Hieronder een verslag van mijn trip naar Bonaduz in Zwitserland, waar een treffen was voor het 30-jarige bestaand van de Yamaha Tenere.
De eerste dagen heb ik alleen gereisd en daarna ben ik bij 3 andere jongens aangehaakt.
De foto's heb ik iets teveel verkleind zie ik, maar geven nog een goede impressie van wat voor moois ik tegen ben gekomen.
Dag 1:
Vroeg vertrokken vanuit Eindhoven richting Duitsland. Eerst een stuk snelweg genomen om wat kilometers te maken en vanaf 200/250 km lekker binnendoor gaan rijden door het heuvelige landschap van Duitsland.
Ik eindig in het noorden van het zwarte woud zodat ik de dag erna mooi kan rijden.
Een beetje onwennig nog pak ik alles uit en zet voor de eerste keer mijn tent op. Ik heb aardig wat aanspraak zo alleen.
Mijn avondeten haal ik bij de plaatselijke supermarkt, een simpele salade met een broodje doet het nog wel op deze eerste dag.
Op tijd naar bed, ben moe van de reis.
Dag 2:
Ik heb een mooie route uit een boekje gevonden en volg die naar het zuiden van het zwarte woud. De heuvels worden steeds hoger en de uitzichten mooier. Ik geniet steeds meer van de valleien die zich maar achter elkaar blijven opvolgen.
In de middag besluit ik nog de oversteek te maken richting de Vogezen in Frankrijk. Dat moet ook mooi rijden zijn.
Begin van de avond kom ik aan op een camping in Befort. Die voelt niet helemaal goed; de eigenaar probeert me teveel te laten betalen en als ik nog wat wil eten in het 'restaurant' van de camping, komen alle gerechten uit de magnetron. Ik besluit de volgende dag niet door te rijden in de Vogezen maar verder te gaan naar het zuiden.
Dag 3:
Weer lekker op tijd opgestaan om de reis voort te zetten. Doel is om vandaag (noord)Zwitserland te bereiken zodat ik de komende dagen alvast wat in de Alpen kan rijden. De 3 andere jongens uit Nederland vertrekken vandaag dus kunnen morgen ook in Zwitserland zijn.
De reis over de grens is weer erg mooi, het wordt steeds meer afgelegen en rustig. Ik ga over een flinke berg heen en heb een lange weg van wel 40km waarbij ik het gevoel heb helemaal alleen op de wereld te zijn. Op de grens ligt een meertje, met mooie weides en koeiebellen die rinkelen.
Zwitserland binnen rijden is wel wat spannend. Ik ben er nooit geweest en ben benieuwd wat ik aantref. Een paar keer rijd ik per ongeluk de snelweg op, wat niet mag omdat ik nog geen vignet heb gekocht.
Mijn dag eindigd iets boven Bern, aan een mooi helderblauw meer waar mensen lekker surfen en zwemmen.
Ik pak alles weer uit en ga een boodschapje doen. Na een duik in het meer en even lekker ontspannen uitrusten maak ik in een flinke windstorm mijn macaroni klaar, m'n nieuwe brander op benzine werkt goed en waait niet uit.
Dag 4:
Ik wacht in de ochtend af tot ik iets hoor van de 3 jongens die onderweg zijn. Ze denken mijn locatie vandaag wel te halen, dus ik besluit lekker zonder bagage de Alpen in te rijden. Ik pak het westelijke deel in zwitserland, omdat we de komende dagen richting het oosten rijden.
Tijdens de rit richting de Alpen zie ik steeds groter wordende bergen en het eerste aanblik op de Alpen geeft een enthousiast en blij gevoel. Ik heb zin m daar omhoog te rijden.
Zonder doel rijd ik richting de hoogste bergen die ik zie en zo kom ik uiteindelijk uit op een klein smal weggetje omhoog. Dit blijkt later een voetpad te zijn. ik zie dat de weg uiteindelijk overgaat in onverharde zandpaden. Dat lijkt me alleen geen goed idee dus ik draai uiteindelijk maar om, om dat smalle paadje weer terug naar beneden te rijden. Ook geen straf :-)
Zodra ik het weer mooi geweest vind rijd ik terug naar de camping, dat is nog 2 uurtjes rijden. Daar neem ik nog een duik in het meer en warm na een fijne douche de resterende macaroni op. Op verzoek van de 3 mannen haal ik nog wat koude biertjes, die ze na hun lange rit wel verdiend hebben. Rond half 10 komen ze aan op de camping, zodat ze in het donker hun tent moeten opzetten.
Eerste kennismaking met John, Brian en Marcel is positief. Ze hebben er ook zin in en je kan met ze lachen. En ze hebben heel wat meer verstand van techniek dan ik. Dat geeft vertrouwen voor de rest van de week.
Dag 5:
Lekker rustig op gang komen en na het inpakken een mooie route uitgezet door de Alpen naar eindbestemming Bonaduz. Op de kaart van Marcel staan de kleine weggetjes mooi aangegeven en dat blijkt een erg mooie route via smalle bergwegen te geven. Qua kilometers gaat dat niet heel snel, maar het brengt ons op kleine mooie bergweggetjes met schitterende uitzichten. We hebben gelukkig ook de tijd.
In de middag komen we dan aan bij de eerste echte alpenpass; de grimmselpas. Kilometer na kilometer bocht na bocht. Met een steeds bijzonderder wordend uitzicht. En steeds een paar graden frisser. Het enige nadeel hier is dat deze passen ook de doorgaande weg zijn, zodat er hierdoor aardig wat verkeer in de weg rijdt. Inhalen lukt wel, maar met een groepje van 4 gaat dat wat minder snel.
Aan het einde van de middag zoeken we een camping op die tussen 2 alpenpassen ligt. In dit verlaten dorpje zitten een paar hotels met restaurant. Waar het ons duidelijk wordt dat de prijzen in Zwitserland er niet om liegen; 40 euro voor een flesje huisstijl bijvoorbeeld, dus die laten we ons goed smaken!
Daarna weer op tijd ons bedje in (we doen ons best om dat uit te stellen tot half 10), zodat we de dag erna onze tocht kunnen voortzetten door de alpen.
Dag 6:
na een uitzonderlijk uitgebreid ontbijt op de camping en een welverdiende warme douche (het is nogal vochtig hier 's-nachts) pakken we ons spul weer bij elkaar om vandaag naar Bonaduz te rijden. Het eerste stuk van de reis voert ons door de Furkapas. Weer vele kilometers bochten met fantastische vergezichten. We rijden verder door Zwitserland en komen door meiringen, een mooi (en erg toeristisch) stadje dat aan een helderblauw meertje ligt. Zwitserland blijft me verbazen met zijn schoonheid en ik geniet weer met volle teugen. We willen stoppen op alle mooie plekjes, maar dat zou onze reis teveel vertragen. Dus tuffen we nog wat kilometers door tot we halverwege de middag op het tenere treffen in Bonaduz aankomen.
Bij aankomt op het terrein staan er al flink wat tenere's uitgestald, indrukwekkend om te zien. Na de inschrijving gaan we richting kampeer terrein en sluiten ons aan bij de al aanwezige leden van de dta (Dutch tenere association). Hiervan ken in naast Marcel, Brian en John nog niemand, maar dat duurt niet lang. In deze hechte groep wordt ik snel opgenomen en dat voelt vertrouwd. Ik merk dat iedereen een bepaalde passie heeft voor deze motor en daar enthousiast over kan vertellen. Met mijn gebrek aan ervaring en kunde steek ik daar al meteen een heleboel van op.
Na een boodschapje en een paar biertjes in de 'feesttent' warmen we provisorisch een maaltje op. Zeer eenvoudig maar dat heeft wel wat, het kampegevoel zit er goed in. Na nog wat biertjes en een wijntje wordt het tijd om weer in de warme slaapzak te duiken.
Dag 7:
Goed ontbijt: gebakken eieren. Het kamperen lijkt ons steeds beter af te gaan. Wanneer iedereen zich klaarmaakt om de uitgezette rit te maken, voel ik dat mijn maag daar geen zin in heeft. Balen, maar zo heeft het geen zin om mee te gaan. Ik meld me dus af en de rest vertrekt. Van Jos krijg ik nog een flesje cola omdat dat zou moeten helpen. En dat doet het gelukkig! Na een paar uurtjes gaat het beter n sluit ik me aan bij 4 nederlandse mannen op super tenere's (raymond en van de andere 3 ben ik de namen kwijt). Wederom een heerlijke rit door de Alpen heen zodat ik erg blij ben mee gereden te zijn.
's-avonds na de rit is er een door de dta georganiseerde bbq. Goed om de andere mensen nog eens wat beter te leren kennen en ervaringen uit te delen. Het is een gezellige avond die weer redelijk op tijd ten einde loopt.
Overdag is er nog een journalist geweest die voor Motoport en nog een ander blad schrijft. ik ben benieuwd dat te lezen.
Dag 8:
na wat getwijfel besluiten we rond de middag dat we vandaag al vertrekken. Zo kunnen we de regen enigszins ontwijken en kunnen we meer binnendoor routes nemen en dus mooier rijden. Naast de 3 anderen rijdt ook ton mee, een man met een rijk verleden (en heden) die daar mooi over weet te vertellen.
Het doel is om binnendoor tot de grens bij Duitsland te rijden. Daar kunnen we dan weer lekker, veel en voordelig eten:-) dat lukt, via een mooie route komen we in het zuidelijkste stukje Duitsland uit waar we de nacht doorbrengen.
Dag 9:
We bekijken het weer en besluiten dat we het beste via de Franse Vogezen terug kunnen rijden. Dat is mooi, want die had ik nog op mijn lijstje staan.
Eerst nog een stuk door Duitsland en dan door de Vogezen. Onderweg de eerste regen van de week ook meegepakt, kan ik gelijk testen of mijn motorpak het droog houdt (en dat doet 'ie!) Via de 'grand ballon' rijden we steeds verder naar het noorden, waar we weer veel mooi stuurwerk hebben. Af en toe wel oppassen voor een natte weg en grind op de weg, maar dat mag de pret niet drukken. Aan het einde van de dag begint het te regenen en het duurt even voordat we een camping vinden. Dat betekent dat we onze tent in de regen en in het donker opzetten, heb ik dat ook eens meegemaakt. Snel nog wat koken in het overdekte toiletgebouw en dan lekker de droge tent in voor de laatste keer.
Dag 10:
Zodra we wakker zijn, de spullen hebben ingepakt en een ontbijtje hebben gehad knallen we lekker door richting huis. Nog een flinke rit te gaan maar dat kan voor het grootste deel binnendoor. We beginnen met wat stukjes snelweg en rijden dan binnendoor door Luxemburg. Na een lunch in het mooie stadje Vianden gaan we door de Ardennen door tot Luik. Vanaf daar rijden we snelweg en pakt iedereen ergens een afslag richting huis. Nog een uurtje door rijden en ik ben weer thuis. Fijn.
De eerste dagen heb ik alleen gereisd en daarna ben ik bij 3 andere jongens aangehaakt.
De foto's heb ik iets teveel verkleind zie ik, maar geven nog een goede impressie van wat voor moois ik tegen ben gekomen.
Dag 1:
Vroeg vertrokken vanuit Eindhoven richting Duitsland. Eerst een stuk snelweg genomen om wat kilometers te maken en vanaf 200/250 km lekker binnendoor gaan rijden door het heuvelige landschap van Duitsland.
Ik eindig in het noorden van het zwarte woud zodat ik de dag erna mooi kan rijden.
Een beetje onwennig nog pak ik alles uit en zet voor de eerste keer mijn tent op. Ik heb aardig wat aanspraak zo alleen.
Mijn avondeten haal ik bij de plaatselijke supermarkt, een simpele salade met een broodje doet het nog wel op deze eerste dag.
Op tijd naar bed, ben moe van de reis.
Dag 2:
Ik heb een mooie route uit een boekje gevonden en volg die naar het zuiden van het zwarte woud. De heuvels worden steeds hoger en de uitzichten mooier. Ik geniet steeds meer van de valleien die zich maar achter elkaar blijven opvolgen.
In de middag besluit ik nog de oversteek te maken richting de Vogezen in Frankrijk. Dat moet ook mooi rijden zijn.
Begin van de avond kom ik aan op een camping in Befort. Die voelt niet helemaal goed; de eigenaar probeert me teveel te laten betalen en als ik nog wat wil eten in het 'restaurant' van de camping, komen alle gerechten uit de magnetron. Ik besluit de volgende dag niet door te rijden in de Vogezen maar verder te gaan naar het zuiden.
Dag 3:
Weer lekker op tijd opgestaan om de reis voort te zetten. Doel is om vandaag (noord)Zwitserland te bereiken zodat ik de komende dagen alvast wat in de Alpen kan rijden. De 3 andere jongens uit Nederland vertrekken vandaag dus kunnen morgen ook in Zwitserland zijn.
De reis over de grens is weer erg mooi, het wordt steeds meer afgelegen en rustig. Ik ga over een flinke berg heen en heb een lange weg van wel 40km waarbij ik het gevoel heb helemaal alleen op de wereld te zijn. Op de grens ligt een meertje, met mooie weides en koeiebellen die rinkelen.
Zwitserland binnen rijden is wel wat spannend. Ik ben er nooit geweest en ben benieuwd wat ik aantref. Een paar keer rijd ik per ongeluk de snelweg op, wat niet mag omdat ik nog geen vignet heb gekocht.
Mijn dag eindigd iets boven Bern, aan een mooi helderblauw meer waar mensen lekker surfen en zwemmen.
Ik pak alles weer uit en ga een boodschapje doen. Na een duik in het meer en even lekker ontspannen uitrusten maak ik in een flinke windstorm mijn macaroni klaar, m'n nieuwe brander op benzine werkt goed en waait niet uit.
Dag 4:
Ik wacht in de ochtend af tot ik iets hoor van de 3 jongens die onderweg zijn. Ze denken mijn locatie vandaag wel te halen, dus ik besluit lekker zonder bagage de Alpen in te rijden. Ik pak het westelijke deel in zwitserland, omdat we de komende dagen richting het oosten rijden.
Tijdens de rit richting de Alpen zie ik steeds groter wordende bergen en het eerste aanblik op de Alpen geeft een enthousiast en blij gevoel. Ik heb zin m daar omhoog te rijden.
Zonder doel rijd ik richting de hoogste bergen die ik zie en zo kom ik uiteindelijk uit op een klein smal weggetje omhoog. Dit blijkt later een voetpad te zijn. ik zie dat de weg uiteindelijk overgaat in onverharde zandpaden. Dat lijkt me alleen geen goed idee dus ik draai uiteindelijk maar om, om dat smalle paadje weer terug naar beneden te rijden. Ook geen straf :-)
Zodra ik het weer mooi geweest vind rijd ik terug naar de camping, dat is nog 2 uurtjes rijden. Daar neem ik nog een duik in het meer en warm na een fijne douche de resterende macaroni op. Op verzoek van de 3 mannen haal ik nog wat koude biertjes, die ze na hun lange rit wel verdiend hebben. Rond half 10 komen ze aan op de camping, zodat ze in het donker hun tent moeten opzetten.
Eerste kennismaking met John, Brian en Marcel is positief. Ze hebben er ook zin in en je kan met ze lachen. En ze hebben heel wat meer verstand van techniek dan ik. Dat geeft vertrouwen voor de rest van de week.
Dag 5:
Lekker rustig op gang komen en na het inpakken een mooie route uitgezet door de Alpen naar eindbestemming Bonaduz. Op de kaart van Marcel staan de kleine weggetjes mooi aangegeven en dat blijkt een erg mooie route via smalle bergwegen te geven. Qua kilometers gaat dat niet heel snel, maar het brengt ons op kleine mooie bergweggetjes met schitterende uitzichten. We hebben gelukkig ook de tijd.
In de middag komen we dan aan bij de eerste echte alpenpass; de grimmselpas. Kilometer na kilometer bocht na bocht. Met een steeds bijzonderder wordend uitzicht. En steeds een paar graden frisser. Het enige nadeel hier is dat deze passen ook de doorgaande weg zijn, zodat er hierdoor aardig wat verkeer in de weg rijdt. Inhalen lukt wel, maar met een groepje van 4 gaat dat wat minder snel.
Aan het einde van de middag zoeken we een camping op die tussen 2 alpenpassen ligt. In dit verlaten dorpje zitten een paar hotels met restaurant. Waar het ons duidelijk wordt dat de prijzen in Zwitserland er niet om liegen; 40 euro voor een flesje huisstijl bijvoorbeeld, dus die laten we ons goed smaken!
Daarna weer op tijd ons bedje in (we doen ons best om dat uit te stellen tot half 10), zodat we de dag erna onze tocht kunnen voortzetten door de alpen.
Dag 6:
na een uitzonderlijk uitgebreid ontbijt op de camping en een welverdiende warme douche (het is nogal vochtig hier 's-nachts) pakken we ons spul weer bij elkaar om vandaag naar Bonaduz te rijden. Het eerste stuk van de reis voert ons door de Furkapas. Weer vele kilometers bochten met fantastische vergezichten. We rijden verder door Zwitserland en komen door meiringen, een mooi (en erg toeristisch) stadje dat aan een helderblauw meertje ligt. Zwitserland blijft me verbazen met zijn schoonheid en ik geniet weer met volle teugen. We willen stoppen op alle mooie plekjes, maar dat zou onze reis teveel vertragen. Dus tuffen we nog wat kilometers door tot we halverwege de middag op het tenere treffen in Bonaduz aankomen.
Bij aankomt op het terrein staan er al flink wat tenere's uitgestald, indrukwekkend om te zien. Na de inschrijving gaan we richting kampeer terrein en sluiten ons aan bij de al aanwezige leden van de dta (Dutch tenere association). Hiervan ken in naast Marcel, Brian en John nog niemand, maar dat duurt niet lang. In deze hechte groep wordt ik snel opgenomen en dat voelt vertrouwd. Ik merk dat iedereen een bepaalde passie heeft voor deze motor en daar enthousiast over kan vertellen. Met mijn gebrek aan ervaring en kunde steek ik daar al meteen een heleboel van op.
Na een boodschapje en een paar biertjes in de 'feesttent' warmen we provisorisch een maaltje op. Zeer eenvoudig maar dat heeft wel wat, het kampegevoel zit er goed in. Na nog wat biertjes en een wijntje wordt het tijd om weer in de warme slaapzak te duiken.
Dag 7:
Goed ontbijt: gebakken eieren. Het kamperen lijkt ons steeds beter af te gaan. Wanneer iedereen zich klaarmaakt om de uitgezette rit te maken, voel ik dat mijn maag daar geen zin in heeft. Balen, maar zo heeft het geen zin om mee te gaan. Ik meld me dus af en de rest vertrekt. Van Jos krijg ik nog een flesje cola omdat dat zou moeten helpen. En dat doet het gelukkig! Na een paar uurtjes gaat het beter n sluit ik me aan bij 4 nederlandse mannen op super tenere's (raymond en van de andere 3 ben ik de namen kwijt). Wederom een heerlijke rit door de Alpen heen zodat ik erg blij ben mee gereden te zijn.
's-avonds na de rit is er een door de dta georganiseerde bbq. Goed om de andere mensen nog eens wat beter te leren kennen en ervaringen uit te delen. Het is een gezellige avond die weer redelijk op tijd ten einde loopt.
Overdag is er nog een journalist geweest die voor Motoport en nog een ander blad schrijft. ik ben benieuwd dat te lezen.
Dag 8:
na wat getwijfel besluiten we rond de middag dat we vandaag al vertrekken. Zo kunnen we de regen enigszins ontwijken en kunnen we meer binnendoor routes nemen en dus mooier rijden. Naast de 3 anderen rijdt ook ton mee, een man met een rijk verleden (en heden) die daar mooi over weet te vertellen.
Het doel is om binnendoor tot de grens bij Duitsland te rijden. Daar kunnen we dan weer lekker, veel en voordelig eten:-) dat lukt, via een mooie route komen we in het zuidelijkste stukje Duitsland uit waar we de nacht doorbrengen.
Dag 9:
We bekijken het weer en besluiten dat we het beste via de Franse Vogezen terug kunnen rijden. Dat is mooi, want die had ik nog op mijn lijstje staan.
Eerst nog een stuk door Duitsland en dan door de Vogezen. Onderweg de eerste regen van de week ook meegepakt, kan ik gelijk testen of mijn motorpak het droog houdt (en dat doet 'ie!) Via de 'grand ballon' rijden we steeds verder naar het noorden, waar we weer veel mooi stuurwerk hebben. Af en toe wel oppassen voor een natte weg en grind op de weg, maar dat mag de pret niet drukken. Aan het einde van de dag begint het te regenen en het duurt even voordat we een camping vinden. Dat betekent dat we onze tent in de regen en in het donker opzetten, heb ik dat ook eens meegemaakt. Snel nog wat koken in het overdekte toiletgebouw en dan lekker de droge tent in voor de laatste keer.
Dag 10:
Zodra we wakker zijn, de spullen hebben ingepakt en een ontbijtje hebben gehad knallen we lekker door richting huis. Nog een flinke rit te gaan maar dat kan voor het grootste deel binnendoor. We beginnen met wat stukjes snelweg en rijden dan binnendoor door Luxemburg. Na een lunch in het mooie stadje Vianden gaan we door de Ardennen door tot Luik. Vanaf daar rijden we snelweg en pakt iedereen ergens een afslag richting huis. Nog een uurtje door rijden en ik ben weer thuis. Fijn.
), ben ik al zeker 20 jaar niet meer geweest.
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
