Dat viel mij ook alles mee, inruilprijzen die BMW hanteert zijn echt serieus netjes, ook als het niet hun eigen merk is, maar een japanner met relatief veel kilometers en wat op leeftijd...
Dankjewel overnamepremies van de importeur.
Maar wel elke dealer wil (moet) geld verdienen....
Dusja… inruilprijzen bij een dealer zijn niet altijd even interessant. We mogen als particulier alvast niet gaan vergelijken met de verkoopprijzen van onze in te ruilen motor want dan zijn we altijd teleurgesteld....
Niet altijd even interessant, maar wel een gegarandeerd bod zonder gedoe.
Had onlangs een klant met een Maserati en vond de overname van zijn Quatroporte veel te weinig. Hij verkocht hem zelf en is erop gelegd door een bende roma's. Sta je dan mooi. De dealer geeft je een zekere service (en de verkoper hoopt via de wederverkoper wat zwarte koeken op zak te steken) zonder enig gedoe. Is niets mis mee. Als je denkt dat je het zelf voor meer kan, doen dan!
nee ik heb er uiteraard rekening mee gehouden dat ik nooit wat zij heb voor kunnen verkopen zou krijgen ..
je bent bekend wat ikwilvanmijnmotoraf.nl vaak een bizar stuk onder de markt prijs gaat zitten ??
als je daar niet boven uitkomt ,, ben je niet goed bezig ,, ze hadden een motor kunnen verkopen en een goed verkoopbare motor kunnen inruilen en die ook weer verkocht , ja dealer verschillen onderling ,, sommige zijn van het padje af,, ze kwamen ook met dingen die niet stuk waren.
en vonden het niet leuk dat ik zelf een nieuwe accu monteerde en veel onderhoud zelf deedm banden, ketting ,, alleen beurten niet.
Uhu, als je weet wat een dealer verdient op de verkoop van een nieuwe. Ik zal uit de biecht klappen: als dealer van Jaguar en Land Rover geef je snel 8% korting terwijl er 8,5% op factuur zit met de importeur. Dan mag je voor 0,5% transport naar de garage betalen, opkuis, PDI, ... Op het einde van het jaar hoop je het dan goed te maken met variabele marge. Je mag dus als dealer een heel jaar voorschieten. En dan schrikken dat de kleintjes ervan tussen gaan.
En zoals ik hierboven al zei: de sales advisor wil zelf graag ook nog iets overhouden aan de overname en eens passeren bij de wederverkoper
Je bent niet de enige hoor... ik ben ook meermaals serieus op mijn tenen getrapt.
Bij een BMW dealer toen we de R1200R aanboden voor overname op een splinternieuwe R1200GS LC... Wat die verkoper als een goede deal zag was gewoon schandalig. Bij twee andere, niet-BMW dealers kregen we meer... veel meer...
Onlangs mijn 3 jaar oude Mazda 3 aangeboden ter overname bij een aankoop van een nieuwe wagen... was alweer vergeten hoe belachelijk laag de overnameprijzen soms kunnen zijn.
Maar ik heb mijn les wel geleerd. Overnameprijzen bij een dealer zijn bijna altijd teleurstellend....
En "ikwilvanmijnmotoraf"... als dat dezelfde bandieten zijn als "ikwilvanmijnautoaf".... dan vrees ik ervoor dat je effectief het volledige bedrag krijgt dat er geboden werd. Heb daar al verschillende horrorverhalen van gelezen.
Goeie deal voor de ene of schandalig bod voor de andere en de waarheid zal ergens tussenin zitten. De verkoper wil er altijd veel te veel voor en het is altijd een full option en bla bla bla bla bla bla. Als je dan zegt: "amai, als ik je mag geloven dat hij zo goed is, zou je er beter wat met doorrijden in plaats van een nieuwe te kopen.", wordt het stil.
Klassieker is ook altijd dat ze een full option hebben die zo net is dat hij net de showroom in kan, terwijl elk paneel dan geschonden is als je effectief de overname gaat taxeren.
Men zegt altijd dat garagisten dieven zijn, ik heb al lang geleerd dat de grootste deugnieten particulieren zijn.
Een cabrio overlaten op het moment dat het stortregent.. Je denkt dan: "het dak zal wel werken, ik kan het hier nu niet openen en vier maanden geleden bij de taxatie en ondertekening van de bestelbon werkte alles", en dan blijkt het kapot te zijn. Als je nadien dan even belt, weten ze "zogezegd" van niets. Over de voorbumper eraf rijden en de overnamewagen zo dicht met de neus op de haag parkeren dat het niet zichtbaar is.
Of met een auto aankomen waarvan de luchtvering het begeven heeft, waarvan je sowieso MOET gevoeld hebben dat de wagen voor geen ruk rijdt. De wagen parkeren, de klant vertrouwen tijdens de oh zo aangename babbel en dan blijkt dat ze verzwegen hebben dat de compressor twv 5000 euro kapot is.
Breek m'n mond dus ajb niet open.
Kom nu niet aan met het argument dat de dealer dan maar beter moet taxeren. In de praktijk is er geen beginnen aan. Verkopers vaak niet technisch onderlegd en techniekers hebben geen tijd om constant hun werk te laten staan om mogelijke overname's op de brug te inspecteren.
Dat je elders misschien een hoger bod krijgt dan bij je eigen dealer is perfect mogelijk. Je dealer kan misschien geen kant op met je configuratie, of zelf te veel (onbetaalde? (betalinguitstel van de importeur stopt ergens, en de interesten nadien wil je niet weten)) stock heeft staan, terwijl een andere wederverkoper misschien al op voorhand een klant ervoor heeft.
Ik heb zo eens een witte FTYPE cabrio verkocht met rood lederen interieur en rode softtop verkocht aan een rechter. Zijn inruil was een Cayman met een oranje (ORANJE, geen cognac-bruin) interieur, tot zelfs de hemelbekleding.
Zijn dochter kwam later een Evoque Cabrio bestellen in Phoenix ORANGE met Pimento (rood dus) interieur. Succes om die auto's nadien over te nemen.
Overnameprijzen zijn teleurstellend zeg je, maar weet dat de wederverkoper waarmee jouw verkoper samenwerkt garantie moet geven, zijn eigen winst telt, keuring voor verkoop moet doen, moet opkuisen, hoe lang zal het voertuig op zijn hof staan, ... En dan wilt de dealer er nog wat aan over én de verkoper wilt graag ook nog een centje zwart overhouden.
Ik krijg het schijt van die discussie's. Van de week nog een koppel bij me gehad met een Saab 93 cabrio, +10j oud, overal kankergezwellen, softtop versleten, 150k km. "Oh, 2700 euro? Nee, dan doen we het niet hoor." Feit is dat iedereen dénkt goud in zijn handen te hebben.
Iets totaal anders, maar toch relevant:
Een vriend van me werkt voor Ferrari. Vele jaren geleden komt er iemand aan het hoofd die beslist dat elke dealer witte marmeren vloeren moet hebben. De dealers doen netjes deze investering en betalen ervoor af.
Geen jaar later komt er iemand anders aan het roer die beslist dat wit toch niet-je-dat-is. Het moet meer blanc-cassé zijn. De dealers staan recht en zeggen: "hola, de investering van de marmer die er nu ligt is nog niet afbetaald", waarop de importeur antwoordt: "oh, wil je niet? Geen probleem, er staan verschillende investeringsgroepen te wachten om uw licentie over te nemen. Wat zal het zijn?"
Het leven van een officieel dealership is echt geen pretje hoor. Diezelfde man van Ferrari presteerde het bijvoorbeeld te verkondigen op een dealermeeting in Italie met elke dealer wereldwijd aanwezig te verkondigen: "we don't need you, because, we are Ferrari." *denk er even het Italiaans/Engels-accent bij*
Speciale kleurencombinaties werken wel hoor, zoals je in mijn sig kan zien, maar het moet bij de juiste auto zijn