Na een leuke heenweg (vertrek dinsdag) met overnachting in een leuke, niet duur hotelletje in Baden-Baden, op de woensdag) een prachtig stukje door het Schwarzwald getoerd. Daarna via de Silvretta hochalpenstrasse, 's avonds aangekomen in het plaatsje See, in Tirol. Die Oostenrijkse hotelprijzen (59€ HP) zijn niet te vergelijken met Zwitserland (175-225€HP).
Eigenlijk heb ik een hekel aan de Stevio, maar om een leuk rondje te kunnen maken, heb ik die toch maar toegevoegd op het ritje op donderdag. Bij het naar boven rijden zijn er mega veel korte haarspeld bochten, waarbij je voor je halverwege de bocht bent, geen reet ziet van het afdalend verkeer: onverwacht moeten remmen in een scherpe bocht naar boven, waarbij je stepjes over de grond schuren.... brrrr. Op de een of andere manier bleef al het afdalend verkeer op de eigen weghelft in de -te krappe- bochtjes, waardoor ik -de bochtjes zo krap mogelijk nemend- ruim op mijn eigen kleine weghelftje kon blijven sturen zonder een centje pijn, zodat het in de praktijk erg mee viel. Wel hebben we moeten stoppen om een Duc rijder op te rapen. Die lag zooo superdicht tegen de muur geplakt (voor hem een buitenbocht, dus ruimte zat voor drie Goldwings naast elkaar op eigen weghelft!), dat wij dachten: "gevalletje magnetische muur": hij keek naar de muur en.. kon hem niet meer ontwijken. Motorrijder was nog heel, zijn zelfvertrouwen niet meer, maar hij reed door naar boven.
Daarna terug via de Umbrail, lekker rustige, leuke pas.
Dan is het vrijdag: hoog tijd voor de Timmelsjoch: prachtige pas, in de bochten goed zicht op het tegemoedkomend verkeer: da's meer mijn ding. Op de top aan de "Kaiserschmarren": brokjes pannenkoek met rozijnen en een beetje bessen compôte naar keuze. Geen remproblemen meer gehad, dus ik kon weer de achterrem gebruiken om de brommert te stabiliseren in de krappere bochtjes. Ik vraag me af of meer motorrijders hier zo hun achterrem gebruiken: namelijk in korte bochten met lage snelheid.
Tsja en toen werd het zaterdag: 08:00 opgestapt in See en via Zwitserland, Frankrijk, Luxemburg en België huiswaards gegaan. Rond 19:30 stapte ik weer af aan de Maasband. En zo eindigde versie 2016 van mijn korte jaarlijkse Alpenritje (12e editie, 1x/jaar standaard ritje)
Pics: resp. Timmelsjoch, Stelvio (oostzijde), Reschen, opnieuw Timmelsjoch en Umbrail.
Eigenlijk heb ik een hekel aan de Stevio, maar om een leuk rondje te kunnen maken, heb ik die toch maar toegevoegd op het ritje op donderdag. Bij het naar boven rijden zijn er mega veel korte haarspeld bochten, waarbij je voor je halverwege de bocht bent, geen reet ziet van het afdalend verkeer: onverwacht moeten remmen in een scherpe bocht naar boven, waarbij je stepjes over de grond schuren.... brrrr. Op de een of andere manier bleef al het afdalend verkeer op de eigen weghelft in de -te krappe- bochtjes, waardoor ik -de bochtjes zo krap mogelijk nemend- ruim op mijn eigen kleine weghelftje kon blijven sturen zonder een centje pijn, zodat het in de praktijk erg mee viel. Wel hebben we moeten stoppen om een Duc rijder op te rapen. Die lag zooo superdicht tegen de muur geplakt (voor hem een buitenbocht, dus ruimte zat voor drie Goldwings naast elkaar op eigen weghelft!), dat wij dachten: "gevalletje magnetische muur": hij keek naar de muur en.. kon hem niet meer ontwijken. Motorrijder was nog heel, zijn zelfvertrouwen niet meer, maar hij reed door naar boven.
Daarna terug via de Umbrail, lekker rustige, leuke pas.
Dan is het vrijdag: hoog tijd voor de Timmelsjoch: prachtige pas, in de bochten goed zicht op het tegemoedkomend verkeer: da's meer mijn ding. Op de top aan de "Kaiserschmarren": brokjes pannenkoek met rozijnen en een beetje bessen compôte naar keuze. Geen remproblemen meer gehad, dus ik kon weer de achterrem gebruiken om de brommert te stabiliseren in de krappere bochtjes. Ik vraag me af of meer motorrijders hier zo hun achterrem gebruiken: namelijk in korte bochten met lage snelheid.
Tsja en toen werd het zaterdag: 08:00 opgestapt in See en via Zwitserland, Frankrijk, Luxemburg en België huiswaards gegaan. Rond 19:30 stapte ik weer af aan de Maasband. En zo eindigde versie 2016 van mijn korte jaarlijkse Alpenritje (12e editie, 1x/jaar standaard ritje)
Pics: resp. Timmelsjoch, Stelvio (oostzijde), Reschen, opnieuw Timmelsjoch en Umbrail.
Laatst bewerkt:
