Vrijdag een bezoek gebracht aan Stonehenge. Dat is behoorlijk indrukwekkend, vooral als je voor een moment de vraag laat bezinken, hoe hebben ze dit in hemelsnaam gedaan? De bedoeling was om daarna ergens in de buurt van Winchester een kamer te zoeken. Of misschien iets verder, dan zou ik de dag daarop extra tijd hebben om eventueel nog een kennis te bezoeken. Maar tot mijn stomme verbazing bleek dat er nergens een kamer vrij was. Ik ging maar verder en ving vooral bot. Wat bleek? Dit weekend waren de Goodwood races. Een van de grootste race evenementen in de UK en iets waar duizenden fans op af komen. En die al maanden van te voren een plaatsje in een hotel hebben besproken. Echt kilometers in de omtrek zijn alle slaapplaatsen al besproken.
Daarop besloten om maar door te rijden naar Brighton, daar zou in een van de vele hotels wel een plaatsje zijn. Brighton op een vrijdagavond, wat een slim idee! Tuurlijk Sir, we have a room available, only 150 pound for the night. Dat was me wat al te bar, dus ik ben de stad weer uitgereden en uiteindelijk 's avonds om een uur of 8 zo'n 10 kilometer boven Eastbourne in een Travelodge gecrashed. Daar halen ze je ook het vel over de neus, maar verder rijden was onverantwoord. Stom van me dat ik niet aan mijn methode had vastgehouden om de avond van te voren een kamer te boeken.
Zaterdag was het niet zo ver meer naar Dover. Na een plezierige rit door de country kwam ik tegen het middaguur aan bij het treinstation. Dit had ik nog niet eerder gedaan, dus eerst maar even aanzien hoe het werkte. Bleek allemaal een fluitje van een cent: kaartje kopen, trein binnenrijden, wachten en in Frankrijk weer uitstappen. Als je ter plekke een kaartje koopt is het wel duurder, ik betaalde 82 pounds. Zo rond de 100 euro. Als je van te voren online boekt is het goedkoper, maar dan zit je weer aan een dag vast. En dat wilde ik niet. Ik zie de hogere prijs maar als een extraatje wat je betaalt voor meer flexibiliteit.
Om een uur of half drie zat ik in Frankrijk (uur tijdsverschil). Na tanken en de inwendige mens te hebben verstrekt ben ik via wat provinciale wegen naar Brugge gedwarreld. Daar heb ik de knop 'home' op de gps ingedrukt en heb het laatste stuk flink doorgereden. Om half acht was ik in Den Haag!
Ik vond het een gave trip, kan ik je zeker aanbevelen. Al had degene die eerder de suggestie deed om deze rit andersom te rijden zeker een goed punt. Ik vond Scotland echt super, daar ga ik zeker nog eens heen om intensiever te toeren. Het Lake District en Wales vond ik ook heel erg mooi. Prachtige omgeving en in al deze streken kun je rijden zonder al te veel verkeer.
Het zuiden van Engeland kon me het minst bekoren. Het is er razend druk, dus goed opletten en het is heel intensief motorrijden. Bovendien zijn er vaak langs de kant van de weg metershoge hagen, dus je ziet helemaal niets! Vaak is het weer afwachten wat er nu weer om de volgende bocht vandaan komt. Dan kan een fiets zijn, een motor of auto, maar ook een dubbeldeks bus! Je weet het gewoon niet.
Nog iets opmerkelijks: het eten in Scotland was geweldig. Echt, ook in bars krijg je heel goed eten voorgeschoteld. Meestal simpel, maar heel erg smakelijk. Zo'n Angus beef burger kan ik je aanraden. En in Keswick heb ik een paar keer heel goed a la carte gegeten, echt super lekker, voor een redelijke prijs.
Maar hoe meer je naar het zuiden kwam, hoe minder het eten werd. In Cornwall en later de zuidkust was het niet om over naar huis te schrijven. Dieptepunt was wel mijn verbrande hotwings. Zo lang zwart gegrilled, dat een salmonella er in geen duizend jaar meer zou kunnen leven. Deze observatie heb ik kort geleden nog even gedeeld met een ervaren reisorganisator en die bevestigde dat dit ook zijn ervaring was. Ik geef het maar mee.
Later deze week zal ik nog wel foto's en kaartje bij de verschillende berichten plaatsen.