Een 1000cc V twin is niet de ideale motor om te starten, daar zijn we het denk ik allemaal wel over eens.
Ik heb er jaren met veel plezier mee gereden maar het is wel een motor waar je vlot mee moet rijden, resoluut de hoek in gooien, laat remmen en gas erop .... sportief rijden dus.
Zo ongeveer zoals je daar mee op een circuit zou rijden maar dan wel met de nodige reserves. Daarvoor is het een perfecte fiets. Om er mee naar je werk te gaan tussen de files, even de stad in , e.d is het een onding, je ziet weinig, in de spiegels zie je je ellebogen, je komt net met je tenen aan de grond (1,80) onder de 3000 rpm bokt zo'n ding en je hebt een vrij lange 1, geen draaicirkel en parkeren ergens in het centrum is ook niet fijn want je weet nooit of je em nog op de jiffy aantreft, effe aanraken en hij ligt plat.
Verder is het een fantastische fiets, snel, stabiel, goed sturend, prima remmen, uitstekende kuip, goede verlichting, en betrouwbaar. Bovendien is ier erg mooi.
Ik verkocht mijn Mille ( her er wel spijt van af entoe) omdat ik een oude lul aan het worden was, inmiddels ben ik dat en ik rij nu op een Capo Nord, zelfde onverwoestbare blok, bijna dezelfde stuureigenschappen (al zou je dat niet zeggen op het eerste gezicht en remt wel stuk minder) maar daartegenover heel comfortabel. Wel is zo`n Capo natuurlijk qua lijn niet te vergelijken, en is ie zelfs erg lelijk.
Aan de andere kant, als je je kop erbij houd, je rechterpols kunt bedwingen en met 2 vingertjes leert remmen, is er niks aan de hand.