gevonden op
www.snelheidsinfo.nl
Ik heb geen gelijk
lees maar
Het principe is heel eenvoudig: De agent schiet de laserstralen op een voertuig af. Dit voertuig kaatst de laserstralen terug naar de lasergun. Vervolgens wordt de snelheid en de afstand tussen het voertuig & de lasergun op het display van de lasergun getoond.
Maar hoe gaat het nu in de praktijk? Bij een snelheidscontrole met behulp van laser staat de agent meestal aan de kant van de weg. Bijvoorbeeld op de vluchtstrook. De agent pakt de lasergun en richt deze op een (tegemoetkomend) voertuig. Wist je dat...
bij snelheidscontroles met behulp van laserguns - in Nederland - vrijwel altijd kopmetingen (dus van het tegemoetkomend verkeer) worden verricht.
Dit voertuig kan hij zelf uitkiezen, wat tegelijk een nadeel van deze methode is: de agent moet de snelheidscontrole zelf, handmatig, uitvoeren. Dit in tegenstelling tot een radarcontrole waarbij een agent juist weinig hoeft te doen.
Vervolgens haalt de agent de trekker over en er wordt, geen kogel maar laserstralen richting het voertuig afgeschoten. Binnen een seconde kan de agent op het display van de lasergun o.a. de snelheid van het voertuig uitlezen. Wanneer deze hoger dan de toegestane maximumsnelheid is, zijn er 2 mogelijkheden van bekeuren:
1. Als de agent alleen of met één collega is noteert deze (of de collega) het kenteken van de desbetreffende auto. En een acceptgiro volgt later in de brievenbus van de eigenaar van het voertuig.
2. Wanneer er meer agenten bij de snelheidscontrole betrokken zijn, waarschuwt de agent die heeft "geschoten" een van zijn collega's die verder op staan. Zij krijgen het kenteken en/of beschrijving van het aan te houden voertuig via hun portofoon door. Vervolgens wordt de bestuurder van het voertuig staande gehouden en moet deze betalen.