E®nst
MF veteraan
Ook mijn condoleances aan de familie, vrienden en kenissen van René
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Ik zag vandaag de rouwadvertenties bij ons in de krant staan. Ze staan ook online.
Onbegrijpelijk, onwezenlijk, zo'n afscheid
Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte.
Mijn eerste MFMM in 2007.
Bij de MacDonalds bij Westervoorde sloot ik me aan bij een groep MFers die ook mee deden.
Onder hen ook 48th.
Later splitste die groep zich op in 2 subgroepen en ik reed oa met 48th in dezelfde subgroep.
Ergens in Duitsland kreeg 48th pech. Zijn kogellagers van het achterwiel lagen eruit.
We vonden een garage die ermee aan de slag wilde maar het zou niet voor de volgende middag klaar zijn.
48th zijn bagage werd onder de overige MFers verdeelt en Rene ging bij mij achterop.
Was grappig zo'n lange kerel bij mij achterop maar toen we van een klein weggetje een grotere op moesten verloor ik toch even mijn evenwicht en dreigde om te vallen.
Tja en toen stak 48th even zijn benen uit en stonden we weer goed.
Ik moest er hartelijk om lachen.
Op de camping bleek dat mijn ketting te slap stond (eigenlijk was hij versleten).
En 48th natuurlijk even sleutelen aan mijn fiets.
IK heb er nog foto's van.
Op de laatste dag terug naar NL reed ik het laatste stuk alleen met hem.
Kreeg ik wat les in de fijne kneepjes van het formatie rijden.
Mijn warme herinneringen aan een fijne man.
Ik moest het even kwijt.
Ik merk gewoon aan mijzelf dat ik toch wel aangeslagen ben door het verlies.
Rene.........................Bedankt.
Ik weet niet hoe het komt, ik weet niet waarom het zo is, de goeden gaan altijd het eerste.Geweldig, deze anekdote hebben we vorige week woensdag hier thuis op de bank met René nog besproken!
En inderdaad; mensen de fijne kneepjes bij leren, hij genoot ervan!
Hij zat hier vol trots te vertellen dat hij weer een nieuwe protogée had gevonden, dat dat was wat het voor hem zo mooi maakte, het zorgzame dat hij daarin had.
Dank Outdoorman voor je treffende stukje, ik herinner me dezelfde fijne man als jij en het doet pijn te weten dat hij er niet meer is.
R.I.P. René