stekman
MF veteraan
Ja hoor, over drie weken examen, goed zelfvertrouwen, trek hem op een mooie snelheid de bocht door, oefeningen gaan goed. Geen probleem dus.
Tot vandaag dus.
De oefeningen gingen al niet zo lekker vooral het achtje leverde wat problemen op. Verder ging het rijden erg lekker. Het rgende en waaide flink maar ik had er totaal geen last van. De hele polder doorgegaan, strak de bochten door en ik dacht nog, het maakt geen reet uit dat het regent. Het is gewoon een angst vanuit het begin. Gewoon wennen dus.
In Spijkenisse trek ik op, leg hem lekker plat in de bocht, schakel rustig door en trek open. Ineens wordt ik ingehaald.......... door mijn eigen achterwiel
Kut, allemaal vonken om me heen, ik glij een stukkie door met mijn duim en reet de stoep op. Gebeurde allemaal erg snel. Ik snapte er niks van. Volgen smijn instructeur reed ik te hard in de natte bocht.
Zelf heb ik erg weinig, een beetje pijn mijn rug en wat stijf. Gelukkig reed ik full leather, en ook het pak heeft niet veel. Een paar schaafplekken maar dat boeit niet.
Wat ik vervelender vind is dat ik de motor van mijn rijschool flink beschadigd heb, de kap onder hetzadel heb ik samen met de beschermers onder het zadel geplakt, stuur was beschadigd, spiegel, knippers en volgens mij stond de versnellingshandel niet geheel recht mee. Klote dus. Ze zouden hem wel weer strak zetten.
Het vreemde is nog dat ik geen enkele angst voel, ik ben daarna gewoon weer naar de rijschool gereden en ik hoop er volgende week ook geen last van te hebben. Ik denk het niet. Nog drie weken en dan rijd ik met mijn eigen motor. Nu ik weet wat vallen is ga ik waarschijnlijk ook met slecht weer rijden. Het was dus een goede les om een keer mee te maken.
Tot vandaag dus.
De oefeningen gingen al niet zo lekker vooral het achtje leverde wat problemen op. Verder ging het rijden erg lekker. Het rgende en waaide flink maar ik had er totaal geen last van. De hele polder doorgegaan, strak de bochten door en ik dacht nog, het maakt geen reet uit dat het regent. Het is gewoon een angst vanuit het begin. Gewoon wennen dus.
In Spijkenisse trek ik op, leg hem lekker plat in de bocht, schakel rustig door en trek open. Ineens wordt ik ingehaald.......... door mijn eigen achterwiel
Kut, allemaal vonken om me heen, ik glij een stukkie door met mijn duim en reet de stoep op. Gebeurde allemaal erg snel. Ik snapte er niks van. Volgen smijn instructeur reed ik te hard in de natte bocht.
Zelf heb ik erg weinig, een beetje pijn mijn rug en wat stijf. Gelukkig reed ik full leather, en ook het pak heeft niet veel. Een paar schaafplekken maar dat boeit niet.
Wat ik vervelender vind is dat ik de motor van mijn rijschool flink beschadigd heb, de kap onder hetzadel heb ik samen met de beschermers onder het zadel geplakt, stuur was beschadigd, spiegel, knippers en volgens mij stond de versnellingshandel niet geheel recht mee. Klote dus. Ze zouden hem wel weer strak zetten.
Het vreemde is nog dat ik geen enkele angst voel, ik ben daarna gewoon weer naar de rijschool gereden en ik hoop er volgende week ook geen last van te hebben. Ik denk het niet. Nog drie weken en dan rijd ik met mijn eigen motor. Nu ik weet wat vallen is ga ik waarschijnlijk ook met slecht weer rijden. Het was dus een goede les om een keer mee te maken.