d’n Kluivert
MF'er
- 23 feb 2020
- 218
- 179
Ik word al een beetje melancholiek bij het idee dat dit verhaal binnenkort dan toch echt voorbij is
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Ik ben pas bij dag 14 maar wat een genot om te lezen. Wat een avontuur! Wat ik mij dan afvraag!? je hebt wel aanspraak maar je zit toch paar duizend km en de maanden alleen en op die motor, toch moet je daar wel tegen kunnen. Nooit last van gehad?
Nou je kan hier ook een topic starten :Ik ga dit echt missen.......... Elke dag geniet ik weer van dit prachtige verslag.
Ha, Ha, Maar ik ben nog niet verder geweest dan Landgoed Westerwolde.Nou je kan hier ook een topic starten :
De grote avonturen van Lobes, das puur genieten.
Kunnen we mooi genieten van jou verhalen.
Nou dat was dus de eerste reis, wordt een klein verslagje danHa, Ha, Maar ik ben nog niet verder geweest dan Landgoed Westerwolde.
Ha, kijk maar op Show je tent naast je motorweekend topic.Nou je kan hier ook een topic starten :
De grote avonturen van Lobes, das puur genieten.
Kunnen we mooi genieten van jou verhalen.
Met single malt is het lees avontuur compleetNet rustig de tijd genomen ( onder het genot van een lekkere whisky ) om je verslag tot nu toe bij te lezen. Super goed beschreven, leest weer heerlijk weg.
Voor mij vele herkenbare plaatsen van mijn, alweer 15 jaar geleden , gemaakte solo foto trip met huurauto door Canada.
Ik ben fan en blijf volgen.......
Heel duidelijk herkenbaar aan migranten dat ze cultureel religieus politiek behoorlijk behoudender kunnen zijn dan de mensen in hun land v herkomst. Dit is weer verschillend per generatie, uit welke streek ze komen, educatie, etc.Heb ik zelf niets van gemerkt, al lijkt het me goed mogelijk want het stikt daar overal van de NL'ers. Zeker rondom Calgary en Vancouver zitten er met name in de agrarische sector een hoop. Die trekken ongetwijfeld naar elkaar toe. Bij mijn tante speelt het in ieder geval niet, die heeft volgens mij wel wat NL kennissen maar niet zo veel. Ze is getrouwd met een Canadees dus dat scheelt waarschijnlijk ook een hoop. Mijn neef en nichten zijn ook volledig Canadees opgevoed, ze spreken zelfs vrijwel geen Nederlands.
Ik denk dat het vasthouden aan oude normen wel iets is wat je in alle allochtone bevolkingsgroepen ziet, die blijven allemaal een beetje hangen in het moment dat ze uit hun vaderland vertrokken zijn.
Gefeliciteerd met je Zwarte band muggendoden, je 1e Dan krijg je zodra je in staat bent ze te vangen met chopsticksDag 41, Woensdag 21 juni. Gereden: 399, Totaal: 6983km.
Omdat het is vergeven van de muggen zit er niks anders op dan binnen in de tent te ontbijten. Nadat ik mijn zak met voedsel uit het toiletgebouw heb opgehaald, want er was me op het hart gedrukt echt niks eetbaars in de buurt van de tent te laten. Twee dagen terug is er nog een grizzlybeer op de camping gezien. Voor de zekerheid heb ik alle etenswaren maar in het toiletgebouw neergelegd, want ik denk niet dat mijn motorkoffers erg bearproof zijn.
Ik weet niet wat ik verder allemaal heb gedaan, maar tegen de tijd dat ik alles heb ingepakt is het al half 11. Ondanks dat kan ik de koffie die me in het restaurant van de camping (of eigenlijk is het meer een lodge met een paar kampeerplekken erbij) word aangeboden uiteraard niet weerstaan. Terwijl voor het raam de kolibries fladderen kan ik mooi nog even opzoeken of ik onderweg nog ergens kampeerwinkels tegen ga komen, want ik moet nog steeds een nieuw kussen.
Bekijk bijlage 1968497
Als ik opstap merk ik dat de Garmin niet automatisch aan gaat als ik het contact aanzet, en ook mijn telefoon laadt niet op. Gisteravond bij het pompen van de banden merkte ik ook al dat de 12 volt plug het niet deed, en heb ik de compressor maar direct op de accu gezet. Dan bedenk ik me dat de zekering van de 12 volt plug er waarschijnlijk juist door de compressor is uitgeklapt. Ik ga het straks wel even checken, want hier stikt het van de muggen. Eerst maar een stukje rijden, de Garmin doet het ook wel een tijdje op zijn eigen accu.
Na een half uurtje stop ik even, eerst de tas er af, dan het zadel, en dan kan ik bij de zekeringen. Die van de 12 volt aansluiting is inderdaad doorgebrand. Nieuwe er in en alles werkt weer naar behoren. Ik rij door naar het stadje Terrace, wat nog best een aardig plaatsje is. Ik ga eerst even de Canadian Tire in, waar ik op de kampeerafdeling wel een kussen vind, maar die is zelfs opgevouwen zowat net zo groot als mijn slaapzak. Dat gaan we dus niet doen. Even verderop vind ik nog een outdoor winkeltje, en daar heb ik meer succes. Een mooi compact Thermarest opblaaskussen, zelfs kleiner dan ik had. Blij mee! In het dorp gooi ik ook de tank nog even vol, haal gelijk een broodje en dan ben ik weer door.
Bekijk bijlage 1968498
Ik rij een stuk van de Yellowhead highway, daar heb ik al eerder een stuk van gereden maar dan ongeveer 1000km naar het zuiden. Langs de weg zie ik nog een zwarte beer met een kleintje erbij. In Kitwanga sla ik af naar de Cassiar Highway, nu gaat de reis echt naar het hoge noorden, en ik heb er zin in! Wat temperatuur betreft is er trouwens weinig van te merken, want ik zit alweer op de vertrouwde 30 graden.
Bekijk bijlage 1968499
Bekijk bijlage 1968500
Bekijk bijlage 1968502
Na een tijdje wordt mijn aandacht getrokken door een auto die een stuk voor me opeens in de remmen gaat en omdraait, en dan zie ik dat er in de berm een beest loopt. Het gaat vrij snel, dus ik ben er niet zeker van of het wolf of een coyote is, maar het ziet er in ieder geval uit als een flinke hond. Voor de mensen voor me is het blijkbaar ook nog bijzonder genoeg om voor te keren. Ik draai ook snel om, maar hij is helaas verdwenen. Wat het nou precies was zullen we nooit weten.
Ondertussen wordt de omgeving steeds ruiger, overal om me heen besneeuwde bergen, echt de omgeving waar ik van hou. De wegen zijn vrij recht, niet heel veel bochten, maar de uitzichten zijn prachtig. Op Meziadin Junction, het eerste tankstation in 150 kilometer, stop ik even voor een bakkie. Hoewel het niet echt nodig is gooi ik ook gelijk de tank maar vol, ik ben er nu toch. Ik sta een tijdje te praten met een Amerikaan op een BMW GS die ook helemaal naar het noorden gaat, die ga ik vast nog wel een paar keer tegenkomen. Het inmiddels al bijna 6 uur als ik weer opstap voor het laatste stukje van vandaag, richting Stewart. Nu wordt het pas echt mooi, tussen de besneeuwde bergtoppen en gletsjers.
Bekijk bijlage 1968505
Bekijk bijlage 1968507
Bekijk bijlage 1968513
Bekijk bijlage 1968514
In Stewart stop ik op een camping, het is inmiddels bijna 7 uur. Bij de receptie word ik ingecheckt door een geboren Amsterdammer, die al meer dan 50 jaar in Canada woont. Aardige kerel. Bij het opzetten van de tent word ik al gelijk weer aangevallen door hordes muggen. Heel irritant, maar niks aan te doen helaas. Gelukkig is het hier iets koeler, dus hou ik nog even mijn motorpak aan, daar komen ze niet doorheen. In de tent koken gaat helaas niet, maar een stukje verderop zit je wat meer op de wind en daar houden muggen niet zo van. Ik ga daar maar even zitten om te koken, en dat gaat best redelijk.
Bekijk bijlage 1968515
Na het eten spreek ik een Nederlands stel wat hier op de camping staat. Ze reizen al bijna 4 jaar door Canada en blijven af en toe een tijdje op dezelfde plek om te werken. Vooral het plukken van bessen en paddenstoelen verdiend goed, want dat wil niemand doen. Ze hebben een tijd terug een gepensioneerde husky geadopteerd, die had altijd gewerkt als sledehond. Ze staan hier nu al meer dan een half jaar op de camping. Als ik ze zo hoor gaan ze voorlopig niet terug. Leuk stel.
Terwijl ik een kwartiertje met ze sta te praten word ik al helemaal lek gestoken. Wie heeft in vredesnaam muggen uitgevonden, wat een ellendelingen! Ik sluit me daarna maar op in de tent, dan gaat het wel. Afgelopen nacht zat er een hele zwerm muggen tussen de buiten en de binnentent, en iedere keer als ik hem open ritste kwamen er minimaal een stuk of 20 mee naar binnen. Inmiddels heb ik zwarte band muggen doodmeppen. Hier valt het nog wel mee, als ik snel ben kan ik ze redelijk buiten houden.
Morgen blijf ik hier nog een extra dag staan. Een kilometer of 40 verderop ligt een grote gletsjer die je kan bekijken vanaf een uitkijkpunt. Het is een doodlopende weg dus ik moet toch weer terug hier naartoe. De gletsjer ligt in Canada, maar om er te komen moet je eerst een klein stukje door Alaska. Morgen dus mijn eerste meters in Alaska, al is het maar voor even, want ik kom hier uiteindelijk gewoon weer terug.
Vaak zijn 't vooral de 'barbaren' die zich in het buitenland vestigen.Heel duidelijk herkenbaar aan migranten dat ze cultureel religieus politiek behoorlijk behoudender kunnen zijn dan de mensen in hun land v herkomst. Dit is weer verschillend per generatie, uit welke streek ze komen, educatie, etc.