Als je tijd hebt om te toeteren, te rev-bombarderen, of wat dan ook dat niets met motorrijden te maken heeft, dan was er geen gevaar om afgewend te worden. Want bij écht gevaar heb je er geen tijd voor: dan ben je druk met uitwijken, remmen, of allebei. Dus had je net zo goed even iets gas terug kunnen nemen, ruimte geven, en dan was er niets aan de hand geweest. Tolerantie heet dat.
Achteraf toeteren of revven is mosterd na de maaltijd. Bereik je niks mee, en het lucht ook niet op. Echt niet? Nee, kennelijk niet, want het wordt hier gepost, met als grootste frustratie dat het "doelwit" er schouderophalend vandoor gaat en zich er niets van aantrekt. Ergens is dat logisch, want in een beetje fatsoenlijk koekblik hoor je dat soort dingen niet eens meer: veel te goed geïsoleerd.
De ware opluchting zit dus in het hier posten van het voorval, en dat is goed. En verder kun je dus net zo goed gewoon al die herrie en nutteloze acties, die sowieso niemand begrijpt, achterwege laten. Want als je de verkeerde treft ... op de motor ben je nog altijd stukken kwetsbaarder dan enig koekblik. Koekblikkers staan er niet om bekend enig inzicht te hebben, w.o. in de schade die ze met dat blik kunnen aanrichten. Wél kunnen ze net zo impulsief reageren, en dat wordt regelmatig bewezen. Dan heb je als motorrijder een probleem, en sowieso geen tijd meer om te toeteren, of wat dat ook, want dan lig je in de kreukels.
Ik snap de emotie als je weer eens over het hoofd wordt gezien, maar dat is het lot van de motorrijder anno 2019 vrees ik. Dus goed opletten, voorkomen, blijven ademhalen, en weer door. Anders gaan fietsen, of pony-rijden, schijnt ook superleuk te zijn