Dit soort robots (als in robots die zich fysiek en zelfstandig tussen mensen gaan bewegen), moeten niet voorspelbaar geprogrammeerd worden (zoals bijvoorbeeld een productierobot), ze moeten een vorm van intelligentie krijgen die ook in onvoorspelde situaties voldoende betrouwbare onvoorspelbare oplossingen kan leveren.
De laatste 15 jaar is hierin een enorme stap gemaakt met zelflerende algoritmes. Je geeft het algoritme heel veel foto's en zegt alleen waar wel en niet een koe op staat. Na een poosje "ziet" het algoritme dit ook.
De theorie dateert al uit de jaren '70 maar toen waren computers niet snel genoeg. Dat zijn ze nu wel.
Maar het gaat niet alleen om rekenkracht. Het gaat ook om bepaalde vaardigheden. Een groot deel van ons leervermogen heeft te maken met gecombineerde zintuiglijke waarnemingen gekoppeld aan hormonen gekoppeld aan autonome orgaanreacties gekoppeld allerlei door de evolutie ingegeven archetypische impulsen en behoeften gekoppeld aan het omgeven worden door verwante soortgenoten enz. enz..
Je probeert nu een vertaalslag te maken van menselijke intelligentie naar kunstmatige intelligentie. Maar de grootste vooruitgang in machine learning zit er juist in dat je die stap loslaat.
onderweg naar werk kom ik een trekker tegen, waar drie auto's achter reden. Eerste twee netjes achter de trekker blijven, echter de derde, een taxi nog wel. blijft midden op de weg rijden om er langs te kunnen kijken. Taxichauffeuse keek me recht aan maar ging geen centimeter opzei. Asociaal. Heb deze keer maar even langs het raam geveegd. Hoefde mijn arm niet eens te strekken.
vanmorgen 3x bijna aangereden en ik was mijn dorp nog niet eens uit
Vanmorgen beetje laat
Wordt wakker, kijk op de telefoon (wekker) is nog erg vroeg, draai me ff lekker om, even later gaat het alarm van mijn vrouw (7.30 uur), toch maar uit bed, niet haasten, ben toch al laat en op tijd kan niet meer...................................
Wel op tijd naar huis vanmiddag, want 2x te laat op een dag....... dat gaat me echt niet gebeuren
Spullen van anderen vernielen is een "no go". Wat wel zou kunnen: telefoon afpakken, klepje losmaken, accu eruit halen, sim kaart eruit halen en alle onderdelen los terug de auto ingooien. Heb je niks kapot gemaakt en de beller heeft (even) niks meer aan zijn telefoon.Telefoon pakken, kapot smijten op de grond en verder rijden
Oh nee, dat is slecht voor het imago!
Vanmiddag met 160 op de cruise control tijdens het rechts inhalen over de vluchtstrook mijn e-mail bijgewerkt op de mobiel. Maar goed dat ik van tevoren flink gedronken had, want anders had ik nooit mijn kentekenplaat eraf gereden bij het wegrijden vanaf de stoep toen ik vlak voor die voetganger langs het zebrabad opschoot tegen het verkeer in waarbij ik achter een paaltje bleef hangen waaraan een bord C11 bevestigd was, net na dat rode verkeerslicht.
160 maar? Als je het goed wil doen, had dan 50km/h de maximum snelheid overschreden.
NetjesDat wilde ik wel, maar de cruise control gaat niet hoger, en dan had ik dus een hand nodig gehad voor het gas en dan had ik misschien wel typefouten gemaakt in de e-mail. Bovendien was het op een 80-weg.
Ondanks dat de dag op zich kut was toch vanmorgen iets leuks meegemaakt.
Spitsuur, Breda centrum je weet het wel elk stoplicht staat op rood en jij kan lekker naar voren manoeuvreren.
Uiteraard doe ik dit. Vooraan sta ik tussen twee auto's want voor mij staat een mp3. Tot zover niks bijzonders. Maar dan hoor ik links van me iemand kloppen op een autoraam.
Ik kijk dus naar links en wat zie ik een klein meisje achterin die naar me zwaait. Op dat moment begint je hart wel een beetje te smelten, wat een poepie. Vanzelfsprekend zwaai ik terug, een kleine moeite en wie weet hoe blij het meisje is de rest van de dag. Vervolgens zie ik het meisje enorm lachen en blij zijn en de moeder heeft het ook in de gaten. De moeder kijkt me vriendelijk aan en lacht ook. Van haar gezicht is af te lezen dat het haar deugd doet om haar dochter zo te zien lachen.
Erg leuk met wat voor kleine dingen je kinderen en dus ook ouders blij kan maken. Daarnaast wat imago opbouwen voor mijn toekomstige fouten is ook nooit weg