botje
MF veteraan
- 8 jun 2002
- 2.344
- 0
Sommigen weten het, anderen niet maar zo'n 2 jaar terug ben ik betrokken geweest bij een zwaar ongeval. Nu is dit eindelijk finaal uitgesproken, dus dit is het verhaal.
Op 10/08/2001 een mooie zomerdag spreken we af met een hoop vrienden om samen een terrasje te doen en een beetje te genieten van het einde van de vakantie. Ik was juist in juni afgestudeerd en had een paar maanden 'verlof' genomen. Ik was met de wagen en had enkele vrienden meegenomen, waarom zouden we met tien auto's moeten gaan? Het was een gezellige avond waar we met een man of tien (ook vrouwen) gezellig samen zaten. Ik heb op mijn gemak gedurende de ganse avond, ik ben slechts om 22.00 uur toegekomen, een hoop viswater en een aantal pilsjes gedronken (2à3). De pilsjes vooral op het einde van de avond.
Omdat drinken zonder eten geen goede combinatie is, je kent dat wel anorexia, hebben we besloten om de avond te eindigen met een stevige portie frieten. De mensen worden terug verdeeld over de beschikbare wagens. De mijne staat een eind verder geparkeerd dus zij die met mij mee zijn moeten eerst nog een wandelingetje maken om hun eetlust aan te zwengelen.
Om naar onze geliefde frituur te rijden nam ik de ringweg (2x2) rond Brugge. Deze weg heeft een vaste brug die over een riviertje loopt met aan de voet van deze brug een kruispunt. Zo'n 10 meter voor de lichten springen deze op oranje, ik was dus al veel te dicht genaderd en heb de lichten slechts nog in een ooghoek zien verspringen. Op hetzelfde moment zie ik dat aan de overzijde van het kruispunt dat een aantal vgoetgangers reeds de rijbaan aan het kruisen waren, flagrant door het rode licht. Daarop ben ik snel uitgeweken naar het linker rijvak met de bedoeling om er nog juist voor te zijn omdat ik bij een noodstop toch niet snel genoeg zou stilstaan. Op het moment dat ik op het linker rijvak ben beginnen die voetgangers te lopen, waarschijnlijk in de hoop om toch nog voor mij de overzijde te bereiken, waarop ik alles dichtgooi. Terug uitwijken naar rechts was geen optie daar iemand bleef staan, en verder naar links ligt een verhoogde middenberm met de lichten erop.
Ondanks alles worden twee personen dus door mijn wagen gegrepen (rechtsvoor). Direct heb ben ik uitgestapt en heb de hulpdiensten verwittigd. Ondertussen was - voor mij toch - reeds duidelijk dat 1 van de personen die over mijn wagen er achter terechtgekomen was op slag dood was. De ander was vooruit gesmeten en lag een tieltal meter voor mijn wagen. Zij, het
was een jongedame, bleef liggen en ondertussen waren er al enkele mensen toegesneld (oa de personen uit mijn wagen). Binnen de drie minuten was het kruispunt blauw van de zwaailichten en werd het meisje weggevoerd, de jongen werd bedekt met een laken - reanimatiepogingen werden zelfs niet meer overwogen daar hij recht op zijn hoofd moet terechtgekomen zijn (verdere uitleg is overbodig).
Het heeft wel een tijdje geduurd voordat ik naar een politiewagen gevraagd werd. Ondertussen waren de mensen die reeds in de frituur zaten ook aangekomen. in de combi heb ik moeten een ademtest doen, deze was positief. Samen met de personen uit mijn wagen zijn we daarop naar het politiebureel gegaan - alwaar mijn rijbewijs voor 3uur werd ingetrokken. Een na een werd van iedereen een verklaring afgenomen. Hulde aan de politiebedienden want die waren zeer vriendelijk en meelevend. Mijn ademanalyse was 0.23 mg/l (0.22mg/l = 0.5 promille) dus juist boven de alcoholintoxicatie maar niet boven de 0.8 promille dus niet dronken. Het was pas tegen de ochtend dat wij terug naar huis mochten. Ondertussen had ik natuurlijk mijn ouders al verwittigd maar zij konden me niet komen ophalen daar ze geen vervoer hadden (het was hun wagen en ik had er toen zelf nog geen).
De volgende ochtend heb ik proberen wat te slapen maar dat is niet echt goed gegaan. Samen met rienden hebben we dan een beetje bij iemand thuis gezeten. Ik had dan wel al mijn rijbewijs terug en reeds rond met de wagen van mijn broer (had hij aan ons te leen gegeven omdat - wel ja). Ik moest die dag opnieuw in een auito stappen, 't is de beste remedie of anders rij je je ganse leven niet meer.
De volgende weken heb ik brieven gezien van wel tien verschillende maatschappijen dat die of deze mij aansprakelijks telde. Ondertussen is natuurlijk ook mijn verzekering verwittigd en alles in gang gezet. Maanden daarna is het stil gebleven, tot het moment dat het dossier volledig was, toen is alles terug in een stroomversnelling tot ik op 19/04/2003 (zo'n 1.5 jaar na het ongeval) de dagvaarding afgeleverd krijg door een deurwaarder. Je slikt toch wel eens als je zo'n ding leest.
A: "Door onvoorzichtigheid een ongeval te hebben veroorzaakt ... onopzettelijke slagen en verwondingen."
B: "Door onvoorzichtigheid een ongeval te hebben veroorzaakt ... onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg."
Ik moest op 3/06/2003 voor de rechtbank verschijnen. Ondertussen had ik contact met de advocaat die mij toegewezen is door de verzekering. Volgens haar was de vrijspraak mogelijk. Volgend de expert zou ik 102km/u gereden hebben echter de bandensporen wijzen op 70-80 km/u zoals ik verklaard had. De helft van onze verdediging is gebaseerd op het weerleggen van wat de expert schrijft - vooral omdat hij zeer rare conclusies trekt en berekeningen maakt die allesbehalve op feiten steunen.Zo schrijft hij na een ganse berekening met wel 10 veronderstellingen dat mijn snelheid 102 was maar de volgende regel schrijft hij dat de bandensporen slechts 70-80 km/u aanduiden.(Ik zweer dat ik niet sneller dan 80 gereden heb). Haar conclusies waren goed en uitgebreid, en de conclusies van de tegenpartij waren eigenlijk zeer summier en met weinig inhoud. Spijtig genoeg werd mij een rechter toegewezen die zeer pro voetgangers en anti auto's is (de man rijd zelf nooit met de wagen). Slechter kon het dus niet.03/06/2003 zal ik niet snel vergeten. Ik werd ondanks alles toch veroordeeld tot:
* 1250 EUR boete
* 6 maanden rijverbod
* 6 maanden voorwaardelijke celstraf met uitstel van drie jaar
Tjah, er werd dan ook direct en unaniem besloten om in beroep te gaan, zelf de advocaat van de tegenpartij vond dat de rechter nu wel 'zijn pedalen kwijt was
heeft later getelefoneerd met de mijne).Het beroep werd aanvankelijk ingesteld op 10/10/2003 maar werd uitgesteld tot 07/11/2003. De tegenpartij zijn conclusies zijn beter maar slechts een herhaling van wat de eerste rechter gezegd had. Onze conclusies worden beter en uitgebreider. Echter volgens mijn advocaat zit een vrijspraak er niet meer in omdat deze rechters in beroep niet tegen hun collega zullen een uitspraak doen, ze zullen wel de strafmaat verminderen. Dat is dan ook gebeurt. Uiteindelijk heb ik nu:
* 1250 EUR boete
* 3 maanden rijverbod
* 3 maanden voorwaardelijke celstraf met uitstel van drie jaar
Volgens mijn advocaat is dit nog altijd teveel maar verder procederen heeft geen zin meer. Tjah zegt ze ludiek, indien het een wagen was die door het rood reed dan mochten er nog tien doden vallen en je zou vrijgsproken geweest zijn. Nu was het echter een voetganger en dat ligt gevoeliger.
Conclusie van dit alles: tjah het gerecht werkt op vreemde manieren, en het is beter om niet betrokken te zijn in een ongeval.
Op 10/08/2001 een mooie zomerdag spreken we af met een hoop vrienden om samen een terrasje te doen en een beetje te genieten van het einde van de vakantie. Ik was juist in juni afgestudeerd en had een paar maanden 'verlof' genomen. Ik was met de wagen en had enkele vrienden meegenomen, waarom zouden we met tien auto's moeten gaan? Het was een gezellige avond waar we met een man of tien (ook vrouwen) gezellig samen zaten. Ik heb op mijn gemak gedurende de ganse avond, ik ben slechts om 22.00 uur toegekomen, een hoop viswater en een aantal pilsjes gedronken (2à3). De pilsjes vooral op het einde van de avond.
Omdat drinken zonder eten geen goede combinatie is, je kent dat wel anorexia, hebben we besloten om de avond te eindigen met een stevige portie frieten. De mensen worden terug verdeeld over de beschikbare wagens. De mijne staat een eind verder geparkeerd dus zij die met mij mee zijn moeten eerst nog een wandelingetje maken om hun eetlust aan te zwengelen.
Om naar onze geliefde frituur te rijden nam ik de ringweg (2x2) rond Brugge. Deze weg heeft een vaste brug die over een riviertje loopt met aan de voet van deze brug een kruispunt. Zo'n 10 meter voor de lichten springen deze op oranje, ik was dus al veel te dicht genaderd en heb de lichten slechts nog in een ooghoek zien verspringen. Op hetzelfde moment zie ik dat aan de overzijde van het kruispunt dat een aantal vgoetgangers reeds de rijbaan aan het kruisen waren, flagrant door het rode licht. Daarop ben ik snel uitgeweken naar het linker rijvak met de bedoeling om er nog juist voor te zijn omdat ik bij een noodstop toch niet snel genoeg zou stilstaan. Op het moment dat ik op het linker rijvak ben beginnen die voetgangers te lopen, waarschijnlijk in de hoop om toch nog voor mij de overzijde te bereiken, waarop ik alles dichtgooi. Terug uitwijken naar rechts was geen optie daar iemand bleef staan, en verder naar links ligt een verhoogde middenberm met de lichten erop.
Ondanks alles worden twee personen dus door mijn wagen gegrepen (rechtsvoor). Direct heb ben ik uitgestapt en heb de hulpdiensten verwittigd. Ondertussen was - voor mij toch - reeds duidelijk dat 1 van de personen die over mijn wagen er achter terechtgekomen was op slag dood was. De ander was vooruit gesmeten en lag een tieltal meter voor mijn wagen. Zij, het
was een jongedame, bleef liggen en ondertussen waren er al enkele mensen toegesneld (oa de personen uit mijn wagen). Binnen de drie minuten was het kruispunt blauw van de zwaailichten en werd het meisje weggevoerd, de jongen werd bedekt met een laken - reanimatiepogingen werden zelfs niet meer overwogen daar hij recht op zijn hoofd moet terechtgekomen zijn (verdere uitleg is overbodig).
Het heeft wel een tijdje geduurd voordat ik naar een politiewagen gevraagd werd. Ondertussen waren de mensen die reeds in de frituur zaten ook aangekomen. in de combi heb ik moeten een ademtest doen, deze was positief. Samen met de personen uit mijn wagen zijn we daarop naar het politiebureel gegaan - alwaar mijn rijbewijs voor 3uur werd ingetrokken. Een na een werd van iedereen een verklaring afgenomen. Hulde aan de politiebedienden want die waren zeer vriendelijk en meelevend. Mijn ademanalyse was 0.23 mg/l (0.22mg/l = 0.5 promille) dus juist boven de alcoholintoxicatie maar niet boven de 0.8 promille dus niet dronken. Het was pas tegen de ochtend dat wij terug naar huis mochten. Ondertussen had ik natuurlijk mijn ouders al verwittigd maar zij konden me niet komen ophalen daar ze geen vervoer hadden (het was hun wagen en ik had er toen zelf nog geen).
De volgende ochtend heb ik proberen wat te slapen maar dat is niet echt goed gegaan. Samen met rienden hebben we dan een beetje bij iemand thuis gezeten. Ik had dan wel al mijn rijbewijs terug en reeds rond met de wagen van mijn broer (had hij aan ons te leen gegeven omdat - wel ja). Ik moest die dag opnieuw in een auito stappen, 't is de beste remedie of anders rij je je ganse leven niet meer.
De volgende weken heb ik brieven gezien van wel tien verschillende maatschappijen dat die of deze mij aansprakelijks telde. Ondertussen is natuurlijk ook mijn verzekering verwittigd en alles in gang gezet. Maanden daarna is het stil gebleven, tot het moment dat het dossier volledig was, toen is alles terug in een stroomversnelling tot ik op 19/04/2003 (zo'n 1.5 jaar na het ongeval) de dagvaarding afgeleverd krijg door een deurwaarder. Je slikt toch wel eens als je zo'n ding leest.
A: "Door onvoorzichtigheid een ongeval te hebben veroorzaakt ... onopzettelijke slagen en verwondingen."
B: "Door onvoorzichtigheid een ongeval te hebben veroorzaakt ... onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg."
Ik moest op 3/06/2003 voor de rechtbank verschijnen. Ondertussen had ik contact met de advocaat die mij toegewezen is door de verzekering. Volgens haar was de vrijspraak mogelijk. Volgend de expert zou ik 102km/u gereden hebben echter de bandensporen wijzen op 70-80 km/u zoals ik verklaard had. De helft van onze verdediging is gebaseerd op het weerleggen van wat de expert schrijft - vooral omdat hij zeer rare conclusies trekt en berekeningen maakt die allesbehalve op feiten steunen.Zo schrijft hij na een ganse berekening met wel 10 veronderstellingen dat mijn snelheid 102 was maar de volgende regel schrijft hij dat de bandensporen slechts 70-80 km/u aanduiden.(Ik zweer dat ik niet sneller dan 80 gereden heb). Haar conclusies waren goed en uitgebreid, en de conclusies van de tegenpartij waren eigenlijk zeer summier en met weinig inhoud. Spijtig genoeg werd mij een rechter toegewezen die zeer pro voetgangers en anti auto's is (de man rijd zelf nooit met de wagen). Slechter kon het dus niet.03/06/2003 zal ik niet snel vergeten. Ik werd ondanks alles toch veroordeeld tot:
* 1250 EUR boete
* 6 maanden rijverbod
* 6 maanden voorwaardelijke celstraf met uitstel van drie jaar
Tjah, er werd dan ook direct en unaniem besloten om in beroep te gaan, zelf de advocaat van de tegenpartij vond dat de rechter nu wel 'zijn pedalen kwijt was
heeft later getelefoneerd met de mijne).Het beroep werd aanvankelijk ingesteld op 10/10/2003 maar werd uitgesteld tot 07/11/2003. De tegenpartij zijn conclusies zijn beter maar slechts een herhaling van wat de eerste rechter gezegd had. Onze conclusies worden beter en uitgebreider. Echter volgens mijn advocaat zit een vrijspraak er niet meer in omdat deze rechters in beroep niet tegen hun collega zullen een uitspraak doen, ze zullen wel de strafmaat verminderen. Dat is dan ook gebeurt. Uiteindelijk heb ik nu:* 1250 EUR boete
* 3 maanden rijverbod
* 3 maanden voorwaardelijke celstraf met uitstel van drie jaar
Volgens mijn advocaat is dit nog altijd teveel maar verder procederen heeft geen zin meer. Tjah zegt ze ludiek, indien het een wagen was die door het rood reed dan mochten er nog tien doden vallen en je zou vrijgsproken geweest zijn. Nu was het echter een voetganger en dat ligt gevoeliger.
Conclusie van dit alles: tjah het gerecht werkt op vreemde manieren, en het is beter om niet betrokken te zijn in een ongeval.
/www.provant.be/scholen/ptsboom/promille_test.htm
