Het grote Wat ik onderweg meegemaakt heb topic #23

Je begrijpt mijn stelling kennelijk niet. Als de wet zegt: "gij zult geen fietsers aanrijden", maakt dat geen indruk op een automobilist. "Gij zult verantwoordelijk zijn voor de schade" werkt wel. Er rijden er overigens nog genoeg rond die denken dat snel verkeer voorrang heeft op langzaam verkeer.
Op mij maakt het wel indruk dat jij mij (als automobilist), ervan beschuldigd als ik een fietser aan (of dood) rij, ik geen greintje verdriet zou hebben om de fietser. Alleen maar om mijn koekblik...
 
Zijn knipperlichten of richtingaanwijzers nu zulke dure accessoires tegenwoordig? Ik kom steeds meer voertuigen tegen die deze optie niet meer hebben...
De RAW's zijn niet zo duur meer. Het probleem is dat door de Covid-19 crisis een tekort is ontstaan aan knippervloeistof, en dat is essentieel voor dit onderdeel. Dat probleem is nu ook nog eens versterkt door de oorlog in Oekraine, dus de weinige voorraad die er is is niet te betalen :+
 
1653400417473.png
 
Was het niet zo dat je CO2 uitstoot drastisch vermeerderd bij het gebruik van RAW.
Dit zijn dus hele 'groene' mensen waar we een voorbeeld aan kunnen nemen.

Dit is dezelfde groep die zeker weet dat je op de meest linker baan zeker 15 to 20 % zuiniger rijdt.
 
in principe waar, al die mensen die met een meter afstand op de linkerbaan rijden zijn in theorie heel milieubewust bezig. Ware het niet dat ze constant aan het remmen zijn :+
 
Dat klopt. Dat komt door het licht dat naar voren wordt uitgestraald, dat zorgt via de derde wet van Newton voor een aanzienlijke reactiekracht naar achteren. Daarom hebben lasergeweren in science fiction films ook vaak terugslag.
 
Nou, jullie willen een leuk verhaaltje over wat je kan meemaken onderweg...komt ie.

Paar weken geleden motor voor kleine beurt weggebracht, niks aan de hand.
3 weken geleden met de motor naar werk. Je wilt terug naar huis, start ie niet.
Wegenwacht heeft motor weggesleept en later naar de garage gebracht.
Daar aangekomen startte die direct.
Uitgelezen, niks te vinden, zal wel te weinig brandstof zijn geweest. Vond het moeilijk te geloven, maar daarna weer lekker kunnen rijden.
Memorial rit van Sloopkogel gedaan en ook geen issues.

(Ja ik lijk DKP wel met m'n geratel)

Maar dan vandaag.
Weer lekker met de motor naar werk.
Ik start hem zoals gewoonlijk en rij gewoon lekker. Halverwege m'n ritje voel ik de motor even inhouden. Binnen een seconde doet ie het weer en ga gewoon verder. 3km later nog een keer, nu iets langer. Voelt dan toch niet lekker. Nog een derde keer gehad en toen wist ik het zeker, er klopt iets niet.
Gelijk bij aankomst op werk de garage gebeld en gezegd dat ik hem vanmiddag kom langsbrengen.
Ik ga weg bij werk... gelukkig hij start gewoon normaal (deze keer geen Wegenwacht nodig).
Ik onderweg, weer een klein schokje, maar niet heel spannend deze keer, erg kort.
Maar zag wel dat de toeren helemaal wegvielen, dat verklaart waarom de motor dan ook geen vermogen meer gaf.
Dan ben je er bijna, druk bij het invoegen op de A22 voor de Velsertunnel.
Ik moet nog zo'n 2 kilometer.
Ik rij de tunnel in, niks aan de hand, ik ben op een kwart tunnel en motor valt uit, en nu wilt ie niet meer aan!
Dus alarmlichten aan, koppeling in en maar proberen. Gas geven, werkt niet. Contact uit en aan, starten, geen gehoor.
Ik rol nog met 10km per uur net door het diepste van de tunnel.
Plof plof, 3 seconden aan, heel even nog iets van verder kunnen komen, maar dat was het.

Toch maar afstappen.
Gelukkig heel aardige automobilist achter me met alarmlichten aan, en die bleef achter me.

Nou daar ga je dan, 230 kilo omhoog duwen.
De t*ring dat is zwaar, maar angst en adrenaline helpen je omhoog.
Ik denk dat het 300 meter is geweest en 5 minuten, het licht aan het eind van de tunnel was daar. Ik was boven.
2x tussendoor moet stoppen om op adem te komen.

Mensen zijn toch ook nog goed voor elkaar.
Iedereen was geduldig en geen getoeter ofzo.
Het werd nog beter. Een rolstoel taxi busje jad het gezien en die zag me de motor, eindelijk op die zo gewenste, vluchtstrook duwen.
Motor paste precies op het rolstoel platform.
Terwijl we daar mee bezig waren kwam een ambulance nog poolshoogte nemen.
Die hadden een trigger gekregen om mij veilig uit de tunnel te begeleiden.
Was gelukkig niet meer nodig.

Ik ben daarna bij de garage afgezet en kon daar op adem komen.

Sorry voor alle mensen die in de file kwamen door mij. Maar ik ben blij dat ik er zonder kleerscheuren vanaf ben gekomen.

Dus ja. Een ervaring rijker zullen we maar zeggen...
 
Ik reed net vanuit Amsterdam Werd naar Amsterdam Oost... Word ik ergens bij het Haarlemmerplein staande gehouden door een Arabier in zo'n wit kleed naast een kamelenverhuurstalletje. Gezien de rotsachtige zandvlakte die voor me lag waar vroeger het centrum was, begreep ik dat hij goede zaken deed.
 
Nou, jullie willen een leuk verhaaltje over wat je kan meemaken onderweg...komt ie.

Paar weken geleden motor voor kleine beurt weggebracht, niks aan de hand.
3 weken geleden met de motor naar werk. Je wilt terug naar huis, start ie niet.
Wegenwacht heeft motor weggesleept en later naar de garage gebracht.
Daar aangekomen startte die direct.
Uitgelezen, niks te vinden, zal wel te weinig brandstof zijn geweest. Vond het moeilijk te geloven, maar daarna weer lekker kunnen rijden.
Memorial rit van Sloopkogel gedaan en ook geen issues.

(Ja ik lijk DKP wel met m'n geratel)

Maar dan vandaag.
Weer lekker met de motor naar werk.
Ik start hem zoals gewoonlijk en rij gewoon lekker. Halverwege m'n ritje voel ik de motor even inhouden. Binnen een seconde doet ie het weer en ga gewoon verder. 3km later nog een keer, nu iets langer. Voelt dan toch niet lekker. Nog een derde keer gehad en toen wist ik het zeker, er klopt iets niet.
Gelijk bij aankomst op werk de garage gebeld en gezegd dat ik hem vanmiddag kom langsbrengen.
Ik ga weg bij werk... gelukkig hij start gewoon normaal (deze keer geen Wegenwacht nodig).
Ik onderweg, weer een klein schokje, maar niet heel spannend deze keer, erg kort.
Maar zag wel dat de toeren helemaal wegvielen, dat verklaart waarom de motor dan ook geen vermogen meer gaf.
Dan ben je er bijna, druk bij het invoegen op de A22 voor de Velsertunnel.
Ik moet nog zo'n 2 kilometer.
Ik rij de tunnel in, niks aan de hand, ik ben op een kwart tunnel en motor valt uit, en nu wilt ie niet meer aan!
Dus alarmlichten aan, koppeling in en maar proberen. Gas geven, werkt niet. Contact uit en aan, starten, geen gehoor.
Ik rol nog met 10km per uur net door het diepste van de tunnel.
Plof plof, 3 seconden aan, heel even nog iets van verder kunnen komen, maar dat was het.

Toch maar afstappen.
Gelukkig heel aardige automobilist achter me met alarmlichten aan, en die bleef achter me.

Nou daar ga je dan, 230 kilo omhoog duwen.
De t*ring dat is zwaar, maar angst en adrenaline helpen je omhoog.
Ik denk dat het 300 meter is geweest en 5 minuten, het licht aan het eind van de tunnel was daar. Ik was boven.
2x tussendoor moet stoppen om op adem te komen.

Mensen zijn toch ook nog goed voor elkaar.
Iedereen was geduldig en geen getoeter ofzo.
Het werd nog beter. Een rolstoel taxi busje jad het gezien en die zag me de motor, eindelijk op die zo gewenste, vluchtstrook duwen.
Motor paste precies op het rolstoel platform.
Terwijl we daar mee bezig waren kwam een ambulance nog poolshoogte nemen.
Die hadden een trigger gekregen om mij veilig uit de tunnel te begeleiden.
Was gelukkig niet meer nodig.

Ik ben daarna bij de garage afgezet en kon daar op adem komen.

Sorry voor alle mensen die in de file kwamen door mij. Maar ik ben blij dat ik er zonder kleerscheuren vanaf ben gekomen.

Dus ja. Een ervaring rijker zullen we maar zeggen...
Je weet nog niet wat er met je motor aan de hand is?
 
Stilvallen in de tunnel, het zal jeaar gebeuren. Goed dat je er op eigen kracht uitgekomen bent en dank aan de bufferblikker.
 
Pff heftig hoor.. dat is flink balen, maar gelukkig ook veilig de tunnel uit gekomen. Een nachtmerrie! Hoop dat het meevalt met je motor.
 
Nou, jullie willen een leuk verhaaltje over wat je kan meemaken onderweg...komt ie.

Paar weken geleden motor voor kleine beurt weggebracht, niks aan de hand.
3 weken geleden met de motor naar werk. Je wilt terug naar huis, start ie niet.
Wegenwacht heeft motor weggesleept en later naar de garage gebracht.
Daar aangekomen startte die direct.
Uitgelezen, niks te vinden, zal wel te weinig brandstof zijn geweest. Vond het moeilijk te geloven, maar daarna weer lekker kunnen rijden.
Memorial rit van Sloopkogel gedaan en ook geen issues.

(Ja ik lijk DKP wel met m'n geratel)

Maar dan vandaag.
Weer lekker met de motor naar werk.
Ik start hem zoals gewoonlijk en rij gewoon lekker. Halverwege m'n ritje voel ik de motor even inhouden. Binnen een seconde doet ie het weer en ga gewoon verder. 3km later nog een keer, nu iets langer. Voelt dan toch niet lekker. Nog een derde keer gehad en toen wist ik het zeker, er klopt iets niet.
Gelijk bij aankomst op werk de garage gebeld en gezegd dat ik hem vanmiddag kom langsbrengen.
Ik ga weg bij werk... gelukkig hij start gewoon normaal (deze keer geen Wegenwacht nodig).
Ik onderweg, weer een klein schokje, maar niet heel spannend deze keer, erg kort.
Maar zag wel dat de toeren helemaal wegvielen, dat verklaart waarom de motor dan ook geen vermogen meer gaf.
Dan ben je er bijna, druk bij het invoegen op de A22 voor de Velsertunnel.
Ik moet nog zo'n 2 kilometer.
Ik rij de tunnel in, niks aan de hand, ik ben op een kwart tunnel en motor valt uit, en nu wilt ie niet meer aan!
Dus alarmlichten aan, koppeling in en maar proberen. Gas geven, werkt niet. Contact uit en aan, starten, geen gehoor.
Ik rol nog met 10km per uur net door het diepste van de tunnel.
Plof plof, 3 seconden aan, heel even nog iets van verder kunnen komen, maar dat was het.

Toch maar afstappen.
Gelukkig heel aardige automobilist achter me met alarmlichten aan, en die bleef achter me.

Nou daar ga je dan, 230 kilo omhoog duwen.
De t*ring dat is zwaar, maar angst en adrenaline helpen je omhoog.
Ik denk dat het 300 meter is geweest en 5 minuten, het licht aan het eind van de tunnel was daar. Ik was boven.
2x tussendoor moet stoppen om op adem te komen.

Mensen zijn toch ook nog goed voor elkaar.
Iedereen was geduldig en geen getoeter ofzo.
Het werd nog beter. Een rolstoel taxi busje jad het gezien en die zag me de motor, eindelijk op die zo gewenste, vluchtstrook duwen.
Motor paste precies op het rolstoel platform.
Terwijl we daar mee bezig waren kwam een ambulance nog poolshoogte nemen.
Die hadden een trigger gekregen om mij veilig uit de tunnel te begeleiden.
Was gelukkig niet meer nodig.

Ik ben daarna bij de garage afgezet en kon daar op adem komen.

Sorry voor alle mensen die in de file kwamen door mij. Maar ik ben blij dat ik er zonder kleerscheuren vanaf ben gekomen.

Dus ja. Een ervaring rijker zullen we maar zeggen...
Ik heb dat een paar jaar geleden ook aan de hand gehad. Het ene moment een vlekkeloze rit, het volgende moment een hoop gestuiter, alsof alle elektra uit viel. Na maanden zoeken kreeg ik een tip. Spuit eens wat contactspray in je contactslot. Roestvorming in het contactslot schijnt bij mijn type motor een bekend probleem te zijn. Vooral als er eens een flinke regenbui op gestaan heeft (en dat had het inderdaad de dag voordat het probleem zich voor het eerst voordeed), schijnt het vaker voor te komen.

En inderdaad, na een behandeling met contactspray is het probleem verholpen en (nog) niet terug gekomen. Bijna een jaar mottig gezocht naar het probleem, blijkt een kwartje contactspray de oplossing te zijn geweest.
 
Gisteravond nog even 2 uurtjes op pad geweest.
Twee incidentjes: mevrouw in de binnenstad die me zag aankomen, maar besloot om toch maar over de haaientanden door te rijden toen ik op 10 m afstand zat. En een kansenpauper in een ploffende petjesGolf met 4 uitlaten die het niet kon hebben dat ik een stuk vlotter weg was vanaf de linkerstrook voor het verkeerslicht. Hij kwam me na 200 m rechts voorbij met minstens 2,5x de maximum snelheid en zette hem er vanaf de busbaan vlak voor. Voorspelbaar gedrag inmiddels. Valt me wel op dat het tegenwoordig vrij normaal is om op je 19e een behoorlijk jonge auto te rijden met een nieuwwaarde van minstens 60k. En genoeg overhouden om iedere avond langs de McDrive te gaan.
 
Is het niet zo dat de schuldvraag bij de automobilist gelegd wordt tot het tegendeel bewezen is...
Nee. De aansprakelijkheid ligt bij de automobilist. Of eigenlijk bij de eigenaar van de auto, die hoeft niet eens in de auto te hebben gezeten.

Dat verandert als bewezen is dat de fietser of voetganger een verkeersfout heeft begaan die de automobilist niet had hoeven verwachten. Dat is subjectief, maar bijvoorbeeld zonder licht op een snelweg fietsen hoeft een automobilist niet te verwachten. Maar zonder licht in de bebouwde kom fietsen dan weer wel, want dat gebeurt vaak.
 
maar wanneer ik met mijn dronken harsens op de fiets zit en wordt aangehouden kan ik mijn rijbewijs kwijtraken. Dubbele moraal.
Nee dat kan niet. Het is wel verboden onder invloed op een fiets te rijden en je kunt een boete krijgen en een rijontzegging, maar je raakt er niet je rijbewijs mee kwijt.
 
Terug
Bovenaan Onderaan