500 Euro Challenge 2021: Brik&Brak (verzet naar 2022)

Dag 13 Brienz-Le Clerjus
Aan alle goede dingen komt een eind. Hoewel we nog 1000km van huis zijn, gaan we vandaag weer een stuk richting huis. We gaan vandaag in noordwestelijke richting verplaatsen. De route voor vandaag in ongeveer 290km en we rijden langzamerhand het hooggebergte uit..
We rijden eerst nog over de Panoramastrasse en genieten van de uitzichten en van de weg.
20220630_094331.jpg


Maar al rap verandert het landschap. De groene weiden maken nu plaats voor meer bebouwing en het landschap wordt steeds vlakker. Na een paar uur rijden duiken we in de buurt van Porrentruy een kloof in. Het landschap wordt weer ruiger en minder bebouwd. Het doet steeds meer denken aan Frankrijk
En opeens rijden we Frankrijk binnen. Het is nog een uurtje naar onze bestemming en het landschap is weelderig groen. De wegen worden smaller en het asfalt steeds ruwer. Bandenvreetasfalt noemt Wim het. Ik kan hem geen ongelijk geven.

20220630_094356.jpg


Als we de oprit van motorherberg La Mouche opdraaien voel ik me toch weer wat thuis. Zeker als ik zie dat twee vrienden van mij er ook zijn. Altijd leuk!
We drinken wat, zetten de tenten op en schuiven aan bij het avondmaal. Het is al snel laat en de vermoeidheid begint toe te slaan het is bedtijd. We besluiten om het klassement morgen op te maken.
Morgen hebben we een winnaar!
 
Dag 14 Le Clerjus rustdag
Als ik wakker wordt besef ik me dat het een koude nacht was. Het is 6 uur en de roep van de natuur is onweerstaanbaar. Ik open de tent , stap naar buiten en voel de kou van de condensdruppels die van het tendoek mijn nek inlopen. Ik weet nu dat ik echt wakker ben. Ik slof op m'n sandalen door het bedauwde gras naar de sanitaire voorzieningen. Op de terugweg besefte ik me hoeveel wilde dieren je hier in de Vogezen nog hebt. Het is werkelijk een genot voor het oor, al die wilde dieren in hun natuurlijke habitat!!!


Er heerst een serene rust op het terrein en ik loop terug naar mijn tent en besluit om nog een uurtje te gaan slapen. Het is niet voor niets een rustdag. Om een uur of 8 sta ik op. Om me heen zijn er al diverse mensen wakker geworden. Ik doe rustig aan. Het ontbijt wordt hier altijd om 8:30uur geserveerd. Na het ontbijt worden er al weer plannen gemaakt. Een deel van de groep wil naar de Grand Ballon. Ik ga met Bas en mijn twee vrienden Tim en Auke een klein stukje rijden.

20220701_150712.jpg


We rijden naar Epinal, kijken er wat rond, eten er wat en rijden weer terug. Beetje omhangen en een beetje niksen. Het is lekker rondhangen hier. Het is vrijdagmiddag en één voor één komen de weekendgasten binnenrollen. Er zitten ook nog wat bekenden van mij tussen en al gauw is het gezellig. De BBQ wordt aangestoken en het vlees kan worden dichtgeschroeid. Het is alweer snel laat en omdat we morgen weer een serieuze rijdag voor de boeg hebben lig ik er redelijk vroeg in. Morgen weer vroeg uit de veren!

Oh ja, de uitslag van de Challenge van 2022. Er is gewikt en gewogen en er werden punten toegekend en punten in mindering gebracht. Net zolang tot we een winnaar hadden. En na een lang beraad van de jury is de uitslag als volgt:
1. Borisz op een Honda CX650E bouwjaar 1983
2. Kermitc (zonder FB) op een Yamaha XJ900F bouwjaar 1993
3. Dindo Op een Honda Pan European bouwjaar 2000

20220627_203809.jpg

NR1. Borisz op de Honda CX650E uit 1983

20220627_203738.jpg

NR2. Kermitc Op de Yamaha XJ900F uit 1993


20220627_203802.jpg

NR3. Dindo op de Honda Pan European uit 2000


De winnaar van deze editie heeft een groot puntenvoordeel omdat hij op een oude motor rijdt. Ook het feit dat het een V-twin is en de motor het zuinigst was heeft een flinke duit in het zakje gedaan.
Qua zuinigheid viel het op dat de CX650E een gemiddeld verbruik had van 1:20,2 en de Pan European een verbruik had van 1:20,1
Erg close voor 2 motoren die behoorlijk van elkaar verschillen.
 
Laatst bewerkt:
Twee edities op rij dat een CX wint, ook al was 2019 een gedeelde eerste plek ;). En verder valt me op dat alle challenge motoren er wel erg goed uitzien.
 
Dag 15 Le Clerjus-Echternach
Als ik mijn tent uitstap is het wel duidelijk. De zon schijnt en het wordt vandaag een stuk warmer dan gisteren. Omdat we de afgelopen 2 weken hebben gekampeerd zit het ritme van de natuur er al goed in. Iedereen is eigenlijk rond een uur of half zeven wel al wakker en aan het geritsel in de tenten om me heen is duidelijk te horen dat er al ingepakt wordt.

20220703_064959.jpg


Eigenlijk wilden we heel vroeg vertrekken maar het ontbijt willen we ook niet overslaan. Dan maar iets later vertrekken, het is per slot van rekening vakantie. Rond een uur of 9 heeft iedereen zijn olie gepeild en zijn we er klaar voor. We worden vrolijk uitgezwaaid door de vrienden en bekenden die er nog zijn en slaan rechtsaf de D164 op.

Auke en Tim, de twee vrienden die naar LA Mouche zijn gereden om ons te verwelkomen, slaan linksaf. Zij nemen de snelle route en rijden in één dag naar huis. Wij nemen de Route Touristique en rijden in 2 dagen terug naar huis. De route van vandaag voert ons door de grote leegte van noord-oost Frankrijk. Uitgestorven dorpjes waar geen activiteit waar te nemen is wisselen af met wuivende graanvelden en velden vol met zonnebloemen. Het is een beetje heuvelig en de wegen zijn behoorlijk leeg, breed en slingerend. Eigenlijk zijn deze Route Departementale de fijnste wegen om op te rijden.

20220702_132220.jpg


Het vordert best vlot. Er is weinig verkeer en bij de eerste stop hebben we al meer dan 100km gereden. Het weede deel gaat ook lekker vlot. We stoppen ergens langs de weg en drinken wat op een terras. De tankbeurt volgt hierop en we knallen weer verder.

Na een stop om een insectenbeet te behandelen ontpopt John zich tot de held van de vakantie: na 2 weken in het buitenland gereden te hebben komt hij ineens met een zak drop aanzetten. De procrastinator!!!!

20220702_134919.jpg


We rijden een stuk langs de Moezel en zien aan de overkant Luxemburg liggen. Het valt ook meteen op dat het hier een stuk drukker is dan 30 km geleden. Hier is bedrijvigheid, het is gedaan met de rust.
De camping in Echternach heeft nog plek voor 5 tentjes en binnen het half uur zijn we geinstalleerd. Tijd om de reis van ons af te spoelen met een koude versnapering op het plein in Echternach. Live muziek, waar de honden geen brood van lusten, krijgen we er gratis bij. Om onze gehoororganen te beschermen vluchten we naar binnen. Ik kan niet begrijpen dat iemand het een goed idee vindt om aan het eind van de middag muziek te gaan maken op een dergelijk volume dat je niet eens met je tafelgenoten een gesprek kan voeren.

20220702_172341.jpg


Rond een uur of 6 wordt het eten geserveerd en stoppen die twee clowns op het plein met hun muziek. Het terras stroomt meteen vol! Wij zijn dus niet de enigen die zich ergerden aan dit optreden. Gelukkig maakt het eten veel goed en rollen we daarna weer voldaan terug naar de camping.

We zitten nog even na, spreken nog wat met een ander stel motorrijders die naast ons staan. Als het een uurl of half 11 is duik ik m'n tent in en breng alvast mijn spullen op orde voor de dag van morgen.
Morgen zijn we weer thuis!!
 
Laatst bewerkt:
Dag 16 Echternach-Leeuwarden

Het is half zeven in de ochtend als ik wakker word. Om me heen hoor ik al geluiden van mijn reisgenoten die al druk in de weer zijn met inpakken. Als ik mijn hoofd buiten de tent steek zie ik tot mijn grote opluchting dat mijn tent helemaal droog is. Ik pak m'n spullen ook in en krijg onderwijl nog een kop koffie aangeboden van John.

Om 8 uur zijn we allemaal startklaar en rijden we de camping af. We gaan rechtsaf bij de poort en rijden langs het hekwerk van de camping. Na een paar honderd meter zien we onze ontbijtplek van vandaag. Behoorlijk inspiratieloos als je het mij vraagt. Maar omdat ze om 8 uur in de ochtend al open zijn en belegde broodjes en koffie serveren neem ik het ze niet kwalijk dat ik uitkijk op de parkeerplaats van een supermarkt.

20220703_083942.jpg


Een koffie of twee later begint het oliepeilen en het handenschudden. Ieder gaat zijns weegs. Één voor één rijden we de parkeerplaats af. Ik zwaai John, Wim en Sander uit. Bas en ik rijden als laatste weg. We rijden nog samen tot onze wegen zich scheiden bij Meppel. We heben nog een flinke tocht voor de boeg van ongeveer 500km. We hebben dus geen tijd te verspillen!

We gooien de tank nog eenmaal vol zodat we een flinke eerste etappe kunnen rijden. Het is zondag en het is erg rustig op de weg. we houden een mooi tempo aan en na een 1,5 uur rijden zijn we net ten zuiden van Luik. Dat schiet mooi op! Nu we hier bij het tankstation staan besef ik me dat dit het eerste tankstation langs de weg is sinds we vertrokken zijn. En dat over een afstand van 140km.

We staan ons tijdens de pauze wat te vergapen aan een Laverda Jota 1000. We maken een praatje met de eigenaar en worden vervolgens wild uit de droom gewekt als hij wegrijdt. Tijd voor de volgende etappe.

20220703_103005.jpg


Heel snel nadat we vertrokken zijn rijden we NL alweer binnen. De plaatsnaambordjes voelen alweer bijna als thuiskomen. Maastricht, Venlo, Nijmegen. Heel bekend allemaal. Het gaat allemaal heel erg lekker.

Net ten zuiden van Mook moet ik over op reserve. Nu is het zo dat er in NL eigenlijk elke 25 km wel een pomp langs de snelweg is. Nu zie ik op mijn navi dat de eerste pomp nog 38 km is. Ik heb nog ongeveer 2 liter brandstof en vind het zeer tricky om door te rijden.

Bij Mook verlaten we de snelweg. We hebben ook alweer 150km erop zitten en het wordt weer tijd voor een pauze. Het is ondertussen ook zo ongeveer lunchtijd en omdat we in NL zijn meldt "Team Gehaktstaaf" zich bij de balie van het tankstation voor een warme versnapering.

20220703_124722.jpg


20220703_124625.jpg


Na deze maag- en tankvulling trappen we de brommers weer aan en sturen we verder noordwaarts. In de buurt van Apeldoorn zie ik in mijn linkerooghoek een ongenode gast met ons meerijden. Het is een flinke bui die ons achtervolgt en heel langzaam lijkt in te halen. Snel doorrijden is het devies. Bij onze laatste stop voordat de wegen splitsen naar Friesland en Groningen eten Bas en ik nog een ijsje en drinken we wat. We bedanken elkaar voor de gemaakte herinneringen. Even later ga ik rechtsaf richting Leeuwarden.

Het is nu nog een klein stukje naar Leeuwarden en de bui dreigt me nu echt in te halen. Vlak voor Heerenveen is er nog een tankstation, daar zou ik m'n regenkleding aan kunnen trekken. Ik besluit door te rijden en 300meter na het tankstation vallen er een paar flinke druppels op mijn vizier. Net op het moment dat ik betreur mijn regenkleding niet aangedaan te hebben zijn de druppels weg.

Het gas erop en doorrijden is mijn devies. En als ik Leeuwarden binnenrijdt komt er zowaar een waterig zonnetje door het wolkendek. Ik parkeer de motor voor de deur. Eenmaal binnen verwijder ik de motorkleding en doe iets comfortabels aan. Als ik voor het raam sta en naar buiten kijk zie ik dat de eerste regendruppels al op het raam zitten.

Gelukkig ben ik weer thuis............

20220703_151825.jpg
 
Je zit gewoon elk woord van Facebook over te typen naar hier hé 😉, of andersom 🤔 .
Ik zag zaterdag al een filmpje van Ram met in de titel leclerjus en dacht " nou , dat schiet lekker op " maar jij liep waarschijnlijk een paar dagen achter met typen of Sander was verdwaald 😉 .
Tis zo voorbij hé 😉
 
Terug
Bovenaan Onderaan