Ik heb hier in mijn nog korte herintrede driemaal een ban gekregen (ik weet nog niet op welke ik trotser ben al neig ik naar de laatste
) en alleen voor die laatste kreeg ik van Dep Duc netjes een mailtje met wat uitleg. Naar aanleiding van m'n tweede (korte) ban heb ik Vroembert, die mij die ban gaf gerapporteerd,
maar de reactie daarop is waarschijnlijk in het Suezkanaal blijven hangen. Serge had ook vrij snel al door dat ik best een querulant ben en zocht het contact. En dat nog wel voor een smeris hè Rob! Dat hadden we sinds Boutkan niet meer meegemaakt
Het achterwege laten van een reactie vind ik dan ook 'not done' als Mod. Contact is cruciaal.
Ik denk dat jij juist een goeie vent bent. Die zijn door bloedzuigers natuurlijk te veranderen in hufters, maar dat is ook je eigen keuze. Dep en MBM hebben daarin een hele goede leerschool gehad. Patrick, die kale agent die je veel bij verkeersprogramma's zag kan dat ook zo goed. Zo'n stukje straatkrapuul lekker in zijn eigen shit laten zakken terwijl hij rustig dat bonnetje print.
Zeker, maar het is wel streng maar rechtvaardig en niet streng en doen zoals het je uitkomt.
Je kunt iemand niet helpen zonder m eerst te bewijzen dat je doet waar je voor staat.
Stevig aanpakken en desnoods afbreken maar wel zorgen dat diegene weet dat je daarna klaar staat om m te helpen.
Als dat lukt dan weet je daarna wat je aan elkaar hebt en heb je iemand verder geholpen, ook al het je die straf gebruikt om tot m door te dringen en het contact te forceren.
Je kunt niemand de berg ophelpen zonder zelf ook hogerop de berg te komen.
Je moet alleen niet gaan denken dat je God bent, dan gaat het mis.
Ik denk zelf van niet, ik weet wel hoe ik zelf ben. Ben best wel een botte klootzak. Vraag maar aan sommige hier op het forum. Sommige zie ik best wel veel irl en die weten dat.
Maar fijn dat jij denkt dat ik een goede vent ben
.
Denk ik ook.
Omgangsvormen zijn aan te leren, als dat al nodig zou zijn.
Wat er in/uit een hart komt is moeilijker te veranderen.
Je kunt uitstekend relativeren, heb ik het idee.
Relativeren is, denk ik, wat Dep en mijn aanpak anders heeft gemaakt en wat sommige anderen missen.
Ook MGG kon/kan dat uitstekend. Van een olifant een mug maken en m doodslaan, klaar.
Alle ritjes naar ziekenhuizen ...dat ging mij vreselijk tegen staan.
Naast het UZA ook nog 2 andere ziekenhuizen om dat ik daar dichtbij was tijdens revalidatie en het 'dichtstbijzijnde' ziekenhuis.
KNO was ik pas in Goes bij terecht gekomen ivm verlamming stemband en moeilijkheden met slikken.
Alleen rij ik vanaf huis langs het plaatselijke ziekenhuis om dan nog 3 kwartier door te rijden naar Goes
Dat wilde ik dus wel gewoon dichtbij gaan houden.
Een ' slikonderzoek' over laten zetten naar 'hier'. Onderzoek en dan daarna bezoek specialist.
Zou ik gister voor dat onderzoek gaan.
Zit daar de specialist die ontkent dat ik een afspraak heb voor een onderzoek en gewoon weer een camera m'n keel induwt om te constateren dat idd 1 stemband verlamd is. Wat we dus al maanden weten en al 3 x gecontroleerd was.
En dan ga nu maar een afspraak voor een slikonderzoek maken....GGGgGggGgrrrrrr....duh, daarvoor kwam ik vandaag !!!
Gewoon voor Jan met een korte achternaam naar t ziekenhuis geweest.
Het aantal keren dat ik naar ziekenhuizen moet voor allerlei controles is gewoon bizar en vervelend. Langzaam wel een aantal dingen die overgezet worden vanaf Antwerpen naar het plaatselijke ziekenhuis, waar oa ook een prima orthopeed zit.
UZA is prima maar hoe vaker je er moet zijn, hoe meer je je gaat ergeren aan de infrastructuur in/om Antwerpen. Vreselijk !!
Verder gaat alles nog steeds heel langzaam beter. Ik kan m'n arm wat beter gebruiken bv, zonder dat m'n rugspieren direct in de stress gaan.
Wel s 'door je rug' gegaan ? Dan ken je dat gevoel, als het allemaal net weer iets beter lijkt te gaan maar je wel constant het gevoel hebt dat er een spier door een enorme vuist word vastgehouden en bij de minste of geringste verkeerde beweging knijpt die die spier weer dicht en ben je terug bij 'af'.....
Dat heb ik nu een jaar lang in m'n bovenrug gehad, dat lijkt nu eindelijk langzaam weg te gaan. En daar ben ik me toch blij mee !!!
Beweging in schouder is nog wel erg beperkt, elleboog ook en er zit toch iets in m'n hand, die doet pijn als ik bepaalde bewegingen maak of kracht zet.
Maar ja, mijn gebroken pols kwamen ze ook pas na weken achter en gebroken onderarm/elleboog ook pas na een maand..... dus wellicht dat daar toch ook iets kapot is gegaan. Alles op z'n tijd, hand heeft nog geen prioriteit, al zal dat best vreemd klinken.
Lopen.... links gaat goed.
Rechts....die breuken... ze hebben die pin erin gezet en een stuk of 10 botfragmenten eromheen geboetseerd om te kijken hoe dat aan elkaar groeit.
Dat is dus nog twijfelachtig. Die pinnen moet er toch uit, door groei en beweging zullen die uiteindelijk breken, dan is er dus geen grip meer te krijgen en is verwijderen echt bouwvakkerswerk. Alleen of het bot dan sterk genoeg is om mijn gewicht te dragen ?? Dat is nog even wat maanden afwachten.
Aorta, nieren, lever, longen lijken allemaal weer prima te functioneren