Omdat ik van tijd tot tijd de nodige onzin verkoop, moet ik toch proberen de zaak inhoudelijk in balans te krijgen. Daarom zal ik verslag doen van mijn "Dagje Lelystad".
Tientallen jaren geleden heb ik zowel de voorzitter van de KNMV als die van de MAG min of meer ter verantwoording geroepen in een periode dat zij elkaar vliegen af wilden vangen, met de steekwoorden "Je vertegenwoordigt mijn belangen niet! Wanneer jullie over de straat liggen te rollen help je alleen maar onze tegenstanders."
Ik meende dat te mogen doen omdat ik niet alleen motorrijder ben maar ook lid was en nog ben van beide organisaties.
Dat moest ik wel omdat de twee groepen elkaar in het openbaar met woorden te lijf gingen en daarbij onbedoeld onze tegenstanders in de kaart speelden. Of dat geholpen heeft weet ik niet, maar ik heb wel de voldoening dat vanaf die tijd er enig wederzijds respect is.
Welnu, zo'n 25 jaar later bezoek ik weer eens een ALV van de MAG.
Daar zou ik een hele bloemlezing over kunnen schrijven, maar ik beperk mij tot de essentie.
Wat zijn deze mensen professioneel bezig!
Wat hebben zij hun beleid en uitvoering daarvan scherp in beeld.
Wat hebben zij de juiste kanalen weten te vinden en bewerken om onze belangen te behartigen.
Wat hebben zij er voor gezorgd dat ik mijn aanvankelijke schroom om tot deze "Aktiegroep" te behoren af heb geworpen.
Wat hebben zij op een geweldige manier het "Gele hesjes" imago ingeruild voor een meer dan constructieve bijdrage in onze belangenbehartiging.
Wat heeft deze organisatie een geweldige groep vrijwilligers.
Wat is er meer nodig om je als motorrijder te schamen deze groep niet te ondersteunen met de meest eenvoudige middelen zoals een lidmaatschap zodat zij hun discussies meer gewicht kunnen geven in relatie tot het aantal mensen dat zij vertegenwoordigen.
Wat moet ik nog meer zeggen?
Schamen dat je geen lid bent?
Nee niet doen, dat helpt niet.
Wat wel helpt is om lid te worden.
Stel het niet uit.
Doen.
Nu.