S-360
MF veteraan
Meest bizar, stomst of indrukwekkendst?
Meestal als het net goed gaat blijft er een onuitwisbare indruk bij je achter.....
Ik herinner mij nog goed de Herfstnachtrit waarbij ik op de terugweg al rijdend op de motor op de snelweg in slaap viel (zonnetje in je gezicht, slaapgebrek etc....). Ik werd wakker door een mep op mijn rug van mijn maat die op zijn motor achter mij reed. Ik bleek al enige tijd steeds dichter bij de vangrail op de vluchtstrook te komen.........
Tijd voor een koffiepauze.
Een andere Herfstnachtrit, paar jaar later.
We rijden in een groep, bijna achteraan. Stikkedonker, vrij grote doorgaande weg met dubbele doorgetrokken streep tussen de rijbanen. Ik meen dat het in Zeeland was.... Op een gegeven moment gaat de snelheid er uit, blijken er een stelletje bejaarden in een DAF-je voor de groep te zitten. Na enige tijd gaat de groep over de doorgetrokken strepen inhalen, en ik volg gehoorzaam de meute.
Opeens schiet mijn voorganger met een flinke slinger naar rechts terwijl ik net naast die auto zit. Zie ik in het licht van mijn koplamp een wegafzetting op de linker rijbaan, precies daar waar ik dus reed........ Geen idee hoe ik het gedaan heb, maar ik kon mij met een hartslag van minimaal 180 nog voor de auto op de rechterbaan proppen......
Ook bizar:
we deden een Trial-cursus van de ANWB, gegeven door de toenmalige Nederlandse trial-kampioen Marco Reit. Nu heb ik een behoorlijk goed evenwichtsgevoel en goede motorbeheersing, dus het merendeel van de oefeningen ging mij goed af. Na dit aangezien te hebben vroeg Marco mij de volgende oefening te herhalen: Hij reed een hoge heuvel op, maakte een wheely, en ging met losse linkerhand op zijn achterwiel de heuvel af, onderweg 2 keer springend en landend over 2 liggende boomstammen. Dit alles op zijn achterwiel....... Met de woorden "doe dit maar eens na Frank" liet hij mij verbluft achter. Ik heb wijselijk bedankt voor de eer......
Echter, een uurtje later reed ik zelf op die heuvel, en maakte een stuurfout waarbij ik de half ingetrokken koppeling liet schieten. Op mijn achterwiel over de 2 boomstammen met een perfecte landing stop ik vlak voor Marco, en vroeg hem op achteloze toon of hij dit bedoelde...... De kop die hij trok sprak boekdelen.......
Dat ik ondertussen drie kleuren stront in mijn onderbroek had zitten hoefde hij natuurlijk niet te weten......