Vietnam

[BlueFazerin]

Tijdens mijn reis in Marokko, met mijn lenigheid met het opstappen op de motor trapte ik die motor even . Rechter spiegel kapot. Ik had een make-up spiegel gevonden en met duck tape bevestigd.

 

[Draghandi]

Tijdens mijn reis in Marokko, met mijn lenigheid met het opstappen op de motor trapte ik die motor even . Rechter spiegel kapot. Ik had een make-up spiegel gevonden en met duck tape bevestigd.[afbeelding]

Goede oplossing hahaha.

 

[FredVN]

Brievenbus

Mijn adres hier in Vietnam is vergelijkbaar met:
Fred & Minh
Maasland
Zuid-Holland
Nederland
OK, Maasland is iets groter dan mijn dorp (ehh, denk ik, hoewel, qua oppervlakte??), maar het gaat om het idee. Je hebt hier in de omgeving nl. geen straatnamen. Dus postbezorging aan huis is uiterst dubieus.

Postbus
Voor de zekerheid hebben we, toen we hier gingen wonen, een postbus genomen. Het dichtsbijzijnde postkantoor ligt op ca. 8 km. Maar ja, ook daar verdwenen tijdschriften. Ik ben zo wel aan het adres van nog een Nederlander gekomen. Ze hadden post voor mij niet in PO.box 18 maar in PO.box 52 gegooid. Niet eens er vlak naast of er vlak onder. Ik vond mijn post in mijn box met zijn kaartje eraan. Maar goed, alles bij elkaar dus ook niet echt betrouwbaar.

“Schat, ik ben even naar de brievenbus”
Wat we nu doen is alle post naar Minh’s broer laten sturen in Nha Trang, waar wel straatnamen en huisnummers zijn. Is tot op heden vrij goed gegaan. Nadeel, het is ca. 25 km van huis. Dus 50 km. verder, 3 uur later en 2 kg. zwaarder (de vrouw van Minh’s broer is een meer dan voortreffelijke kok), heb ik mijn post.

Gelukkig krijgen we niet veel post hier.


Ik heb deze foto al eerder geplaatst, maar hierop is goed te zien hoe winkels in Vietnam hun adres aangeven. Via deze borden kun je gemakkelijk een bepaald nummer in een straat zoeken.

 

[FredVN]

Taal

Ik vind Vietnamees een rampentaal. Ik spreek het nog steeds nauwelijks en heb er ook geen enkele feeling voor. Ligt aan mij, ik weet het. Ik kan ook niet zingen, dus ik vermoed een samenhang. Het probleem is namelijk, dat Vietnamees een toon-taal is: de betekenis van een woord is afhankelijk van hoe je het uitspreekt. Het woord Ma bv. heeft 6 verschillende betekenissen: moeder, geest, graf, paard of rijstplantje. Die zesde vergeet ik altijd. Hieronder een scan uit het boek “Vietnamese for foreigners van Nguyen Anh Que” die het verloop van de toon laat zien.

Uitspreken als het geschreven is lukt me wel enigszins. Je gebruikt daarvoor de tekens, die in het schema hierboven staan. Waar ik bv. de mist mee in ga is als ik wel een woord weet maar dat in een vraag moet gebruiken. Je bent in het Nederlands gewend om op een vragende toon te zeggen: “is dat waar?” en de toon gaat omhoog. Als je dat in het Vietnamees doet krijg je ineens een geheel andere zin en begrijpen ze er niets meer van.

Voor wie toch wat wil proberen, je kunt in Nederland, maar zeker in Vietnam vrij goedkoop taalgidsjes kopen. Ook dvd’s om Vietnamees te leren, zijn te koop. Een goede is “A little Vietnamese”. Een klein woordenboekje Vietnamees/Engels en Engels/Vietnamees kost hier weinig en kan regelmatig zijn nut bewijzen. Met woorden of zinnen aanwijzen kom je vaak een heel eind.

 

[J_oram]

Is dat niet lastig dat je de taal niet spreekt? Of kunnen de meeste daar wel (goed) Engels? Met je vrouw praat je ook gewoon Engels?

50 kilometer voor een brievenbus, je zou maar iets belangrijks krijgen

 

[FredVN]

Er ligt voor morgen al een stukje klaar dat hierover gaat.

Met Minh praat ik vnl. Nederlands. Daar ben ik mee begonnen toen ze met de inburgeringscursus begon. Ze heeft ruim 10 jaar in Nederland gewoond en heeft een vrij grote woordenschat. Zeker waar het lezen betreft. Praten is soms lastig om het juiste moeilijke woord op het juiste moment te vinden. En het feit dat ze in Nederland bij een groot Amerikaans bedrijf met veel internationaal personeel werkte met als voertaal Engels hielp ook niet mee.

Zoals ik al schreef, we krijgen gelukkig weinig post. Toevallig ging ik vanmorgen nog even naar mijn postbus kijken (is "maar" 2 * 8 km.) en daar lag een faktuur van eind vorig jaar in voor een abonnement. Gelukkig had ik die ook per email gekregen dus dat is goed gegaan. Maar het geeft aan hoe slecht het kan zijn. Waar de enveloppe dat half jaar gebleven is?? Mogelijk ook in een andere postbus die toevallig nu bekeken is. We gaan de postbus dan ook opzeggen.

 

[FredVN]

Communiceren

Ik kreeg kort geleden nog een email: “Als je de taal nog niet beheerst hoe communiceer je dan met de localo's?”.

Ehh, niet eigenlijk. Soms kan ik dingen in mijn eentje kopen. Met gebaren, aanwijzen, voorbeelden of foto’s meenemen etc. kom ik bij mijn vaste winkels, waar ze geen Engels spreken, een heel eind. En soms, als we er op die manier niet uitkomen, bel ik Minh. Ik leg het probleem uit en geef dan mijn telefoon aan de Vietnamees. Vaak lukt het dan wel.

Het hangt ook een beetje van de winkel af. Ik ken er een paar waar de verkoper of verkoopster erg slim is en heel snel weet wat ik bedoel met mijn gebaren. Meestal zoek ik daar ook een specifieke persoon op. En ze kennen me inmiddels, dat scheelt ook.

Als het ingewikkelder of duurder wordt en we weten, dat de persoon waar ik heen moet geen Engels spreekt, moet Minh mee. Bijvoorbeeld mijn tandarts spreekt geen Engels. Dat is op zich niet zo vreemd. Veel mensen, die vóór 1975 hebben gestudeerd, hebben wel een academische titel, maar spreken niet of nauwelijks Engels. Dat was in die tijd geen populaire taal, men gebruikte het niet of nauwelijks en dus vervaagde de kennis heel snel. Velen van hun spreken trouwens wel Russisch.

Zeker hier in de buurt is bij de kinderen het niveau van Engels spreken bedroevend laag. Ze leren het domweg niet goed op school. Voornamelijk wat lezen en schrijven.

Inmiddels weet ik vrij aardig wat ik zelf kan en waarvoor ik Minh moet meenemen. Dus echt problemen geeft het zelden. Behalve dat ik graag even blijf hangen en rondsnuffelen bij de zaken, die mijn interesse hebben en waar Minh liever niet eens heengaat. Dan ontstaan de problemen vanzelf. Dus bij voorkeur ga ik alleen.

Maar helaas, nee, zelfs een gewoon ouwehoerpraatje lukt me niet. En dat is best wel jammer.

 

[FredVN]

Ik weet de perfecte persoon om dit eens te proberen. Updates volgen.

-edit-
2 juni gaat het bereid worden. Ik laat het weten!

En, nog gelukt?

 

[Wullebolle]

Communiceren

...
Maar helaas, nee, zelfs een gewoon ouwehoerpraatje lukt me niet. En dat is best wel jammer.

FredVN,
Hoe komt het dat jij nauwelijks vietnamees kan praten?
Lijkt me toch dat je met Minh een prima privé leraar hebt.
Is vietnamees zo verdomde moeilijk dat je na al die jaren nog steeds geen gesprek kan voeren, of is het sop gewoon de kool niet waard?

 

[FredVN]

De belangrijkste reden heb ik al op zondag 2/6 gegeven: ik heb er domweg geen feeling voor. Daarnaast spreekt Minh Nederlands en Engels en we woonden in NL, dus al die jaren geen echte noodzaak.

En de tonen, waar ik vaak nauwelijk verschil in hoor, blijven me parten spelen. Zeker, voor mij is Vietnamees verdomd moeilijk.

Tja, “Toi Ngu”, ofwel “ik ben dom” (en lui).

Kortom, de leraar is uitstekend, de leerling rampzalig.

 

[FredVN]

Nieuwsgierig

Als Minh hier in de buurt naar de markt gaat, en ik ga mee, ontstaat vaak de volgende soort van conversatie. En bedenk, Vietnamezen zijn enorm nieuwsgierig en kennen geen enkele schroom bij het stellen van persoonlijke vragen.
“Jouw man?”.
“Ja”.
“Waar komt hij vandaan?”.
“Holland”.
“Hoe oud is hij?”

“Hebben jullie kinderen?”

“Hoe lang heb je hem al?”.
“Heel lang”.
“Heb je voor mij ook zoiets?”.
“Natuurlijk, hoeveel wil je er?”
“Hi, hi, hi, .....Ehhh ok, 1 is wel genoeg”.
“Goed, maar dan moet je wel Engels leren, anders weet hij niet wat je wilt....”


Over die nieuwsgierigheid: het is hier volkomen normaal dat buren vragen wie het is die er op bezoek komt, waarom ze komen, waar ze vandaag komen etc.
Als je zelf weggaat, waar je naartoe gaat etc.
Op hun beurt vinden ze het ook fijn als je dergelijke vragen aan hun stelt: men ziet Vietnam als één grote familie waarbij iedereen in de categorie broer, zus, oom, tante etc. valt.

Daarom hebben ze het met ons en onze westerse terughoudende mentaliteit nogal eens moeilijk.

 

[sammie]

Kun je ook zo iets dergelijks over vietnamese humor vertellen?

 

[FredVN]

Vietnam Tourist Guidebook

Wie een in Vietnam uitgegeven reisgids wil kopen moet voor de lol zeker eens naar het Vietnam Tourist Guidebook kijken. Hij is uitgegeven door de overheid: the Vietnam National Administration of Tourism. Er staan bv. heel veel lokale festivals in. Uiteraard worden zaken als bv. de Vietnam-oorlog vanuit Vietnamees standpunt bekeken (en is dus de American war). Het is daarom ook leuk om de inhoud te vergelijken met een westerse gids als bv. Lonely Planet. Ik heb hem al weer een behoorlijk aantal jaren dus wat de huidige prijs is weet ik niet. Op die van mij staat VND 60.000. Kun je dus geen buil aan vallen.

Ik vind het eigenlijk een beetje een collectors-item.


Update
Gisteravond keek ik nog even dit verhaal na (zoals ik altijd doe) en bedacht dat ik ook nog kon googlen. En zowaar, op http://www.vivutravel.com/vietnam-travel-news/3171-vietnam-tourist-guidebook-the-6th-edition staat een beschrijving van het boek (+ een slideshow met fraaie opnames van Vietnam). Het is alweer de 6e druk (ik blijk de 3e te hebben) en kost VND 85.000. Toch maar eens kijken als ik weer in Nha Trang ben. Kan de oude versie naar de bibliotheek Suoi Tien.

 

[FredVN]

Kun je ook zo iets dergelijks over vietnamese humor vertellen?

Dat is een moeilijke: ik versta geen Vietnamees, dus ook niet hun humor. Maar ik zal het in gedachten houden en ook vragen of Minh nog suggesties heeft.
Daarnaast, veel van de door mij beschreven situaties zijn voor de lezers ongetwijfeld humor (voor mij dan net iets minder).

 

[FredVN]

Ik ga op reis en ik neem mee...

Wie in Vietnam een korte meerdaagse trip op de motor wil maken moet zeker even kijken op het op dit moment zeer actieve topic ik ga op reis en ik neem mee...

Dit is een uitgebreide brainstorm-sessie over wat mee te nemen op een meerdaagse motortrip in Europa. Het verschil met Vietnam is dat hier bv. veel meer zaakjes zijn waar ze je motor kunnen repareren. Dat betekent, dat je je aardig kunt beperken in het meenemen van gereedschap. Ook zijn hier veel meer restaurantjes etc. dus dat maakt een korte trip ook gemakkelijker.

Niettemin lijkt het mij handig om een aantal zaken gewoon zelf bij je te hebben voor als je in the middle of nowhere bent gestrand (en volgens de wet van Murphy gebeurt dit altijd op het verste punt vanaf een motorshop). Een ieder, die hier een paar dagen met een motor op stap wil, kan eruit pikken, wat voor de geplande trip zinvol kan zijn en dat vanuit NL meenemen.

Ik heb zelf alle suggesties in ieder geval ook even langs mijn eigen checklists gehaald. Op mijn lijst staat min of meer hetzelfde als in het topic wordt gesuggereerd. Maar voor mij is het gemakkelijk, ik hoef geen zaken uit NL mee te nemen.

Binnenkort ga ik –ijs en weder dienende- met Erich nog een korte meerdaagse trip (ca. 525 km.) maken. De route ligt al vast, nu nog een datum prikken. Kan ik meteen mijn checklists op volledigheid checken en mijn bagagerekjes testen.

 

[SadBunny]

Succes met je meerdaagse 525 km trip. Hoezo meerdaags trouwens, 525 km is toch niks?

 

[Nocer]

Succes met je meerdaagse 525 km trip. Hoezo meerdaags trouwens, 525 km is toch niks?

Als je in de bergen rijdt in het Noorden mag je al blij zijn met 100 km op een dag.
Wat ik écht nodig vond tijdens mijn trip:

Spare parts (minder nodig als je met een 4takt Honda rijdt, maar met een 2takt Minsk.... oei, ben blij dat ik ze bij me had), pompje, binnenbanden, bandenlepels, extra olie (altijd 2 extra flessen omdat 2takt olie schaars is in sommige gebieden, met 4takt niet nodig dus), water, koekjes als lunch ( ). Voor de rest mag je er niet kamperen en moet je in een nha nghi slapen, dus dat heb je niet nodig. Oh en een goede landkaart (en dan is goed niet hetzelfde als accuraat, maar ongeveer loopt hier een weg ) was erg hulpzaam.

 

[SadBunny]

Als je in de bergen rijdt in het Noorden mag je al blij zijn met 100 km op een dag.
Wat ik écht nodig vond tijdens mijn trip:

Spare parts (minder nodig als je met een 4takt Honda rijdt, maar met een 2takt Minsk.... oei, ben blij dat ik ze bij me had), pompje, binnenbanden, bandenlepels, extra olie (altijd 2 extra flessen omdat 2takt olie schaars is in sommige gebieden, met 4takt niet nodig dus), water, koekjes als lunch ( ). Voor de rest mag je er niet kamperen en moet je in een nha nghi slapen, dus dat heb je niet nodig. Oh en een goede landkaart (en dan is goed niet hetzelfde als accuraat, maar ongeveer loopt hier een weg ) was erg hulpzaam.

Is waar natuurlijk. Ik ben de strakke Nederlandse 100 kmph polderwegen met perfect asfalt met zo'n groene streep in het midden gewend. Of de mooie brede A2, waar je zo 200 kunt rijden (behalve dat 't niet mag ).

Ik rijd inderdaad op een 4takt tried-and-true Honda CBR 1000 F. Dus spare parts en mengolie zijn minder spannend

Het "ongeveer hier ergens loopt een weg"-gevoel heb ik met mijn oude TomTom ook vaak

Wat is een "nha nghi"? Als ik dat google krijg ik voornamelijk plaatjes van onwijs mooie vrouwen (waarmee ik dus geen porno bedoel, gewoon mooie vrouwen).

 

[Nocer]

Is waar natuurlijk. Ik ben de strakke Nederlandse 100 kmph polderwegen met perfect asfalt met zo'n groene streep in het midden gewend. Of de mooie brede A2, waar je zo 200 kunt rijden (behalve dat 't niet mag ).

Ik rijd inderdaad op een 4takt tried-and-true Honda CBR 1000 F. Dus spare parts en mengolie zijn minder spannend

Het "ongeveer hier ergens loopt een weg"-gevoel heb ik met mijn oude TomTom ook vaak

Wat is een "nha nghi"? Als ik dat google krijg ik voornamelijk plaatjes van onwijs mooie vrouwen (waarmee ik dus geen porno bedoel, gewoon mooie vrouwen).

Reken maar dat onderdelen voor een CBR 1000 F spannend zijn in een land als Vietnam. Ze rijden daar op 100 tot 200 CC Honda'tjes. Een street triple is b.v. daar écht uitzonderlijk.

Als ik heel eerlijk ben gaat er weinig stuk aan je Honda CBR 1000 F op een reis van 6000 km door Vietnam, maar goed... je weet nooit. Aan de andere kant kom je Vietnam toch niet in met je Nederlandse motor (tenzij je de juiste mensen en genoeg geld toe kan stoppen) en kan je toch niets groters dan 125CC kopen als buitenlander (niet aan te raden althans). En met de snelheidslimieten in Vietnam heb je er ook niets zoveel aan.

De wegen zijn soms écht rubbish, ik durf het niet eens een weg te noemen soms. Veel rotsen en hobbels en als je 60 km/h kan rijden heb je strak asfalt. Op de eerder genoemde wegen... 15 km/h tot 40 km/h.

Een "nha nghi" is een guesthouse. Het is verboden voor Vietnamezen om buitenlanders in huis te nemen tenzij je dus een speciale vergunning hebt (oid). Gewoon een hotelletje dus, erg basic en cheap. Verwacht er niet teveel van.

 

[Nocer]

Dat is een moeilijke: ik versta geen Vietnamees, dus ook niet hun humor. Maar ik zal het in gedachten houden en ook vragen of Minh nog suggesties heeft.
Daarnaast, veel van de door mij beschreven situaties zijn voor de lezers ongetwijfeld humor (voor mij dan net iets minder).

Je kan prima met Vietnamezen lachen, al is het vaak leedvermaak en snap je toch niets van elkaar. Mensen vonden mijn lengte al genoeg humor. (1m93)

 

[Nocer]

Nieuwsgierig

Als Minh hier in de buurt naar de markt gaat, en ik ga mee, ontstaat vaak de volgende soort van conversatie. En bedenk, Vietnamezen zijn enorm nieuwsgierig en kennen geen enkele schroom bij het stellen van persoonlijke vragen.
“Jouw man?”.
“Ja”.
“Waar komt hij vandaan?”.
“Holland”.
“Hoe oud is hij?”

“Hebben jullie kinderen?”

“Hoe lang heb je hem al?”.
“Heel lang”.
“Heb je voor mij ook zoiets?”.
“Natuurlijk, hoeveel wil je er?”
“Hi, hi, hi, .....Ehhh ok, 1 is wel genoeg”.
“Goed, maar dan moet je wel Engels leren, anders weet hij niet wat je wilt....”


Over die nieuwsgierigheid: het is hier volkomen normaal dat buren vragen wie het is die er op bezoek komt, waarom ze komen, waar ze vandaag komen etc.
Als je zelf weggaat, waar je naartoe gaat etc.
Op hun beurt vinden ze het ook fijn als je dergelijke vragen aan hun stelt: men ziet Vietnam als één grote familie waarbij iedereen in de categorie broer, zus, oom, tante etc. valt.

Daarom hebben ze het met ons en onze westerse terughoudende mentaliteit nogal eens moeilijk.

Wat leuk zeg! Hoe heb je haar eigenlijk leren kennen in Nederland? En waarom naar Vietnam? (behalve geboortegrond van Minh?)

Veel plezier met je trip! Ik kan zelf ook niet wachten om weer terug te gaan naar Vietnam, geweldig land.

 

[SadBunny]

Reken maar dat onderdelen voor een CBR 1000 F spannend zijn in een land als Vietnam. Ze rijden daar op 100 tot 200 CC Honda'tjes. Een street triple is b.v. daar écht uitzonderlijk.

Lijkt me ook helemaal niet leuk om op een dikke literfiets te rijden in zo'n land. Ik volg Mordeth13 op youtube in Taiwan, en daar ook al rijden verreweg de meeste mensen toch op lichtere machines/machientjes. Veel motorscooters. Vooral wegens de grote afwisseling in bergweggetjes en drukke steden en de extreme(re) weersituaties. Ik bedoelde ook meer hier Maar dan nog, als je toch ergens op rijdt dan liefst op iets dat constructietechnisch wel goed in elkaar zit natuurlijk Hoewel makkelijk hulp/onderdelen krijgen in de omgeving ook weer een dikke pré is...

De wegen zijn soms écht rubbish, ik durf het niet eens een weg te noemen soms. Veel rotsen en hobbels en als je 60 km/h kan rijden heb je strak asfalt. Op de eerder genoemde wegen... 15 km/h tot 40 km/h.

Precies, en daar zou je je dan met een dikke literfiets, die ook nog eens bij een valpartij veel schade zou kunnen oplopen, doorheen moeten worstelen Niet aanlokkelijk

Een "nha nghi" is een guesthouse. Het is verboden voor Vietnamezen om buitenlanders in huis te nemen tenzij je dus een speciale vergunning hebt (oid). Gewoon een hotelletje dus, erg basic en cheap. Verwacht er niet teveel van.

Ja al die regels m.b.t. buitenlanders... Dat schijn je in allerlei onvoorstelbare varianten tegen te komen in Azië. Misschien heeft 't wat met mensensmokkel/prostitutie etc. te maken? Of is het toch gewoon xenofobie?

 

[Nocer]

Een voorbeeld van een GOEDE weg in Vietnam (er zijn betere, maar ik had niets te klagen met deze weg):

Heb evt nog meer filmpjes als er interesse is (die minder schudden ).

 

[FredVN]

@SadBunny
Je kunt in het filmpje ook mooi zien waarom 500 km/dag maar op enkele plaatsen mogelijk is. Bussen van Ho Chi Minh naar Nha Trang (ca. 450 km.) doen er met een stop voor de lunch een hele dag over (dat zijn vnl. 2-baans wegen en we zullen het dan maar niet over de rijstijl hebben). In diverse posts geef ik nog wel meer voorbeelden.

Voor de 110cc. motorfietsen en de 125 cc. scooters vind je bij wijze van spreken op ongeveer iedere hoek van de staat een reparateur. Voor mijn in Vietnam gemaakte 170 cc. fiets ligt dat iets moeilijker.

Buitenlanders. Ook van de soms rare regels heb ik diverse voorbeelden gegeven. Xenofobie? Hmm, ik denk het eigenlijk niet. De economie draait hier voor een behoorlijk deel om het toerisme. Ook kunnen ze aan mij niet zien dat ik geen Amerikaan ben. Maar ik nergens ook maar aan iets gemerkt dat ik niet welkom was.



@Nocer.
Ik was me aan het voorbereiden op mijn sabattical en wilde meer van Vietnam en het leven daar weten. Minh wilde verder studeren in Singapore en daarom haar Engels oefenen. Ze woonde toen nog in Vietnam. Er waren daar toen een aantal mensen die ik van eerdere bezoeken kon en waar ik regelmatig contact mee had en we hebben elkaar toen via-via leren kennen. Compleet verschillende insteek dus.

Belangrijkste reden om voor Vietnam te kiezen is het feit dat Minh de taal spreekt, de cultuur kent en een groot netwerk heeft. Voor mij was bv. Indonesië ook een optie geweest (tellen in Bahasa gaat nog steeds veel vloeiender dan in Vietnamees) maar dat had heel veel meer problemen gegeven.

Leuk filmpje. Met name die vrachtauto direct achter een bocht geeft perfect aan waarom je hier meestal niet hard kunt rijden.



Ik zie jullie allebei nog wel eens hier in Vietnam rondrijden.

 

[Nocer]

Mooi verhaal FredVN!
Ik denk het ook wel.

Overigens; Ook met gemak wel eens twee vrachtwagens naast elkaar (inhalen) gezien na zo een bocht. Blij dat ik op een motor zat, hop de berm in. Als ik in een auto zat.....

Veel ongelukken gezien, op de terugweg van de Ban Gioc-Detian watervallen een uitgebrande auto gezien die er op de heenweg nog niet stond. Reizen op eigen risico...