TheMauster
MF veteraan
In mijn jeugd had ik perfect zicht, beter dan normaal op alle afstanden. Toen ik de puberteit in ging gingen mijn ogen achteruit. Stukje bij beetje van 0 naar uiteindelijk -4.50 en -4.75. Nog steeds geen ramp, maar ik heb wel moeten aanleren om afhankelijk te worden van hulpmiddelen als lenzen en bril.
Je kunt je dus voorstellen dat ik hier nooit blij mee ben geweest. Lenzen heb ik zo'n 6 jaar gedragen en ben blij dat ik ben overgestapt naar bril. Wat een irritante kutdingen. Ik draag nu al zo'n jaar of 5 een bril en alhoewel dit ook zeker niet perfect is, is het wel heel wat makkelijker in alledaags gebruik dan lenzen.
Maar ooglaseren durf ik gewoon niet. Hoe sterk ik ook geneigd ben om mijn bril op de grond te smijten en kapot te stampen in frustratie, ooglaseren gaat me te ver. Mocht ik ooit voor wat voor reden dan ook blind worden, houdt het leven toch voor mij op.
Ik heb bewondering voor de mensen die deze behandeling wel hebben ondergaan en positieve resultaten zien. Weet dat ik jaloers ben maar nooit zelf zal doen.
-6 en ik poep ook