Net als een glas goede wijn.
Het is slechts voor enkelen onder ons weggelegd om RR. te leren waarderen. Veelal duurt dat maar een jaartje of 5.
Of een goed glas wijn. 
Weer opstappen na motorongeluk, hoe?
- Onderwerp starter JackyJ
- Startdatum
Of een goed glas wijn. 
Ik reed al vanaf mijn zevende jaar wedstrijden, en ben op de meest vreemde manieren afgestapt. Alleen zakte ik op mijn 37e door een zolder. Vier meter lager ging ik net niet dood, en kwam weer bij met een waslijst aan ernstig letsel. Ik ben vanaf toen helemaal gestopt met wedstrijden rijden. Veel te gevaarlijk.......
Laatst bewerkt:
Niet nadenken en gewoon weer gaan rijden.
Na mijn crash in 2002 waarbij de buurman van mijn broer tegen mijn broer zei dat er een motorongeluk was gebeurd en dat de motorrijder het niet overleefd kon hebben waarop mijn broer zei "jawel hoor, het was mijn broertje" en mijn buurjongen/man hetzelfde tegen mij zei had ik na 3 weken de andere motor uit de winterstalling gehaald.
Na de 2e bocht vond ik 'm niet lekker aanvoelen maar dat was alleen omdat de achterband nog maar 1,5 bar aan lucht had.
Ik speel alleen een beetje vals denk ik want ik ben licht autistisch en mijn emotionele centrum is niet goed doorgesoldeerd en daarom mis ik de prikkel die mensen laat twijfelen na een ongeluk
Na mijn crash in 2002 waarbij de buurman van mijn broer tegen mijn broer zei dat er een motorongeluk was gebeurd en dat de motorrijder het niet overleefd kon hebben waarop mijn broer zei "jawel hoor, het was mijn broertje" en mijn buurjongen/man hetzelfde tegen mij zei had ik na 3 weken de andere motor uit de winterstalling gehaald.
Na de 2e bocht vond ik 'm niet lekker aanvoelen maar dat was alleen omdat de achterband nog maar 1,5 bar aan lucht had.
Ik speel alleen een beetje vals denk ik want ik ben licht autistisch en mijn emotionele centrum is niet goed doorgesoldeerd en daarom mis ik de prikkel die mensen laat twijfelen na een ongeluk
Haha, wel goed hoe je instelling is! 
Je geeft zelf al aan gewoon door te willen, en gelijk heb je. Dat komt wel goed met je.. Ik rij zelf al een jaar of wat, en had dezelfde instelling, gewoon doen waar je zin in hebt en gezien je berichten komt dat goed. Ook ik ben wel gevallen hoor.
Ik ben na mijn eerste valpartij wat rustiger gaan rijden, en heb het later wat meer opgebouwd.
Niet dat ik rij als Rossi, gewoon iets meer opbouwen. Tot ik doorkreeg hoever ik normaal gezien kon gaan. Erna ben ik wel meer gevallen, dit terzijde, overmoed zullen we het maar noemen,
Over het negatieve geluid uit de omgeving, ik begon te lessen, een jaar nadat mijn neef zich dood gereden had, dus heb heel wat gezeur gehad er over. Ik ben gewoon mijn eigen gangetje gegaan, en heb het gehaald. Leef je eigen leven, en laat je niet leiden door anderen die je wel even willen zeggen wat je moet.
Want je leeft maar 1 keer, dus neem het ervan.
En laat ons weten hoe het je verder vergaat, het is mooi om te zien dat je een goede instructeur hebt,
die iig positief is!
Veel succes Jacky!![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
Je geeft zelf al aan gewoon door te willen, en gelijk heb je. Dat komt wel goed met je.. Ik rij zelf al een jaar of wat, en had dezelfde instelling, gewoon doen waar je zin in hebt en gezien je berichten komt dat goed. Ook ik ben wel gevallen hoor.
Ik ben na mijn eerste valpartij wat rustiger gaan rijden, en heb het later wat meer opgebouwd.
Niet dat ik rij als Rossi, gewoon iets meer opbouwen. Tot ik doorkreeg hoever ik normaal gezien kon gaan. Erna ben ik wel meer gevallen, dit terzijde, overmoed zullen we het maar noemen,
Over het negatieve geluid uit de omgeving, ik begon te lessen, een jaar nadat mijn neef zich dood gereden had, dus heb heel wat gezeur gehad er over. Ik ben gewoon mijn eigen gangetje gegaan, en heb het gehaald. Leef je eigen leven, en laat je niet leiden door anderen die je wel even willen zeggen wat je moet.
Want je leeft maar 1 keer, dus neem het ervan.
En laat ons weten hoe het je verder vergaat, het is mooi om te zien dat je een goede instructeur hebt,
die iig positief is!
Veel succes Jacky!
EuroLoodvrij
Die hard MF'er
Luister, je hebt een aardig zwaar ongeluk gehad nu, in het begin van je motorcarrière. Je hebt het overleefd. Deze ervaring en wat je ervan geleerd hebt, neem je de rest van je motorrijdende leven mee en elke rit ga je ervan profiteren. Je bent je voortaan extra bewust van de risico's want dat ongeval vergeet je nooit meer.
Dus eehh.... in plaats van te kniezen mag je mag blij zijn dat je dat hele grote leermoment alvast gehad hebt!
Dus eehh.... in plaats van te kniezen mag je mag blij zijn dat je dat hele grote leermoment alvast gehad hebt!
boytje
Die hard MF'er
Hoi JackyJ,
Zelf heb ik 7 jaar geleden een behoorlijk zwaar ongeval gehad met een zware hersenschudding en een verbrijzeld bovenbeen.
Ik ben een week of 4 kwijt. 2 weken voor het ongeluk en 2 weken er na. Toen ik weer bij mijn positieve kwam dacht ik gelijk ik stap weer op. Helaas ging het herstel erg traag. (ik zal je details besparen.) Al met al 2,5 jaar ziektewet. Toen was ik er wel klaar mee. Ik dacht dit heb ik er niet meer voor over.
3 jaar geleden dacht ik, ik ga toch weer rijden. Ik mocht een seizoen een Yamaha Fazer lenen van een nichtje van mij die niet wilde rijden omdat zij zwanger was. Ik vond het heerlijk. ik was een stuk rustiger met rijden en met name waardoor ik een ongeluk had gekregen (inhalen). Het jaar erop kocht ik een mooie Z 1000 welke helemaal naar mijn zin was. Bij het ophalen had ik een schuldgevoel naar mijn omgeving. Er waren maar weinig mensen in de omgeving die achter mijn keus stonden.
de eerste ritten blijf ik rustig, maar ik begon snel weer vol vertrouwen te rijden. Toen nam het schuldgevoel weer de overhand en besloot ik mijn motor weer weg te doen. De rest van het jaar was ik overtuigt dat ik een goede keuze had gemaakt omdat iedereen blij was.
Het jaar erop voelde ik mij dood ongelukkig, omdat ik graag wilde rijden. Ook mijn omgeving merkte dit duidelijk en begonnen te begrijpen dat het gewoon bij mij hoort. Einde van het seizoen kocht ik een Speedtriple. Heerlijk gereden en onlangs een nieuwe Z 1000 besteld met alles erop wat ik graag wil.
Heel verhaal maar wat ik er mee probeer te zeggen als je het graag wil moet je doorgaan.
Tja en je eerste rit zal wel even spannend zijn, maar je voelt gelijk of je het gevoel nog hebt.
Hoop dat je er iets mee kan.
Veel sterkte met je herstel!
Paar vragen voor mensen die het meegemaakt hebben:
1. Hoe kan ik mijn eerste les het beste aanpakken? Ik heb het idee dat ik vooral de manoeuvre die ik fout deed tot in den treure wil oefenen (parkeren en vertrekken in druk verkeer), maar misschien een paar stappen terug? Heb zeker een maand niet gelest.
Gelukkig ben ik bij het lessen niet gegaan.
2. Welk effect had het ongeluk op jullie rijden? Banger? Of juist bewuster?.
Aanrijding gehad in de file. Sindsdien rij ik een stuk voorzichtiger.
3. Hoe gaan jullie om met het negatieve geluid van de omgeving?
Mijn ma en vriendin vonden het allebei niet leuk dat ik weer op de motor stapte.
4. Wat is voor jullie het criterium geweest om weer op te stappen? Ik ga nu uit van fysiek volledig in staat zijn aan het verkeer deel te nemen (schouder moet weer volledig functioneren en hersenen moeten alle prikkels van druk verkeer goed kunnen verwerken), maar wellicht zie ik iets over het hoofd!
Fysiek moet je inderdaad weer helemaal er bovenop zijn. Daarna moet je de stap pakken. Na een ongeluk, hoe groot of klein ook is het nooit leuk om weer op de motor/ in het blik te stappen. Daar moet je overheen. Gelukkig was bij mij de schade aan mijzelf buiten wat spierpijn bijna niks. Ik heb de dag erna dus mijn andere motor gepakt en ben weer meteen gaan rijden.
1. Hoe kan ik mijn eerste les het beste aanpakken? Ik heb het idee dat ik vooral de manoeuvre die ik fout deed tot in den treure wil oefenen (parkeren en vertrekken in druk verkeer), maar misschien een paar stappen terug? Heb zeker een maand niet gelest.
Gelukkig ben ik bij het lessen niet gegaan.
2. Welk effect had het ongeluk op jullie rijden? Banger? Of juist bewuster?.
Aanrijding gehad in de file. Sindsdien rij ik een stuk voorzichtiger.
3. Hoe gaan jullie om met het negatieve geluid van de omgeving?
Mijn ma en vriendin vonden het allebei niet leuk dat ik weer op de motor stapte.
4. Wat is voor jullie het criterium geweest om weer op te stappen? Ik ga nu uit van fysiek volledig in staat zijn aan het verkeer deel te nemen (schouder moet weer volledig functioneren en hersenen moeten alle prikkels van druk verkeer goed kunnen verwerken), maar wellicht zie ik iets over het hoofd!
Fysiek moet je inderdaad weer helemaal er bovenop zijn. Daarna moet je de stap pakken. Na een ongeluk, hoe groot of klein ook is het nooit leuk om weer op de motor/ in het blik te stappen. Daar moet je overheen. Gelukkig was bij mij de schade aan mijzelf buiten wat spierpijn bijna niks. Ik heb de dag erna dus mijn andere motor gepakt en ben weer meteen gaan rijden.
mean-machine
uut Ee
Belangrijk is om je zelfvertrouwen weer terug te krijgen.
Ik begrijp van TS dat lesgever heel invoelend is. Prima, rustig opbouwen!
'wat anderen er van vinden'.
Mijn ervaring hoe ouder je wordt, hoe minder je daar zorg over hebt.
Lekker je eigen ding doen, en die anderen, die zien maar.......
Toen ik jong was, had ik zo ongeveer een eigen spreekuur bij de arts.
Hechtingen, gips, brandwonden,........, mijn gipsarm was op slecht moment ook weer gebroken.
(het gips, het ijzerwerk binnenin, en mijn arm moest opnieuw gezet)
Mijn moeder werd er helemaal gek van! Wonder dat alle onderdelen er nog aan zitten.
Ik heb mijn leergeld in het verleden wel gehad.
In de brommerperiode ook te vaak het wegdek dichtbij bekeken. Ook het voorwiel een paar keer naast de voetsteun............ Jammer, maar daarmee heb ik wel geleerd.
Het lijkt er op dat ik mijn portie nu wel heb gehad. Na mijn 30e niks meer!
Periode na een ongeval kost tijd om 100% over de klap heen te komen. Vreemd blijft wel dat als je later en veel later, in een zelfde situatie komt, dat het voorval nog steeds in je hoofd zit. Je bent 'bewuster' geworden zoals jij dat noemt. Ik geloof dat ze dat ook wel 'rijervaring' noemen.
'Prikkels'
Het lijkt dat je heel erg opgefokt wordt van geluidsprikkels. Tja, hoe je daar af komt?
Kwestie van negeren (als je dat kan) of anders harde 'Rock&Roll muziek.
Beste is over het ongeval heen stappen en gewoon weer te GAAN DOEN.
Succes, het komt allemaal weer goed!
Ik begrijp van TS dat lesgever heel invoelend is. Prima, rustig opbouwen!
'wat anderen er van vinden'.
Mijn ervaring hoe ouder je wordt, hoe minder je daar zorg over hebt.
Lekker je eigen ding doen, en die anderen, die zien maar.......
Toen ik jong was, had ik zo ongeveer een eigen spreekuur bij de arts.
Hechtingen, gips, brandwonden,........, mijn gipsarm was op slecht moment ook weer gebroken.
(het gips, het ijzerwerk binnenin, en mijn arm moest opnieuw gezet)
Mijn moeder werd er helemaal gek van! Wonder dat alle onderdelen er nog aan zitten.
Ik heb mijn leergeld in het verleden wel gehad.
In de brommerperiode ook te vaak het wegdek dichtbij bekeken. Ook het voorwiel een paar keer naast de voetsteun............ Jammer, maar daarmee heb ik wel geleerd.
Het lijkt er op dat ik mijn portie nu wel heb gehad. Na mijn 30e niks meer!
Periode na een ongeval kost tijd om 100% over de klap heen te komen. Vreemd blijft wel dat als je later en veel later, in een zelfde situatie komt, dat het voorval nog steeds in je hoofd zit. Je bent 'bewuster' geworden zoals jij dat noemt. Ik geloof dat ze dat ook wel 'rijervaring' noemen.
'Prikkels'
Het lijkt dat je heel erg opgefokt wordt van geluidsprikkels. Tja, hoe je daar af komt?
Kwestie van negeren (als je dat kan) of anders harde 'Rock&Roll muziek.
Beste is over het ongeval heen stappen en gewoon weer te GAAN DOEN.
Succes, het komt allemaal weer goed!
Laatst bewerkt:
ik ben jaren geleden (78)met 165 tegen een vw kever aan gereden, 3 maandenziekenhuis en 9 operaties en bijna een jaar revalidatie......
kon niet wachten weer op te stappen, ...dus oneerbiedig gezegd...
wat loop je te miepen, motorrijden zit in je bloed of niet...er is geen tussenweg
kon niet wachten weer op te stappen, ...dus oneerbiedig gezegd...
wat loop je te miepen, motorrijden zit in je bloed of niet...er is geen tussenweg
Het ongeluk gebeurde dus vanuit stilstand vetrekken om weer aan het verkeer deel te nemen.
Verloor je de macht over het stuur of gaf je per ongeluk een dot gas?
Laatst bewerkt:
Je hoeft jezelf echt niet naief te vinden door weer op de motor te stappen. Het is de enige manier. In 36 jaar ook al het nodige mee gemaakt, gewoon verstand op nul zetten en doorgaan. Laat het maar achter je, je schiet er geen moer mee op als je jezelf bang gaat maken. Gewoon goed opletten, en bespaar nooit op banden, koop plakkers: wel wat duurder dat wel , maar dan heb je ook wat! Komt best goed allemaal!
JackyJ
MF'er
- 10 mrt 2018
- 95
- 64
- Onderwerp starter
- #39
Dat ik weer op ga stappen is geen twijfel. Ik heb alleen weinig motorrijders in de omgeving en krijg dus vaak te horen dat ik te naïef ben en dat het ongeluk echt nog wel zijn effect gaat hebben. En zelf te onervaren om dat in te schatten. De reageerders die twijfelen of ik wel moet gaan rijden: sterkte, je gaat me tegenkomen op de motor. Het is meer dat ik tips wil van ervaren motorrijders dan van artsen en pseudopsychologen, nog erger, bange niet-motorrijders.
Ben blij met de tips, geeft mij duidelijkheid. Ff stappie terug, en zodra bet goed gaat en voelt weer beginnen. En ik. Ben geen idioot dat ik geen afscheidsritueel wil voor mijn helm.
Ben blij met de tips, geeft mij duidelijkheid. Ff stappie terug, en zodra bet goed gaat en voelt weer beginnen. En ik. Ben geen idioot dat ik geen afscheidsritueel wil voor mijn helm.
Goed zo, gewoon doen wat je wil, en dat is motorrijden.
Ik rij nu zelf al sinds mijn 18e motor, al 34 jaar. In het begin ook een paar keer onderuit gegaan,
had het gevoel nog niet echt maar dat werd snel al beter.
Ervaringen doe je al rijdend op.
Als je niet echt motorrijders in de omgeving hebt zou je eventueel kunnen kijken bij het Regionale deel op MF, misschien zijn er wel mensen in je omgeving waar je ritjes mee kan maken.
Als je je rijbewijs hebt dan.
Ik ben blij dat ik het heb, en geniet elke keer weer als ik rij.
Ik rij nu zelf al sinds mijn 18e motor, al 34 jaar. In het begin ook een paar keer onderuit gegaan,
had het gevoel nog niet echt maar dat werd snel al beter.
Ervaringen doe je al rijdend op.
Als je niet echt motorrijders in de omgeving hebt zou je eventueel kunnen kijken bij het Regionale deel op MF, misschien zijn er wel mensen in je omgeving waar je ritjes mee kan maken.
Als je je rijbewijs hebt dan.
Ik ben blij dat ik het heb, en geniet elke keer weer als ik rij.
WillemVonGrumble
MF veteraan
- 22 aug 2010
- 38.968
- 10
Jij hebt je rijbewijs ( 1 jaartje of zo ) toch nog niet zo heel lang ?
In het algemeen ; wil ik wel toegeven in het eerste motor jaar bijna 6 x dood had kunnen zijn.
Mijn schuld, nee het waren altijd automobilisten die je niet gezien hadden.
Ben nu nagenoeg helemaal gestopt met het motorrijden op de weg en rij enkel nu nog op de circuits in het binnen en buitenland.Daar is het tenminste veilig zonder al die idioten in hun auto's die menen god te zijn.
Super Blackbird
MF veteraan
Maakt onze visie daarop ook maar iets voor jou uit? Dat zou namelijk niet moeten.....Ook is het ongeluk door een bewakingscamera gefilmd. Ik heb niks met dat filmpje dat "goed zou zijn vomoor de verwerking". Helm heb ik gewoon weggekieperd, zonder afscheidsritueel (wat werd aanbevolem). Ik hoor overal "nou die klap komt nog wel". Is dat bangmakerij of ben ik nou echt zo naïef?
Elk mens reageert anders op dit soort situaties.
Ik heb een motorzaak, en heb al meegemaakt dat een dame haar motor verkocht omdat ze er een keertje mee was omgevallen. Daarna durfde ze niet meer te rijden. Jammer, maar als je onoverwinnelijke angsten hebt is dat waarschijnlijk maar beter ook.
Ikzelf heb 3 behoorlijke ongevallen gehad, waarbij ik bij eentje 10 dagen in de Intensive Care gelegen heb na o.a. een hartstilstand door inwendige bloedingen (gescheurde milt). Een andere keer een meervoudige beenbreuk (geschept door een auto terwijl ik stilstond met de motor). De laatste keer maakte ik zelf een inschattingsfoutje en liep ik 20 breuken op.
Ik heb hierdoor nooit angst op de motor gekregen.
Maar een ongeval van een maatje die onder de vangrail schoof waarbij wij eerste hulp moesten verlenen (been er bijna af, vrijwel geen ademhaling meer etc.) had op mij veel meer impact. Daar heb ik wel even last van gehad.....
Wat ik wil zeggen is dat alle goedbedoelde adviezen weinig waard zijn omdat je toch jouw eigen weg hierin moet vinden. Succes daarmee!
Zo heb ik in Nederland ook gelest..
Nou ja, niet op sneakers dan maar wel in spijkerbroek.
Is het een idee om toch iets defensiever te lopen / fietsen / rijden?
Je strikt aan de regels houden is leuk maar voorrang nemen is niet altijd even handig zoals je al een aantal keer hebt gemerkt.
Ik ga ook niet wachten bij een zebrapad maar ik loop ook niet vol in het pad van een aankomende auto.
Laatst bewerkt:
Oeps.. wat ging er precies mis?
Je hebt het over les 10.. heb je je AVB al?
Regen en bochten waren voor mij nooit een goede combi en ik heb ook een ongelukje gehad in de regen (aanrijding met fietser, mezelf onderuit geremd) maar gewoon weer opstappen en het een beetje rustig aan doen.
JackyJ
MF'er
- 10 mrt 2018
- 95
- 64
- Onderwerp starter
- #45
Ik wilde parkeren, verloor mijn evenwicht en greep het stuur beet, waardoor ik een dot gas gaf. Rest van het verhaal zie boven. Het is gewoon een stomme fout. Het gaat me er niet om of jullie vinden of ik weer op ga stappen. Tips hoe, dat wel. En dat geneuzel over vrouwen. en motoren.. Dat ken ik wel. Mijn ex heeft me gezegd dat als ik zou gaan motorrijden, we eerst moesten scheiden. Check, geregeld Ik ken mijn onervarenheid. Daar zit meer mijn issue dan óf ik weer op moet stappen. Ga zeker kijken bij de regionale groepen!
Ik ken mijn onervarenheid. Daar zit meer mijn issue dan óf ik weer op moet stappen. Ga zeker kijken bij de regionale groepen!
JackyJ
MF'er
- 10 mrt 2018
- 95
- 64
- Onderwerp starter
- #46
Thanks, waar. Het is alleen, als je de enige motorrijder bent in je vriendengroep, dan hoor ik niet de nuchtere blik van mensen met ervaring. Gewoon weten hoe je weer bent gestart helpt. En het begint voor mij iig met rechterbeen over het zadel!
Meesten krijgen pas een ongeluk als ze al even rijden. Ik met les 10. Is gewoon stomme pech.
Precies, als ik voor mijzelf spreek. Ik zat altijd te popelen om weer te gaan
(Ik denk trouwens ook dat het wedstrijdelement en de daarbij behorende aderalinea ook meespeelt. Wat je (als het goed is) tijdens "normaal" motorrijden niet hebt.)
Ik kan vast geen onzekerheid of angst bij de TS wegnemen door te zeggen dat ik dat niet heb. Wat overigens ook niet eens zo is.
Ik vergelijk het maar met seks. De ene heeft hogere drift dan de andere, en de gene met een lagere drift geniet er vaak wel langer van
Let ook op voor nu en straks bij het rijden in een groepje dat als je bv gaat pauzeren. Kies een goede plek om je motor te parkeren zodat je zonder al teveel gedoe makkelijk weer weg kunt rijden. En wees op tijd, als de anderen, met name mannen op je moeten wachten om dat jij nog alles aan moet trekken enzo maak je ook geen vrienden. Ga zoveel mogelijk achter een motorrijder rijden met veel ervaring en kijk goed hoe hij/zij dingen aanpakt, daar heb je wat aan. Wel afstand houden uiteraard!
