer meekomen,120/130 was geen enkel probleem,ik kon in m'n enthousiasme zo het hele stuk naar huis rijden als ik had gewild.Maar een stop halverwege is beter voor m'n knieen,ff lekker m'n benen strekken en gelijk foto's van het span maken zo in het zonnetje.
Natuurlijk zijn mij wel wat punten opgevallen die voor verbetering vatbaar zijn,spiegel is niet ideaal,de remmerij kan een stuk beter maar waar ik echt mee moet beginnen is de bedrading,als ik dat niet doe dan ga ik er wel wat ellende van krijgen ben ik bang.
Zo zijn er wat kleinigheden zoals een linker knipperlicht voor dat aangesloten moet worden,claxon die het niet deed,maar daar zat een draadje los,toerenteller die het niet doet,kilometer teller die het niet doet,maar dat is vanwegen de naafbesturing,wil ik opvangen door er een navigatie voor te gebruiken,dat is wettelijk voldoende.
Wat mij huiverig maakte is dat ik vanmiddag opeens geen reactie had op het dashboard nadat ik het contact aanzette.Ik zag de verlichting automatisch aangaan,de VF is een amerikaanse uitvoering,maar verder niets en als ik op de startknop drukte lichtte het neutraal- en olielampje op maar gebeurde er niets.Na een minuut kreeg ik opeens reactie van de startknop en sloeg de motor aan en kwam m'n dashboard tot leven,maar er zit iets niet goed en dat wil ik als eerste tackelen om problemen in de toekomst te vermijden.
Maar goed,al met al zit ik weer op een span en heb ik er echt zin in om hier mijn span van te maken