Crossing The Rubicon
BMW K1300GT/Yamaha Royal Star Venture XVZ 1300 TF
- Onderwerp starter
- #26
Dag 13 – Dinsdag 12 september 2023
Vertrek: Banja Luka (BiH) 06:30u
Aankomst: Licko Petrovo Selo (K) 13:00u
Overnachting: Plitvice Valley Apartments. Licko Petrovo Selo 86, 59 euro per nacht. Aanrader.
Aantal km vandaag: 249
Totaal aantal km: 3828
Even na half zeven verlaat ik Banja Luka.
Over de brede boulevard verlaat ik de langzaam wakker wordende stad richting het noordwesten. Het oorspronkelijke plan om via de M14-2 te rijden laat ik varen en ik kies voor de snellere M-4. Ik wil in de loop van de dag nog want zaken bezoeken en heb de tijd daarom nodig. Tot aan Novi Grad is het heel mistig en troosteloos, maar die mist heeft ook wel weer wat en veel is er toch niet te zien. Het is vrij vlak en er wordt nog steeds veelal voedermais verbouwd wat gehakseld wordt en als veevoer wordt gebruikt. Hier en daar zijn al enkele regels geoogst.
In Novi Grad tank ik nog even om mijn laatste Bosnische Marken op te maken en in de lokale ‘Pekara’ (bakker) koop ik voor 1 euro 50 drie broodjes voor onderweg. Ik drink tweemaal een bak koffie onderweg en deze smaken weer prima. De watervallen van Bihač (UNA-Park) sla ik over. Deze plaats ligt net voor de grens met Kroatië en voor 4 euro mag je hier de niet gecultiveerde watervallen bezoeken. Ter vergelijking: Plitvice kost 40 euro p.p. (!!!!)
De grensovergang was weer probleemloos en ik heb er weer een stempel bij. Rond kwart voor elf is het even tijd (koude) koffietijd.
Van Bihač rij ik naar de Željave Air Base (Eerder benoemd op het forum door o.a. @Frazer), en hier tref ik behalve de Dakota ook een bonte verzameling motoren en motorrijders die elkaar op de foto zetten. Samen met een Italiaan op een GS (jawel!) rij ik naar de hangars die in de rotsen zijn uitgehakt en waarvan sommige verbonden zijn door een gangenstelsel van een paar kilometer. We rijden een 100 meter naar binnen maar het is er vanzelfsprekend aardedonker en alleen de verlichting van onze motoren maakt het rijden mogelijk. Gaten in de betonnen vloer zijn met pallets en autobanden afgeschermd. Na 100 meter is het welletjes en rij ik weer terug over één van de oorspronkelijke start-/landingsbanen. Er waren oorspronkelijk 5 landings- en startbanen en er konden 58 vliegtuigen worden gestald. Er staan borden dat de EU samen met Kroatië bezig is met sanering van het terrein maar dat is nergens te zien.
Hierna rij ik naar het appartement in Licko Petrovo op ca. 2 kilometer afstand van de basis. Rond 13:00u ben ik daar al en ik heb dus de hele middag nog! Voortreffelijk appartement en centraal gelegen. Ik laat al mijn spullen hier verder achter en stap weer op de BMW.
20 kilometer verder rij ik ingang 2 binnen van het Plitvice National Park. De bewakingskroaat geeft aan dat ik om de slagboom heen mag rijden en da’s mooi want dat scheelt weer 15 euries parkeergeld. Motorpak en helm gaan in de koffers en in de korte box en t-shirt koop ik een kaartje voor maar liefst 40 euro!!!!! ‘Ja’ zegt de ticketjuf: ‘maar de bus en boot zijn dan gratis’.
Afijn, Ik kies een route en loop in een kwartiertje naar de waterkant. De route duurt een uur of 4. Bij de eerste boothalte stap ik weer op het vaste land en met de kaart in mijn hand ga ik aan de wandel. Ik kan er eerlijk over zijn: mij gaan ze daar nooit meer zien. Wat een ellende. 35 jaar terug kon je vrijuit lopen in het park, wel op de paden etc. maar dit gaat nergens over. Bij een waterval sta ik met 50 man te wachten tot ik een foto kan maken.
Dit hou ik geen 4 uur vol zo. Ik kijk op de kaart en kies de langste route. Na een kwartier lopen zie (en hoor!) ik bijna geen mens meer. Ik wandel totaal zo’n 12 kilometer (15000 stappen volgens de stappenteller) en stap dan op een serieuze Mercedes 4x4 truck met twee aanhangers erachter waarmee in één keer zo’n 60 man kan worden vervoerd.
Rond 17:30u ben ik weer op het parkeerterrein waar ik een half uurtje blijf zitten om af te koelen en het vochtpeil weer op niveau te brengen. Ik doe nog wat boodschappen bij supermarkt Konzum, vandaag kipfilet met paprika, en daarna rij ik naar het appartement waar ik wat te bikken maak en buiten lekker onderuitgezakt in een stoel naar de ondergaande zon kijk.
Fantastisch om weer een keer in de ‘natuur’ te slapen in plaats van in een stad. Weer een mooie dag!
Vertrek: Banja Luka (BiH) 06:30u
Aankomst: Licko Petrovo Selo (K) 13:00u
Overnachting: Plitvice Valley Apartments. Licko Petrovo Selo 86, 59 euro per nacht. Aanrader.
Aantal km vandaag: 249
Totaal aantal km: 3828
Even na half zeven verlaat ik Banja Luka.
Over de brede boulevard verlaat ik de langzaam wakker wordende stad richting het noordwesten. Het oorspronkelijke plan om via de M14-2 te rijden laat ik varen en ik kies voor de snellere M-4. Ik wil in de loop van de dag nog want zaken bezoeken en heb de tijd daarom nodig. Tot aan Novi Grad is het heel mistig en troosteloos, maar die mist heeft ook wel weer wat en veel is er toch niet te zien. Het is vrij vlak en er wordt nog steeds veelal voedermais verbouwd wat gehakseld wordt en als veevoer wordt gebruikt. Hier en daar zijn al enkele regels geoogst.
In Novi Grad tank ik nog even om mijn laatste Bosnische Marken op te maken en in de lokale ‘Pekara’ (bakker) koop ik voor 1 euro 50 drie broodjes voor onderweg. Ik drink tweemaal een bak koffie onderweg en deze smaken weer prima. De watervallen van Bihač (UNA-Park) sla ik over. Deze plaats ligt net voor de grens met Kroatië en voor 4 euro mag je hier de niet gecultiveerde watervallen bezoeken. Ter vergelijking: Plitvice kost 40 euro p.p. (!!!!)
De grensovergang was weer probleemloos en ik heb er weer een stempel bij. Rond kwart voor elf is het even tijd (koude) koffietijd.
Van Bihač rij ik naar de Željave Air Base (Eerder benoemd op het forum door o.a. @Frazer), en hier tref ik behalve de Dakota ook een bonte verzameling motoren en motorrijders die elkaar op de foto zetten. Samen met een Italiaan op een GS (jawel!) rij ik naar de hangars die in de rotsen zijn uitgehakt en waarvan sommige verbonden zijn door een gangenstelsel van een paar kilometer. We rijden een 100 meter naar binnen maar het is er vanzelfsprekend aardedonker en alleen de verlichting van onze motoren maakt het rijden mogelijk. Gaten in de betonnen vloer zijn met pallets en autobanden afgeschermd. Na 100 meter is het welletjes en rij ik weer terug over één van de oorspronkelijke start-/landingsbanen. Er waren oorspronkelijk 5 landings- en startbanen en er konden 58 vliegtuigen worden gestald. Er staan borden dat de EU samen met Kroatië bezig is met sanering van het terrein maar dat is nergens te zien.
Hierna rij ik naar het appartement in Licko Petrovo op ca. 2 kilometer afstand van de basis. Rond 13:00u ben ik daar al en ik heb dus de hele middag nog! Voortreffelijk appartement en centraal gelegen. Ik laat al mijn spullen hier verder achter en stap weer op de BMW.
20 kilometer verder rij ik ingang 2 binnen van het Plitvice National Park. De bewakingskroaat geeft aan dat ik om de slagboom heen mag rijden en da’s mooi want dat scheelt weer 15 euries parkeergeld. Motorpak en helm gaan in de koffers en in de korte box en t-shirt koop ik een kaartje voor maar liefst 40 euro!!!!! ‘Ja’ zegt de ticketjuf: ‘maar de bus en boot zijn dan gratis’.
Afijn, Ik kies een route en loop in een kwartiertje naar de waterkant. De route duurt een uur of 4. Bij de eerste boothalte stap ik weer op het vaste land en met de kaart in mijn hand ga ik aan de wandel. Ik kan er eerlijk over zijn: mij gaan ze daar nooit meer zien. Wat een ellende. 35 jaar terug kon je vrijuit lopen in het park, wel op de paden etc. maar dit gaat nergens over. Bij een waterval sta ik met 50 man te wachten tot ik een foto kan maken.
Dit hou ik geen 4 uur vol zo. Ik kijk op de kaart en kies de langste route. Na een kwartier lopen zie (en hoor!) ik bijna geen mens meer. Ik wandel totaal zo’n 12 kilometer (15000 stappen volgens de stappenteller) en stap dan op een serieuze Mercedes 4x4 truck met twee aanhangers erachter waarmee in één keer zo’n 60 man kan worden vervoerd.
Rond 17:30u ben ik weer op het parkeerterrein waar ik een half uurtje blijf zitten om af te koelen en het vochtpeil weer op niveau te brengen. Ik doe nog wat boodschappen bij supermarkt Konzum, vandaag kipfilet met paprika, en daarna rij ik naar het appartement waar ik wat te bikken maak en buiten lekker onderuitgezakt in een stoel naar de ondergaande zon kijk.
Fantastisch om weer een keer in de ‘natuur’ te slapen in plaats van in een stad. Weer een mooie dag!
Laatst bewerkt: