Het volgende verhaal is mijn persoonlijke ervaring en dateert van twee weken geleden:
Poelies demonteren voor inspectie.
Ik was nieuwsgierig naar de toestand van de snaar en de riempoelie’s. Daartoe heb ik op mijn werk twee stukken hulpgereedschap gemaakt om de centrale bouten los te kunnen krijgen zonder het moordende gebruik van een slagmoersleutel. Het ging wel lekker, totdat eentje van het management meedeelde dat we een productiebedrijf zijn en geen motorwerkplaats. Een eenmalige goedkeuring werd deze dag nog verstrekt. Begrijpelijk, maar toch een teleurstelling want ik was in mijn eigen tijd bezig en voorheen werd hier niet moeilijk over gedaan. In liep in mijn gedachten rond met het idee een RVS uitlaat voor de SH te maken, zodat de originele bespaard kan blijven voor weer en wind. Nou, dat kan ik op mijn buik schrijven.
Een stevige ring draaien, wat strip zagen en een beetje improvisatie met inbusbouten na verwijdering van het riemdeksel, dat was mijn plan. Pasmaken op de bestaande boutgaten waar het riemdeksel mee vast zit. Aftekenen met een stift, centeren, gaatjes boren en opnieuw passen. Hechten met het lasapparaat en na correctie en visuele goedkeuring aflassen. Een dingetje lukte toen niet: ik kon zo gauw geen 6mm paspennen vinden voor de voorste poelie. Later herinnerde ik me waar ze lagen.
Dat die twee gaten precies 6mm zijn, had ik wel gemeten. In een gat van 6 mm kan je simpel M7 X1 schroefdraad tappen. Daar heb ik thuis boutjes voor liggen. De twee 6 mm gaten in de tegenhoud-strip zijn na slordig positioneren uitgevijld naar 7mm doorsnede op de juiste plek. Met die twee M7 schroeven is het een koud kunstje de poelie te blokkeren. Dop 14 uit een bouwmarktdoos op de ½ inch ratel gestoken, kracht zetten en geen beweging in te krijgen. Ratel er af, wringijzer uit de lade gepakt voor meer moment en jawel, de dop draait. Kud met een T. De dop staat opengebogen en de bout zit nog net zo vast als daarvoor. Dop 14 van de buurman geleend. Ziet er ook iets blikkerig uit. Kracht zetten….en er is iets verdraaiing te bespeuren. Een seconde later hetzelfde verhaal. De winkels zijn niet open. Ik heb nog een dunwandige dop 14 van Snap-on liggen met ¼ inch aansluiting. Die ga ik offeren voor het goede doel. Tot mijn verbazing gaat de bout los, precies op het moment dat ik denk “daar gaat nummer drie naar de kl…ten”. Goed spul dus, uit Amerika. 20 jaar geleden gekocht voor een stevige prijs. Vandaag nog steeds plezier van. De dealer heeft deze bout wel erg vast gezet. Blij met de tegenhouder die aan het blok geschroefd zit, zo heb ik twee handen vrij voor het losdraaien. Kostte even moeite, maar goed, het is gelukt.
De vario komt er makkelijk af, is echter sterk vervuild. Zo zwart als een tor in elk hoekje. De rollen vallen op de straat. Ze zien er nog keurig rond uit, zonder vreetsporen of wat dan ook. Ik maak ze schoon met een kwast en zet ze terug op hun reeds uitgepulkte plekken. De bus waar de poelie overheen schuift, is als nieuw. Alles wijst voor zich met demonteren. Gelukkig, want ik betrap me er op de manual niet van te voren gelezen te hebben. Oenemeloen!! Nu de achterpoelie met koppeling verwijderen. De tegenhouder past exact. Ik heb de hulpstukken wit gespoten met daarover blanke lak. Dat maakt na afloop wat makkelijker schoon. Ik wil flink kracht zetten in de veronderstelling van ”die zit zo vast als een huis”, hup, daar rolt de moer als vanzelf van de as. Geen idee of ze bij de dealer de voorgeschreven aanhaalmomenten hebben gerespecteerd maar ik denk van niet. Het koppelingshuis bevat veel stof. Geen verkleuring als gevolg van overmatige hitte. De schoenen met frictiemateriaal hebben lichte groefjes in het huis achtergelaten. Ik schrijf groefjes, want echt diep zijn ze niet. Mooi gemaakt trouwens, dat koppelingshuis. Het hart met de spline er in, is in de trommel gelast. Slingervrij doet het zijn werk. De onderdelen komen trouwens van FCC, een japanse koppelingfabrikant en huisleverancier van Honda.
Tijd voor een pauze, tijd om met gewassen handen even de manual op de computer door te nemen. Voorste poelie verlangt 83 Nm, de achterste 74 Nm van de momentsleutel. De achterste combinatie koppeling/vario schuift ook keurig volgens het boekje. Ik pas de spullen op de onderplaat met de twee M6 boutjes (Tip van Bulldozer) op de juiste hart op hart afstand. Dop 41 is de juiste maat. Het past allemaal.
Volgende keer, als de riem vervangen wordt bij kilometerstand 36.000, dan haal ik deze set ook uit elkaar. Nu alles weer monteren. Het is een fluitje van een cent als je weet hoe je de riem er het makkelijkste oplegt. Na een proefrit van 25 km, weet ik zeker dat alles goed functioneert. Een dag later, wanneer ik het werkplaatshandboek in pdf formaat nog eens doorspit, kom ik er achter een foutje te hebben gemaakt. Wèl gezien dat de rollen aan één kant opener zijn dan aan de andere kant, toen ze schoon werden gemaakt. Nìet op gelet, hoe ik ze terugzette. Dat is willekeurig gebeurd. Volgens mij worden de rollen niet vreselijk axiaal belast, dus mogen ze tot na de winter ongezien blijven zitten. In elk geval komen er geen verontrustende geluiden uit de vario. Dat heb ik flink getest op stelconplaten rijdend, onder voor mijn gevoel maximale hellingshoek volgas gevend in de hoop het italiaanse drift-filmpje (https
/www.youtube.com/watch?v=3ghO8cTaU8M) te kunnen evenaren. Niks daarvan, geen wielspin maar een stevige acceleratie zonder poespas.