Rij ik vanmiddag over de dijk van Culemborg naar Arnhem, lekker op m'n gemak en daar waar het kon nam ik de bochten zoals ik ze graag zou willen nemen. Net buiten Maurik heb je een hele mooie scherpe bochten combinatie, rechts, links en weer naar rechts uitdraaiend.
Nou was het redelijk druk met fietsers, dus zei mijn gevoel dat ik rekening moest houden met fietsers na die bochten en dus nam ik ze met 60 km (je mag er niet harder), zodat ik wel lekker kon hangen in die bochten, maar ook qua sturen alle controle had. Bij het uitdraaien van de laatste bocht reed ik nog steeds 60 km/u en keurig aan de binnenzijde van de bocht, dus op mijn helft.
Komen er 4 fietsers aan die 2 om 2 rijden en de voorste kerel strekt de arm en maakt met zijn hand de beweging van "het mag wel rustiger"
Nou vraag ik je, ik hou gvd overal rekening mee, hou me aan de max. snelheid en ben niemand tot last. Ben dus even omgekeerd en heb een woordje met die lul gewisseld.
Gevraagd wat hem bezielde, omdat ik niets fout deed. Veel verder dan het als dit, als dat verhaal kwam hij niet. Stel dat je verkeerd stuurt enz. Ik zeg, als ik 30 rij en verkeerd stuur, knal ik je ook volledig overhoop. Bovendien mag je hier 60 en daar hield ik me aan. Reed aan de binnenzijde, dus zover mogelijk van je af. Je moet gewoon normaal doen en minder snel oordelen. Bovendien, jullie fietsen naast elkaar, terwijl je vooraf niet kan zien wat er uit die bochten komt. Als er een vrachtwagen aan komt, moet je heel snel maken dat je weg komt. Dus als er iemand fout zat, was je het zelf wel. Hoe ging dat spreekwoord ook al weer, die van die splinter en die balk
Je ziet, de aso weggebruiker is hier de fietser en die heeft nog commentaar op anderen ook...
Dus kijk wat meer naar jezelf, bemoei je niet direct met anderen en fiets achter elkaar. Die dijk is er niet op gebouwd om jezelf de halve weg toe te eigenen. Ik wens je een fijne voortzetting van de dag en hoop dat je hier iets wijzer van bent geworden...
Ik geloof dat hij het spoor volledig bijster was, veel meer als stamelend "ja,ja u ook een fijne dag", kwam er niet meer uit. Ook zijn metgezellen hadden niets meer te zeggen. Ben dus met een fijn gevoel en de nodige herrie weg gescheurd...