A
Anoniempje442
Guest
Maar ik kon het niet laten (helaas) en stak mijn middelvinger op. Maar op het moment dat ik dat deed keek ik ook, en toen keek ik recht in het gezicht van een huilend meisje van een jaar of acht. Om het nog naarder te maken vond pappa Noord-Afrikaan (die ik met het schuim op zijn mond naar me zag schreeuwen, gek hè dat je dochtertje dan gaat huilen) het ook nog nodig om een scherpe slinger naar rechts te maken alsof hij me van de weg wilde rijden.
Testostoron bommetjes zijn het, ze voelen zich onmiddellijk gediscrimineerd en gaan zelf discrimineren.
Ik zou me als ik jou was me niet schuldig voelen, zijn dochtertje weet en ziet niets anders, het is coeltoer.