Afgelopen weekend was het bank holiday weekend, de maandag vrij dus. Geen idee waarom, maar sommige dingen acepteer je zonder verdere vragen 
Drie dagen vrij, mooie gelegenheid om even de stad uit te gaan.
Na weken van stralend mooi lente weer waren de vooruitzichten voor het weekend wat minder. Maar goed ik heb waterdichte motorkleding, dus toch maar weg.
Vrijdag avond alles ingepakt, nouja bijna, en wat routes gemaakt. Zaterdag ochtend de rest ingepakt (kost toch altijd meer tijd dan je denkt) en alles op de motor gestouwd. En weg. GPS aan, en rijden terwijl die satalieten zoekt.
Maar dat satalieten zoeken begon wel een beetje lang te duren. Dus maar even gestopt. Ging niet helemaal goed met de GPS, bleef een beetje hangen, niet goed dus. Maar hoe reset je zoiets? Dus terug naar huis en de gebruiksaanwijzing doorgebladert. Blijkbaar is het heel erg uitzonderlijk want er word erg weinig tekst aan fouten besteed. Een knoppencombinatie zorgt voor een reset. "En daarna werkt uw GPS weer", niet dus
Kortom, GPS is stuk, dan maar weer ouderwets met de papieren GPS op pad. Even snel de route uitgezet en weer onderweg. Ondertussen was het al zo'n beetje lunchtijd.
De weg de stad (London, daar woon ik) uit weet ik ondertussen dus dat gaat ook zonder GPS goed. Dan de M4 op, M25 (rondweg) en dan de M3 op. En die hadden ze over zo'n beetje de gehele lengte opengebroken. File dus. Nou rij ik er wel tussen door, maar echt snel gaat dat niet. (maar het scheelde wel, echt enorm lange files).
Maar uiteindelijk mocht ik eraf, binnendoor verder. Alleen hadden ze die weg volledig afgesloten. Stukje omrijden dus maar. Maar uiteindelijk op mijn mooie binnendoor route naar Cornwall uitgekomen![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
Hier in Engeland hebben ze niet erg veel snelwegen. Naar het zuiden gaat er bijvoorbeeld maar één. Maar daarnaast is er een netwerk van een soort provinciale wegen. Een beetje te verglijken met de Route National in Frankrijk. Deze wegen wisselen enorm van karakter. Sommige stukken zien eruit als een snelweg, twee rijstroken per richting, vangrail, op en afritten (wel erg kort). Maar dan word het ineens weer gewoon tweebaans, rotondes, stoplichten. Soms word het gewoon de hoofdweg door het dorp. Dan is het weer een slingerweggetje door de bergen, alsof je in de Ardennen rijdt. En dat is dus allemaal één doorgaande weg naar het zuiden. allemaal de A30. Da's dus makkelijk navigeren en toch enorm afwisselend rijden.
Maar goed verder naar het zuiden dus, richting Lands End. De uiteindelijk bestemming een kleine 600km van huis. Dat ga je dus niet halen als je pas tegen de middag vertrekt. Dus maar op zoek naar en camping. Dan mis je de GPS wel weer even, maar goed, met een camping gids en kaart kom je er ook.
Dus tegen een uur of vier in een plaatsje de toeristische info opgezocht, die natuurlijk dicht was. Maar wel info over dichtbij gelegen camping op de buitenkant. Keuze uit twee. Gebelt, en er was plek
Eerst even eten gekocht bij de Superstore in het stadje en toen de 8 mile naar de camping gereden. Snel de tent opgezeten en gegeten in een erg mooie zonsondergang. Daarna nog een filmpje op de PSP gekeken en vroeg onder de wol
Dag twee, vroeg op onder een dreigende wolken hemel. Snel de tent afgebroken want het was nog droog. Daarna even ontbeten en weer op de brommer. Vandaag wat afgeweken van de A wegen en een stuk B weg genomen, door een National Park. Erg mooi. Soort Schotland. Heuvelachtig, ruig, leeg, winderig. Een soort steppe gebied, maar dan Engels. En schapen, en die lopen gewoon los, dus geen hek voor de weg, beete opletten dus.
Maar de tijd gaat verder, en ik was nog steeds niet erg in de buurt van Lands End. Beetje doorrijden dus maar. Maar alles binnendoor, echte grote wegen heb je daar niet meer. En om 16:30 was ik er eindelijk, Lands End, het uiterste puntje van Engeland. Veel is er niet te zien trouwens, wat eigenlijk ook wel te verwachten is, het heet niet voor niets einde. Een hotel, een souvenier winkel, een parkeerplaats en rots, dat is het wel zo'n beetje. En aangezien de tijd al lekker opschoot moest ik dat ook maar eens een beetje gaan doen.
Dus vrij snel weer op de brommer (wel een souvenier gekocht natuurlijk) en terug om eten en een camping te vinden. Het was nogsteeds droog, maar het zag er niet naar uit dat dat nog lang zo zou blijven. Wel veel campings in de buurt, maar weinig supermarkten, en was was natuurlijk ook zondag.
Dacht wel een supermarkt bij een bordje richting canping gezien te hebben, maar bij welke rotonde was het ook alweer. Je heb hier bijna geen kruisingen, alles is een rotonde, je komt er dus nogal wat tegen in een stadje. Maar goed eerst weer terug naar de 'bewoonde' wereld en maar kijken op elke rotonde.
Wel een grote supermarkt gevonden, alleen die was al een uur dicht. Dus maar verder rijden, kijken naar een groot tankstation met minimarkt ofzo.
Uiteindelijk (heel wat rotondes verder als dat ik in mijn hoofd had) de bewuste rotonde gevonden. Daar zaten wel twee hotels (en een bordje richting camping), een tankstation, maar geen supermarkt. Dus wat te doen? Donkere wolken aan de hemel, dus zeker regen en waarschijnlijk erg snel, en nog steeds geen eten. Camperen in de regen zonder eten is nou niet echt aantrekkelijk. Dus eerst maar eens kijken bij zo'n hotel. Kamers vanaf £26, niet echt duur. Alleen die waren er natuurlijk niet, wel van £65
en dat vond ik wel duur, want dan moest ik ook nog in het restaurant gaan eten.
Dus maar naar het tankstation, kijken of die wat eten verkochten (het was een erg klein tankstation). Uiteindelijk met wat kaas en brood en een fles ketchup weer naar buiten gekomen, tosti's dus, lekker
Weer op de brommer naar de camping. De camping houder had denk ik een beetje medelijden met de eenzame motorrijder die nog snel in de langzaam beginnende regen zijn tentje wilde opzetten. Dus hij rekkende maar half tarief, £5 voor een nacht
Financieel was het dus in ieder geval de moeite waard om in de regen te camperen.
Snel de tent opgezet voor de bui echt begon, en knus in mijn tentje zittend, met de brander onder de luifel mijn tosti's gebakken. En daarna onder de wol, na twee dagen op de brommer ben je behoorlijk gaar. En ik moest de resterende 550 kilometer de volgende dag weer naar huis rijden, een beetje nachtrust kon dus geen kwaad.
En de volgende dag was droog, tenminste toen ik opstond. Het had wel geregent die nacht, maar ik kon de natte tent inpakken terwijl ik zelf droog bleef, geen slechte start. Dus alles weer op de brommer gesjord en rijden. Eerts een 70 mile binnendoor naar de snelweg. Druk, wegopbrekingen, file. En regen, mist en wind in diverse combinaties. Maar eenmaal op de snelweg ging het. Erg druk dat wel (er is daar maar één snelweg, dus meer mensen weten die te vinden). Maar langzamerhand werd het weer wat beter, en langzaam kwam zelfs de zon door de wolken heen. Gelukkig is het navigeren op de snelweg niet al te moeilijk. De M5 naar Bristol en dan rechtsaf de M4 naar London en dan rijd je zo de stad in. Maar 550 kilometer blijft natuurlijk wel even sturen. Ik was om 10:00 opgestapt en stond uiteindelijk 17:30 weer voor mijn deur, net op tijd om nog wat te eten te halen bij de supermarkt.
Met 1200 kilometer extra op de teller veel regen, maar ook een aardig stukje Engeland gezien. Het was weer een welbesteed weekend.
De foto's:
1) ineens kwamen er oude dubbeldekkers overvliegen, snel gestopt voor wat foto's
Drie dagen vrij, mooie gelegenheid om even de stad uit te gaan.Na weken van stralend mooi lente weer waren de vooruitzichten voor het weekend wat minder. Maar goed ik heb waterdichte motorkleding, dus toch maar weg.
Vrijdag avond alles ingepakt, nouja bijna, en wat routes gemaakt. Zaterdag ochtend de rest ingepakt (kost toch altijd meer tijd dan je denkt) en alles op de motor gestouwd. En weg. GPS aan, en rijden terwijl die satalieten zoekt.
Maar dat satalieten zoeken begon wel een beetje lang te duren. Dus maar even gestopt. Ging niet helemaal goed met de GPS, bleef een beetje hangen, niet goed dus. Maar hoe reset je zoiets? Dus terug naar huis en de gebruiksaanwijzing doorgebladert. Blijkbaar is het heel erg uitzonderlijk want er word erg weinig tekst aan fouten besteed. Een knoppencombinatie zorgt voor een reset. "En daarna werkt uw GPS weer", niet dus
Kortom, GPS is stuk, dan maar weer ouderwets met de papieren GPS op pad. Even snel de route uitgezet en weer onderweg. Ondertussen was het al zo'n beetje lunchtijd.
De weg de stad (London, daar woon ik) uit weet ik ondertussen dus dat gaat ook zonder GPS goed. Dan de M4 op, M25 (rondweg) en dan de M3 op. En die hadden ze over zo'n beetje de gehele lengte opengebroken. File dus. Nou rij ik er wel tussen door, maar echt snel gaat dat niet. (maar het scheelde wel, echt enorm lange files).
Maar uiteindelijk mocht ik eraf, binnendoor verder. Alleen hadden ze die weg volledig afgesloten. Stukje omrijden dus maar. Maar uiteindelijk op mijn mooie binnendoor route naar Cornwall uitgekomen
Hier in Engeland hebben ze niet erg veel snelwegen. Naar het zuiden gaat er bijvoorbeeld maar één. Maar daarnaast is er een netwerk van een soort provinciale wegen. Een beetje te verglijken met de Route National in Frankrijk. Deze wegen wisselen enorm van karakter. Sommige stukken zien eruit als een snelweg, twee rijstroken per richting, vangrail, op en afritten (wel erg kort). Maar dan word het ineens weer gewoon tweebaans, rotondes, stoplichten. Soms word het gewoon de hoofdweg door het dorp. Dan is het weer een slingerweggetje door de bergen, alsof je in de Ardennen rijdt. En dat is dus allemaal één doorgaande weg naar het zuiden. allemaal de A30. Da's dus makkelijk navigeren en toch enorm afwisselend rijden.
Maar goed verder naar het zuiden dus, richting Lands End. De uiteindelijk bestemming een kleine 600km van huis. Dat ga je dus niet halen als je pas tegen de middag vertrekt. Dus maar op zoek naar en camping. Dan mis je de GPS wel weer even, maar goed, met een camping gids en kaart kom je er ook.
Dus tegen een uur of vier in een plaatsje de toeristische info opgezocht, die natuurlijk dicht was. Maar wel info over dichtbij gelegen camping op de buitenkant. Keuze uit twee. Gebelt, en er was plek
Eerst even eten gekocht bij de Superstore in het stadje en toen de 8 mile naar de camping gereden. Snel de tent opgezeten en gegeten in een erg mooie zonsondergang. Daarna nog een filmpje op de PSP gekeken en vroeg onder de wol
Dag twee, vroeg op onder een dreigende wolken hemel. Snel de tent afgebroken want het was nog droog. Daarna even ontbeten en weer op de brommer. Vandaag wat afgeweken van de A wegen en een stuk B weg genomen, door een National Park. Erg mooi. Soort Schotland. Heuvelachtig, ruig, leeg, winderig. Een soort steppe gebied, maar dan Engels. En schapen, en die lopen gewoon los, dus geen hek voor de weg, beete opletten dus.
Maar de tijd gaat verder, en ik was nog steeds niet erg in de buurt van Lands End. Beetje doorrijden dus maar. Maar alles binnendoor, echte grote wegen heb je daar niet meer. En om 16:30 was ik er eindelijk, Lands End, het uiterste puntje van Engeland. Veel is er niet te zien trouwens, wat eigenlijk ook wel te verwachten is, het heet niet voor niets einde. Een hotel, een souvenier winkel, een parkeerplaats en rots, dat is het wel zo'n beetje. En aangezien de tijd al lekker opschoot moest ik dat ook maar eens een beetje gaan doen.
Dus vrij snel weer op de brommer (wel een souvenier gekocht natuurlijk) en terug om eten en een camping te vinden. Het was nogsteeds droog, maar het zag er niet naar uit dat dat nog lang zo zou blijven. Wel veel campings in de buurt, maar weinig supermarkten, en was was natuurlijk ook zondag.
Dacht wel een supermarkt bij een bordje richting canping gezien te hebben, maar bij welke rotonde was het ook alweer. Je heb hier bijna geen kruisingen, alles is een rotonde, je komt er dus nogal wat tegen in een stadje. Maar goed eerst weer terug naar de 'bewoonde' wereld en maar kijken op elke rotonde.
Wel een grote supermarkt gevonden, alleen die was al een uur dicht. Dus maar verder rijden, kijken naar een groot tankstation met minimarkt ofzo.
Uiteindelijk (heel wat rotondes verder als dat ik in mijn hoofd had) de bewuste rotonde gevonden. Daar zaten wel twee hotels (en een bordje richting camping), een tankstation, maar geen supermarkt. Dus wat te doen? Donkere wolken aan de hemel, dus zeker regen en waarschijnlijk erg snel, en nog steeds geen eten. Camperen in de regen zonder eten is nou niet echt aantrekkelijk. Dus eerst maar eens kijken bij zo'n hotel. Kamers vanaf £26, niet echt duur. Alleen die waren er natuurlijk niet, wel van £65
en dat vond ik wel duur, want dan moest ik ook nog in het restaurant gaan eten.Dus maar naar het tankstation, kijken of die wat eten verkochten (het was een erg klein tankstation). Uiteindelijk met wat kaas en brood en een fles ketchup weer naar buiten gekomen, tosti's dus, lekker
Weer op de brommer naar de camping. De camping houder had denk ik een beetje medelijden met de eenzame motorrijder die nog snel in de langzaam beginnende regen zijn tentje wilde opzetten. Dus hij rekkende maar half tarief, £5 voor een nacht
Financieel was het dus in ieder geval de moeite waard om in de regen te camperen.Snel de tent opgezet voor de bui echt begon, en knus in mijn tentje zittend, met de brander onder de luifel mijn tosti's gebakken. En daarna onder de wol, na twee dagen op de brommer ben je behoorlijk gaar. En ik moest de resterende 550 kilometer de volgende dag weer naar huis rijden, een beetje nachtrust kon dus geen kwaad.
En de volgende dag was droog, tenminste toen ik opstond. Het had wel geregent die nacht, maar ik kon de natte tent inpakken terwijl ik zelf droog bleef, geen slechte start. Dus alles weer op de brommer gesjord en rijden. Eerts een 70 mile binnendoor naar de snelweg. Druk, wegopbrekingen, file. En regen, mist en wind in diverse combinaties. Maar eenmaal op de snelweg ging het. Erg druk dat wel (er is daar maar één snelweg, dus meer mensen weten die te vinden). Maar langzamerhand werd het weer wat beter, en langzaam kwam zelfs de zon door de wolken heen. Gelukkig is het navigeren op de snelweg niet al te moeilijk. De M5 naar Bristol en dan rechtsaf de M4 naar London en dan rijd je zo de stad in. Maar 550 kilometer blijft natuurlijk wel even sturen. Ik was om 10:00 opgestapt en stond uiteindelijk 17:30 weer voor mijn deur, net op tijd om nog wat te eten te halen bij de supermarkt.
Met 1200 kilometer extra op de teller veel regen, maar ook een aardig stukje Engeland gezien. Het was weer een welbesteed weekend.
De foto's:
1) ineens kwamen er oude dubbeldekkers overvliegen, snel gestopt voor wat foto's
maar de route erheen was fantastisch. Ik was toen zwanger, dus helaas hebben we het met de auto gedaan, maar dat maakte het er niet minder mooi om 
).
