Binnekort waarschijnlijk een andere motor, dus ben ik veeel te arm om een verwarmd vest te kopen. En lekker is dat toch echt wel, zeker als je een halve dag op de motor zit. Het eerste uur gaat wel, maar daarna....
Plus dat je niet als michelinmannetje je eigen spiegels blokkeert.
Nu, veel meer dan een stel verwarmingsdraden in het vest is het niet. Dat kan ik zelf ook. Maar weerstandsdraad is ook duur, dus heb ik eens uitgerekend wat ik van gewoon koperdraad mag verwachten. Dat bleek acceptabel, dus de proef maar eens op de som genomen. Op het werk een stukje van 3.5 meter soepele UTP kabel gebietst. Dat heb ik uit elkaar getrokken, en de losse aders in serie gezet. De aders zelf zijn iets langer dan die 3.5 meter omdat ze getwist zijn (UTP = Unshielded Twisted Pair), en zijn dus niet de standaard harde kern adres, maar zachte, soepele kern. 6 aders later mat ik een weerstand van iets meer dan 3 Ohm. Da's goed voor een Watt of 50-60, ideaal dus.
Even een 13.6V voeding erop, en de draad werd lekker warm. Niet superheet, maar goed warm. De stroomopname was 4.21 Amps.
Volgende stap; 24 meter draad rondom m'n lijf draaien, en prik erop. Aaaaah, wat was dat lekker. Op mijn hobbyzolder is het maar net iets warmer dan buiten. Met die draad werd het al na een paar minuten lekker warm, en weer een paar minuten verder onbehaaglijk warm.
Nu nog dat spul in m'n binnenvoering van m'n jas zien te fabrieken. De draad zelf is heerlijk soepel, dus dat moet goed gaan.
1 draadje (van drieenhalve meter) vast gelegd voor de 'draagcomfort-test' op het meest krappe stuk van de jas: rondom mijn pens.
Ik ben begonnen met naald en draad, maar da's geen werk voor een vent . Dan maar de mannelijke oplossing: met een naaldje bestaand stiksel omhoog lichten, draad er onderdoor halen, siliconenlijm in een injectiespuit doen, en daarmee de draad op de stiksels vastzetten. Met de injectiespuit kun je de stiksels nog een beetje 'impregneren' met de lijm, zodat het goed degelijk vast zit.
De buigradius van de draden is zodanig klein dat ik niet verwacht dat er draden gaan breken op de langere duur.
Nog een truuk: hoe 'onttwist' je de UTP-draden? Simpel zat: een kant in de bankschroef, andere kant in de accuboormachine, en draaien maar totdat de draden uiteen gedraaid zijn.
Owja: draagcomfort-test vanochtend: geslaagd. De draden voel je niet zitten.
Nu de rest van de draden erin, en ergens een oud PWM-controllertje uit het stof trekken, en DaBit kan heerlijk lekker warm door de winterkou
Plus dat je niet als michelinmannetje je eigen spiegels blokkeert.
Nu, veel meer dan een stel verwarmingsdraden in het vest is het niet. Dat kan ik zelf ook. Maar weerstandsdraad is ook duur, dus heb ik eens uitgerekend wat ik van gewoon koperdraad mag verwachten. Dat bleek acceptabel, dus de proef maar eens op de som genomen. Op het werk een stukje van 3.5 meter soepele UTP kabel gebietst. Dat heb ik uit elkaar getrokken, en de losse aders in serie gezet. De aders zelf zijn iets langer dan die 3.5 meter omdat ze getwist zijn (UTP = Unshielded Twisted Pair), en zijn dus niet de standaard harde kern adres, maar zachte, soepele kern. 6 aders later mat ik een weerstand van iets meer dan 3 Ohm. Da's goed voor een Watt of 50-60, ideaal dus.
Even een 13.6V voeding erop, en de draad werd lekker warm. Niet superheet, maar goed warm. De stroomopname was 4.21 Amps.
Volgende stap; 24 meter draad rondom m'n lijf draaien, en prik erop. Aaaaah, wat was dat lekker. Op mijn hobbyzolder is het maar net iets warmer dan buiten. Met die draad werd het al na een paar minuten lekker warm, en weer een paar minuten verder onbehaaglijk warm.
Nu nog dat spul in m'n binnenvoering van m'n jas zien te fabrieken. De draad zelf is heerlijk soepel, dus dat moet goed gaan.
1 draadje (van drieenhalve meter) vast gelegd voor de 'draagcomfort-test' op het meest krappe stuk van de jas: rondom mijn pens.
Ik ben begonnen met naald en draad, maar da's geen werk voor een vent . Dan maar de mannelijke oplossing: met een naaldje bestaand stiksel omhoog lichten, draad er onderdoor halen, siliconenlijm in een injectiespuit doen, en daarmee de draad op de stiksels vastzetten. Met de injectiespuit kun je de stiksels nog een beetje 'impregneren' met de lijm, zodat het goed degelijk vast zit.
De buigradius van de draden is zodanig klein dat ik niet verwacht dat er draden gaan breken op de langere duur.
Nog een truuk: hoe 'onttwist' je de UTP-draden? Simpel zat: een kant in de bankschroef, andere kant in de accuboormachine, en draaien maar totdat de draden uiteen gedraaid zijn.
Owja: draagcomfort-test vanochtend: geslaagd. De draden voel je niet zitten.
Nu de rest van de draden erin, en ergens een oud PWM-controllertje uit het stof trekken, en DaBit kan heerlijk lekker warm door de winterkou