- 29 mrt 2008
- 15.479
- 3
Woensdag
'S middag thuis van mijn vorige vakantie. Spullen in de was gooien en de rest opgeruimd. Toen was het etenstijd, daarna de grote vraag ik heb nog 1,5 week te gaan wat zal ik gaan doen. De ToDo lijst afwerken of toch nog even met de motor op pad.
Na 30 seconden stond het vast. Ik ga met de motor op pad en ga vrijdag weg. En volgende week vrijdag/zaterdag weer thuis. Maar waar gaan we heen? Richting Oekraïne en Roemenië. Waarom daar? Omdat het kan. Dus woensdag avond nog een globale route bedacht.
Donderdag
Eerst mijn motor in orde gemaakt. Klein probleempje met valse lucht bij een van de carburateurs. En wat andere dingen die even opgelost moesten worden.
'S middags de spullen ingepakt. Uiteindelijk een bagagerol van 10kg en een rugtas van 10kg max. 'S avonds de route ietsjes verder bedacht en wat hostels opgezocht tot Odessa. En daarna zien we wel weer.
Vrijdag
motor bij de eerste stop in Oldenzaal.
Dwars door mijn wekker geslapen die op 2 uur stond. Dus uit eindelijk ging ik 8:25 van huis op weg naar Krakow ipv. Lviv als ik op tijd vertrokken was. Eenmaal in krakow bij een hostel gekomen maar dat zat midden tussen de kroegen en dat is nou niet echt een plek waar ik mijn motor lekker neerzet. Dus daarna naar een andere oplossing gezocht en dat was Best Western Krakow. Dit bleek een budget te zijn dus allemaal iets kariger maar ook een stukje goedkoper. Daarna maar mijn bed ingedoken en de route voor de volgende dag gemaakt onder de afschuw van de meest slechte film iets van Sand Sharks ofzo. Wat al verschrikkelijk slecht was. Maar als je dat ook nog door 1 persoon laat overspreken zonder het Engels weg te halen en steevast 2 seconden vertraging hebt dan ben je toch wel gelukkig met de Nederlandse ondertiteling.
Zaterdag
Na een ontbijtje de olie nagekeken en mijn ketting gesmeerd. De motor gestart richting Lviv. Lekker snel over de snelweg totdat die 20km voor de grens afgesloten was. En iedereen binnendoor moest. Gelukkig kwam ik toch nog terug op de E40 richting Lviv. En na een tijdje kwam ik bij de Oekraïense grens. Mocht overal tussendoor. En na 2 paspoort controles mocht ik het land in(na een uur vertraging). De E40 was een zeer knappe tweebaansweg. Maar alle afslagen waren 10 meter asfalt met daarna gravel of zand. En flinke kuilen. Dus ik zag het al voor me voor de aankomende dagen. Na een paar kleine ommetjes in Lviv aangekomen. Hoe de wegen er daar bij lagen zou hier compleet verboden terrein zijn (10-20cm verzakking) en vele wegafsluitingen ook al reed dat het beste.
Eerste hostel was onvindbaar. Dus na wat rondjes rijden doorgereden naar hostel 2 waar wel een bord aan de deur hing. En na het meest versleten knopje te drukken sprong de deur open. En was ik op het binnenplein.
Binnenpleintje waar mijn motor 's nachts verbleef.
Maar waar is het hostel nou? Na een tijdje zoeken zag ik wat peilen richting een deur. En nadat ik die opende zag ik op de 1e verdieping het hostel zitten. Waar de receptioniste me incheckte. Alleen betalen was wat moeizaam met alleen euro's op zak. Dus ik vroeg waar ik UAH kon pinnen maar dat wist ze niet. Dus uiteindelijk wisselde ze wat euro's voor UAH. Na het uitpakken en omkleden de stad in gegaan. Zit er schuin tegenover een pinapparaat van de Raiffeisen-Bank waar de Rabobank ook onder valt. Dus daar kan ik gewoon pinnen. Wat geld op zak voor eten. En de rest op een andere plaats. Aangezien ik meteen voor de rest van de komende 3 dagen pin.
2 reizigers uit België.
De wereld is maar klein als je met de motor bent.
En vanuit daar liep ik de straat uit op het mooiste gebouw af zo het centrum in. En na wat lopen en wat foto's was daar een tentje met Engels menu en pizza met bier. Dus dat moest goed komen. En dat kwam het ook zeker. Ondertussen de route naar Kiev gemaakt.
En daarna rustig aan weer richting het hostel gelopen.
Zondag
Vroeg mijn bed uit en uiteindelijk reed ik 8:10 de deur uit. Op weg naar Kiev. Geen idee of mijn route nog wat asfalt bevatte of dat alles onverhard was. Uiteindelijk was eigenlijk alles verhard op een paar korte stukjes na. Alleen waren er weleens kuilen. En als echte Oekraïner rem je af tot 5 km/u om rustig om de gaten te slalommen. maar er zijn enkele personen die naar achter gaan verzitten om met de volle 130km/u door te beuken. Helaas eindigde dat in een wiebelende achterkant. K*t lekke band net nu ik niks bij me heb. Maar nadat ik stopte bleek het alleen maar een afgevallen bagagerol te zijn. Dus na het vastzetten met een 3e band moest het goed komen. Maar de watervoorraad moest uitgebreid worden. Aangezien 50km naar het volgende dorp echt niks was. Dus bij het eerst volgende benzine station werd 6L water ingeslagen en in mijn kofferrek gesjord. Mocht er dan wat gebeuren dan kan ik altijd nog te voet ergens komen. Of een aantal dagen in de berm kamperen.
16,12L euro 95 voor 181,99 uah wat maar €16,87 voorstelt dus lekker goedkoop.
2x1,5L water per zijde.
Daarna weer tussen eindeloze velden doorgereden. Tot op een gegeven moment mijn tank bijna leeg raakte en ik net een dorp gepasseerd was. Maar ik wist dat ik tegen de Restricted Zone zou komen in mijn route dus dat zou dichtbij kunnen zijn. Even gestopt nadat ik 20 km het dorp voorbij was. En het volgende tankstation was 35 km. O dat valt mee. Maar eenmaal als nieuwe bestemming was het nog maar 180km. Dus toen maar omgekeerd en terug gereden. Daarna een eind de route gevolgd. Tot een gigantische kruising waar ik alleen was. En even verderop een of andere figuur die nog even zijn bierflesje uit zijn jas haalde terwijl hij vertelde dat er een politiepost stond verderop. En de andere kant op zouden militairen staan. Dus toen hij even aan de kant ging nog even bij de politie langs geweest. Die vroegen of ik naar Belarussia ging en anders moest ik omkeren. Dus dat deed ik maar ook al ging mijn route wel die kant langs. (en bang word ik niet van een lada met 3 personen erin)
Door naar de volgende optie. Na 15km het volgende kruispunt. En daar was een militair checkpoint voor de Restricted Zone opgericht even paspoort en kenteken nagekeken maar als Nederlander mocht ik daar niet zomaar in. Hij het het over iets als Restricted, Radiatoin en Tjernobyl waar hij het over had, had ik natuurlijk geen flauw benul.
(dagje exclusion zone(10km) is een vlucht naar America. ik zat nog op 50km afstand)
Plaatsnaam bord
Gemiddeld huis buiten de stad.
Kapelletje
Daarna op zijn advies maar omgekeerd en een andere route naar Kiev genomen. Waar je nog de volledige verlatenheid van noord Oekraïne meemaakt. Kilometers gereden maar niemand gezien of gehoord. Totdat ik uiteindelijk weer bij de E40 in de buurt kwam. Het hostel was goed te bereiken en redelijk te vinden. Na het inchecken en omkleden de stad ingedoken om wat te zien en wat te eten.
Vergeleken met Lviv was het allemaal stukken groter maar daardoor miste het ook een hoop. Dus na een flinke wandeling vlakbij het hostel gegeten bij pizza33 die vandaag knap voer voorzette. En mocht ik heimwee krijgen hadden ze nog Hoegaarden of Leffe voor me op de kaart. Maar ik ben meer van het lokale bier. Intussen de route voor de volgende dag weer in elkaar gezet.
De schrik van iedere snelheidsduivel.
U wilt hier uitbouwen kan dat?
Maandag
Vertrokken uit Kiev nadat ik zoals iedere morgen mijn motor weer nagelopen had. En daarna op weg naar Odessa via een omweg langs allerlei bezienswaardigheden. Vandaag bestaat de route voornamelijk uit snelweg omdat dat eenmaal de snelste route is. Maar ook de kortste. En daarbuiten je geen idee hebt waar een zandpad je heen leid.
Kwam rond 16:00 in Odessa aan. Dus in eerste instantie was het plan om even 1-2 uur rond te kijken. En wat te eten om daarna alvast naar Galati Roemenië te gaan zodat je de grensposten alvast gehad hebt. Maar uiteindelijk maar besloten om in Odessa te blijven en pas de volgende ochtend te vertrekken.
Skeeleren of skateboarden? nou succes.
Dinsdag
Vertrokken uit Odessa op weg naar Sibiu Roemenië. Al snel was ik blij dat ik het niet de avond ervoor gedaan had. Omdat er van asfalt soms niks meer terug te zien was. Stukje Moldavië door. Even mijn paspoort laten zien briefje mee en door. En bij de Oekraïense grens het briefje weer afgeven.
Minuut eerder stond hij nog op 43 graden.
Even later hadden we de echte grens van Moldavië. Na een hoop gehannes tussen de verschillende posten doorgereden. Daarna weer even mijn camelbak gevuld aangezien mijn thermometer intussen over de 43 graden ging. Helaas ik had in Oekraïne water met prik gekocht maar ik moet toch wat drinken dus erin gegooid en we zien wel hoelang het volhoud. Maar nog voor ik opstap komt er een auto naast me die begint over paspoort motor en vele variaties erop. Was in alle drukte mijn kenteken papieren bij de grenspost vergeten. Dus even later opgehaald en toen kwam het toch nog goed af.
Soms verhard en soms niet meer.
Waar is de laatste waterfles nou?
Maar de route klopte niet helemaal dus uiteindelijk via het lokale drooggevallen stroompje naar de juiste weg afgedaald. En uiteindelijk de grens overgegaan naar Roemenië. Eenmaal daar bleek al snel dat haarspeldbochtenasfalt een exclusief iets is. De meeste rechte stukken zijn verhard maar de scherpe bochten zijn gravel. Na de nodige gaten en kuilen kwam ik erachter dat ik iets miste. Ik had 3 flessen in mijn kofferrek hangen maar er hingen alleen nog maar spanbanden. 1 fles nog kunnen terugvinden tussen mijn achterbrug. Maar daar was weinig meer van over. En ook mijn accubak had zijn beste tijd gehad. Eenmaal aangekomen in Sibiu weer een knap Best Western hotel gevonden en daar knap gegeten 's avonds.
Woensdag
Voor vandaag staan de DN7C oftewel de Transfăgărășan en de DN67C de Trans Alpina op het programma. Na 15 km vanaf het hotel zit ik al op de DN7C en kan ik mij opmaken voor de komende pret. Naar boven achter een Dacia Logan die niet voor het eerst omhoog ging. Die wist alle overzichtspunten en gebruikte de hele weg. Ik gebruikte minder weg maar daardoor hadden we hetzelfde tempo.
Op de top duik je een tunnel in en dan ben je zomaar aan de andere kant. En ga je weer rustig aan een beetje zakken.
En als je daarna weer onder de boomgrens verdwijnt dan verdwijnen de stukken asfalt soms ook spontaan.
De stuwdam.
Daarna via een hoop dorpjes naar de 67C gereden maar die is pas net open. Dus het asfalt ligt er nog strak bij. Maar de offroad paden naar de toppen liggen er ook nog. Dus daar heb ik er een paar van geprobeerd.
Op naar de zendmasten.
Het paadje die ik weer terug moest.
Horizontaal parkeren blijft een kunst.
Alleen ging de motor op 1 cilinder lopen zo gauw hij maar een offroad hellingshoek kreeg. Maar met het op reserve zetten werd het beter. Maar wetende dat de pomp pas beneden is word het niet veel prettiger. Bij de 2e top had hij er geen zin meer in en stopte in zijn geheel en mocht het afremmen en omkeren. Wat is er dan makkelijker dan op zijn kant gooien omdraaien en oprapen. Helaas mijn linker pols daarbij een tik gehad waardoor ik mij daarna beperkte tot de weg. Voordat het te erg zou kunnen worden. Uiteindelijk de pomp beneden gehaald. Daarna nog een stuk doorgetrapt naar Timisoara voor de volgende dag.
Timisoara ingereden opzoek naar Best Western. Weg afsluiting en een NH Hotel. Daar maar eens vragen wat het kost. Bord met 110 euro voor mij. Maar het kon wel voor 75. Daarna maar doorgereden opzoek naar Best Western. Eerst dwars door de wegwerkzaamheden maar kon niet verder door een grote sleuf. Dus daarna een andere route dwars door een park gevonden. En waar weer mogelijk de weg op. Laat dat nou net onder de 100m² van de lokale diender vallen. Dus ik mocht stoppen en alles tevoorschijn halen. Waarna ik er met een waarschuwing vanaf kwam en een waarschuwing voor dat kleine beetje zand op de weg. (Je wilt niet weten wat ik gezien heb vandaag) en kon weer verder. Mijn motor buiten de poort neergeknald en ingecheckt. Voor ik ging eten vroegen ze of ik mijn motor achter het hek wilde zetten aangezien er nog weleens wat mee gebeurde 's nachts en dat gratis als service ipv. die 10 euro die de auto's betalen.
Bij het eten de route naar Novi Sad Boedapest en slapen in Bratislava gepland. en daarna mijn bed ingedoken.
Donderdag
7:50 vertrokken richting Novi Sad. In rust zeurde mijn pols maar eenmaal rijdend nergens meer last van. Bij de grenspost van Servië ben je het visite kaartje van het land. En dat namen ze er aardig serieus. Ze moest alleen 10x kijken of mijn papieren wel echt waren en niet vervalst. Maar uiteindelijk mocht ook ik Servië in.
Servië
Wegafsluiting en een gebrek aan zin om om te rijden.
Novi Sad
Even gepind in Novi Sad voor het tanken. Maar 20 000 Servische dinar was wel wat veel(178 euro) maar dat weet je pas als je thuis bent. En dat werd toch wel een probleem voor sommige. Ik werd gelazerd in Subotica met 75 waar je maar 50 mag. Boete zou tussen de 150 en 300 euro zijn en waarschijnlijk 3 maanden rijverbod voor Servië. Maar hij mocht het zelf niet schrijven dat mogen ze alleen op het bureau dat van 9-12 open is. Dus of ik even een dag wilde blijven. Terwijl ik nog geen 15 km van de grens zit. En daarna binnen de Schengenzone bevind. Dus de oudste van de 2 riep maar gratis gratis you are free to go. Dus ik mocht gaan zonder rare capriolen. Daarna de grens over gegaan. En bij de Hongaarse douane had ik het voor elkaar. Bij alle grenzen is het even vragen of ik tabak of alcohol vervoer en daarna kon ik door. Dus ze was druk aan het gebaren dus ik dacht dat ik door mocht. Maar moest stoppen. Dus als hoofdverdachten moest mijn rugzak open(lekker handig als je alles vastzet) en na een grondige inspectie mocht ik door.
10 km voor Boedapest even een wc stop. Donderde mijn motor om. 1e keer niks aan de hand. Maar de 2e keer was mijn remhendel gebroken en mijn spiegel verbogen en mijn stepje achter zat los.
Snelste route naar huis.
Bij het tankstation mijn voetsteun vastgezet omdat het schroefdraad in het frame verrot is.
Oftewel ik was er klaar mee. Hij was niet langer fatsoenlijk rijdbaar. Maar op de snelweg kan een hoop dus daarna alles zo ingepakt dat alles weerbestendig was. En de route naar huis laten bepalen. Nog 1490km te gaan. Zo gezegd zo gedaan en ik was op weg naar huis. 15:15 vertrokken en 5:29 was ik weer thuis.
6250km gereden in 7 dagen. En de rest van de stats komen nog
En zo stond hij thuis.
De zijkappen eraf. Daar vond ik mijn 3 halve liter flesjes. 1 e95 was helemaal leeg en de andere was lek maar nog zo goed als vol. En mijn flesje water miste ook een deel van de inhoud. Aan de andere kant hing mijn tent nog steeds op zijn plek. En mijn accubak miste een schroef en was losgekomen van de andere schroef. En mijn achterband is nu toch echt op.
Vorige trips
Rondje met de motor tot aan Azië.
10 dagen overwinteren in spanje. 25-01-2011/03-02-2011
Als je meer wilt zien of weten dan hoor ik het.
'S middag thuis van mijn vorige vakantie. Spullen in de was gooien en de rest opgeruimd. Toen was het etenstijd, daarna de grote vraag ik heb nog 1,5 week te gaan wat zal ik gaan doen. De ToDo lijst afwerken of toch nog even met de motor op pad.
Na 30 seconden stond het vast. Ik ga met de motor op pad en ga vrijdag weg. En volgende week vrijdag/zaterdag weer thuis. Maar waar gaan we heen? Richting Oekraïne en Roemenië. Waarom daar? Omdat het kan. Dus woensdag avond nog een globale route bedacht.
Donderdag
Eerst mijn motor in orde gemaakt. Klein probleempje met valse lucht bij een van de carburateurs. En wat andere dingen die even opgelost moesten worden.
'S middags de spullen ingepakt. Uiteindelijk een bagagerol van 10kg en een rugtas van 10kg max. 'S avonds de route ietsjes verder bedacht en wat hostels opgezocht tot Odessa. En daarna zien we wel weer.
Vrijdag
motor bij de eerste stop in Oldenzaal.
Dwars door mijn wekker geslapen die op 2 uur stond. Dus uit eindelijk ging ik 8:25 van huis op weg naar Krakow ipv. Lviv als ik op tijd vertrokken was. Eenmaal in krakow bij een hostel gekomen maar dat zat midden tussen de kroegen en dat is nou niet echt een plek waar ik mijn motor lekker neerzet. Dus daarna naar een andere oplossing gezocht en dat was Best Western Krakow. Dit bleek een budget te zijn dus allemaal iets kariger maar ook een stukje goedkoper. Daarna maar mijn bed ingedoken en de route voor de volgende dag gemaakt onder de afschuw van de meest slechte film iets van Sand Sharks ofzo. Wat al verschrikkelijk slecht was. Maar als je dat ook nog door 1 persoon laat overspreken zonder het Engels weg te halen en steevast 2 seconden vertraging hebt dan ben je toch wel gelukkig met de Nederlandse ondertiteling.
Zaterdag
Na een ontbijtje de olie nagekeken en mijn ketting gesmeerd. De motor gestart richting Lviv. Lekker snel over de snelweg totdat die 20km voor de grens afgesloten was. En iedereen binnendoor moest. Gelukkig kwam ik toch nog terug op de E40 richting Lviv. En na een tijdje kwam ik bij de Oekraïense grens. Mocht overal tussendoor. En na 2 paspoort controles mocht ik het land in(na een uur vertraging). De E40 was een zeer knappe tweebaansweg. Maar alle afslagen waren 10 meter asfalt met daarna gravel of zand. En flinke kuilen. Dus ik zag het al voor me voor de aankomende dagen. Na een paar kleine ommetjes in Lviv aangekomen. Hoe de wegen er daar bij lagen zou hier compleet verboden terrein zijn (10-20cm verzakking) en vele wegafsluitingen ook al reed dat het beste.
Eerste hostel was onvindbaar. Dus na wat rondjes rijden doorgereden naar hostel 2 waar wel een bord aan de deur hing. En na het meest versleten knopje te drukken sprong de deur open. En was ik op het binnenplein.
Binnenpleintje waar mijn motor 's nachts verbleef.
Maar waar is het hostel nou? Na een tijdje zoeken zag ik wat peilen richting een deur. En nadat ik die opende zag ik op de 1e verdieping het hostel zitten. Waar de receptioniste me incheckte. Alleen betalen was wat moeizaam met alleen euro's op zak. Dus ik vroeg waar ik UAH kon pinnen maar dat wist ze niet. Dus uiteindelijk wisselde ze wat euro's voor UAH. Na het uitpakken en omkleden de stad in gegaan. Zit er schuin tegenover een pinapparaat van de Raiffeisen-Bank waar de Rabobank ook onder valt. Dus daar kan ik gewoon pinnen. Wat geld op zak voor eten. En de rest op een andere plaats. Aangezien ik meteen voor de rest van de komende 3 dagen pin.
2 reizigers uit België.
De wereld is maar klein als je met de motor bent.
En vanuit daar liep ik de straat uit op het mooiste gebouw af zo het centrum in. En na wat lopen en wat foto's was daar een tentje met Engels menu en pizza met bier. Dus dat moest goed komen. En dat kwam het ook zeker. Ondertussen de route naar Kiev gemaakt.
En daarna rustig aan weer richting het hostel gelopen.
Zondag
Vroeg mijn bed uit en uiteindelijk reed ik 8:10 de deur uit. Op weg naar Kiev. Geen idee of mijn route nog wat asfalt bevatte of dat alles onverhard was. Uiteindelijk was eigenlijk alles verhard op een paar korte stukjes na. Alleen waren er weleens kuilen. En als echte Oekraïner rem je af tot 5 km/u om rustig om de gaten te slalommen. maar er zijn enkele personen die naar achter gaan verzitten om met de volle 130km/u door te beuken. Helaas eindigde dat in een wiebelende achterkant. K*t lekke band net nu ik niks bij me heb. Maar nadat ik stopte bleek het alleen maar een afgevallen bagagerol te zijn. Dus na het vastzetten met een 3e band moest het goed komen. Maar de watervoorraad moest uitgebreid worden. Aangezien 50km naar het volgende dorp echt niks was. Dus bij het eerst volgende benzine station werd 6L water ingeslagen en in mijn kofferrek gesjord. Mocht er dan wat gebeuren dan kan ik altijd nog te voet ergens komen. Of een aantal dagen in de berm kamperen.
16,12L euro 95 voor 181,99 uah wat maar €16,87 voorstelt dus lekker goedkoop.
2x1,5L water per zijde.
Daarna weer tussen eindeloze velden doorgereden. Tot op een gegeven moment mijn tank bijna leeg raakte en ik net een dorp gepasseerd was. Maar ik wist dat ik tegen de Restricted Zone zou komen in mijn route dus dat zou dichtbij kunnen zijn. Even gestopt nadat ik 20 km het dorp voorbij was. En het volgende tankstation was 35 km. O dat valt mee. Maar eenmaal als nieuwe bestemming was het nog maar 180km. Dus toen maar omgekeerd en terug gereden. Daarna een eind de route gevolgd. Tot een gigantische kruising waar ik alleen was. En even verderop een of andere figuur die nog even zijn bierflesje uit zijn jas haalde terwijl hij vertelde dat er een politiepost stond verderop. En de andere kant op zouden militairen staan. Dus toen hij even aan de kant ging nog even bij de politie langs geweest. Die vroegen of ik naar Belarussia ging en anders moest ik omkeren. Dus dat deed ik maar ook al ging mijn route wel die kant langs. (en bang word ik niet van een lada met 3 personen erin)
Door naar de volgende optie. Na 15km het volgende kruispunt. En daar was een militair checkpoint voor de Restricted Zone opgericht even paspoort en kenteken nagekeken maar als Nederlander mocht ik daar niet zomaar in. Hij het het over iets als Restricted, Radiatoin en Tjernobyl waar hij het over had, had ik natuurlijk geen flauw benul.
(dagje exclusion zone(10km) is een vlucht naar America. ik zat nog op 50km afstand)
Plaatsnaam bord
Gemiddeld huis buiten de stad.
Kapelletje
Daarna op zijn advies maar omgekeerd en een andere route naar Kiev genomen. Waar je nog de volledige verlatenheid van noord Oekraïne meemaakt. Kilometers gereden maar niemand gezien of gehoord. Totdat ik uiteindelijk weer bij de E40 in de buurt kwam. Het hostel was goed te bereiken en redelijk te vinden. Na het inchecken en omkleden de stad ingedoken om wat te zien en wat te eten.
Vergeleken met Lviv was het allemaal stukken groter maar daardoor miste het ook een hoop. Dus na een flinke wandeling vlakbij het hostel gegeten bij pizza33 die vandaag knap voer voorzette. En mocht ik heimwee krijgen hadden ze nog Hoegaarden of Leffe voor me op de kaart. Maar ik ben meer van het lokale bier. Intussen de route voor de volgende dag weer in elkaar gezet.
De schrik van iedere snelheidsduivel.
U wilt hier uitbouwen kan dat?
Maandag
Vertrokken uit Kiev nadat ik zoals iedere morgen mijn motor weer nagelopen had. En daarna op weg naar Odessa via een omweg langs allerlei bezienswaardigheden. Vandaag bestaat de route voornamelijk uit snelweg omdat dat eenmaal de snelste route is. Maar ook de kortste. En daarbuiten je geen idee hebt waar een zandpad je heen leid.
Kwam rond 16:00 in Odessa aan. Dus in eerste instantie was het plan om even 1-2 uur rond te kijken. En wat te eten om daarna alvast naar Galati Roemenië te gaan zodat je de grensposten alvast gehad hebt. Maar uiteindelijk maar besloten om in Odessa te blijven en pas de volgende ochtend te vertrekken.
Skeeleren of skateboarden? nou succes.
Dinsdag
Vertrokken uit Odessa op weg naar Sibiu Roemenië. Al snel was ik blij dat ik het niet de avond ervoor gedaan had. Omdat er van asfalt soms niks meer terug te zien was. Stukje Moldavië door. Even mijn paspoort laten zien briefje mee en door. En bij de Oekraïense grens het briefje weer afgeven.
Minuut eerder stond hij nog op 43 graden.
Even later hadden we de echte grens van Moldavië. Na een hoop gehannes tussen de verschillende posten doorgereden. Daarna weer even mijn camelbak gevuld aangezien mijn thermometer intussen over de 43 graden ging. Helaas ik had in Oekraïne water met prik gekocht maar ik moet toch wat drinken dus erin gegooid en we zien wel hoelang het volhoud. Maar nog voor ik opstap komt er een auto naast me die begint over paspoort motor en vele variaties erop. Was in alle drukte mijn kenteken papieren bij de grenspost vergeten. Dus even later opgehaald en toen kwam het toch nog goed af.
Soms verhard en soms niet meer.
Waar is de laatste waterfles nou?
Maar de route klopte niet helemaal dus uiteindelijk via het lokale drooggevallen stroompje naar de juiste weg afgedaald. En uiteindelijk de grens overgegaan naar Roemenië. Eenmaal daar bleek al snel dat haarspeldbochtenasfalt een exclusief iets is. De meeste rechte stukken zijn verhard maar de scherpe bochten zijn gravel. Na de nodige gaten en kuilen kwam ik erachter dat ik iets miste. Ik had 3 flessen in mijn kofferrek hangen maar er hingen alleen nog maar spanbanden. 1 fles nog kunnen terugvinden tussen mijn achterbrug. Maar daar was weinig meer van over. En ook mijn accubak had zijn beste tijd gehad. Eenmaal aangekomen in Sibiu weer een knap Best Western hotel gevonden en daar knap gegeten 's avonds.
Woensdag
Voor vandaag staan de DN7C oftewel de Transfăgărășan en de DN67C de Trans Alpina op het programma. Na 15 km vanaf het hotel zit ik al op de DN7C en kan ik mij opmaken voor de komende pret. Naar boven achter een Dacia Logan die niet voor het eerst omhoog ging. Die wist alle overzichtspunten en gebruikte de hele weg. Ik gebruikte minder weg maar daardoor hadden we hetzelfde tempo.
Op de top duik je een tunnel in en dan ben je zomaar aan de andere kant. En ga je weer rustig aan een beetje zakken.
En als je daarna weer onder de boomgrens verdwijnt dan verdwijnen de stukken asfalt soms ook spontaan.
De stuwdam.
Daarna via een hoop dorpjes naar de 67C gereden maar die is pas net open. Dus het asfalt ligt er nog strak bij. Maar de offroad paden naar de toppen liggen er ook nog. Dus daar heb ik er een paar van geprobeerd.
Op naar de zendmasten.
Het paadje die ik weer terug moest.
Horizontaal parkeren blijft een kunst.
Alleen ging de motor op 1 cilinder lopen zo gauw hij maar een offroad hellingshoek kreeg. Maar met het op reserve zetten werd het beter. Maar wetende dat de pomp pas beneden is word het niet veel prettiger. Bij de 2e top had hij er geen zin meer in en stopte in zijn geheel en mocht het afremmen en omkeren. Wat is er dan makkelijker dan op zijn kant gooien omdraaien en oprapen. Helaas mijn linker pols daarbij een tik gehad waardoor ik mij daarna beperkte tot de weg. Voordat het te erg zou kunnen worden. Uiteindelijk de pomp beneden gehaald. Daarna nog een stuk doorgetrapt naar Timisoara voor de volgende dag.
Timisoara ingereden opzoek naar Best Western. Weg afsluiting en een NH Hotel. Daar maar eens vragen wat het kost. Bord met 110 euro voor mij. Maar het kon wel voor 75. Daarna maar doorgereden opzoek naar Best Western. Eerst dwars door de wegwerkzaamheden maar kon niet verder door een grote sleuf. Dus daarna een andere route dwars door een park gevonden. En waar weer mogelijk de weg op. Laat dat nou net onder de 100m² van de lokale diender vallen. Dus ik mocht stoppen en alles tevoorschijn halen. Waarna ik er met een waarschuwing vanaf kwam en een waarschuwing voor dat kleine beetje zand op de weg. (Je wilt niet weten wat ik gezien heb vandaag) en kon weer verder. Mijn motor buiten de poort neergeknald en ingecheckt. Voor ik ging eten vroegen ze of ik mijn motor achter het hek wilde zetten aangezien er nog weleens wat mee gebeurde 's nachts en dat gratis als service ipv. die 10 euro die de auto's betalen.
Bij het eten de route naar Novi Sad Boedapest en slapen in Bratislava gepland. en daarna mijn bed ingedoken.
Donderdag
7:50 vertrokken richting Novi Sad. In rust zeurde mijn pols maar eenmaal rijdend nergens meer last van. Bij de grenspost van Servië ben je het visite kaartje van het land. En dat namen ze er aardig serieus. Ze moest alleen 10x kijken of mijn papieren wel echt waren en niet vervalst. Maar uiteindelijk mocht ook ik Servië in.
Servië
Wegafsluiting en een gebrek aan zin om om te rijden.
Novi Sad
Even gepind in Novi Sad voor het tanken. Maar 20 000 Servische dinar was wel wat veel(178 euro) maar dat weet je pas als je thuis bent. En dat werd toch wel een probleem voor sommige. Ik werd gelazerd in Subotica met 75 waar je maar 50 mag. Boete zou tussen de 150 en 300 euro zijn en waarschijnlijk 3 maanden rijverbod voor Servië. Maar hij mocht het zelf niet schrijven dat mogen ze alleen op het bureau dat van 9-12 open is. Dus of ik even een dag wilde blijven. Terwijl ik nog geen 15 km van de grens zit. En daarna binnen de Schengenzone bevind. Dus de oudste van de 2 riep maar gratis gratis you are free to go. Dus ik mocht gaan zonder rare capriolen. Daarna de grens over gegaan. En bij de Hongaarse douane had ik het voor elkaar. Bij alle grenzen is het even vragen of ik tabak of alcohol vervoer en daarna kon ik door. Dus ze was druk aan het gebaren dus ik dacht dat ik door mocht. Maar moest stoppen. Dus als hoofdverdachten moest mijn rugzak open(lekker handig als je alles vastzet) en na een grondige inspectie mocht ik door.
10 km voor Boedapest even een wc stop. Donderde mijn motor om. 1e keer niks aan de hand. Maar de 2e keer was mijn remhendel gebroken en mijn spiegel verbogen en mijn stepje achter zat los.
Snelste route naar huis.
Bij het tankstation mijn voetsteun vastgezet omdat het schroefdraad in het frame verrot is.
Oftewel ik was er klaar mee. Hij was niet langer fatsoenlijk rijdbaar. Maar op de snelweg kan een hoop dus daarna alles zo ingepakt dat alles weerbestendig was. En de route naar huis laten bepalen. Nog 1490km te gaan. Zo gezegd zo gedaan en ik was op weg naar huis. 15:15 vertrokken en 5:29 was ik weer thuis.
6250km gereden in 7 dagen. En de rest van de stats komen nog
En zo stond hij thuis.
De zijkappen eraf. Daar vond ik mijn 3 halve liter flesjes. 1 e95 was helemaal leeg en de andere was lek maar nog zo goed als vol. En mijn flesje water miste ook een deel van de inhoud. Aan de andere kant hing mijn tent nog steeds op zijn plek. En mijn accubak miste een schroef en was losgekomen van de andere schroef. En mijn achterband is nu toch echt op.
Vorige trips
Rondje met de motor tot aan Azië.
10 dagen overwinteren in spanje. 25-01-2011/03-02-2011
Als je meer wilt zien of weten dan hoor ik het.