Toch ook nog maar eens wat posten, gewoon, voor wat leesplezier,
Al heel wat jaartjes actief met de motort: als kind in de cross en op latere leeftijd op SM's. Ik heb al heel wat motorfietsen gebouwd en versleten maar had nog nooit een motorscooter gehad...
Motorscooters waren namelijk voor heauxmeaux en ik wilde er nog niet d00d op gevonden worden...
Maar toen een goede vriend van mij een jaartje geleden een paar maandjes naar Thailand op vakantie ging en hij mij vroeg of ik op zijn Majesty 400 wilde passen, zei ik: nou, zet hem maar neer, dan pas ik er wel op.
Ik lachen en gek doen natuurlijk, wijzen naar dat ding en alles belachelijk maken wat er maar belachelijk te maken was. Iedereen uitgenodigd om naar dat ding te kijken - al mn vrienden komen uit de cross - en we hebben er met zn alle de gekste foto’s van gemaakt en de domste dingen over gezegd.
Maar op een dag ben ik er eens op gaan rijden en ik dacht bij mezelf, dat valt toch best mee. Geen vermogen natuurlijk maar dat automaat had toch wel wat bij het stoplicht en toen de vrouw me ook nog eens vroeg om even boodschappen te doen, heb ik de Majesty gepakt en alle boodschappen onder het zadel gestopt.
En toen begon het eigenlijk: normaal pakte ik de motor als ik echt motor ging rijden. Je weet wel, gewoon op zondag met vrienden of avonds na het werk nog lekker een stukkie sturen en springen. Maar nu bleek er ineens een heel ander nut naar boven te komen met de scootert: je kon erop rijden, het was comfortabel en je kon er echt daadwerkelijk dingen op meenemen, en veel ook! 2 volle AH tassen gewoon onder het zadel, hoppa!
Ik werd verliefd op de scootert en begon er echt over na te denken om er ook 1 te kopen. Maar ik wilde niet zo'n ouwe sok, het moest wel een beetje sportief zijn, een beetje kunnen sturen en het moest vooral hard kunnen want ik kom tenslotte wel uit de cross, dus het moest wel een beetje opvallen.
Na wat speurwerk bleek de Tmax de beste keuze te zijn en toen mn vriend terug was, stond er een ouwe 2003 Tmax voor de deur. Ding gekocht voor een paar knaken en helemaal uit elkaar geschroefd, alle belangrijke dingen vervangen en alles wat er maar snel te krijgen was - tot in het redelijke - erop gezet.
Resultaat was een hele snelle maar oude Tmax, met 50k op de teller die met een ongelofelijke teringherrie heel wat aandacht trok
Malossi vario, mallosi koppeling, open MIV uitlaat, andere sproeiers maakte van dat oude ding echt een heel leuk stukje speelgoed waar ik met plezier elke dag op mee naar mn werk ga en op zondag lekker mee ga scheuren.
Want ondanks dat het een oud beestje is met een hoop kilometers, geeft ie geen krimp, start altijd en trekt als de nete. En ik kan er ook gewoon lekker boodschappen mee doen en alles andere dingen wat een scooter zo handig maakt.
Maar er waren toch ook wat veranderingen in het gedrag bij andere motorrijders - zoals ik zelf ook vroeger was - : zo merkte ik op dat niemand - een enkeling wellicht - mij meer groette en dat motoren bij het stoplicht altijd als een speer er vandoor gingen om maar niet ingehaald te worden door een scooter. Hele leuke dingen meegemaakt met motoren die toch verloren, mis-schakelden terwijl ze hun best deden om maar niet ingehaald te worden of motoren die ik buitenom lekker plat inhaalden
Maar meestal verloor ik gewoon op vermogen. Choppers en lichte off-the-roadjes pakte ik wel maar de dikke SS jongens dat ging gewoonweg niet. Ook wheelies waren gewoonweg onmogelijk. Ik moest gewoon meer PKs hebben...
En toen een hele heftige Tmax erbij gekocht uit 2008, gebouwd door de Italiaanse Pillerone Corse, de Italiaanse bouwer die turbos op Tmaxen bouwt. Alles custom, carbon dit, carbon dat, 560 Malossi kit, speciale nokkenassen, 530 injectoren, vermomde Leovince uitlaat, - alles moet daar er blijkbaar standaard uitzien - Powercommander, you name it.
Hij stond het allemaal op zn Italiaans met een hoop bravoure te verkondigen zoals alleen Italianen dat kunnen. Tutti dit en tutti dat, heel grappig allemaal. Maar het ziet er dan ook allemaal wel heel mooi gelikt uit. Mooie remmerij, chromen wielen, zelfs de overbrenging van de tandwielen in de eindoverbrenging waren vervangen. Een Italiaanse volbloed gekruist met een Japanner.
Ik had geen zin om alles zelf te bouwen en uit te zoeken, dus gewoon een Tmax bij hem gekocht. En het rijd als een tweetakt
, heerlijk nerveus en bloed en bloedsnel. Powerwheelies en dik over de 200 is allemaal geen probleem. Ik trek vrijwel alles zoek bij het stoplicht wat vaak voor hele leuke reacties zorgt en bij mij een grijns van hier tot ginder op mn gezicht tovert.
Ik krijg hele leuke reacties van andere scooterrijders en wanneer ik dat gas opendraai, lijkt het wel alsof ik weer als 15 jarige op mn YZ 125 zit...want daar heeft het echt wat van we.
Maar goed, uiteindelijk toch weer terug bij af. Want nu heb ik 2 scooters waarvan er 1tje weer enkel gebruikt wordt op zondag en de andere gewoon mijn gooi en smijtfiets is die ik overal neergooi en van alles mee doe.
Het lijkt wel of ik nooit een normale brommert zal hebben en dat er altijd wel iets bijzonders bij moet of aan gedaan moet worden....Gewoon is zo saai he...
Enniewee, gewoon een leuk verhaaltje van een 50 jarige, die op zn ouwe dag een scooter koopt en toch weer compleet mongool doet en doorslaat.
Some things never change...en ja...die turbo-versie he...