Zwaar ongeval MeanBlueMan

Jullie zouden eens kunnen nadenken over tzt samen opschrijven wat jullie meegemaakt hebben en hoe je er per moment in stond, wat je hielp en wat niet. Ik denk dat het een interessant verhaal wordt en ook andere mensen kan helpen.
kan voor sommigen helpen, maar niet iedereen heeft daar behoefte aan..
de een zet dingen makkelijker van zich af dan de ander...
Heb in dezelfde situatie gezeten/gelegen, en het enige waar ik mee bezig was, hoe snel kan ik weer op de motor cru gezegd...

Op dit moment zijn ze bij ons op het werk bezig met een mental health maand, er zijn teams aangewezen waar je naar toe kunt om te PRATEN, en een enkeling mag op de dagelijkse nieuwsmonitor zijn 'In the spotlight" praatje houden, hoe je jezelf weer oplaad na een dag werk ..

Nog nooit bij stilgestaan, voor mij allemaal geneuzel van de bovenste plank, je komt, je doet je werk zo goed mogelijk, en je gaat weer naar huis..
Dat gepamper en een dansje voor het innerlijke is aan mij niet besteed, voel ik me heel ongemakkelijk bij
 
kan voor sommigen helpen, maar niet iedereen heeft daar behoefte aan..
de een zet dingen makkelijker van zich af dan de ander...
Heb in dezelfde situatie gezeten/gelegen, en het enige waar ik mee bezig was, hoe snel kan ik weer op de motor cru gezegd...

Op dit moment zijn ze bij ons op het werk bezig met een mental health maand, er zijn teams aangewezen waar je naar toe kunt om te PRATEN, en een enkeling mag op de dagelijkse nieuwsmonitor zijn 'In the spotlight" praatje houden, hoe je jezelf weer oplaad na een dag werk ..

Nog nooit bij stilgestaan, voor mij allemaal geneuzel van de bovenste plank, je komt, je doet je werk zo goed mogelijk, en je gaat weer naar huis..
Dat gepamper en een dansje voor het innerlijke is aan mij niet besteed, voel ik me heel ongemakkelijk bij
En toch hé, zoals MBM en MGG zich openstellen en hun diepste gevoelens durven te tonen op een vokking forum, vind ik bewonderenswaardig. Dat kan niet iedereen en soms ben je gewoon te bang. 😛
 
Wij hebben beiden ons moment genomen om idd op te schrijven wat we meegemaakt hebben.
Dat terug lezen is alsof je het verhaal van een ander leest en bijzonder heftig.
We hebben het ook van elkaar gelezen en het met elkaar besproken.
Die methode kan ik iedereen aanraden die iets ingrijpends meemaakt, om het voor zichzelf op een rijtje te krijgen en/of het met iemand te kunnen delen.

Een deel van MGG dr verhaal hebben jullie gelezen, mijn verhaal is eeuuhh.... "niet geschikt voor internet" ;)
Niemand kan je wat verplichten, je hoeft niet alles te delen.

Sommige dingen moet je/jullie voor je zelf houden, je bent geen publiek eigendom;)
 

Dat zijn topdingen!

304757_159033380851990_1527221613_n.jpg



En niet zo zozeer luguber, maar wel tof. Het heeft linksom of rechtsom toch een impact gehad, dus als je daar zelf zo aan toe bent, waarom dat niet weer integreren in de revalidatie. :t
 
Littekenbehandeling

In NL weinig bekend maar het wordt in Azië al eeuwenlang gebruikt: moxeren.

Zelf gebruikte ik het in mijn praktijkje vrijwel uitsluitend voor littekens. Je steekt een moxa-stick aan -een rol van geperste kruiden- en beweegt die boven het litteken. Een uitgebreidere beschrijving in
Littekenbehandelingen - Zorg met Spirit

Een duidelijk filmpje van een behandeling staat in
Acubelle | Moxa



Uitsluitend vragen, die binnen dit topic vallen, zal ik graag beantwoorden.


[Edit MBM: Spam verwijderd, voor vragen aan @FredVN liever PM gebruiken dan in dit topic aub]
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Zo, topic een paar dagen niet gelezen, is weer een hoop gebeurd en geschreven.
Blijft een aangrijpend verhaal in z'n totaliteit en ook hoe jullie dit van beide kanten beleeft hebben, en mooi om ook jullie liefde voor elkaar hier letterlijk, maar ook ongeschreven mee te krijgen.
Fijn dat je in basis nu thuis kan zijn, en succes met je verdere revalidatie. :t
 
Vanmorgen naar UZA voor controleafspraak.
We vonden t al raar, geheel onbekende naam.
Zij bleek net zo verbaasd, ze was nou net van de enige afdeling waar ik geen gebruik van had gemerkt, maag en darmen arts.
Da's mooi kut... voor niets teringvroeg opgestaan.

MGG was slimmer en vroeg gelijk of we dan wellicht de afspraak van morgen als genoegdoening nu direct konden doen.
Zij bellen...en jawel, we konden direct door naar de arts die mijn bekken en benen heeft geopereerd.
Na een kort gesprek snel door foto's maken en weer terug naar de arts. Die had verder geen opmerkingen, hij leek wel tevreden over z'n werk :+
Over 2 maand mogen we er nog eens heen.

Wel een mooie foto van m'n elleboog :+

elleboog.jpg
 
Wat ik mij nu afvraag, je moet waarschijnlijk terug op je gewicht geraken van voor het ongeluk?
Hebben ze je dan meegedeeld hoeveel kg-titanium ze verstopt hebben in jouw lichaam zodat je dat in rekening kan brengen?

Flauw mopje I know ;-)

Wel straf, je leest een tijdje niet mee en blijkbaar heb ik de "Rij-MBM-terug-naar-huis" rit die niet doorgegaan is al gemist...

't Is gek hoeveel je op korte tijd gepresteerd hebt.
Dat je nu al terug thuis bent...

Je hebt waarschijnlijk nog een lange weg te gaan om je doelen te halen maar er lijkt langzaamaan geen twijfel meer dat dit jou zal lukken?
Of slaag ik daar de bal wat mis?

Veel goeie moed voor jou & MGG!
hoe jullie er voor elkaar zijn en met elkaar omgaan is prachtig om hier te lezen!
 
Aardig knutselwerk, je komt in ieder geval niet meer piepvrij door de poort! :X

Ondanks dit ijzerwerk kun je je arm nog wel gebruiken? Het lijkt dat die 80mm houtschroef wat doet met de mobiliteit van je elleboog!
 
Wat ik mij nu afvraag, je moet waarschijnlijk terug op je gewicht geraken van voor het ongeluk?
Hebben ze je dan meegedeeld hoeveel kg-titanium ze verstopt hebben in jouw lichaam zodat je dat in rekening kan brengen?

Flauw mopje I know ;-)

Wel straf, je leest een tijdje niet mee en blijkbaar heb ik de "Rij-MBM-terug-naar-huis" rit die niet doorgegaan is al gemist...

't Is gek hoeveel je op korte tijd gepresteerd hebt.
Dat je nu al terug thuis bent...

Je hebt waarschijnlijk nog een lange weg te gaan om je doelen te halen maar er lijkt langzaamaan geen twijfel meer dat dit jou zal lukken?
Of slaag ik daar de bal wat mis?

Veel goeie moed voor jou & MGG!
hoe jullie er voor elkaar zijn en met elkaar omgaan is prachtig om hier te lezen!

De pinnen in m'n beide bovenbenen zijn al vanaf mijn heup tot vlak boven m'n knie. Ik heb een binnenbeen lengte van 112 cm....dus dat zijn al twee behoorlijke pinnen :+ Verras me dat ze die lengte op voorraad hadden, geen motorzaak die ooit een juiste maat op voorraad heeft :+

Voor wat betreft de snelheid....op zich, als je alles 1 voor 1 bekijkt...het is 2,5 maand. Die artsen bekijken het ook alleen op hun eigen vakgebied.
Voor die breuken is 2,5 maand best een normale tijd en zo kun je alle specialisme af en dan valt t best mee.
Wij, als normale mensen, kijken naar wat er met iemand is gebeurd en tellen dat bij elkaar op.
En dan is het idd indrukwekkend, maar medisch gezien klopt t allemaal wel redelijk.

Voor mij geld eigenlijk dat ik nu in de revalidatiekliniek op het goede spoor ben gezet, nu gaat het op mijzelf aankomen om te zorgen dat ik van "wankel staan en voorzichtig een stapje doen met krukken" door ga naar de 100 meter in 11,2 seconden :) Ofzo...ongeveer....O-)
 
Vanmorgen naar UZA voor controleafspraak.
We vonden t al raar, geheel onbekende naam.
Zij bleek net zo verbaasd, ze was nou net van de enige afdeling waar ik geen gebruik van had gemerkt, maag en darmen arts.
Da's mooi kut... voor niets teringvroeg opgestaan.

MGG was slimmer en vroeg gelijk of we dan wellicht de afspraak van morgen als genoegdoening nu direct konden doen.
Zij bellen...en jawel, we konden direct door naar de arts die mijn bekken en benen heeft geopereerd.
Na een kort gesprek snel door foto's maken en weer terug naar de arts. Die had verder geen opmerkingen, hij leek wel tevreden over z'n werk :+
Over 2 maand mogen we er nog eens heen.

Wel een mooie foto van m'n elleboog :+

Bekijk bijlage 1686601
Mag dat er tzt ook weer uit?
 
Vanmorgen naar UZA voor controleafspraak.
We vonden t al raar, geheel onbekende naam.
Zij bleek net zo verbaasd, ze was nou net van de enige afdeling waar ik geen gebruik van had gemerkt, maag en darmen arts.
Da's mooi kut... voor niets teringvroeg opgestaan.

MGG was slimmer en vroeg gelijk of we dan wellicht de afspraak van morgen als genoegdoening nu direct konden doen.
Zij bellen...en jawel, we konden direct door naar de arts die mijn bekken en benen heeft geopereerd.
Na een kort gesprek snel door foto's maken en weer terug naar de arts. Die had verder geen opmerkingen, hij leek wel tevreden over z'n werk :+
Over 2 maand mogen we er nog eens heen.

Wel een mooie foto van m'n elleboog :+

Bekijk bijlage 1686601
Je hebt gelijk een ingebouwde slider!
Hebben ze zoiets ook voor knieën?
:+
 
Aardig knutselwerk, je komt in ieder geval niet meer piepvrij door de poort! :X

Ondanks dit ijzerwerk kun je je arm nog wel gebruiken? Het lijkt dat die 80mm houtschroef wat doet met de mobiliteit van je elleboog!
Die linkerarm is een rare.....

Die is 20 jaar geleden ook al eens geopereerd.
Toen gaf men aan dat ik 'm waarschijnlijk nooit meer helemaal functioneel zou kunnen krijgen.
Het heeft een half jaar geduurd maar toen kon ik er alles weer mee.
De 'stop' die er nu zit in het gewricht voelt exact hetzelfde als 20 jaar geleden. Ik hoop das dat ik over nog eens 3 a 4 maand die elleboog wederom helemaal functioneel heb :)
 
De pinnen in m'n beide bovenbenen zijn al vanaf mijn heup tot vlak boven m'n knie. Ik heb een binnenbeen lengte van 112 cm....dus dat zijn al twee behoorlijke pinnen :+ Verras me dat ze die lengte op voorraad hadden, geen motorzaak die ooit een juiste maat op voorraad heeft :+

Voor wat betreft de snelheid....op zich, als je alles 1 voor 1 bekijkt...het is 2,5 maand. Die artsen bekijken het ook alleen op hun eigen vakgebied.
Voor die breuken is 2,5 maand best een normale tijd en zo kun je alle specialisme af en dan valt t best mee.
Wij, als normale mensen, kijken naar wat er met iemand is gebeurd en tellen dat bij elkaar op.
En dan is het idd indrukwekkend, maar medisch gezien klopt t allemaal wel redelijk.

Voor mij geld eigenlijk dat ik nu in de revalidatiekliniek op het goede spoor ben gezet, nu gaat het op mijzelf aankomen om te zorgen dat ik van "wankel staan en voorzichtig een stapje doen met krukken" door ga naar de 100 meter in 11,2 seconden :) Ofzo...ongeveer....O-)
Dus het stelt allemaal niet zo veel voor :+. Aardig understatement *D
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan Onderaan