Er is hier
wel sprake van doorrijden want ze moest hem tot stoppen dwingen, of er nou gegevens uit zijn gewisseld of niet
Art. 7 lid 1 WVW '94.
Het is degene die bij een verkeerongeval is betrokken of door wiens gedraging een verkeesongeval is veroorzaakt, verboden de plaats van het ongeval te verlaten, indien:
a Bij dat ongeval, naar hij weet of redelijkerwij moet vermoeden, een ander is gedood dan wel letsel of schade aan een ander is toegebracht;
b daardoor, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, een ander aan wie bij dat ongeval letsel is toegebracht, in hulpeloze toestand wordt achtergelaten.
lid 2
Het eerste lid, aanhef en onderdeel a, is niet van toepassing op degene die op de plaats van het ongeval behoorlijk de gelegenheid heeft geboden tot vaststelling van zijn identiteit en, voor zover hij een motorvoertuig bestuurde, tevens van de identiteit van dat motorvoertuig.
Volgens de wet moet ie dus bekend hebben gemaakt wie hij is en de "identiteit" van het voertuig bekend hebben gemaakt. Dit moet officieel op de plaats van het ongeval.
Tot hier heb je dus gelijk. Maar......
Hij hoeft alleen maar te roepen dat ie het niet had gezien, en dan gaat hij al vrij-uit. Dit is namelijk best wel aannemelijk en het tegendeel is niet te bewijzen. In de wet is sprake van: naar hij weet of redelijkerwij moet vermoeden, dit kan hij dus redelijk makelijk weerleggen. Daarbij spreekt het voor hem dat ie later (toen hem dat werd gevraagd) de gegevens wel gaf. Dat ie het verkeerde telefoonnummer gaf, kan ie wegdoen als vergissing.
Het is niet leuk en heel krom, maar als je aangifte doet, zal hier dus weinig tot niets mee gebeuren. Al is het maar omdat het een heel klein ongeval is, zonder zwaar letsel of grote schade.