Zwaar ongeval MeanBlueMan

Verslagje van Assen 2004:

Kort en zakelijk verslag:

Omdat ik deze keer beter voorbereid aan de circuitdag wil beginnen, heb ik spijkerharde afspraken en een dito planning gemaakt: dinsdag 11:00 naar Kleppie om 2 nagelneue 2003 Rennsports om mijn handgegoten Marinello velgen te laten leggen. Als ik rond een uurtje of 2 zijn mansion gevonden heb in Varsselwood Forrest, blijkt het hele team nog koortsachtig aan het sleutelen te zijn. Natuurlijk begrijpt Kleppie ook wel dat belangrijke zaken vóór gaan en hij begint met chirurgische precisie m'n bandjes te monteren. Nauwlettend houd ik een oogje in het zeil, bang als ik ben voor beschadigingen aan m'n onbetaalbare velgjes van high-tech ruimtevaart polymeer. Thuis gekomen, monteer ik eerst vrijwel nieuwe Kevlar remblokken (merk onbekend) en daarna de wieltjes. Nog even de auto in orde maken (verstuivers lekken) en ik ben klaar! Na een kleine wisseltruc waardoor ik m'n motorfiets op de aanhanger van de buren naar Kleppie krijg zonder trekhaak, tuf ik naar Assen. Daar aangekomen zie ik een stuk of 100 MMF'ers staan bier drinken en met enige tegenzin doe ik met ze mee. Na een verkwikkende nachtrust zijn we allemaal klaar voor de grote dag.

Eerst naar de technische keuring. Zoals te verwachten geen enkel probleem. Hans geeft me zelfs nog complimentje voor de uitstekende staat van m'n racemonster: "Zo kom ik ze zelden tegen" bromt hij goedkeurend. Skoezie's motorfiets (van Yamaha, die trouwens uitstékende snowski's maakt) is helaas niet door de keuring heen gekomen en hij gaat opgewekt op zoek naar een motorzaak met hart voor de klant. Wij lachen meewarig om zo'n doorzichtige slaolie-op-m'n-vorkpoten-zodat-ik-niet-hoef-te-rijden truc, maar wensen 'm toch veel succes. Wanneer ik m'n jurk aantrek kom ik er al snel achter dat ik 'm beter niet in bad had kunnen leggen: krijg m'n benen er al bijna niet in, laat staan de rest..... Man, wat zit dat pak strak!

Eerste sessie verloopt vrij dramatisch voor mij; ik heb haast geen gevoel in m'n rechterarm en hand wegens een afgeknelde bloedsomloop. Terwijl iedereen enthousiast van de baan terugkomt bereid ik me voor op een lange en zware dag.... Tijdens de 2e sessie merk ik dat m'n rem steeds makkelijker werkt: ik kan 'm al met één vinger bedienen! Helaas zonder dat 'ie remt. Teruggekomen breek ik m'n reservoir open (schroefje wil niet meer los) en Kleppie schiet in de lach vanwege de espresso die daar in zit. Voor het luttele bedrag van 9 EUR!!! koop ik een flesje vloeistof (had een tijdje onder een piramide gelegen) en ga met een handig ontluchtingsknijpding van Hans aan de slag. Met als resultaat: nog steeds kut. Boutje tussen de hendel gedaan (voor een grotere slag) plakbandje er over (veiligheid vóór alles!), ik heb remmen en ben klaar voor sessie 3! In deze wordt bepaald of je in de juiste groep rijdt en tot ieders verbijstering mag een zekere Arie Vos gewoon bij ons in de groep blijven terwijl hij echt gigantisch in de weg reed.... Vastbesloten om deze amateur een lesje te leren laat ik in sessie 4 een 1.41.6 noteren en in 5 (de laatste) maar liefst een 1.40.1....heb zelfs een keer m'n knie aan de grond gehad! Daarna tijd voor belangrijker zaken: BBQ en bier!

Hoogtepunten:
- Aimee en Rico ontkrachten een vooroordeel: Brabanders zijn wél gastvrij!
- Rico ontkracht een vooroordeel: lelijke mannen kunnen een mooie vrouw krijgen én houden
- Gelukkig heb ik pijnstillers voor m'n gekneusde rib (don't ask).
- Voske komt z'n nieuwe Suzuki Jimny laten zien
- De marshalls van Assen lusten bier
- Ik heb remmen
- Als ik m'n motor start kijkt iedereen op, kinderen vluchten huilend achter hun moeders rokken
- Lekker weertje!
- Eindelijk een avatar waar de sex écht van af druipt

Dieptepunten:
- Fokking motor is te laag, of de grond te hoog
- Auto is nog niet helemaal ok
- Vrijwel iedere motor is sneller dan de mijne; zelfs een 2-takt Kawa uit 1803
- Gehaktbal in het "restaurant"
- Koffie in het "restaurant"
- Personeel in het "restaurant"
En daar krijg ik dan weer geen antwoord op.... Hans....????
 
Arm is dus erg magertjes geworden '( en schouder zit momenteel weinig beweging meer in, arm hoger dan m'n schouder kan ik vergeten, ook opzij ....20 cm van m'n lijf, maar 90graden ? :N
Voor je weer soepel beweegt kan wel ff duren. Mijn knie had 2.5 maand gestrekt in de takels gehangen. Toen ik ging revalideren zat ik in no time aan de 45 graden buigen maar voor ik aan de 90 graden zat was ik maanden verder. Had 4x en later 3x per week fysio.
 
Afgelopen dagen 's heel, heel voorzichtig begonnen met 1,2 of 3 x per dag 10/15 bewegingen te maken met 1 kg gewicht. Dat lijkt redelijk te gaan.
Ik heb geen zin dat te gaan overbelasten, rustig aan vind ik wel even gepast.
Ik moet dus aankomen, ook in die arm en m'n spieren weer opbouwen. Daarvoor nu met m'n voeding bezig en m'n revalidatiekooi verder aan t op/ombouwen.
Buiten het feit dat je zelf het beste aanvoelt wat je kunt wil ik voorzichtig opmerken dat ik 1 kilo wat veel vind.
Je spieren zullen dat ongetwijfeld aankunnen en je aanhechtingen is vers twee.
 
Voor je weer soepel beweegt kan wel ff duren. Mijn knie had 2.5 maand gestrekt in de takels gehangen. Toen ik ging revalideren zat ik in no time aan de 45 graden buigen maar voor ik aan de 90 graden zat was ik maanden verder. Had 4x en later 3x per week fysio.

Ieder geval is anders.
Nadat ik uit het gips kwam na een gebroken knieschijf liep ik binnen enkele dagen weer als nieuw.
Ik ken iemand met exact dezelfde breuk, die kan iedere dag max 2 uur staan, rest van de dag is hij invalide.

Paar jaar later strekspier onderbeen van andere been kapot. Kleine misdiagnose ziekenhuis en ik heb er anderhalf jaar over gedaan voordat ik m'n been weer volledig kon strekken. Met een juiste diagnose had dit een week geduurd.

Dit soort dingen kun je niet 1 op 1 op een ander leggen, zeker niet als er nog zoveel andere dingen zijn die uiteraard ook invloed hebben op genezing en revalidatie.
Als het 'alleen' de bekkenbreuk en beide bovenbeen breuken waren geweest had ik allang weer gelopen. Helaas zijn dat slecht 3 van de in totaal 11 ernstige verwondingen die mijn lijf aan het verwerken is.

Het voelt een beetje alsof je aan het voetballen bent, dat is dan de bekkenbeuk. ( onderschat een bekkenbreuk niet, potentieel dodelijke verwonding !! )
Maar dan heb je ook nog 2 bovenbeenbreuken, dus terwijl je voetbalt, moet je ook nog handballen.
Dan nog wat letsel aan beide nieren en een scheurtje in je lever, combineer ik met schade aan m'n aorta, dus je mag ook nog basketballen tegelijk.
Laat ik operatie elleboog combineren met de gevolgen van een dubbele klaplong met zware bacteriologische besmettingen om er nog wat Volleybal aan toe te voegen.
En zo heb ik nog genoeg letsel om er nog bowling, boogschieten en bobsleeen aan toe te voegen.
En dat dan allemaal tegelijk *D


Daarnaast heb ik iedere dag fysio, alleen niet iedere dag onder begeleiding van een fysiotherapeut ;)
 
Het voelt een beetje alsof je aan het voetballen bent, dat is dan de bekkenbeuk. ( onderschat een bekkenbreuk niet !! )
Maar dan heb je ook nog 2 bovenbeenbreuken, dus terwijl je voetbalt, moet je ook nog handballen, tegelijk !
Dan nog wat letsel aan beide nieren en een scheurtje in je lever, combineer ik met schade aan m'n aorta, dus je mag ook nog basketballen tegelijk.
Laat ik operatie elleboog combineren met de gevolgen van een dubbele klaplong met zware bacteriologische besmettingen om er nog wat Volleybal aan toe te voegen.
En zo heb ik nog genoeg letsel om er nog bowling, boogschieten en bobsleeen aan toe te voegen.
En dat dan allemaal tegelijk *D

Beetje raar om jezelf te citeren, maar nu ik dit nog eens nalees is dit eigenlijk de beste uitleg hoe het voelt om van al die dingen tegelijk te herstellen.
En ook de uitleg waarom het zo zwaar is voor mijn lijf, terwijl ' vroeger' revalideren altijd een eitje was.
En ja, bij dat laatste zal leeftijd wellicht ook invloed hebben ;)
 
Ieder geval is anders.
Nadat ik uit het gips kwam na een gebroken knieschijf liep ik binnen enkele dagen weer als nieuw.
Ik ken iemand met exact dezelfde breuk, die kan iedere dag max 2 uur staan, rest van de dag is hij invalide.

Paar jaar later strekspier onderbeen van andere been kapot. Kleine misdiagnose ziekenhuis en ik heb er anderhalf jaar over gedaan voordat ik m'n been weer volledig kon strekken. Met een juiste diagnose had dit een week geduurd.

Dit soort dingen kun je niet 1 op 1 op een ander leggen, zeker niet als er nog zoveel andere dingen zijn die uiteraard ook invloed hebben op genezing en revalidatie.
Als het 'alleen' de bekkenbreuk en beide bovenbeen breuken waren geweest had ik allang weer gelopen. Helaas zijn dat slecht 3 van de in totaal 11 ernstige verwondingen die mijn lijf aan het verwerken is.

Het voelt een beetje alsof je aan het voetballen bent, dat is dan de bekkenbeuk. ( onderschat een bekkenbreuk niet, potentieel dodelijke verwonding !! )
Maar dan heb je ook nog 2 bovenbeenbreuken, dus terwijl je voetbalt, moet je ook nog handballen.
Dan nog wat letsel aan beide nieren en een scheurtje in je lever, combineer ik met schade aan m'n aorta, dus je mag ook nog basketballen tegelijk.
Laat ik operatie elleboog combineren met de gevolgen van een dubbele klaplong met zware bacteriologische besmettingen om er nog wat Volleybal aan toe te voegen.
En zo heb ik nog genoeg letsel om er nog bowling, boogschieten en bobsleeen aan toe te voegen.
En dat dan allemaal tegelijk *D


Daarnaast heb ik iedere dag fysio, alleen niet iedere dag onder begeleiding van een fysiotherapeut ;)
Conclusie, het is niet voor te stellen voor Jantje Doedel. Topsport waar jij mee bezig bent. Ik denk zelfs als je alleen maar ligt. Kan me voorstellen dat dat al een uitdaging is.

Met gevaar voor eigen leven, ik wil jou niets laten herhalen natuurlijk ;-) Hoe ga het staand douchen je af?
 
Beetje raar om jezelf te citeren, maar nu ik dit nog eens nalees is dit eigenlijk de beste uitleg hoe het voelt om van al die dingen tegelijk te herstellen.
En ook de uitleg waarom het zo zwaar is voor mijn lijf, terwijl ' vroeger' revalideren altijd een eitje was.
En ja, bij dat laatste zal leeftijd wellicht ook invloed hebben ;)
Leeftijd zal zeker een factor zijn, maar je lijf heeft nogal wat optaters gekregen... Dat heeft zelfs bij de meest topfitte atleet gewoon tijd nodig om te herstellen!
 
Conclusie, het is niet voor te stellen voor Jantje Doedel. Topsport waar jij mee bezig bent. Ik denk zelfs als je alleen maar ligt. Kan me voorstellen dat dat al een uitdaging is.

Met gevaar voor eigen leven, ik wil jou niets laten herhalen natuurlijk ;-) Hoe ga het staand douchen je af?

Anti slip voorziening vrijdag besteld. Hoe groot is de kans dat je uitglijdt onder de douche ? Geen idee. maar hoe langer je bent hoe groter de kans, denk ik en ik ben groot.... ik wacht dus even voor die anti slip dinges binnen komt voor ik het ga proberen ;)
 
Er hangen vast al beugels ed in de douche voor wat extra plekken om je vast te houden om je balans te houden?

Een anti slip laag is sowieso heel verstandig. Alle extra's die helpen om je balans te houden zijn meegenomen.
Voor mensen die nog nooit last hebben gehad van vermindering in kracht of evenwichts issues is het lastig in te beelden maar zo stabiel als je kan staan onder de douche zo snel kan je je evenwicht verliezen als je je shampoo uitspoelt en de vloer net iets anders aanvoelt onder je voeten.

Goed om te lezen dat je deze stap heel voorzichtig zet.

Las ook je 'worsteling' de afgelopen dagen en kan eigenlijk alleen maar zeggen dat het ook gewoon echt kut mag zijn. En dan spreek ik even uit eigen ervaring. Hoe hard je ook bezig bent met de weg omhoog en hoe trots anderen op je zijn, soms voelt het gewoon totaal ruk en alsof je helemaal niks meer voor elkaar krijgt en dan helpt even helemaal niks. Hard tegen de muur schreeuwen hoe ruk het is luchtte bij mij soms een miniscuul beetje op maar ik heb leren "accepteren" dat sommige dagen rot en zwart zijn en ik trots op mezelf mocht zijn als het avond was en ik weer kon slapen.
Jaren later kijk je er op terug en denk je: hm, stiekem heb ik me daar best goed doorheen gehaald. Maar op het moment zelf? Alsof ik er nooit doorheen zou komen.
 
Anti slip mat had mijn moeder ook na haar knieoperatie, werkte best goed als al die zuignapjes waren vastgedrukt.
Dat moest wel iemand anders voor haar doen, zelf kon ze er uiteraard niet bij.

Ze had trouwens ook een paar van die zuignap handgrepen, gaf wel meer vertrouwen na die operatie.

1819034-Handgreep-met-Zuignap-29-cm.png
 
Laatst bewerkt:
Er hangen vast al beugels ed in de douche voor wat extra plekken om je vast te houden om je balans te houden?

Een anti slip laag is sowieso heel verstandig. Alle extra's die helpen om je balans te houden zijn meegenomen.
Voor mensen die nog nooit last hebben gehad van vermindering in kracht of evenwichts issues is het lastig in te beelden maar zo stabiel als je kan staan onder de douche zo snel kan je je evenwicht verliezen als je je shampoo uitspoelt en de vloer net iets anders aanvoelt onder je voeten.

Goed om te lezen dat je deze stap heel voorzichtig zet.

Las ook je 'worsteling' de afgelopen dagen en kan eigenlijk alleen maar zeggen dat het ook gewoon echt kut mag zijn. En dan spreek ik even uit eigen ervaring. Hoe hard je ook bezig bent met de weg omhoog en hoe trots anderen op je zijn, soms voelt het gewoon totaal ruk en alsof je helemaal niks meer voor elkaar krijgt en dan helpt even helemaal niks. Hard tegen de muur schreeuwen hoe ruk het is luchtte bij mij soms een miniscuul beetje op maar ik heb leren "accepteren" dat sommige dagen rot en zwart zijn en ik trots op mezelf mocht zijn als het avond was en ik weer kon slapen.
Jaren later kijk je er op terug en denk je: hm, stiekem heb ik me daar best goed doorheen gehaald. Maar op het moment zelf? Alsof ik er nooit doorheen zou komen.
Nee, zoiets hangt er niet.

Vergeet niet dat ik midden in de verbouwing van de badkamer zat toen ik eraf gereden werd he ;)
Alles heb ik afgebroken tot en met riolering, er was alleen nog een buitenmuur en zand. Alles opnieuw opgebouwd, muren, WC en douche waren gelukkig net klaar.

Ik ga d'r ook geen beugels in maken, was r verrrrrdorrie net zo trots op, onze nieuwe douche !! ;)


Tot nu toe heb ik geen zwarte dagen gehad, alleen zwarte halve dagen of zwarte uren.
Maar ik snap wat je bedoeld....en realiseer me dat er meer gaan komen.
Ik hoop dat ik de kracht hou er iedere keer (snel) overheen te komen, maar heb er al wel meer begrip voor gekregen dat sommige mensen zich er niet zomaar overheen kunnen zetten.
 
Anti slop mat had mijn moeder ook na haar knieoperatie, werkte best goed als al die zuignapjes waren vastgedrukt.
Dat moest wel iemand anders voor haar doen, zelf kon ze er uiteraard niet bij.

Ze had trouwens ook een paar van die zuignap handgrepen, gaf wel meer vertrouwen na die operatie.

1819034-Handgreep-met-Zuignap-29-cm.png
Jamaar....maar... die zijn roze !! :X :+



Ik weet niet of ik die zou durven vertrouwen ?
Maar vind het een erg goede optie.... in het kader van " verzekering O-) " ga ik toch s kijken naar zoiets denk ik.
In t blauw. Ofzo :+
 
Ik zou persoonlijk die zuignappen nooit echt vertrouwen. Maargoed... als je je hele muur vol-zuignapt dan heb je genoeg backups als ie loslaat :+
Alleen ben ik dan weer een beetje bang voor de "tik" die je lichaam krijgt als zo'n ding wat verschuift.

Maar, wellicht overdrijf ik. Ze zullen vast werken.. anders zou niet elke thuiszorg winkel ze hebben liggen...
 
Ieder geval is anders.
Nadat ik uit het gips kwam na een gebroken knieschijf liep ik binnen enkele dagen weer als nieuw.
Ik ken iemand met exact dezelfde breuk, die kan iedere dag max 2 uur staan, rest van de dag is hij invalide.

Paar jaar later strekspier onderbeen van andere been kapot. Kleine misdiagnose ziekenhuis en ik heb er anderhalf jaar over gedaan voordat ik m'n been weer volledig kon strekken. Met een juiste diagnose had dit een week geduurd.

Dit soort dingen kun je niet 1 op 1 op een ander leggen, zeker niet als er nog zoveel andere dingen zijn die uiteraard ook invloed hebben op genezing en revalidatie.
Als het 'alleen' de bekkenbreuk en beide bovenbeen breuken waren geweest had ik allang weer gelopen. Helaas zijn dat slecht 3 van de in totaal 11 ernstige verwondingen die mijn lijf aan het verwerken is.

Het voelt een beetje alsof je aan het voetballen bent, dat is dan de bekkenbeuk. ( onderschat een bekkenbreuk niet, potentieel dodelijke verwonding !! )
Maar dan heb je ook nog 2 bovenbeenbreuken, dus terwijl je voetbalt, moet je ook nog handballen.
Dan nog wat letsel aan beide nieren en een scheurtje in je lever, combineer ik met schade aan m'n aorta, dus je mag ook nog basketballen tegelijk.
Laat ik operatie elleboog combineren met de gevolgen van een dubbele klaplong met zware bacteriologische besmettingen om er nog wat Volleybal aan toe te voegen.
En zo heb ik nog genoeg letsel om er nog bowling, boogschieten en bobsleeen aan toe te voegen.
En dat dan allemaal tegelijk *D


Daarnaast heb ik iedere dag fysio, alleen niet iedere dag onder begeleiding van een fysiotherapeut ;)

Wat breng je het weer kleurrijk :}
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan Onderaan