Beginnen met vrij rijden circuit

[oldskoolgsxr]

Ik ben de messia's niet. Excuses als het zo overkomt. Het klavier is maar een doorgeefluik. En dit forum maar een platform.

Zoveel beginners die met goede bedoelingen starten, even hoge ogen gooien op circuit en dan stilletjes verdwijnen. Vele tientallen en tientallen rijders, vele raceteams heb ik zien komen en gaan. Weg wegens, financiën, ziekenhuis, ego deuk, gedegouteerd, ontgoocheling,....
Dat is zo spijtig. Met wat betere begeleiding was de helft er nog en had onze hobby een groter draagvlak.
Is 10 minuten reflectie zoveel gevraagd per circuitdag? Daar ga je heus geen angst van krijgen.

Ik ben begonnen via de (te) grote poort. En heb op een haar na de handdoek in de ring gegooid.
Een 500cc 2takt onder mijn kont schuiven voor mijn eerst race op een stratencircuit met geventileerde trommelremmen heeft mij voor de rest een soort rij-misvorming gegeven. Dit was echt niet de fiets om op te starten.
Maar ja, gas en we zien wel. O ja tussengas geven bij remmen en toeren houden en..... 500m verder was de brommer reeds stuk.





Nog een anekdote :
Op Mettet (nieuw) stonden toevallig 3 piloten gezellig te keuvelen + mijzelf.
Ruiz, Mertens, Fastré. Elk hebben ze meer overwinningen dan ik gaten in mijn schijfremmen.
De conversatie ging over welke motorfiets ze gebruikten voor dagelijks vervoer op de openbare weg.
Wel het was respectievelijk een CB500 met 106.000km, een Honda scooter 125 en een Yamaha 125 beginnersfiets.
Reden : om niet in de verleiding te komen om te gassen en het is bloedlink op de weg zeggen ze al lachend.
Of een goldwing om op reis te gaan.

Blind , met 2 voeten en al lachend in de valkuilen gestapt. En je bent niet alleen gelukkig.
De joe-bar strips zijn prachtige karikaturen van onze karakters en zijn populair omdat ze verdomd dicht bij de waarheid zit.

 

[oldskoolgsxr]

Verschil met beginners is dat de grens nog lager ligt, dus een foutje biedt vaak nog wel mogelijkheden om te herstellen (harder remmen, corrigeren in de bocht). Bij beginners gaat het vaak om de mentale grens en niet zozeer die van de motor. Oldskoolgsxr heeft het veel over ego en overschatten. Natuurlijk zitten die er ook wel tussen, maar ik denk dat de meeste beginners de fout ingaan doordat ze niet weten om te gaan met schrikmomenten (iets te laat remmen, iets te hard de bocht in, lompe inhaalactie). En dat komt weer door onervarenheid en gebrek aan vaardigheden.

Daar ben ik het deels mee (on)eens.
De keuze van de brommer is voor sommige rijders al een eerste (soms te) grote hindernis.
Een 1000cc (van de varadero en dl1000 strom tot het ultieme kanon race replica) is niet de geschikte motor om te beginnen circuitrijden imho als je niet wat goede coaching krijgt of je kunnen goed kunt inschatten.

Ik heb niet gezegd dat je met een 400 of 600 niet prettig op je plaat kan gaan, maar een 1000cc heeft toch 2 nadelen in het begin dat kleine cilinderinhouden niet hebben.

1) Het camoufleert bepaalde fouten bij beginners ( alle 1000cc's) In de verkeerde versnelling en in de verkeerde toeren maakt niet uit. De motor "trekt" jou er toch door. Met een 600cc wordt je bij die fouten meer met de neus op de feiten gedrukt. (uitgezonderd 1 en 2 cilinders)

2) Je remtechniek wordt een moeilijkere oefening omdat je zoveel harder op de bocht afvliegt (hier zijn de varadero's en niet sportieve 1000cc minder in het nadeel wegens niet zo'n hoge topsnelheid)

Het heeft ook 2 voordelen zo'n 1000cc.
1)Het geeft ongekende sensaties in acceleratie
2)Je komt vaak sneller in contact met spinnende en schuivende achterwielen. Een goede oefening. Maar ook een moeilijke om te beheersen.

 

[Smet]

Daar ben ik het deels mee (on)eens.
De keuze van de brommer is voor sommige rijders al een eerste (soms te) grote hindernis.
Een 1000cc (van de varadero en dl1000 strom tot het ultieme kanon race replica) is niet de geschikte motor om te beginnen circuitrijden imho als je niet wat goede coaching krijgt of je kunnen goed kunt inschatten.

Ik heb niet gezegd dat je met een 400 of 600 niet prettig op je plaat kan gaan, maar een 1000cc heeft toch 2 nadelen in het begin dat kleine cilinderinhouden niet hebben.

1) Het camoufleert bepaalde fouten bij beginners ( alle 1000cc's) In de verkeerde versnelling en in de verkeerde toeren maakt niet uit. De motor "trekt" jou er toch door. Met een 600cc wordt je bij die fouten meer met de neus op de feiten gedrukt. (uitgezonderd 1 en 2 cilinders)

2) Je remtechniek wordt een moeilijkere oefening omdat je zoveel harder op de bocht afvliegt (hier zijn de varadero's en niet sportieve 1000cc minder in het nadeel wegens niet zo'n hoge topsnelheid)

Het heeft ook 2 voordelen zo'n 1000cc.
1)Het geeft ongekende sensaties in acceleratie
2)Je komt vaak sneller in contact met spinnende en schuivende achterwielen. Een goede oefening. Maar ook een moeilijke om te beheersen.

Eens hoor dat een 1000cc, zeker de moderne met +200pk, teveel is voor beginners. Zelf vind ik het juist wel prettig dat een 1000 een veel bredere powerband heeft. Vaak ben je met zoveel handelingen tegelijk bezig (remmen, verzitten, snotje uit je neus halen) dat het ook wel lekker is dat je niet persé nog een versnellinkje terug moet schakelen, zeker als je moe begint te worden. Met ruim 105 kilo schoon aan de haak, is het ook wel lekker om wat extra vermogen te hebben .

Ben wel benieuwd met wat voor mooi spul je allemaal rondrijdt. Zo te zien met vooral met het wat oudere spul?

 

[oldskoolgsxr]

Ja, dat is ook een punt. Dat gewicht van de piloot en of zijn conditie.
Zie dat het beheersbaar blijft. Ook in de 4 e 5e sessie als je moe begint te worden.
Ik tik net geen 100kg aan in volledige uitrusting.
De reden dat ik gestopt ben met racen. Te dik, te traag in beweging. Maar doe nog vrij rijden.

Wat ik bezit? Ik ben omnivoor. Mij maak je blij met quasi alle motoren met sportieve inborst.
Heb alleen nooit geen choppers gehad en een kleine persoonlijke frustratie is nog nooit geen supermotard. Dat kan nog komen. Mijn droom is een KX500 supermotard.

Ik had soms per 2-3 weken een andere motor. Van gratis gekregen tot max 4000€. Meestal youngtimers.
Maar ik heb een super de super vriendenkring. Wij testen alle motoren van elkaar. In de harde kern hebben we blindelings vertrouwen in elkaars kunnen. 7 jaar samen straatraces rijden in BK of de buurlanden schept een band.
Ik ben een slechte verzamelaar. Na een tijdje wil ik iets anders. Ik mag geen andere vrouwen bepotelen van mijn lieftallige eega, dus leef ik me uit in belegen metaal.
Ik ben omringd door prettig gestoorde verzamelaars, freaks en technische tovenaars.

Tip voor de beginners : maak contacten. Deze hobby geeft de *potentiële mogelijkheid om vrienden te worden met de notaris, diplomaat, garagist, ex-bajesklant, gepensioneerde, de schoolverlater, De would be Xavier Simeon en de echte xavier Simeon op enkele circuit-dagen tijd.



ps : De N° 12 hebben we voor een kleine 2000€ in elkaar geschroefd met wat we samen nog op het "schap" hadden liggen. Heeft wel 5 jaar dienst gedaan. Niet vallen is daar ook debet aan.

 

[oldskoolgsxr]

Tip voor de meer ervaren competitieve racer :
Om de budgetten beheersbaar te houden, kocht ik dus vaak een extra motorfiets om op het circuit zelf te verkopen.
Uiteraard niet tijdens vrij rij dagen, maar tijdens internationale wedstrijden.
Frankrijk is en blijft een duur motorland, dus waren ze altijd gretige kopers van onze goedkopere youngtimers tijdens die weekenden.
Zo hielden we wat zakgeld voor de volgende race.
Denk anders, doe anders en durf. Sponsors zoeken waren wij dan weer zeer slecht in.

 

[Robinjo]

Ja, dat is ook een punt. Dat gewicht van de piloot en of zijn conditie.
Zie dat het beheersbaar blijft. Ook in de 4 e 5e sessie als je moe begint te worden.
Ik tik net geen 100kg aan in volledige uitrusting.
De reden dat ik gestopt ben met racen. Te dik, te traag in beweging. Maar doe nog vrij rijden.

Wat ik bezit? Ik ben omnivoor. Mij maak je blij met quasi alle motoren met sportieve inborst.
Heb alleen nooit geen choppers gehad en een kleine persoonlijke frustratie is nog nooit geen supermotard. Dat kan nog komen. Mijn droom is een KX500 supermotard.

Ik had soms per 2-3 weken een andere motor. Van gratis gekregen tot max 4000€. Meestal youngtimers.
Maar ik heb een super de super vriendenkring. Wij testen alle motoren van elkaar. In de harde kern hebben we blindelings vertrouwen in elkaars kunnen. 7 jaar samen straatraces rijden in BK of de buurlanden schept een band.
Ik ben een slechte verzamelaar. Na een tijdje wil ik iets anders. Ik mag geen andere vrouwen bepotelen van mijn lieftallige eega, dus leef ik me uit in belegen metaal.
Ik ben omringd door prettig gestoorde verzamelaars, freaks en technische tovenaars.

Bekijk bijlage 1782367


Tip voor de beginners : maak contacten. Deze hobby geeft de *potentiële mogelijkheid om vrienden te worden met de notaris, diplomaat, garagist, ex-bajesklant, gepensioneerde, de schoolverlater, De would be Xavier Simeon en de echte xavier Simeon op enkele circuit-dagen tijd.



ps : De N° 12 hebben we voor een kleine 2000€ in elkaar geschroefd met wat we samen nog op het "schap" hadden liggen. Heeft wel 5 jaar dienst gedaan. Niet vallen is daar ook debet aan.

Klinkt als mijn eigen vriendenkring
Pas de Bikers Classics weer gedaan op Spa, zit je daar met een groep van 7 man plus iedereen die je verder nog kent op de paddock, dat zijn echt de betere trips.

 

[oldskoolgsxr]

Vandaag net terug van weekendje Chimay.
Classics.
Veel ervaren racers deden mee. Onervaren evenzeer en de locals natuurlijk.
Deze cocktail staat altijd garant voor spektakel. Meer dan 500 inschrijvingen.
De rode vlag was een goed gebruikte vlag. Er zijn amper bochten op dit tracé, maar daar liggen de motoren toch vaak met de wielen in de verkeerde stand.
De beperkte rijtijd en het feit dat dit maar 2 x per jaar open is voor motoren geeft niemand de kans om veel track ervaring op te doen.
De endurance van 3h werd 3 x onderbroken door crashes. Het resultaat was een race van amper 1,5h.
Betalen en niet (veel) rijden. Een steeds vaker voorkomend probleem.

Op een vrij rijden dag voorzien ze theoretisch 5x20min. Soms meer.
In de praktijk is dit vaak veel minder.
Het is van alle tijden dat motorrijders vallen. Maar vroeger (en heel soms nu) was er een open pitlane en kon je vrij op en af het circuit.

Je moet veel rijden om ervaring op te doen, maar dat valt in de praktijk niet mee.
Veel inschrijven, zorgen dat de motor in topconditie is, hopen op geen onverwachte familiale situaties die de dag in de war sturen en elke minuut benutten.

Wees bewust dat je met 1 dag rijden op een nieuw circuit nog niet veel weet over goede rijlijnen. Tenzij je flink gevorderd bent.
Een 2e dag help al veel. Daarom zijn een tweedaagse niet verkeerd. (maar doen pijn aan de portemonnee).

Voor beginners is 20 minuten lang, voor ervaren mensen ok en voor enduristen (zoals ik) veel te kort. Ik kom altijd traag op stoom. Maar eens op stoom kun je me 45 minuten laten racen en steeds opnieuw.

Anekdote :

Ooit eens verbannen van Zolder, want reed mee in een groep waar ik niet voor betaalde en je bent niet verzekerd enz,enz,...
Mijn sessie was ten einde en had er maar 3 volledig kunnen rijden. De rest was rood door valpartijen en flink ingekort.
Dat werkte op mijn heupen en wilde rijtijd voor het dure geld. Ik kwam binnen en sloot direct terug aan met de volgende groep.
Dat werd opgemerkt en kreeg zwarte vlag met mijn nummer. Zeg maar °111. Maar ik had mijn truukje voorbereid en had de nummers op mijn windscherm gekleefd met een stukje over de rand dat ik met 1 trekbeweging van mijn hand kon verwijderen. Zo werd 111 => 11 => 1
Het duurde steeds even voor de arme man door had dat het nummer niet meer juist was en zijn bordje aanpaste. Hij stond op ontploffen. Ik riskeerde rood voor heel de groep, maar dat deed die niet. Was uiteraard de laatste sessie en laat op het seizoen.
De uitbrander van 3 man was er ook naar. Verbannen. Maar het geheugen is kort en een betaalde inschrijving is een betaalde inschrijving. Het volgende jaar deed ik terug mee. Ik kreeg extra aandacht van de organisatie.
Doe het niet of aanvaard de consequenties zonder mopperen.

Maar we rijden niet veel voor het betaalde geld. Dat wilde ik maar meegeven.
Dit komt de rijervaring en progressie-curve niet ten goede.

 

[ZXRH88]

Als je niet betaald rij je helemaal niet

 

[oldskoolgsxr]

Heb me toch eens incognito laten vervangen voor 45min tijdens een endurance wedstrijd wegens te veel kramp om nog de koppeling te gebruiken. . De vervanger was niet ingeschreven. We hielden de marshall aan het lijntje met een pseudo brand achter de pitbox. Gewoon de brandblusser even open knijpen op een mottige pitsscooter. Een wolkje dat altijd aandacht trekt. Op dat moment gebeurde de wissel. 2x moesten wij dat truukje toepassen. Ook bij de nieuwe wissel. Die 45min zat ik ergens verstopt in een caravan. Lachen (na de race, want zat toch verveeld met die overbelastte spier)

En dan die keer dat ik voor een ander moest kwalificeren, want zijn motor was stuk. Gewoon andere transponder op mijn motor nadat wij onze rondjes hadden gereden.
Het domme was dat ik sneller reed met zijn transponder dan met de mijne.
Mocht em nog voor mij starten ook nog na zijn reparatie.

Uiteraard allemaal op amateur niveau. Op een iets hoger niveau was dit moeilijker of helemaal niet gelukt.

 

[Thumper]

Rijdt je die endurance in je 1tje ?

Dat spelletje trekt mij best wel....

 

[Koeno]

Iedereen gaat wel eens over de grens. Laatste keer Mettet, 1ste sessie. Simpelweg nog niet alert genoeg en ik begin te laat te remmen (en ook echt te laat). Redelijk op snelheid de grindbak in en bijna vanuit stilstand omver. Verschil met beginners is dat de grens nog lager ligt, dus een foutje biedt vaak nog wel mogelijkheden om te herstellen (harder remmen, corrigeren in de bocht). Bij beginners gaat het vaak om de mentale grens en niet zozeer die van de motor. Oldskoolgsxr heeft het veel over ego en overschatten. Natuurlijk zitten die er ook wel tussen, maar ik denk dat de meeste beginners de fout ingaan doordat ze niet weten om te gaan met schrikmomenten (iets te laat remmen, iets te hard de bocht in, lompe inhaalactie). En dat komt weer door onervarenheid en gebrek aan vaardigheden. Ik geloof niet dat mensen harder gaan rijden of meer risico's gaan nemen alleen maar omdat ze een camera bij hebben. Of omdat je de langzaamste bent van de groep, dat je dan maar harder gaat proberen rijden. Ikzelf liep vooral tegen de mentale grens aan, en die verlegde ik niet zomaar. Dat begint nu pas een beetje te ontstaan nu ik paar jaartjes in de snelle groep meedraai.

Als beginner op circuit vind ik het vooral moeilijk om in te schatten wanneer je moet omschakelen van het idee "ik haal de bocht nog als ik gewoon dieper de bocht inkijk" (onder het motto: je hebt als beginner meestal meer reserve" of "ik zettem recht en ga rechtdoor de grindbak in".

Ben zelf een trage beginner. Al 5of6dagen op mettet, 3dagen op croix.
Op 3de circuitdag (3 jaar geleden bijna) crash gedaan, einde van het rechte stuk. Waarschijnlijk onderuit geremd maar ik zal het nooit zeker weten.
Pols gebroken en sindsdien weinig vertrouwen om snelheid te maken op het rechte stuk. Begint nu pas terug te slijten...

Moeilijkste blijft toch de focus op rijlijnen icm zitpositie icm remmen icm al de rest :p

 

[Roy "R"acing]

Als beginner op circuit vind ik het vooral moeilijk om in te schatten wanneer je moet omschakelen van het idee "ik haal de bocht nog als ik gewoon dieper de bocht inkijk" (onder het motto: je hebt als beginner meestal meer reserve" of "ik zettem recht en ga rechtdoor de grindbak in".

Ben zelf een trage beginner. Al 5of6dagen op mettet, 3dagen op croix.
Op 3de circuitdag (3 jaar geleden bijna) crash gedaan, einde van het rechte stuk. Waarschijnlijk onderuit geremd maar ik zal het nooit zeker weten.
Pols gebroken en sindsdien weinig vertrouwen om snelheid te maken op het rechte stuk. Begint nu pas terug te slijten...

Moeilijkste blijft toch de focus op rijlijnen icm zitpositie icm remmen icm al de rest :p

Lullig om “zo snel” onderuit te gaan dan is analyseren en je erover zetten moeilijker kan ik me voorstellen.
Maar troost je, met remmen maak je minder tijdswinst dan met eerder op het gas.

Gewoon blijven rijden en groeien.

 

[Koeno]

Het moeilijkste nu (dit gaat raar klinken, maar goed).
Ik rijd nu in de traagste groep, maar met mijn CBR 600 F4I merk ik dat ik in de bochten sneller kan dan de andere deelnemers.
Maar op de rechte stukken ga ik zoveel trager dat dat verschil weer uitgevlakt wordt.

Daardoor voel je dat je eigenlijk "sneller" bent dan de andere, maar tijd verliest door het rechte stuk.
Waar ik vroeger 200km/h op het rechte stuk haalde op Mettet, ga ik nu nog 170km/h (met dank aan gopro) en ga ik ook alweer sneller aan het remmen. Geen idee hoe het te berekenen valt, maar volgens mij zit daar héééél wat verschil :p

Blijven rijden doen we sowieso, heb kameraad die mij enorm helpt hierin.
"Spijtig" genoeg is hij zo vooruit gegaan dat we niet meer in een zelfde groep zitten.

Lullig was het sowieso, vooral het domme ritje in de ambulance van het circuit.
De verpleger die zei dat het niet gebroken was, waardoor ik de rest van de dag nog alles heb ingepakt/opgeladen om uiteindelijk te eindigen met een hand dat niet te bewegen was (lastig om zo naar huis te rijden) om uiteindelijk op spoed het verdict te krijgen dat het gebroken was :-p

 

[Roy "R"acing]

Een idee een instructeur aan de mouw te trekken en het verhaal eens voor te leggen?
Of eenvoudiger, industrieterrein/afgelegen weg en telkens later remmen en de bocht proberen te halen?
Het klinkt alsof je gewoon geen vertrouwen in je voorkant hebt en dat moet je opbouwen. Eventueel andere band proberen?

 

[oldskoolgsxr]

Dat vertouwen kweken is een belangerijke.
Roy geeft een goede aanzet.
Met rij-instructeur zou ik nu even investeren. Mijn persoonlijke mening.
Focus op je houding op de motor (zonder natuurlijk de baan uit het oog te verliezen, maar een rappe tijd is nu niet belangrijk, eerder een vloeiende lijn die je heel de dag makkelijk volhoudt).

Wat versta ik onder houding :

waar zijn mijn binnenarmen, knie,voeten, hoofd, zitvlak, schouders,....op elk punt van het circuit??
Als het klikt met de instructeur en je leert van hem en op het einde van de dag zegt hij dat je houding behoorlijk is dan denk ik dat je in een veilige zone zit om verder op te bouwen.
Als je je snelheid dan geleidelijk verhoogt en je kan die redelijke houding blijven volhouden, dan zit je m.i. op de stijgende leercurve.

Ik val zelden. Ik schrijf me vaak in een lagere categorie en volg wel eens instructielessen. Telkens was mijn houding redelijk op het einde van de dag.
Maar dat is geen garantie dat het goed blijft.
Dit jaar keek ik naar de foto's van die dag gemaakt door fotografen langs de baan. Ik raad dit aan om te doen. Zeer confronterend om te zien waar je voeten staan op de steps, je schouders, je hoofd,.....het trok bij mij op geen fluit. Huiswerk in het verschiet.
Het is niet leuk om te zien, maar het is goed om weten, want je komt weer die gevarenzone in....slechte houding geeft verkeerde krachten op de banden en dan ...baf !!


Dit vind ik een mooie houding

 

[Thumper]

Ik ken het gevoel (als onze SZR 170 redt houdt het al op).

In zo'n geval zou ik me ook op iets anders gaan focussen, en je kunt mooi oefenen met in halen. Ik neem voor mezelf altijd 1 verbeter punt in gedachten. Dat iets anders dan mogelijk slechter gaat maakt niet uit.
Meer dingen verbeteren tegelijk kan ik niet handelen.

Ik ben gevallen door een voorrem die weigerde, dat gaat ook even duren om daar overheen te komen.
Accepteren dat het zo is, en vooral proberen te genieten.

Werk je wel met rempunten ? Op Mettet waren de afstand bordjes handig voor mij (rem bij 100 meter)

 

[Koeno]

Voor het vallen: Neen, op gevoel.
Na het vallen: Ja.

Na het vallen probeerde ik mijzelf te dwingen om gas open te houden tot bepaald punt (durf niet meer zeggen waar) om dan vandaar uit zo hard als ik toen durfde te remmen om dan bocht in te slaan.
In't begin lag dat rempunt dus hééééééél ver voor de bocht, maar zo kon ik mijzelf "dwingen" om dat punt op te schuiven tot waar ik mij comfortabel voel.

spijtig genoeg dit jaar niet veel dagen meer kunnen boeken, maar ik hoop volgend jaar terug enkele dagen op mettet te rijden.

 

[oldskoolgsxr]

Het is ook een zeer moeilijke sporttak. Enorm veel parameters moeten razendsnel goed uitgevoerd worden. Concentratie en ontspannen rondrijden. (tip van Stephan Mertens vice wereldkampioen wsb 1989 ?1990?)

Ik heb het gehad over ego, zelfreflectie, zelfoverschatting, beperkte rijtijd op een dag door vele rode vlaggen, minder geschikte racemotoren om te leren (bvb 1000cc, zware tweetakt,....)

Een andere aandachtspunt en m.i. DE valkuil van de topicstarter bij het lezen van zijn berichten in de eerste 8 blz'n zijn de chrono's.
Voor beginners zijn chrono-tijden niet interessant/relevant. Enkel voor de instructeurs om groepsindelingen te maken.

Of je nu op Assen 2min 35 rijdt als eerste dag dan mag je er vergif op nemen dat de volgende keer er aardig wat seconden afgaan.
Pas (veel) later kan dit als een hulpmiddel zijn om je te verbeteren.

Uiteraard kijkt iedereen naar zijn chrono's op het einde van de dag, maar een inkijk van de tijdsmeting tijdens een circuitdag voor beginners kan gevaarlijk zijn. Zeker als je met vrienden de traagste chrono van de groep rijdt. Beware.

Indien je elke keer op hetzelfde circuit 2-3 seconden rapper gaat dan de laatste keer, maar je kan er geen verklaring voor geven die wat verder gaat dan "vroeger gas gegeven en later geremd " dan gaapt er een valkuil.
We hebben uiteraard geen telemetrie, maar als je voor jezelf beter de rijlijnen kunt uitstippelen zonder krampachtig op je motor te zitten dan zakken de chrono's goed. (Spijtig dat het met kilo's lichaamsgewicht niet zo snel is. Ik zou veel gemotiveerder zijn . )


Kan je enkel sneller als er iemand voor je rijdt en daarna zit je weer aan je eigen tempo wat aan te modderen ? Dan ga je moeten nadenken hoe dat kwam.

Mensen met een groot ego, weinig zelfreflectie en snelle zelfoverschatting kunnen soms belachelijk snel op hun plaat gaan bij het zien van "slechte" chrono's of chrono's die zeer snel zakken zonder goede uitleg.

 

[Smet]

Als beginner op circuit vind ik het vooral moeilijk om in te schatten wanneer je moet omschakelen van het idee "ik haal de bocht nog als ik gewoon dieper de bocht inkijk" (onder het motto: je hebt als beginner meestal meer reserve" of "ik zettem recht en ga rechtdoor de grindbak in".

Ben zelf een trage beginner. Al 5of6dagen op mettet, 3dagen op croix.
Op 3de circuitdag (3 jaar geleden bijna) crash gedaan, einde van het rechte stuk. Waarschijnlijk onderuit geremd maar ik zal het nooit zeker weten.
Pols gebroken en sindsdien weinig vertrouwen om snelheid te maken op het rechte stuk. Begint nu pas terug te slijten...

Moeilijkste blijft toch de focus op rijlijnen icm zitpositie icm remmen icm al de rest :p

Je kan ook niet proberen om én betere lijnen te rijden, én je zitpositie, én later remmen, én... Heb ooit ART gedaan en met alles wat ik te horen kreeg probeerde ik meteen aan de slag te gaan, met als resultaat dat ik continu rempunten miste enzovoort. Je moet proberen tijdens een dag op 1 punt te focussen. Ben nu een jaartje verder en inmiddels lukt het aardig om m'n voeten correct te gebruiken (ene voet hak, de andere op de bal) en om al enigzins te gaan verzitten voordat ik ga remmen.

Klinkt alsof je gewoon weer het vertrouwen moet krijgen door veel te rijden. Op het rechte stuk het gas niet durven open te draaien, klinkt alsof de schrik er dan toch echt nog goed in zit. De tip hierboven is een belangrijke, leer rempunten voor jezelf te bepalen. Als je die eenmaal weet en voor jezelf de grens niet direct gaat opzoeken, dan hoef je daar in elk geval geen angst voor te hebben. Denk dat het te laat remmen één van de meest gemaakte fouten is. In elk geval voor mij de oorzaak van 2 keer in de grindbak te belanden.

Het gevoel van 'rechtzetten en rechtdoor de grindbak in' is, zeker in een bocht, een schrikreactie die je moet leren onderdrukken. Rechtdoor gaan is bijna nooit de juist reactie.

 

[Roy "R"acing]

Voor het vallen: Neen, op gevoel.
Na het vallen: Ja.

Na het vallen probeerde ik mijzelf te dwingen om gas open te houden tot bepaald punt (durf niet meer zeggen waar) om dan vandaar uit zo hard als ik toen durfde te remmen om dan bocht in te slaan.
In't begin lag dat rempunt dus hééééééél ver voor de bocht, maar zo kon ik mijzelf "dwingen" om dat punt op te schuiven tot waar ik mij comfortabel voel.

spijtig genoeg dit jaar niet veel dagen meer kunnen boeken, maar ik hoop volgend jaar terug enkele dagen op mettet te rijden.

Dat is wel wat ik bedoelde met het industrieterrein voorbeeld.

Beste werkt een layout erbij pakken en tekenen wat je waar doet dan weet je het over een paar maand ook nog.

 

[Smet]

Voor het vallen: Neen, op gevoel.
Na het vallen: Ja.

Na het vallen probeerde ik mijzelf te dwingen om gas open te houden tot bepaald punt (durf niet meer zeggen waar) om dan vandaar uit zo hard als ik toen durfde te remmen om dan bocht in te slaan.
In't begin lag dat rempunt dus hééééééél ver voor de bocht, maar zo kon ik mijzelf "dwingen" om dat punt op te schuiven tot waar ik mij comfortabel voel.

spijtig genoeg dit jaar niet veel dagen meer kunnen boeken, maar ik hoop volgend jaar terug enkele dagen op mettet te rijden.

Voor jezelf een punt vinden waar je gewoon lekker op de remmen kunt gaan zonder meteen de angst te voelen dat je de bocht niet gaat halen. Daarna eerst werken aan je houding, lijnen en dat soort zaken. Dat echte late remmen moet je pas gaan doen als je weer wat verder bent. Inmiddels keer of 20 op Zolder gereden en nog altijd leer ik betere lijnen te rijden, hogere bochtensnelheid mee te nemen, ... Die rempunten haal je op gegeven moment niet veel meer uit.