Het moest er eens van komen, zowel mijn eerste reisverslag, als mijn eerste kampeertrip.
Mijn reiservaring met de motor beperkt zich tot enkele weekenden in Duitsland met vrienden (Eifel, Harz etc.) en vorig jaar een week alleen op pad geweest naar de Vogezen en het zwarte woud. Echter hierbij altijd gebruik gemaakt van hotels als slaapgelegenheid. Motor ervaring was er dus wel, kampeer ervaring niet echt.
Voordeel van hotels is dat je altijd een vrij redelijke slaapplek hebt en minder bagage mee neemt. Echter wilde ik graag iets meer “te doen” hebben dan alleen rijden en in een hotel neer ploffen. Daarnaast had ik de indruk dat er op de campings makkelijker even een praatje of ander sociaal contact ontstaat dan in een hotel. Wat ik tijdens mijn week alleen in de Vogezen toch wel begon te missen. Kortom, eens kamperen leek me een mooie uitdaging.
Geïnspireerd door de reisverhalen van de echte helden hier en de diverse kampeer topics begonnen de voorbereidingen. In mijn jeugd heb ik met mijn ouders wel gekampeerd, maar de laatste 15 jaar ben ik niet verder gekomen dan een ingerichte stacaravan. De zolder thuis was dus niet voorzien van enige kampeer uitrusting. Via lijstjes van mede-kampeerders een lijst van basis benodigd heden opgesteld en rustig de diverse webshops afgegaan. Midden in corona tijd was dit al een avontuur opzich, en zoals het vaak bij mij gaat dook ik er vol in!
Enfin met een 2 tenten gekocht, 2 slaapmatten gekocht en 1 geleend, een mooie nieuwe brander, met basis keuken setje, en een nieuwe slaapzak leken de meeste dingen geregeld. Ik had al wel bedacht voor de avond maaltijden restaurants te pakken en ’s avonds niet zelf te koken.
Qua locatie had ik Luxemburg in gedachten, maar door corona perikelen leek Duitsland een betere keuze. De Eifel was ik al een paar keer geweest, dus Sauerland leek mij een prima alternatief. Ik was hier vorig jaar op de terugweg vanuit het zwarte woud ook doorheen gekomen en dat was prima bevallen.
Eind Augustus is het tijd om te gaan, en ondertussen heb ik zelfs nog van motor gewisseld. Door de corona werd de trip van een week Italië geannuleerd, en bleef er wat geld in kas. Dat dus maar gebruikt om van een Versys 650 te wisselen naar een Tracer 900, daar direct even een set nieuwe banden onder gezet & mooie Givi zijkoffers aan gehangen, en hij was er klaar voor.
De voorbereidingen beginnen op donderdag 20 augustus in de avond. Mijn zomervakantie is begonnen, en het is tijd om de motor in te pakken. Mijn pakmogelijkheden bestaan uit 2 zijkoffers, en een grote bagagerol. Als ik zo alles uitleg in de garage lijkt het nog een heel puzzel te worden, maar uiteindelijk past het er prima in. Ik duik redelijk op tijd het bed in, maar in slaap vallen duurt nog even, ergens is het toch wel spannend!
Vrijdag 21 augustus sta ik vol goede moed op, maar dan kijk ik uit het raam….. stromende regen.
Ik heb het weerbericht voor Sauerland goed bekeken, maar ben even vergeten dat ik gewoon vanuit Twente moet vertrekken. Volgens buienradar duurt dit nog wel een paar uur, en daar kan ik niet op wachten. Regenbroek aan, regenvoering in de jas, en gaan! Nouja gaan… de combinatie van regen + nieuwe banden maant me nog tot wat voorzichtigheid, maar we zijn onderweg.
Ik rijd het eerste stuk snelweg om zo snel mogelijk in de leukere streken te zijn qua motorrijden, heuvels cq. bergen dus! Ik rijd de 54 naar Münster en met een gangetje van 120 kan ik rustig even wennen aan de motor en de balans met bagage. Dat gaat prima, maar het regent nog steed behoorlijk. Pas als ik via de 1 door rijd richting het Ruhr gebied en net voor Unna de snelweg af draai is het ineens droog, zonnig, en 30 graden. Wat een omslag! Snel even stoppen om te tanken, en me van wat laagjes kleding te ontdoen. De regen kleding is op de laatste paar kilometer al vrijwel droog gewaaid dus die kan direct weer in de koffer.
Ik word toch altijd een beetje stram van dat snelweg rijden op de motor, helemaal bij regen, dus even wat rekken en strekken en de motor weer op. Ik sta nu aan de rand van het Sauerland, en voor de bochtige stukken is het fijn als het lijf weer een beetje meewerkt. Vanaf Unna duik ik de kleinere wegen op. En begint de motottrip pas echt. Ik daal eerst af richting het zuiden, via Iserlohn naar werdohl. De route heb ik vooraf netjes in de Zumo gezet maar ik loop echt steeds vast op afgesloten stukken weg, ik blijf aan het omrijden via saaie stukken 100km weg, en veel te drukke steden dorpen en mijn humeur daalt tot een dieptepunt, dit was de bedoeling niet! Gelukkig roept er een klein stemmetje in mijn achterhoofd dat ik meestal ook niet gezelliger word van te weinig eten, en aangezien het al ruim 13:00 geweest is, en ik behalve een knackerbrodje vanochtend thuis nog niks gehad heb, moeten we daar ook echt tijd voor maken. Ik heb geen zin om nog lang te zoeken dus plof bij de lokale McD in Werdohl neer. Gezien het inmiddels 32 graden is, gaat de grote ice tea er erg makkelijk in, en ik voel me direct ook een stuk beter. Dit is vaker een puntje als ik alleen onderweg ben, ik vergeet dan gewoon te eten & te drinken waardoor ik me niet top voel, kom ik vaak echter wel pas een uur te laat achter.
Mijn goede moed word echter binnen de eerste kilometers al weer onderbroken door de zoveelste wegafsluiting. Normaal laat ik me op de motor niet direct tegen houden, maar aangezien er bomen gekapt worden die midden over de weg liggen, en er mannen met grote kettingzagen bij staan die geen enkele intentie hebben mij door te laten, keer ik toch maar om. De alternatieve route is maar iets om, maar wel weer gewoon rechte duitse bundesstrasse, een geen leuke bosweg. Gelukkig blijkt dit de laatste omleiding van de dag te zijn en loopt het eindelijk een beetje zoals ik wil, mooie glooiende stukken, afgewissel met kleine boswegen, ik houd het wel bij asfalt maar de grote wegen vermijd ik zo veel mogelijk.
Vanaf Werdohl ga ik een klein stukje oosterlijk, om vervolgens weer koers te zetten naar het noorden, Sauerland is niet super groot, dus om toch de leuke meters te blijven maken is de route een beetje een zig-zag geworden. Ik zet koers richting de Mohnesee, en hier laat ik eindelijk het industriele duitsland achter me en onstaat er een stukje vakantiegevoeld, ik stop even voor een foto momentje en berichtje aan het thuisfront dat ik me weer wat beter voel (het appje tijdens de lunch stop had toch een bepaalde ondertoon…) en kijk even rond en drink wat.
Vanaf de Mohnesee volg ik een route die afwisselend zuid & noord gaat om zo langzaam op te schuiven richting Brilon, erg leuke route en ik vermaak me goed. Net onder Brilon heb ik een camping geboekt voor 2 nachten. Ik lees dat door Corona je niet overal zomaar terecht kan, maar tegelijk hier op MF ook veel geruststellende geluiden dat het allemaal wel mee valt. Ik wil me echter niet op mijn 1e kampeer tripje al druk moeten maken over de camping, dus ik heb hem netjes vooraf geboekt. Wel zou ik voor 17:00 in moeten checken, dat ging dankzij de vele omleidingen in de ochtend niet helemaal maar lukken dat geeft wat onrust in mijn hoofd, een telefoontje met de camping loste dat gelukkig op.
Net voor 18:00 rijd ik de camping op en mag ik een grasveldje uit zoeken. Het normale trekkersveldje is niet in gebruik, dus ik krijg 1 van de normale plekken toegewezen. Er is weinig verschil tussen de plekken dus ik neem er in met aan beide kanten een lege plek en begin uit te pakken.
Mijn inpak strategie was vooral gericht op het rijd baar houden van de motor, en blijkbaar minder op efficiëntie op de camping. De haringen zitten dus onderin een koffer, en de tent in de rollbag achter de slaapzak. Kortom al snel ligt het veldje vol met al mijn spullen en kan ik eindelijk beginnen met de tent opzetten. Dit had ik thuis al een keer geoefend natuurlijk dus die staat gelukkig snel. Wel vies warm met 33 en weinig schaduw dus zo snel de tent staat loop ik naar het toiletgebouw voor een douche… echter mag ik het toiletgebouw niet in zonder mondkapje, ohja! Corona, bijna vergeten, en moet ik nog even terug naar de tent om het mondkapje op te halen, in alle chaos niet te vinden, dus de motorcol moet nog maar even dienst doen. Bewijs dat er daadwerkelijk gekampeerd is:
Op de camping zelf is er weinig te beleven, er zijn wel wat plekken bezet, met name campers en een paar caravans, maar zelfs het winkeltje is dicht vanwege… juist. Ik loop even langs de receptie en vraag of ze iets aan kunnen raden op loopafstand om te eten, waar ik ook nog met een korte broek binnen mag. Ik krijg een 2 tal tips en ga aan de wandel. Helaas blijken beide gelegenheden gesloten vanwege… en ik krijg toch wel honger, het is inmiddels half 8. Optie 3 ligt aan het einde van een lang pad de bossen in, en sluit om 20 uur volgens het bordje… hmmmm.. dat lukt ook niet denk ik. Dus dan maar doorlopen naar Brilon zelf, nog even een half uurtje doorstappen. Gelukkig is hier wat meer levendigheid en kan ik een mooi plekje krijgen op het terras voor een avondmaaltijd van maar liefst 3 schnitzels, en een paar biertjes. Wederom later dan gepland, want tegen half 9 zat ik pas op de stoel. Dat gaan we morgen anders doen!
Dit briefje word na de 2e keer wel irritant:
maar uiteindelijk zat ik prima:
Door de hoge temperatuur zit het heerlijk buiten, maar al snel begint het wat donker te worden. Tegen 21:30 besluit ik dat het welletjes is en loop ik terug naar de camping. Maar ik kom er al snel achter dat het dan al behoorlijk donker is. Ik heb de keuze tussen langs een 100km weg lopen, of het bospad. Langs de weg in het donker lijkt me geen optie, dus het bospad…. Donker was het wel, maar we hebben de camping terug gevonden! Blij dat ik de powerbank voor mijn telefoon mee genomen had tijdens het eten, want dat lampje was hard nodig!
Zoek het pad:
Eenmaal terug op de camping wil ik nog een kopje thee maken op mijn nieuwe brandertje, maar op iedere vorm van verlichting kwam direct zo veel ongedierte af, dat ik na een snelle blik op de mooie sterrenhemel toch maar de tent in duik. In de verte klinkt nog wat (live) muziek van een of ander feestje (er was toch Corona?!) en ik moet nog even wennen aan mijn luchtbed, dus het duurt even voor ik in slaap val, maar uiteindelijk slaap ik prima.
Mijn reiservaring met de motor beperkt zich tot enkele weekenden in Duitsland met vrienden (Eifel, Harz etc.) en vorig jaar een week alleen op pad geweest naar de Vogezen en het zwarte woud. Echter hierbij altijd gebruik gemaakt van hotels als slaapgelegenheid. Motor ervaring was er dus wel, kampeer ervaring niet echt.
Voordeel van hotels is dat je altijd een vrij redelijke slaapplek hebt en minder bagage mee neemt. Echter wilde ik graag iets meer “te doen” hebben dan alleen rijden en in een hotel neer ploffen. Daarnaast had ik de indruk dat er op de campings makkelijker even een praatje of ander sociaal contact ontstaat dan in een hotel. Wat ik tijdens mijn week alleen in de Vogezen toch wel begon te missen. Kortom, eens kamperen leek me een mooie uitdaging.
Geïnspireerd door de reisverhalen van de echte helden hier en de diverse kampeer topics begonnen de voorbereidingen. In mijn jeugd heb ik met mijn ouders wel gekampeerd, maar de laatste 15 jaar ben ik niet verder gekomen dan een ingerichte stacaravan. De zolder thuis was dus niet voorzien van enige kampeer uitrusting. Via lijstjes van mede-kampeerders een lijst van basis benodigd heden opgesteld en rustig de diverse webshops afgegaan. Midden in corona tijd was dit al een avontuur opzich, en zoals het vaak bij mij gaat dook ik er vol in!
Enfin met een 2 tenten gekocht, 2 slaapmatten gekocht en 1 geleend, een mooie nieuwe brander, met basis keuken setje, en een nieuwe slaapzak leken de meeste dingen geregeld. Ik had al wel bedacht voor de avond maaltijden restaurants te pakken en ’s avonds niet zelf te koken.
Qua locatie had ik Luxemburg in gedachten, maar door corona perikelen leek Duitsland een betere keuze. De Eifel was ik al een paar keer geweest, dus Sauerland leek mij een prima alternatief. Ik was hier vorig jaar op de terugweg vanuit het zwarte woud ook doorheen gekomen en dat was prima bevallen.
Eind Augustus is het tijd om te gaan, en ondertussen heb ik zelfs nog van motor gewisseld. Door de corona werd de trip van een week Italië geannuleerd, en bleef er wat geld in kas. Dat dus maar gebruikt om van een Versys 650 te wisselen naar een Tracer 900, daar direct even een set nieuwe banden onder gezet & mooie Givi zijkoffers aan gehangen, en hij was er klaar voor.
De voorbereidingen beginnen op donderdag 20 augustus in de avond. Mijn zomervakantie is begonnen, en het is tijd om de motor in te pakken. Mijn pakmogelijkheden bestaan uit 2 zijkoffers, en een grote bagagerol. Als ik zo alles uitleg in de garage lijkt het nog een heel puzzel te worden, maar uiteindelijk past het er prima in. Ik duik redelijk op tijd het bed in, maar in slaap vallen duurt nog even, ergens is het toch wel spannend!
Vrijdag 21 augustus sta ik vol goede moed op, maar dan kijk ik uit het raam….. stromende regen.
Ik heb het weerbericht voor Sauerland goed bekeken, maar ben even vergeten dat ik gewoon vanuit Twente moet vertrekken. Volgens buienradar duurt dit nog wel een paar uur, en daar kan ik niet op wachten. Regenbroek aan, regenvoering in de jas, en gaan! Nouja gaan… de combinatie van regen + nieuwe banden maant me nog tot wat voorzichtigheid, maar we zijn onderweg.
Ik rijd het eerste stuk snelweg om zo snel mogelijk in de leukere streken te zijn qua motorrijden, heuvels cq. bergen dus! Ik rijd de 54 naar Münster en met een gangetje van 120 kan ik rustig even wennen aan de motor en de balans met bagage. Dat gaat prima, maar het regent nog steed behoorlijk. Pas als ik via de 1 door rijd richting het Ruhr gebied en net voor Unna de snelweg af draai is het ineens droog, zonnig, en 30 graden. Wat een omslag! Snel even stoppen om te tanken, en me van wat laagjes kleding te ontdoen. De regen kleding is op de laatste paar kilometer al vrijwel droog gewaaid dus die kan direct weer in de koffer.
Ik word toch altijd een beetje stram van dat snelweg rijden op de motor, helemaal bij regen, dus even wat rekken en strekken en de motor weer op. Ik sta nu aan de rand van het Sauerland, en voor de bochtige stukken is het fijn als het lijf weer een beetje meewerkt. Vanaf Unna duik ik de kleinere wegen op. En begint de motottrip pas echt. Ik daal eerst af richting het zuiden, via Iserlohn naar werdohl. De route heb ik vooraf netjes in de Zumo gezet maar ik loop echt steeds vast op afgesloten stukken weg, ik blijf aan het omrijden via saaie stukken 100km weg, en veel te drukke steden dorpen en mijn humeur daalt tot een dieptepunt, dit was de bedoeling niet! Gelukkig roept er een klein stemmetje in mijn achterhoofd dat ik meestal ook niet gezelliger word van te weinig eten, en aangezien het al ruim 13:00 geweest is, en ik behalve een knackerbrodje vanochtend thuis nog niks gehad heb, moeten we daar ook echt tijd voor maken. Ik heb geen zin om nog lang te zoeken dus plof bij de lokale McD in Werdohl neer. Gezien het inmiddels 32 graden is, gaat de grote ice tea er erg makkelijk in, en ik voel me direct ook een stuk beter. Dit is vaker een puntje als ik alleen onderweg ben, ik vergeet dan gewoon te eten & te drinken waardoor ik me niet top voel, kom ik vaak echter wel pas een uur te laat achter.
Mijn goede moed word echter binnen de eerste kilometers al weer onderbroken door de zoveelste wegafsluiting. Normaal laat ik me op de motor niet direct tegen houden, maar aangezien er bomen gekapt worden die midden over de weg liggen, en er mannen met grote kettingzagen bij staan die geen enkele intentie hebben mij door te laten, keer ik toch maar om. De alternatieve route is maar iets om, maar wel weer gewoon rechte duitse bundesstrasse, een geen leuke bosweg. Gelukkig blijkt dit de laatste omleiding van de dag te zijn en loopt het eindelijk een beetje zoals ik wil, mooie glooiende stukken, afgewissel met kleine boswegen, ik houd het wel bij asfalt maar de grote wegen vermijd ik zo veel mogelijk.
Vanaf Werdohl ga ik een klein stukje oosterlijk, om vervolgens weer koers te zetten naar het noorden, Sauerland is niet super groot, dus om toch de leuke meters te blijven maken is de route een beetje een zig-zag geworden. Ik zet koers richting de Mohnesee, en hier laat ik eindelijk het industriele duitsland achter me en onstaat er een stukje vakantiegevoeld, ik stop even voor een foto momentje en berichtje aan het thuisfront dat ik me weer wat beter voel (het appje tijdens de lunch stop had toch een bepaalde ondertoon…) en kijk even rond en drink wat.
Vanaf de Mohnesee volg ik een route die afwisselend zuid & noord gaat om zo langzaam op te schuiven richting Brilon, erg leuke route en ik vermaak me goed. Net onder Brilon heb ik een camping geboekt voor 2 nachten. Ik lees dat door Corona je niet overal zomaar terecht kan, maar tegelijk hier op MF ook veel geruststellende geluiden dat het allemaal wel mee valt. Ik wil me echter niet op mijn 1e kampeer tripje al druk moeten maken over de camping, dus ik heb hem netjes vooraf geboekt. Wel zou ik voor 17:00 in moeten checken, dat ging dankzij de vele omleidingen in de ochtend niet helemaal maar lukken dat geeft wat onrust in mijn hoofd, een telefoontje met de camping loste dat gelukkig op.
Net voor 18:00 rijd ik de camping op en mag ik een grasveldje uit zoeken. Het normale trekkersveldje is niet in gebruik, dus ik krijg 1 van de normale plekken toegewezen. Er is weinig verschil tussen de plekken dus ik neem er in met aan beide kanten een lege plek en begin uit te pakken.
Mijn inpak strategie was vooral gericht op het rijd baar houden van de motor, en blijkbaar minder op efficiëntie op de camping. De haringen zitten dus onderin een koffer, en de tent in de rollbag achter de slaapzak. Kortom al snel ligt het veldje vol met al mijn spullen en kan ik eindelijk beginnen met de tent opzetten. Dit had ik thuis al een keer geoefend natuurlijk dus die staat gelukkig snel. Wel vies warm met 33 en weinig schaduw dus zo snel de tent staat loop ik naar het toiletgebouw voor een douche… echter mag ik het toiletgebouw niet in zonder mondkapje, ohja! Corona, bijna vergeten, en moet ik nog even terug naar de tent om het mondkapje op te halen, in alle chaos niet te vinden, dus de motorcol moet nog maar even dienst doen. Bewijs dat er daadwerkelijk gekampeerd is:
Op de camping zelf is er weinig te beleven, er zijn wel wat plekken bezet, met name campers en een paar caravans, maar zelfs het winkeltje is dicht vanwege… juist. Ik loop even langs de receptie en vraag of ze iets aan kunnen raden op loopafstand om te eten, waar ik ook nog met een korte broek binnen mag. Ik krijg een 2 tal tips en ga aan de wandel. Helaas blijken beide gelegenheden gesloten vanwege… en ik krijg toch wel honger, het is inmiddels half 8. Optie 3 ligt aan het einde van een lang pad de bossen in, en sluit om 20 uur volgens het bordje… hmmmm.. dat lukt ook niet denk ik. Dus dan maar doorlopen naar Brilon zelf, nog even een half uurtje doorstappen. Gelukkig is hier wat meer levendigheid en kan ik een mooi plekje krijgen op het terras voor een avondmaaltijd van maar liefst 3 schnitzels, en een paar biertjes. Wederom later dan gepland, want tegen half 9 zat ik pas op de stoel. Dat gaan we morgen anders doen!
Dit briefje word na de 2e keer wel irritant:
maar uiteindelijk zat ik prima:
Door de hoge temperatuur zit het heerlijk buiten, maar al snel begint het wat donker te worden. Tegen 21:30 besluit ik dat het welletjes is en loop ik terug naar de camping. Maar ik kom er al snel achter dat het dan al behoorlijk donker is. Ik heb de keuze tussen langs een 100km weg lopen, of het bospad. Langs de weg in het donker lijkt me geen optie, dus het bospad…. Donker was het wel, maar we hebben de camping terug gevonden! Blij dat ik de powerbank voor mijn telefoon mee genomen had tijdens het eten, want dat lampje was hard nodig!
Zoek het pad:
Eenmaal terug op de camping wil ik nog een kopje thee maken op mijn nieuwe brandertje, maar op iedere vorm van verlichting kwam direct zo veel ongedierte af, dat ik na een snelle blik op de mooie sterrenhemel toch maar de tent in duik. In de verte klinkt nog wat (live) muziek van een of ander feestje (er was toch Corona?!) en ik moet nog even wennen aan mijn luchtbed, dus het duurt even voor ik in slaap val, maar uiteindelijk slaap ik prima.
Laatst bewerkt: