Mijn voorlopig laatste race op Gedinne 2018.
Gedinne is een stratencircuit in de Ardennen. Niet zo ver van De Franse grens en ook niet zo ver van Chimay.
Het is een authentiek mooi circuit.
Met minder race-geschiedenis dan Chimay, maar dat compenseert deze door zijn schoonheid.
Door het ontbreken van een pitlane is dit circuit niet geschikt voor lange afstandsraces. (zou toch 1 x plaatsgevonden hebben) Ook de breedte is beperkt voor auto's en daarom worden 4 wielers voor races geweerd.
Op Gedinne race ik reeds sinds 2008 en heb er maar in 2 verschillende reeksen gereden.
In de 500cc tot 1972. en in de Evo-klasse. (de modernste "classic" - klasse)
2015 was het enige jaar waar ik beide klassen tegelijk reed. Voor de zeer conservatieve club (CRMB) was het een ware revolutie om die evo klasse in het leven te roepen.
Het was geen publiek geheim dat een deel van die club 1972 wilde behouden als limietdatum, met enkele klassen tot 1981 als "moderne" motorfietsen en een ander deel die toekomstgericht een klasse in het leven wilde brengen die jonge en of minder gefortuneerde piloten wilde toegang geven tot de classics met motoren tot het jaar 2000 en voorbij.
Moderne 2takten 250cc, 400cc 4 takten of 850cc 1 cilinders.
Een groep organisatoren huivert elk jaar dagenlang bij het aanhoren van die gillende 4 cilinders, verpakt in plastieken omhulsels en niet hun geliefkoosde Italiaanse of Engelse echte roffels te horen.
17" velgen, bandenwarmers, regenbanden, meer dan 130mm breede achterbanden, monoshock, upsd, dubbele zwevende remschijven, zelfs radiale rempompen. Het geeft een grote groep een hartverzakking.
Een hartstilstand zou direct plaatsvinden bij de woorden launch control, quick shifter, Crossplane, mapping, TC,....noem maar op.
Toch waren de 2 groepen waar ik deelnam de meest bevochten categoriën tijdens bepaalde jaren.
Maar ook in de zijspan heb ik soms massa's deelnemers gezien en in de IHRO klasse ook. Maar het gaat op en neer met het verstrijken van de jaren.
Het ronderecord heeft jarenlang (sinds 2006) in handen geweest van een yamaha TZ350. Als dan een gedopeerde kawasaki zxr 400 de tijd scherper stelt da staan er weer enkele organisatorise gezichten op onweer.
Gedinne is niet zo'n bijster gevaarlijk circuit. Naar mijn mening een trap lager dan Chimay tussen de rails, maar in de evo klasse is het flink ruw racen. Het is er te vaak onveilig.
De piloten hebben daar het grootste aandeel in, maar ook de organisatie is niet foutloos.
Door het grote succes en de daarbij horende massale inschrijvingen zijn er heel veel categoriën.
Je hebt maar een beperkt aantal uren om alles in goede banen te leiden en bij een ernstig ongeluk loopt de organisatie vertraging op die ze zeer moeilijk kan ophalen.
Er is al veel ge-experimenteerd. reeds de trainigen op vrijdagmiddag starten, verschillende categoriëen samen starten of met een tussenpauze van 20 seconden. Maar het blijft aartsmoeilijk voor de crmb.
Op een stratencircuit is het onmogelijk oefenen buiten de wedstrijd. Een ander voertuig op de openbare weg kan zeer onaangename verassingen bezorgen.
Het grootste probleem is de zeer,zeer korte trainingstijd voor de wedstrijd.
2x20minuten. Dit is 40minuten. Lijkt u nog redelijk?
In theorie wel, maar in de praktijk komt u hooguit aan 20 minuten.
20 minuten in de zeer competitieve klasse.
In de classic EVO is het veld steeds goedgevuld en staat iedereen zeer scherp.
De banden zijn op temperatuur door de toegelaten bandenwarmers.
Tijdens de trainingen wordt er vanaf de eerste meters gevlamd, al zitten we in de race zelf.
De laatste jaren was er telkens na 5-10 minuten een rode vlag en een herstart van de trainingen binnen het mogelijke van de timing. Soms was het reeds na 10 minuten gedaan.
Een ronde zonder gele vlag was een geluk. Een snelle ronde zonder een piloot die in de weg reed was ook goed meegenomen.
Het werd in 2018 zo erg dat mijn trainigstijd goed genoeg was voor de achterste gelederen. En dat na meer dan 10 jaar, elk jaar gereden te hebben.
Door mijn ,inmiddels verminderde snelheid, mijn standaard motorfiets die niet mee ontwikkeld was tesamen met de concurrentie en vooral mijn te trage opwarmtijd, trage rempunt referentie zoektocht en serie vlaggen die aanstond gaven om het gas dicht te draaien werd ik beloond op een plaats in de kelder van het deelnemersveld.
Beginners moeten hun eerste race aanvatten met een fluo hesje.
Ik heb al een paar keer geschreven dat ik weinig ego heb. Maar ik moest toch slikken bij het postnemen van mijn startplaats dat er nog 3 gele hesjes voor mij te zien waren op de voorste startrijen. Wordt het stilaan tijd voor iets anders?
Mijn ervaring vertelde mij bij het aftellen voor de start dat er een paar niet zonder kleerscheuren zullen doorkomen en hopelijk ben ik er niet bij.
Meer dan 75% kans dat we na de eerste of 2e ronde een rode vlag gaan zien. Je mag dan quasi laatst zijn, je leest de houding van de groep en voelt als het ware de electriciteit door het lawaai en de uitlaatgassen.
Wordt vervolgd
Zonnetje in het gezicht,
de laatste der mohikanen zonder regenbanden van het peleton. Uit gierigheid...
regenboogje verderop
je ziet geen r**t wegens verkeerd scherm gekozen....
Hoge toeren blijven rijden met de kawa400 want naar koppel kun je blijven zoeken onderin. Een prima regen-oefen-motor wegens zijdezacht vermogenopbouw.