Ja je ziet het goed, een “nieuw” verslag uit 2016. Vorig jaar wilde ik het al plaatsen, maar toen liepen er net meerdere reisverslagen door Noorwegen en vond ik het een beetje overkill worden. Waarom ik het verslag voor die tijd nooit geplaatst heb weet ik eigenlijk niet, blijkbaar is het er bij ingeschoten. Vandaag schoot het me opeens weer te binnen, dus als ik het nu niet plaats is er straks weer een zomer voorbij. Misschien kan iemand er voor dit jaar nog wat tips uithalen.
2016 dus, toen Corona nog gewoon vrouwenbier was. Het stond al een tijd op mijn lijstje om eens naar de Noordkaap te gaan, daar moet je als motorreiziger en Scandinavië-liefhebber toch eens geweest zijn. Omdat ik het wilde combineren met een mooie route door Noorwegen, en ook nog wat tijd wilde hebben om tussendoor een paar dagen te wandelen, wilde ik er 4 weken voor uittrekken. Het duurde even voordat ik de kans had om zo lang weg te gaan, maar in 2016 kwam het er dan eindelijk van. Op naar het meest Noordelijke puntje van Europa!
Het plan is de overtocht Kiel-Göteborg te nemen, en zo snel mogelijk door Zweden omhoog naar de Noordkaap te rijden. Geen wedstrijd natuurlijk, maar ik zal in Zweden zo veel mogelijk doorgaande routes kiezen. In dit geval door het volgen van de E45, die van Göteborg helemaal doorloopt tot de Finse grens in het noorden. Vanaf Göteborg is het zo’n 2200km naar de Noordkaap, en ik schat zo in dat dit in 3 a 4 dagen wel moet lukken. Vanaf de Noordkaap zal ik op mijn gemakje langs de Noorse kustlijn weer afzakken naar het zuiden, en heb ik 3,5 week de tijd om weer thuis te komen.
De winter heb ik niet stil gezeten. Vorig jaar in de Alpen begon het al op te vallen dat motor wat olie begon te verbruiken, en dat werd er naarmate het jaar vorderde niet beter op. Tijdens een vakantie naar Schotland even later in het jaar moest er zowat elke dag een halve liter olie bij, en dat begon toch wel serieus vervelend te worden. Ook begon ik met name op het onverhard wel wat issues met de vering te krijgen. Omdat ik geen plannen had om de motor weg te doen heb ik maar besloten er wat geld op stuk te slaan, en dan maar gelijk goed. Voor en achter Ohlins, en het werd een compleet andere motor. Tijdens de winterstop is ook het blok uit elkaar geweest en voorzien van een nieuwe zuiger, veren, klepseals en omdat de boel toch open lag een nieuwe nokkenasketting. Een paar weken voor vertrek het blok er weer in, voor de zekerheid even rustig inrijden en nog een oliewissel. Alles werkt weer naar behoren, we zijn er klaar voor!
Vrijdag 27 mei 2016, dag 1. Gereden Kilometers: 581,5 Totaal: 581,5
Zoals gewoonlijk slaap ik de laatste nacht voor vertrek niet al te best, het is toch altijd een soort van spannend. Om 8 uur is alles klaar en draai ik de voordeur op slot, tot over 4 weken! Het zonnetje schijnt en de temperatuur is prima. Ik rij vandaag naar Kiel, vanwaar ik vannacht met de boot over ga naar Göteborg. Deze overtocht heb ik al vaker gehad, dus de route is bekend. Inchecken kan vanaf 17:00 uur, dus ik heb alle tijd.
Het is rustig op de weg en alles loopt voorspoedig. Voorbij de afsluitdijk wordt het wel bewolkt en een stuk frisser, maar verder is er niks te klagen. Ik trek hem door tot net over de grens bij Nieuweschans, waar ik de tank weer volgooi. Ik zit lekker in mijn ritme, dus ik stap gelijk weer op voor de volgende etappe. Tegen 13:30 uur begin ik trek te krijgen dus wordt het tijd voor een lunchstop. Het gaat lekker, 440km gehad, nog 140 te gaan vandaag.
Bij Hamburg wordt het druk op de weg en rij ik de file in. Ik weet dat je in Duitsland niet met de motor tussen de file door mag, dus ik sluit aan bij wat andere motorrijders die ook netjes in de rij wachten. Na een paar minuten ben ik het zat, hiervoor rij je geen motor, dus ik ga er rustig tussendoor. Af en toe toetert er een auto, maar de meeste maken netjes ruimte. Na een half uurtje lost de file weer op en kan ik door voor het laatste stukje van vandaag.
Om 15:30 uur kom ik aan in Kiel. Bij de pomp gooi ik de tank nog even vol en haal wat te drinken en te snacken voor op de boot. Hoewel ik nog bijna 1,5 uur moet wachten voor de incheck start sluit ik alvast maar aan in de rij, ik zou ook niet weten wat ik anders moet doen. Exact volgens de Duitse pünktlichkeit start de incheck om 17:00 uur, en geen seconde eerder. Ik maak nog een praatje met wat Duitse motorrijders voor me, maar gelukkig kunnen we al snel aan boord. De motor vastzetten, en dan door naar de hut. Hoewel ik een éénpersoons binnenhut heb geboekt krijg ik een hut met tweepersoonsbed en zeezicht, gratis upgrade dus. Omdat ik niet al te best heb geslapen vannacht ga ik eerst nog een uurtje naar de binnenkant van mijn ogen kijken, de afvaart duurt toch nog bijna twee uur. Na een uurtje zet ik de wekker, anders doe ik vannacht geen oog meer dicht en ik vind het ook altijd wel leuk om tijdens de afvaart even buiten aan dek te kijken.
Tegen half 8 schuif ik in het restaurant aan voor het “tagens kott”. Zalm, gebakken aardappels, groente en salade, niks mis mee. Hoewel overtochten toch voornamelijk bestaan uit de tijd volmaken vind ik het altijd best leuk. Bij mooi weer sta ik graag boven op het dek, een beetje naar de horizon staren met de frisse zeewind door je haar. De zee is kalm en aan het eind van de avond krijg ik nog een mooie zonsondergang. Rond 11 uur is het mooi geweest en kruip ik mijn bed in.
Zaterdag 28 mei 2016, dag 2. Gereden Kilometers: 624 Totaal: 1205,5
Met een hele lichte deining en het zachte brommen van de scheepsmotor heb ik heerlijk geslapen. Kwart voor 7 ben ik wakker, klaar voor de eerste echte vakantiedag. Met een zak krentenbollen van de Appie onder mijn arm ga ik naar het buitendek om te ontbijten. Het is nog vroeg, dus er is nog nauwelijks leven aan boord. Het zonnetje schijnt volop en staat een stevige wind. Fris maar wel lekker. Na het eten in het restaurant even een bak koffie scoren, en dan is het wachten tot de aankomst in Göteborg. Ik ruim alvast de hut op en leg alles klaar voor vertrek. Dan ga ik maar weer richting het buitendek om te kijken hoe Zweden langzaam in zicht komt.
Kort voordat het schip vast ligt worden alle passagiers met eigen voertuig omgeroepen om richting het autodek te gaan. Spanbanden los en de spullen weer in de koffers. Terwijl ik sta te wachten tot de klep open gaat maak ik nog even een praatje met de Duitse motorrijders die ik gisteren ook al sprak. We hebben voor vandaag grotendeels dezelfde route in gedachten, dus we besluiten een stukje samen op te rijden. Mijn planning voor de komende dagen is het afrijden van de E45, die helemaal tot de Noorse grens loopt. De route door Oost-Zweden naar het noorden reed ik al eens eerder, dus dit keer heb ik gekozen voor de E45 die westelijk en min of meer parallel aan de Noorse grens loopt. Het is wel een iets langere route, maar een ander gebied is ook leuk.
De ontscheping is druk, er is alcoholcontrole door de Zweedse politie, en dat duurt even. Uiteindelijk zijn we er door, en kunnen we op pad. Al direct bij het eerste verkeerslicht rijdt de eerste Duitser voor me door oranje, de tweede door rood en bij mij begint het verkeer uit de andere richting al te rijden. Ik stop netjes, en zie ze bij de volgende kruising direct de snelweg op duiken. Ik weet dat ze bij de eerste pomp gaan tanken, dus ik zie ze straks waarschijnlijk wel weer. Mijn tank is vol, maar ik wil even Zweedse Kronen pinnen, dan heb ik dat maar vast. De pinautomaat zit om de hoek, dus pinnen is zo gebeurd. Eenmaal op de snelweg kijk ik uit naar de Duitsers, maar bij de eerste pomp staan ze niet, bij de tweede ook niet. Pinnen was binnen een paar minuten geregeld dus zo snel kunnen ze nooit getankt hebben. Ik blijf niet bij elke pomp stoppen, dus ik vind het wel best zo. Ik was er eigenlijk toch al klaar mee toen ze vol door rood gingen. Pas na een kilometer of 50 zie ik ze staan bij een pomp, maar ik kan de afrit al niet meer af. Jammer dan.
Het eerste deel van de route schiet niet echt op. Tot aan Trollhättan is het nog snelweg, maar daarna wordt het een autoweg die ook door alle dorpjes loopt. Maximumsnelheden wisselen elkaar continue af, soms 100, dan weer 70, 50, 80 of 90. Niet echt lekker om in je ritme te komen, ik hoop niet dat de hele E45 zo is. Pas na zo’n 250 kilometer wordt het beter, de snelheden blijven meer constant en er is nauwelijks nog ander verkeer. In Torsby maak ik de eerste tankstop, en bij de naastgelegen supermarkt haal ik gelijk wat broodjes voor de lunch. Even buiten het dorp stop ik op een bospad om te eten, wat een rust hier.
Inmiddels begint de omgeving steeds uitgestrekter te worden. Veel lange rechte stukken en veel bos. Je moet er een beetje van houden, maar ik vind het helemaal niet vervelend. Sommige stukken mag je zelfs 110km/u en ik smokkel er nog een beetje bij. Op de Garmin probeer ik steeds zo’n 10km harder te rijden dan toegestaan, dan schiet het tenminste nog een beetje op maar mocht ik toch gepakt worden is de schade beperkt. Het doel is nog steeds om een beetje op tempo richting Noordkaap te gaan, relaxen komt daarna wel.
Rond 18:30 uur is het mooi geweest voor vandaag. Ik heb er dik 600km opzitten, prima score voor vandaag. Als ik dit tempo er in hou ben ik over 2,5 dag op de Noordkaap. In Sveg stop ik op een camping, direct langs de E45. De eigenaar vraagt me of ik het mooie weer uit Nederland heb meegenomen, want het is de eerste droge en zonnige dag in drie weken tijd. Vanavond kan er nog wel een buitje vallen, maar de verwachting voor de komende dagen ziet er verder perfect uit. Aan het weer zal het dus niet liggen.
De camping zelf is prima, maar het is vrij druk en rumoerig. Het ligt vlak aan de weg waar nog best veel verkeer rijdt. In de huisjes en caravans veel seizoenswerkers uit de Baltische landen en het Oostblok. Weinig andere kampeerders, maar het is dan ook pas eind mei. In de naastgelegen supermarkt haal ik nog wat aanvulling op mijn kant en klare instant-pasta, dan lijkt het tenminste nog ergens op. Na het eten, afwassen, klein rondje wandelen en douchen is het om 22:00 uur wel klaar voor vandaag. Voor mijn doen redelijk vroeg, maar je hebt er ook niks aan om nog een uur voor je uit te zitten staren als je eigenlijk naar bed wilt. Gelukkig neemt de rumoerigheid wat af, dus ik slaap prima.
2016 dus, toen Corona nog gewoon vrouwenbier was. Het stond al een tijd op mijn lijstje om eens naar de Noordkaap te gaan, daar moet je als motorreiziger en Scandinavië-liefhebber toch eens geweest zijn. Omdat ik het wilde combineren met een mooie route door Noorwegen, en ook nog wat tijd wilde hebben om tussendoor een paar dagen te wandelen, wilde ik er 4 weken voor uittrekken. Het duurde even voordat ik de kans had om zo lang weg te gaan, maar in 2016 kwam het er dan eindelijk van. Op naar het meest Noordelijke puntje van Europa!
Het plan is de overtocht Kiel-Göteborg te nemen, en zo snel mogelijk door Zweden omhoog naar de Noordkaap te rijden. Geen wedstrijd natuurlijk, maar ik zal in Zweden zo veel mogelijk doorgaande routes kiezen. In dit geval door het volgen van de E45, die van Göteborg helemaal doorloopt tot de Finse grens in het noorden. Vanaf Göteborg is het zo’n 2200km naar de Noordkaap, en ik schat zo in dat dit in 3 a 4 dagen wel moet lukken. Vanaf de Noordkaap zal ik op mijn gemakje langs de Noorse kustlijn weer afzakken naar het zuiden, en heb ik 3,5 week de tijd om weer thuis te komen.
De winter heb ik niet stil gezeten. Vorig jaar in de Alpen begon het al op te vallen dat motor wat olie begon te verbruiken, en dat werd er naarmate het jaar vorderde niet beter op. Tijdens een vakantie naar Schotland even later in het jaar moest er zowat elke dag een halve liter olie bij, en dat begon toch wel serieus vervelend te worden. Ook begon ik met name op het onverhard wel wat issues met de vering te krijgen. Omdat ik geen plannen had om de motor weg te doen heb ik maar besloten er wat geld op stuk te slaan, en dan maar gelijk goed. Voor en achter Ohlins, en het werd een compleet andere motor. Tijdens de winterstop is ook het blok uit elkaar geweest en voorzien van een nieuwe zuiger, veren, klepseals en omdat de boel toch open lag een nieuwe nokkenasketting. Een paar weken voor vertrek het blok er weer in, voor de zekerheid even rustig inrijden en nog een oliewissel. Alles werkt weer naar behoren, we zijn er klaar voor!
Vrijdag 27 mei 2016, dag 1. Gereden Kilometers: 581,5 Totaal: 581,5
Zoals gewoonlijk slaap ik de laatste nacht voor vertrek niet al te best, het is toch altijd een soort van spannend. Om 8 uur is alles klaar en draai ik de voordeur op slot, tot over 4 weken! Het zonnetje schijnt en de temperatuur is prima. Ik rij vandaag naar Kiel, vanwaar ik vannacht met de boot over ga naar Göteborg. Deze overtocht heb ik al vaker gehad, dus de route is bekend. Inchecken kan vanaf 17:00 uur, dus ik heb alle tijd.
Het is rustig op de weg en alles loopt voorspoedig. Voorbij de afsluitdijk wordt het wel bewolkt en een stuk frisser, maar verder is er niks te klagen. Ik trek hem door tot net over de grens bij Nieuweschans, waar ik de tank weer volgooi. Ik zit lekker in mijn ritme, dus ik stap gelijk weer op voor de volgende etappe. Tegen 13:30 uur begin ik trek te krijgen dus wordt het tijd voor een lunchstop. Het gaat lekker, 440km gehad, nog 140 te gaan vandaag.
Bij Hamburg wordt het druk op de weg en rij ik de file in. Ik weet dat je in Duitsland niet met de motor tussen de file door mag, dus ik sluit aan bij wat andere motorrijders die ook netjes in de rij wachten. Na een paar minuten ben ik het zat, hiervoor rij je geen motor, dus ik ga er rustig tussendoor. Af en toe toetert er een auto, maar de meeste maken netjes ruimte. Na een half uurtje lost de file weer op en kan ik door voor het laatste stukje van vandaag.
Om 15:30 uur kom ik aan in Kiel. Bij de pomp gooi ik de tank nog even vol en haal wat te drinken en te snacken voor op de boot. Hoewel ik nog bijna 1,5 uur moet wachten voor de incheck start sluit ik alvast maar aan in de rij, ik zou ook niet weten wat ik anders moet doen. Exact volgens de Duitse pünktlichkeit start de incheck om 17:00 uur, en geen seconde eerder. Ik maak nog een praatje met wat Duitse motorrijders voor me, maar gelukkig kunnen we al snel aan boord. De motor vastzetten, en dan door naar de hut. Hoewel ik een éénpersoons binnenhut heb geboekt krijg ik een hut met tweepersoonsbed en zeezicht, gratis upgrade dus. Omdat ik niet al te best heb geslapen vannacht ga ik eerst nog een uurtje naar de binnenkant van mijn ogen kijken, de afvaart duurt toch nog bijna twee uur. Na een uurtje zet ik de wekker, anders doe ik vannacht geen oog meer dicht en ik vind het ook altijd wel leuk om tijdens de afvaart even buiten aan dek te kijken.
Tegen half 8 schuif ik in het restaurant aan voor het “tagens kott”. Zalm, gebakken aardappels, groente en salade, niks mis mee. Hoewel overtochten toch voornamelijk bestaan uit de tijd volmaken vind ik het altijd best leuk. Bij mooi weer sta ik graag boven op het dek, een beetje naar de horizon staren met de frisse zeewind door je haar. De zee is kalm en aan het eind van de avond krijg ik nog een mooie zonsondergang. Rond 11 uur is het mooi geweest en kruip ik mijn bed in.
Zaterdag 28 mei 2016, dag 2. Gereden Kilometers: 624 Totaal: 1205,5
Met een hele lichte deining en het zachte brommen van de scheepsmotor heb ik heerlijk geslapen. Kwart voor 7 ben ik wakker, klaar voor de eerste echte vakantiedag. Met een zak krentenbollen van de Appie onder mijn arm ga ik naar het buitendek om te ontbijten. Het is nog vroeg, dus er is nog nauwelijks leven aan boord. Het zonnetje schijnt volop en staat een stevige wind. Fris maar wel lekker. Na het eten in het restaurant even een bak koffie scoren, en dan is het wachten tot de aankomst in Göteborg. Ik ruim alvast de hut op en leg alles klaar voor vertrek. Dan ga ik maar weer richting het buitendek om te kijken hoe Zweden langzaam in zicht komt.
Kort voordat het schip vast ligt worden alle passagiers met eigen voertuig omgeroepen om richting het autodek te gaan. Spanbanden los en de spullen weer in de koffers. Terwijl ik sta te wachten tot de klep open gaat maak ik nog even een praatje met de Duitse motorrijders die ik gisteren ook al sprak. We hebben voor vandaag grotendeels dezelfde route in gedachten, dus we besluiten een stukje samen op te rijden. Mijn planning voor de komende dagen is het afrijden van de E45, die helemaal tot de Noorse grens loopt. De route door Oost-Zweden naar het noorden reed ik al eens eerder, dus dit keer heb ik gekozen voor de E45 die westelijk en min of meer parallel aan de Noorse grens loopt. Het is wel een iets langere route, maar een ander gebied is ook leuk.
De ontscheping is druk, er is alcoholcontrole door de Zweedse politie, en dat duurt even. Uiteindelijk zijn we er door, en kunnen we op pad. Al direct bij het eerste verkeerslicht rijdt de eerste Duitser voor me door oranje, de tweede door rood en bij mij begint het verkeer uit de andere richting al te rijden. Ik stop netjes, en zie ze bij de volgende kruising direct de snelweg op duiken. Ik weet dat ze bij de eerste pomp gaan tanken, dus ik zie ze straks waarschijnlijk wel weer. Mijn tank is vol, maar ik wil even Zweedse Kronen pinnen, dan heb ik dat maar vast. De pinautomaat zit om de hoek, dus pinnen is zo gebeurd. Eenmaal op de snelweg kijk ik uit naar de Duitsers, maar bij de eerste pomp staan ze niet, bij de tweede ook niet. Pinnen was binnen een paar minuten geregeld dus zo snel kunnen ze nooit getankt hebben. Ik blijf niet bij elke pomp stoppen, dus ik vind het wel best zo. Ik was er eigenlijk toch al klaar mee toen ze vol door rood gingen. Pas na een kilometer of 50 zie ik ze staan bij een pomp, maar ik kan de afrit al niet meer af. Jammer dan.
Het eerste deel van de route schiet niet echt op. Tot aan Trollhättan is het nog snelweg, maar daarna wordt het een autoweg die ook door alle dorpjes loopt. Maximumsnelheden wisselen elkaar continue af, soms 100, dan weer 70, 50, 80 of 90. Niet echt lekker om in je ritme te komen, ik hoop niet dat de hele E45 zo is. Pas na zo’n 250 kilometer wordt het beter, de snelheden blijven meer constant en er is nauwelijks nog ander verkeer. In Torsby maak ik de eerste tankstop, en bij de naastgelegen supermarkt haal ik gelijk wat broodjes voor de lunch. Even buiten het dorp stop ik op een bospad om te eten, wat een rust hier.
Inmiddels begint de omgeving steeds uitgestrekter te worden. Veel lange rechte stukken en veel bos. Je moet er een beetje van houden, maar ik vind het helemaal niet vervelend. Sommige stukken mag je zelfs 110km/u en ik smokkel er nog een beetje bij. Op de Garmin probeer ik steeds zo’n 10km harder te rijden dan toegestaan, dan schiet het tenminste nog een beetje op maar mocht ik toch gepakt worden is de schade beperkt. Het doel is nog steeds om een beetje op tempo richting Noordkaap te gaan, relaxen komt daarna wel.
Rond 18:30 uur is het mooi geweest voor vandaag. Ik heb er dik 600km opzitten, prima score voor vandaag. Als ik dit tempo er in hou ben ik over 2,5 dag op de Noordkaap. In Sveg stop ik op een camping, direct langs de E45. De eigenaar vraagt me of ik het mooie weer uit Nederland heb meegenomen, want het is de eerste droge en zonnige dag in drie weken tijd. Vanavond kan er nog wel een buitje vallen, maar de verwachting voor de komende dagen ziet er verder perfect uit. Aan het weer zal het dus niet liggen.
De camping zelf is prima, maar het is vrij druk en rumoerig. Het ligt vlak aan de weg waar nog best veel verkeer rijdt. In de huisjes en caravans veel seizoenswerkers uit de Baltische landen en het Oostblok. Weinig andere kampeerders, maar het is dan ook pas eind mei. In de naastgelegen supermarkt haal ik nog wat aanvulling op mijn kant en klare instant-pasta, dan lijkt het tenminste nog ergens op. Na het eten, afwassen, klein rondje wandelen en douchen is het om 22:00 uur wel klaar voor vandaag. Voor mijn doen redelijk vroeg, maar je hebt er ook niks aan om nog een uur voor je uit te zitten staren als je eigenlijk naar bed wilt. Gelukkig neemt de rumoerigheid wat af, dus ik slaap prima.
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
Ik lees weer vrolijk mee 
).
