Ervaringen 1500 km Yamaha Tenere 700
Mijn eerste kennismaking met het productiemodel van de Tenere 700 was op 14 februari 2019 op de Motorbeurs in Utrecht. Al eerder had ik daar het prototype (2017) en het concept (2016) gezien. Time to market was dus erg lang en de vele tussentijdse filmpjes hebben al die jaren geïrriteerd. Onbegrijpelijk dat Yamaha met al haar ervaring met off-road motoren zoveel moeite heeft gehad om de Tenere 700 op de markt te brengen en dat terwijl ze het CP2 blok al op de plank hadden liggen. Ze noemen hem zelf vreemd genoeg de XTZ690.
Op de motorbeurs werd de Tenere 700 mij door Yamaha productmanager Hans Groenendijk gepresenteerd als een kant-en-klare motor om zonder aanpassingen rally’s mee te kunnen rijden. Gezien alle testen en filmpje geloofde ik dat toen en heb hem gelijk bij dealer Langenberg in Coevorden besteld. En toen werd het weer wachten. Eind mei werd juni, juli en eindelijk op 8 augustus kon ik hem ophalen.
De eerste indruk was goed. De Ceramic ice uitvoering (blauw/grijs/zwart) zag er goed uit en het geluid klonk veel beter als de MT07 en de Tracer 700 met hetzelfde blok. Ook de eerste rijervaring was heel goed. Het blok was veel soepeler als dat van mijn vorige XT660Z Tenere, veel meer power, goede gasrespons en heel fijn sturen, ondanks of dankzij de grof genopte Pirelli Scorpion Rally banden. Die slijten trouwens we hard en zijn duidelijk hoorbaar. Deze motor ligt veel stabieler op de weg en gaat veel strakker door de bochten als de 660. Ook in het zand rijdt deze motor veel stabieler. Stilstaand is hij wel wat topzwaar en minder stabiel door het hoge wetsump CP2 blok. Trillingen zijn aanzienlijk minder en de spiegels geven een trillingsvrij beeld. Wel zag ik hierin een groot deel van mezelf. Dat hoeft voor mij niet en dat wil thuis in de badkamer veel beter. Gelukkig kon ik de spiegelverbreder van de 660 overzetten. Dit lukte helaas niet met de stuurverhogers en de voetsteun verbreders. Het verbruik is met 1:23 heel iets zuiniger dan de 660. Standaard zit er zelf niet uitschakelbare rechtervoetverwarming op. De waterpomp geeft veel warmte af. Het blok zelf wordt ook snel warm. Bij off-road rijden gaat de fan nog wel eens aan. Dat had ik bij de 660 haast nooit.
Maar er zijn ook (te) veel mindere punten en ik vind dat Yamaha zijn huiswerk niet goed heeft gedaan, terwijl ze daar toch jaren de tijd voor hebben genomen.
- Het display is goed afleesbaar, trilt off-road iets en geeft veel informatie. Maar het belangrijkste deel, de snelheidsaanduiding, heeft een enorme afwijking tot ruim 10%. Onacceptabel, je zit steeds om te rekenen naar de echte snelheid. Of kijken op de GPS natuurlijk.
- Dit geldt ook voor de benzine aanduiding die niet lineair is met de benzine afname en ineens en veel te vroeg op reserve springt.
- Het gedeelde zadel is categorie houten plank met een metalen rand onder het einde van het berijdersdeel. En dat is nou precies waar ik zit. Zadel dus gauw door Ray laten aanpassen. Verbreden en verhogen naar 93 cm i.v.m. mijn lengte van 1,97 meter. Kost veel geld maar geeft heel veel comfort waar ik jarenlang iedere km plezier van heb.
- Windscherm is veel te laag voor mijn lengte. Tijdelijk er maar een vario opzetruitje opgezet en nu wachten tot er hogere ruiten op de markt komen.
- De bevestiging van mijn Montana navigatie op de hiervoor bestemde beugel in de cockpit is een aanfluiting. Dit trilt op de weg al enorm en off-road gigantisch. En dat voor een motor met rally genen. Foei Yamaha.
- De gasrespons van geheel dicht naar open is in het begin niet jofel. Motor pakt dan met een lichte schok op. Wel minder als bij de 660, maar er schijnt hiervoor een software update aan te komen.
- De zwarte lak op de tank is heel kwetsbaar. Een vlieg verwijderen met een natte doek gaf al lakbeschadiging. Gelukkig net op de plek waar ik later de tankpad heb geplakt. Alleen om deze reden zou ik nu voor de wit/rode kleur kiezen. Tanktas moet ik maar vergeten.
- De benzinedop scharniert niet maar moet in zijn geheel van de tank worden genomen en ergens “weggelegd” om de handen vrij te hebben om te tanken. Onbegrijpelijk. Een Quicklock systeem t.b.v. een tanktas past hier niet op. Jammer.
- Wat voor benzine ik moet tanken is mij nog steeds onduidelijk. Op pagina 3-18 in de handleiding staat superbenzine en in de specs op pagina 8-1 staat octaangehalte 95. Ik tank dus maar super, altijd goed.
- Accessoires zijn nog steeds niet allen leverbaar. Ik wacht nog steeds op de middenbok. Dat is lastig met ketting smeren.
- Het bagagerek zit er al wel op maar dat is een lomp onooglijk ding met hoge “oren” waar ik regelmatig mijn knie aan stoot bij het opstappen. Zal de slijpschijf wel een keer ingaan of kijken wat er nog meer op de markt komt. Moto Guzzi heeft dit bij de V85TT veel eleganter uitgevoerd en het zit er nog standaard op ook.
Conclusie:
Een hele fijne motor die fantastisch rijdt, maar op diverse details heeft Yamaha nog huiswerk te doen. En dat valt me tegen gezien het jarenlang wachten op de uitontwikkeling en de uitgebreide wereldwijde testen. Een excuus dat het allemaal te vlug moest lijkt me ongeloofwaardig. Heb ik spijt van mijn aankoop? Nee, absoluut niet.
Mijn eerste kennismaking met het productiemodel van de Tenere 700 was op 14 februari 2019 op de Motorbeurs in Utrecht. Al eerder had ik daar het prototype (2017) en het concept (2016) gezien. Time to market was dus erg lang en de vele tussentijdse filmpjes hebben al die jaren geïrriteerd. Onbegrijpelijk dat Yamaha met al haar ervaring met off-road motoren zoveel moeite heeft gehad om de Tenere 700 op de markt te brengen en dat terwijl ze het CP2 blok al op de plank hadden liggen. Ze noemen hem zelf vreemd genoeg de XTZ690.
Op de motorbeurs werd de Tenere 700 mij door Yamaha productmanager Hans Groenendijk gepresenteerd als een kant-en-klare motor om zonder aanpassingen rally’s mee te kunnen rijden. Gezien alle testen en filmpje geloofde ik dat toen en heb hem gelijk bij dealer Langenberg in Coevorden besteld. En toen werd het weer wachten. Eind mei werd juni, juli en eindelijk op 8 augustus kon ik hem ophalen.
De eerste indruk was goed. De Ceramic ice uitvoering (blauw/grijs/zwart) zag er goed uit en het geluid klonk veel beter als de MT07 en de Tracer 700 met hetzelfde blok. Ook de eerste rijervaring was heel goed. Het blok was veel soepeler als dat van mijn vorige XT660Z Tenere, veel meer power, goede gasrespons en heel fijn sturen, ondanks of dankzij de grof genopte Pirelli Scorpion Rally banden. Die slijten trouwens we hard en zijn duidelijk hoorbaar. Deze motor ligt veel stabieler op de weg en gaat veel strakker door de bochten als de 660. Ook in het zand rijdt deze motor veel stabieler. Stilstaand is hij wel wat topzwaar en minder stabiel door het hoge wetsump CP2 blok. Trillingen zijn aanzienlijk minder en de spiegels geven een trillingsvrij beeld. Wel zag ik hierin een groot deel van mezelf. Dat hoeft voor mij niet en dat wil thuis in de badkamer veel beter. Gelukkig kon ik de spiegelverbreder van de 660 overzetten. Dit lukte helaas niet met de stuurverhogers en de voetsteun verbreders. Het verbruik is met 1:23 heel iets zuiniger dan de 660. Standaard zit er zelf niet uitschakelbare rechtervoetverwarming op. De waterpomp geeft veel warmte af. Het blok zelf wordt ook snel warm. Bij off-road rijden gaat de fan nog wel eens aan. Dat had ik bij de 660 haast nooit.
Maar er zijn ook (te) veel mindere punten en ik vind dat Yamaha zijn huiswerk niet goed heeft gedaan, terwijl ze daar toch jaren de tijd voor hebben genomen.
- Het display is goed afleesbaar, trilt off-road iets en geeft veel informatie. Maar het belangrijkste deel, de snelheidsaanduiding, heeft een enorme afwijking tot ruim 10%. Onacceptabel, je zit steeds om te rekenen naar de echte snelheid. Of kijken op de GPS natuurlijk.
- Dit geldt ook voor de benzine aanduiding die niet lineair is met de benzine afname en ineens en veel te vroeg op reserve springt.
- Het gedeelde zadel is categorie houten plank met een metalen rand onder het einde van het berijdersdeel. En dat is nou precies waar ik zit. Zadel dus gauw door Ray laten aanpassen. Verbreden en verhogen naar 93 cm i.v.m. mijn lengte van 1,97 meter. Kost veel geld maar geeft heel veel comfort waar ik jarenlang iedere km plezier van heb.
- Windscherm is veel te laag voor mijn lengte. Tijdelijk er maar een vario opzetruitje opgezet en nu wachten tot er hogere ruiten op de markt komen.
- De bevestiging van mijn Montana navigatie op de hiervoor bestemde beugel in de cockpit is een aanfluiting. Dit trilt op de weg al enorm en off-road gigantisch. En dat voor een motor met rally genen. Foei Yamaha.
- De gasrespons van geheel dicht naar open is in het begin niet jofel. Motor pakt dan met een lichte schok op. Wel minder als bij de 660, maar er schijnt hiervoor een software update aan te komen.
- De zwarte lak op de tank is heel kwetsbaar. Een vlieg verwijderen met een natte doek gaf al lakbeschadiging. Gelukkig net op de plek waar ik later de tankpad heb geplakt. Alleen om deze reden zou ik nu voor de wit/rode kleur kiezen. Tanktas moet ik maar vergeten.
- De benzinedop scharniert niet maar moet in zijn geheel van de tank worden genomen en ergens “weggelegd” om de handen vrij te hebben om te tanken. Onbegrijpelijk. Een Quicklock systeem t.b.v. een tanktas past hier niet op. Jammer.
- Wat voor benzine ik moet tanken is mij nog steeds onduidelijk. Op pagina 3-18 in de handleiding staat superbenzine en in de specs op pagina 8-1 staat octaangehalte 95. Ik tank dus maar super, altijd goed.
- Accessoires zijn nog steeds niet allen leverbaar. Ik wacht nog steeds op de middenbok. Dat is lastig met ketting smeren.
- Het bagagerek zit er al wel op maar dat is een lomp onooglijk ding met hoge “oren” waar ik regelmatig mijn knie aan stoot bij het opstappen. Zal de slijpschijf wel een keer ingaan of kijken wat er nog meer op de markt komt. Moto Guzzi heeft dit bij de V85TT veel eleganter uitgevoerd en het zit er nog standaard op ook.
Conclusie:
Een hele fijne motor die fantastisch rijdt, maar op diverse details heeft Yamaha nog huiswerk te doen. En dat valt me tegen gezien het jarenlang wachten op de uitontwikkeling en de uitgebreide wereldwijde testen. Een excuus dat het allemaal te vlug moest lijkt me ongeloofwaardig. Heb ik spijt van mijn aankoop? Nee, absoluut niet.