AdventureGirl
MF veteraan
Het eeuwige vraagstuk, wat gaan we dit jaar doen. Toevallig hebben we dit jaar een bepalend beginpunt. We gaan de eerste nacht overnachten bij Carry. Carry is een mede GS Girl; een Nederlandse die op haar 18e naar Zwitserland verhuisd is en die daar is blijven plakken. Want, zo gaat het leven soms. Ze woont dicht bij Chur en dat is dus ons doel voor de eerste dag. En vandaar uit verder.
Toch levert dat nog weer een behoorlijke chaos op in mijn hoofd. Want vandaar uit kan je natuurlijk overal heen. Dus ik heb al een rondje met als verste bestemming Kroatië gemaakt, ik heb een gpx bestandje gemaakt van de Strade Bianche uit de Giro en ga zo maar door. Kortom ik heb veel te veel ideeën en het wappert nogal uit elkaar. Ik heb duiding nodig. Less is more.
Toevallig ben ik net door de alle drukste dagen van het jaar en ik ben vrijdag 23 juni vrij. Om 7 uur zit ik in de auto richting Etten Leur om een stoel uit een veiling op de halen. Geen files en ik rij daar superchill heen. Om 10 uur sta ik daar en ik heb de stoel vrij vlotjes ingeladen. Dan zet ik de neus weer naar het Noorden en ga even bij van Harten kijken naar hun nieuwe pand. Nooit doen he…zie ik die R1250 GS Rallye. Ik sta weer te kwijlen. Altijd slecht voor de portemonnee om dat soort dingen te doen. Ik ben overigens erg blij met mijn R1200GS Rallye. En om dan even verder met het verhaal te gaan. Daarna ga ik langs bij Caroline en haar man. Die zijn de donderdag terug gekomen van vakantie en thuis. Dus we kunnen even bijkletsen. En voor mij belangrijk… iets meer richting te krijgen in de route. Geen Kroatië, want Caroline is vorig jaar richting Slovenië geweest. Helder, dan valt die richting af. Strade Bianche liggen ter hoogte van Siena en dat is redelijk Zuidelijk. Doen we ook niet. Liguria is voor ons onbekend terrein en gaan we wel doen! Het staat ook al wat langer op mijn lijstje. Ergens een keer een nachtje aan zee overnachten en een visje eten bij de haven of op de boulevard. Dan gaan we daarna richting Frankrijk maar waar we dat gaan doen, of via Monaco of toch Noordelijker daar moet ik maar eens goed over nadenken. Ik denk dat ik eerdaags de kaart maar weer eens op de grond leg en ga kijken hoe gebieden zich ten opzichte van elkaar verhouden en waar er nog stukken zijn die we niet al te goed kennen.
Inmiddels heb ik al een stukje route in elkaar gedraaid. Zwitserland, toch weer een keertje de Splügen en de Gavia meepakken. Dan Oostelijk langs het Gardameer en dan verder binnendoor koersen richting Lucca en vervolgens de bloemen Riviera. En dan… dan krijgen we weer een kruispunt met veel te veel mogelijkheden. Dus.. daarover brainstormen we dit weekend verder.
Mijn Rallye heeft afgelopen week een nieuwe cardanas gekregen. Het viel onder een recall-actie en ik ben blij dat het gefixt is. Dit weekend met Caroline naar de Eifel. Voor mij hoog hoog hoog tijd om eens wat langer in het zadel te zitten want er kwam tot dusver veel te weinig van het motorrijden. Ik heb dit jaar veel te weinig gereden wat dus reteberoerd is. Routes zitten in mijn mailbox, hotel is geboekt. Dus het is een kwestie van afspreken hoe laat we vertrekken. En dat kan last minute wel.
Zaterdagochtend sta ik om 5:30 uur op omdat ik met mijn grote mond heb gezegd dat ik om 8:00 uur wel bij de pomp in Venray kan staan. Ik heb slecht geslapen. Om 6:15 uur vertrek ik en de navi geeft aan dat ik er om 8:40 uur zal zijn. Daar schrik ik altijd even van, maar ik weet ook dat ik er een hoop tijd af rijdt. Dat ding calculeert op 100 kmh en op een zaterdagochtend feliciteer ik de agent die er zo op tijd uitkomt om mij te fotograferen. De kans lijkt me klein. Toch kom ik nog een obstakel tegen. Het kruispunt Hoogeveen is afgesloten en ik wordt dwars door Hoogeveen gestuurd om op de A37 uit te komen die vervolgens weer overgaat in de A28. Wat ik er tot dusver qua tijd had afgereden heb ik er weer bij. Maar om een lang verhaal kort te maken. Om acht uur ben ik bij de pomp en gooi de tank vol en haal een cappuccino. Daar had ik zin in. Het wordt de komende twee dagen flink warm. Gisteren was ik nog even naar een motorzaak geweest om te kijken naar een doorwaaibroek bij mijn doorwaaijas. Veel te kort natuurlijk. Ed zegt dat ik misschien zijn broek wel aan kan trekken. Die pas ik en check… dat functioneert prima. De broek is in ieder geval lang genoeg. De damesmaten zijn me meestal veel te kort. Een beetje wijd is het wel, maar dat is met bandjes strakker te stellen. Ik ben er blij mee. En even achteraf, ik vraag me af wat er koeler is. Je zit redelijk achter het blok en hebt weinig baat bij het doorwaaigedeelte. Bij het Rallye 2 pak was dat beter. Dus ik moet maar zien wat ik in september meeneem. Kan wel zijn dat ik gewoon mijn leren broek aantrek.
In totaal hebben we grofweg 300 km snelweg en 285 km aan route voor deze dag. Bestemming is het Rijngebied. Net weer even wat anders dan de Eifel waar het over het algemeen best druk is. Koppelen hoeven we onze headsets niet meer. Aanzetten en het werkt. Of ik rij met mijn man, of ik rij met Caroline. Lekker makkelijk. Geen toelichting verder, het was een gezellig weekend en we hebben heerlijk gereden alleen in donder en bliksem thuisgekomen (haalde ik toch nog een keer dit 160 kmh op dat lullige ruilverkavelingsweggetje in een hoosbui met donnerwetter terwijl het angstzweet me door de ogen liep).
12 juli, Caroline appt of het misschien een idee is om twee nachtjes bij Carry te slapen. Ze maakt een appgroepje en Carry staat daar heel positief tegenover. Ze probeert een dag vrij te plannen zodat we een rondje in haar gebied rond kunnen rijden. Hartstikke leuk. Even terzijde, onze vriendin Carry woont in Zwitserland in de buurt van Thusis (Engadin).
Ondertussen ga ik in de zomer op vakantie met mijn gezin en als ik daarvan terug ben moet ik even zes dagen knallen op het werk voordat ik er weer vandoor ga. Caroline is sinds de donderdag al onderweg en we hebben besloten elkaar te ontmoeten bij de pomp in Ohrenbach aan de 7 in Duitsland. Voor mij zo’n beetje 600 km. Dat zal dan op de dinsdag zijn. Dan rijden we vanaf daar samen verder naar Carry die in de buurt van Thusis woont. Daar heb ik nog een stukje route voor gemaakt via de Kunkelspass en de Rijnkloof.
Maar het zit me niet lekker. Ik heb te weinig stuur-uren gemaakt dit jaar en die duizender op een dag voelt niet lekker. Thuis maak ik kenbaar dat ik daar tegenaan loop en zo app ik Caroline met de vraag of zij het hotel daar dat ze daar op het oog heeft in de buurt al gereserveerd heeft. Niet dus.
Nou mooi, maak er dan maar een twee persoonskamer van. Ik kom eerder. Namelijk op maandag tegen het einde van de dag. Maar ik moet nog wel werken die maandag. In de loop van het weekend gooi ik in alvast wat spulletjes bij elkaar in een hoek en op zondag ga ik er even voor zitten om er met aandacht naar te kijken wat ik meeneem en vooral wat ik niet mee ga nemen. Caroline heeft de plakset bij zich en die laat ik thuis. Die eerste 600km gokken we op geen ellende. De pomp, sinds dit jaar een Xiaomi neem ik mee, net zoals de EHBO-kit. Pleisters, pincet, paracetamol, een stel xxxxxl pijnstillers voor je weet maar nooit, allergietabletten, jodium, nou ja, dat zeg maar en als je het echt nodig bent heb je nou net datgene niet meegenomen. Ductape, tiewraps, hevelslangetje voor eventueel benzinetekort, schadeformulier (die langzamerhand wel redelijk verfrommeld is geraakt in het plastic zakje).
Toch levert dat nog weer een behoorlijke chaos op in mijn hoofd. Want vandaar uit kan je natuurlijk overal heen. Dus ik heb al een rondje met als verste bestemming Kroatië gemaakt, ik heb een gpx bestandje gemaakt van de Strade Bianche uit de Giro en ga zo maar door. Kortom ik heb veel te veel ideeën en het wappert nogal uit elkaar. Ik heb duiding nodig. Less is more.
Toevallig ben ik net door de alle drukste dagen van het jaar en ik ben vrijdag 23 juni vrij. Om 7 uur zit ik in de auto richting Etten Leur om een stoel uit een veiling op de halen. Geen files en ik rij daar superchill heen. Om 10 uur sta ik daar en ik heb de stoel vrij vlotjes ingeladen. Dan zet ik de neus weer naar het Noorden en ga even bij van Harten kijken naar hun nieuwe pand. Nooit doen he…zie ik die R1250 GS Rallye. Ik sta weer te kwijlen. Altijd slecht voor de portemonnee om dat soort dingen te doen. Ik ben overigens erg blij met mijn R1200GS Rallye. En om dan even verder met het verhaal te gaan. Daarna ga ik langs bij Caroline en haar man. Die zijn de donderdag terug gekomen van vakantie en thuis. Dus we kunnen even bijkletsen. En voor mij belangrijk… iets meer richting te krijgen in de route. Geen Kroatië, want Caroline is vorig jaar richting Slovenië geweest. Helder, dan valt die richting af. Strade Bianche liggen ter hoogte van Siena en dat is redelijk Zuidelijk. Doen we ook niet. Liguria is voor ons onbekend terrein en gaan we wel doen! Het staat ook al wat langer op mijn lijstje. Ergens een keer een nachtje aan zee overnachten en een visje eten bij de haven of op de boulevard. Dan gaan we daarna richting Frankrijk maar waar we dat gaan doen, of via Monaco of toch Noordelijker daar moet ik maar eens goed over nadenken. Ik denk dat ik eerdaags de kaart maar weer eens op de grond leg en ga kijken hoe gebieden zich ten opzichte van elkaar verhouden en waar er nog stukken zijn die we niet al te goed kennen.
Inmiddels heb ik al een stukje route in elkaar gedraaid. Zwitserland, toch weer een keertje de Splügen en de Gavia meepakken. Dan Oostelijk langs het Gardameer en dan verder binnendoor koersen richting Lucca en vervolgens de bloemen Riviera. En dan… dan krijgen we weer een kruispunt met veel te veel mogelijkheden. Dus.. daarover brainstormen we dit weekend verder.
Mijn Rallye heeft afgelopen week een nieuwe cardanas gekregen. Het viel onder een recall-actie en ik ben blij dat het gefixt is. Dit weekend met Caroline naar de Eifel. Voor mij hoog hoog hoog tijd om eens wat langer in het zadel te zitten want er kwam tot dusver veel te weinig van het motorrijden. Ik heb dit jaar veel te weinig gereden wat dus reteberoerd is. Routes zitten in mijn mailbox, hotel is geboekt. Dus het is een kwestie van afspreken hoe laat we vertrekken. En dat kan last minute wel.
Zaterdagochtend sta ik om 5:30 uur op omdat ik met mijn grote mond heb gezegd dat ik om 8:00 uur wel bij de pomp in Venray kan staan. Ik heb slecht geslapen. Om 6:15 uur vertrek ik en de navi geeft aan dat ik er om 8:40 uur zal zijn. Daar schrik ik altijd even van, maar ik weet ook dat ik er een hoop tijd af rijdt. Dat ding calculeert op 100 kmh en op een zaterdagochtend feliciteer ik de agent die er zo op tijd uitkomt om mij te fotograferen. De kans lijkt me klein. Toch kom ik nog een obstakel tegen. Het kruispunt Hoogeveen is afgesloten en ik wordt dwars door Hoogeveen gestuurd om op de A37 uit te komen die vervolgens weer overgaat in de A28. Wat ik er tot dusver qua tijd had afgereden heb ik er weer bij. Maar om een lang verhaal kort te maken. Om acht uur ben ik bij de pomp en gooi de tank vol en haal een cappuccino. Daar had ik zin in. Het wordt de komende twee dagen flink warm. Gisteren was ik nog even naar een motorzaak geweest om te kijken naar een doorwaaibroek bij mijn doorwaaijas. Veel te kort natuurlijk. Ed zegt dat ik misschien zijn broek wel aan kan trekken. Die pas ik en check… dat functioneert prima. De broek is in ieder geval lang genoeg. De damesmaten zijn me meestal veel te kort. Een beetje wijd is het wel, maar dat is met bandjes strakker te stellen. Ik ben er blij mee. En even achteraf, ik vraag me af wat er koeler is. Je zit redelijk achter het blok en hebt weinig baat bij het doorwaaigedeelte. Bij het Rallye 2 pak was dat beter. Dus ik moet maar zien wat ik in september meeneem. Kan wel zijn dat ik gewoon mijn leren broek aantrek.
In totaal hebben we grofweg 300 km snelweg en 285 km aan route voor deze dag. Bestemming is het Rijngebied. Net weer even wat anders dan de Eifel waar het over het algemeen best druk is. Koppelen hoeven we onze headsets niet meer. Aanzetten en het werkt. Of ik rij met mijn man, of ik rij met Caroline. Lekker makkelijk. Geen toelichting verder, het was een gezellig weekend en we hebben heerlijk gereden alleen in donder en bliksem thuisgekomen (haalde ik toch nog een keer dit 160 kmh op dat lullige ruilverkavelingsweggetje in een hoosbui met donnerwetter terwijl het angstzweet me door de ogen liep).
12 juli, Caroline appt of het misschien een idee is om twee nachtjes bij Carry te slapen. Ze maakt een appgroepje en Carry staat daar heel positief tegenover. Ze probeert een dag vrij te plannen zodat we een rondje in haar gebied rond kunnen rijden. Hartstikke leuk. Even terzijde, onze vriendin Carry woont in Zwitserland in de buurt van Thusis (Engadin).
Ondertussen ga ik in de zomer op vakantie met mijn gezin en als ik daarvan terug ben moet ik even zes dagen knallen op het werk voordat ik er weer vandoor ga. Caroline is sinds de donderdag al onderweg en we hebben besloten elkaar te ontmoeten bij de pomp in Ohrenbach aan de 7 in Duitsland. Voor mij zo’n beetje 600 km. Dat zal dan op de dinsdag zijn. Dan rijden we vanaf daar samen verder naar Carry die in de buurt van Thusis woont. Daar heb ik nog een stukje route voor gemaakt via de Kunkelspass en de Rijnkloof.
Maar het zit me niet lekker. Ik heb te weinig stuur-uren gemaakt dit jaar en die duizender op een dag voelt niet lekker. Thuis maak ik kenbaar dat ik daar tegenaan loop en zo app ik Caroline met de vraag of zij het hotel daar dat ze daar op het oog heeft in de buurt al gereserveerd heeft. Niet dus.
Nou mooi, maak er dan maar een twee persoonskamer van. Ik kom eerder. Namelijk op maandag tegen het einde van de dag. Maar ik moet nog wel werken die maandag. In de loop van het weekend gooi ik in alvast wat spulletjes bij elkaar in een hoek en op zondag ga ik er even voor zitten om er met aandacht naar te kijken wat ik meeneem en vooral wat ik niet mee ga nemen. Caroline heeft de plakset bij zich en die laat ik thuis. Die eerste 600km gokken we op geen ellende. De pomp, sinds dit jaar een Xiaomi neem ik mee, net zoals de EHBO-kit. Pleisters, pincet, paracetamol, een stel xxxxxl pijnstillers voor je weet maar nooit, allergietabletten, jodium, nou ja, dat zeg maar en als je het echt nodig bent heb je nou net datgene niet meegenomen. Ductape, tiewraps, hevelslangetje voor eventueel benzinetekort, schadeformulier (die langzamerhand wel redelijk verfrommeld is geraakt in het plastic zakje).
Leuk ook weer eens Zwitserland in een verslag, dat zie je niet zo vaak.
.
. Mooi verslag en weer een aanvulling voor de file met mogelijke trips. ![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
