Terug in de schoolbank
En dat is net als wat ik mij van mijn eerste klas herinner geen onverdeeld genoegen.
Integendeel. Meer om te janken.
Wat is er gebeurd?
Achtergrond
Om mijn geheugen wat te trainen ben ik in de loop van het jaar begonnen met het maken van een aantal mindmaps. Eén daarvan is mijn eerste baan. O.a. met behulp van een paar oude foto’s heb ik (denk ik) een redelijk complete eerste opzet gemaakt van de oud-collega’s en van sommigen zelfs wat ze deden.
Vervolgens vond ik één oud-collega op internet in een bestuursfunctie. Zij had weer een vriendin, die langer in mijn bedrijf heeft gewerkt en met meer namen en foto’s kwam.
Met één naam wilde ik verder omdat er meerdere familieleden bij betrokken zijn. En die naam vond ik terug op Schoolbank.nl.
Bingo, dacht ik nog in mijn onschuld.
Schoolbank
Dat zag er compleet anders uit als ik mij herinnerde. En zo ook de werking.
Eén naam kon ik terugvinden. Die wilde ik een bericht sturen. Dat kan als niet-lid: eentje per maand. Helaas, alles in het berichtenscherm bleef grijs. Dus een bericht naar de helpdesk.
Het eerste antwoord was redelijk. Je moest eerst die persoon aan een (m.i. volstrekt nutteloze) verzameling “Schoolgenoten” toevoegen. Helaas, dat bleek wel te werken voor personen, die op mijn school hebben gezeten, maar niet voor die op andere scholen. Die weer verwijderen leek niet mogelijk.
Dus opnieuw gemaild. Helaas, het eerste antwoord was via een noreply. Dus de handel opnieuw ingeklopt, aangevuld met de resultaten.
Het antwoord was verbijsterend:
“Vermoedelijk kunt u geen berichten sturen, omdat u geen Plus abonnement heeft op Schoolbank. Met een regulier account kunt u hooguit één bericht per maand versturen.”
Ik heb zelden een antwoord gekregen dat zo vaag was en zo weinig met de gedetailleerde vraag te maken had. En dat van de
SERVICE-desk! Ja, ja...
In het vervolg raakte mails zoek (als je antwoorde op een niet-noreply mail) of waren vaag en algemeen: “start het systeem opnieuw op, verwijder cookies, verwijder adblockers” etc.. Dat anderen mijn probleem kunnen reproduceren werd gemakshalve ook maar genegeerd.
Na een redelijk ongezouten mail over wat er allemaal niet deugt (wel in nette en zakelijke bewoordingen) is het doodstil en komt er geen enkel antwoord meer.
Daarna nog verder op de website gezocht. Maar dat is ook één grote chaos: niet kunnen inloggen als een adblocker actief is, waardeloze zoekfunctie, ontbrekende jaartallen, gigantisch afwijkende aantallen van leerlingen, uitgelogd worden als je iets in detal wil zien, etc., etc., etc.
Ik kan me niet herinneren ooit een zo slechte website te hebben gezien. Ook de meeste helpdeskmedewerkers hebben volgens mij geen flauw benul van wat hun werk eigenlijk inhoudt. Ze hebben waarschijnlijk een lijstje met standaard-oplossingen, die naar believe als antwoord worden teruggestuurd. Over het idiote no-reply-systeem hou ik mijn grote mond maar.
Dat een dergelijke organisatie zelfs niet op mijn opmerkingen in durft te gaan is veelzeggend. Kop-in-het-zand-techniek heeft zelden iets positiefs opgeleverd. En dan mogen ze nog blij zijn dat ik niets met facebook heb. Anders werden ze volledig afgemaakt.
Hint: verre van blijven!
O ja, de link met Vietnam en dit topic.
- Website
- Even chaotisch en onberekenbaar als het Vietnamese verkeer.
- Helpdesk
- Net als Vietnamezen houden ze niet van vragen.
- Het geheel
- Even irritant als karaoke en er wordt ook niets aan gedaan.
PS. Ik zag dat Sanoma een deel van hun producten kort geleden heeft verkocht. Zie
DPG Media neemt Sanoma over. Dat is vanmorgen bekendgemaakt. Met de overname van de Sanoma-magazines (waaronder Libelle, Margriet en Donald Duck) en nieuwssite Nu.nl wil DPG haar positie ten opzichte van met name Facebook en Google versterken. DPG ziet grote kansen in de (verdere) digitalisering...
Zou Schoolbank ook meegaan? Het is te hope, rotter kan het nooit worden.
PS2. Ik heb vrijwel het gehele artikel geschreven tijdens mijn lange vlucht naar NL.