Bij 110 instabiel heb ik nog niet echt gemerkt. Of het moet al erg gaan waaien.
En het scheelt ook enorm fel als je de motor een beetje ademruimte geeft. Dus inderdaad niet uit alle macht dat stuur proberen vasthouden terwijl het niet nodig is.
Kan zoals hierboven gezegd zelfs onderbewust zijn. In je hoofd denk je dat hij instabiel is, en onbewust ga je je stuur vaster vasthouden.
En dan geef je inderdaad ook de krachten van de wind op je lijf door aan je fiets.
Bij mij wordt het pas onstabiel als ik over de 165km ga met m'n divi. Dan begint hij te trillen. Maar schijnt normaal te zijn bij een divi. Al heb ik de indruk dat het met het plaatsen van m'n nieuwe voorveren (WP) heel wat strakker gaat. Dat zou het verhaal over de veren hierboven misschien kunne bevestigen.
Kleding scheelt inderdaad ook heel veel. tot voor kort had ik een jas die een maat te groot was. Zat dus vrij los op sommige plaatsen waardoor hij veel wind ving. Het parachute-effect. Stom voorbeeld en bijna letterlijk parachute: laat je jas eens half open staan en trek het gas eens goed open, je zal toch echt verschil merken. Zeker als de wind van de zijkant komt.
Topkoffer, nog zoiets wat enorm veel uitmaakt. Een topkoffer vangt een hoop wind en je voelt he mdan ook echt meegaan met de wind. Vandaag bijvoorbeeld toch maar gekozen voor de rugzak om training te gaan geven ipv de koffer. Het waaide namelijk vrij hard.
Dus het kan een combinatie van veel dingen zijn. Je houding, je bandenspanning, je eigen "spanning", kledij, wegdek, veren,...
Je kan er ook een beetje mee leren leven, zeker voor die snelheden rond de 170km per uur. Zo een divi is daar niet echt op gemaakt om dat lang te blijven doen. Hoeveel toeren maak je dan zelfs weer, dan zit je al over de 9000 ofzo zeker ? Dan ben je echt tegen de limiet bezig van die fiets. Ik ben er nog niet mee boven de 186 echte km (sigma) mee geraakt