LePensZeur
MF Frietkraam
Dat de verhalen en foto's hier velen mogen inspireren en het oeverloze gewauwel de onwetenden mogen irriteren.
Het word geen typisch reisverhaal , behalve dat er gereisd word in het hele verhaal.
Ondanks de hopeloze afbeelding upload mogelijkheid op smartphone ben ik inmiddels achter de mogelijkheid om gewoon te kunnen plakken. Misschien dat ik daarom nog even blijf plakken.
Op het moment van typen zit ik op een bankje in de ondergaande zon in Spanje. De zon is dat fel en gele ding in de lucht, in NL afgelopen jaar zeker een week of 3 duidelijk zichtbaar waarvan 2 weken onbehaaglijke hitte en de rest van het jaar vaak als ' waterig zonnetje ' werd omschreven.
Inhoud en uitleg.
In het verleden heb ik met veel plezier reisverhalen geschreven, sommigen zelfs onderweg ' live' wat een totaal andere beleving voor zowel schrijver als lezer is, vinnik .
De afgelopen 2 winters heb ik mijn , inmiddels verkochte, XR400 achterin mijn camperbus gezet , samen met 1 fiets om zo de verschillende landen waar de TET doorheen loopt te doorkruisen en stukken van de TET te rijden.
De TET is de Trans European Trail , meerdere lussen door meerdere landen in heel de EU met het doel om op doorreis te kunnen zijn met een offroad motorfiets voor iemand van gemiddelde offroad ervaring. Vooral dat laatste is lekker weinig zeggend, maar als je gewoon niet het alpha mannetje hoeft uit te hangen en gewoon omkeert voordat je maag dat doet, komt het wel goed.
De meesten die de TET willen rijden vragen op internet of stuk X en Y goed te rijden zijn voor iemand met zus motor en zo banden en hoe lang en hoe moeilijk en uiteindelijk mogen ze niet weg van moeders de vrouw omdat zij zonder zijn vragen gelezen te hebben inmiddels wel doorheeft dat hij thuis de broek niet aanheeft, tenzij in de slaapkamer waar hij hen aan mag houden.
Dat wou ik ff van mij afzeiken.
Over mietjes gesproken, vandaag ook na nog geen 1 km al omgedraaid omdat het mij te steil naar beneden ging.
Gewoon niet doen als je het niet ziet zitten en ik vond het al genoeg dat ik wel een paar meter het pad in was gereden om te kijken of het slecht bleef, van wat ik op het eerste gezicht zag.
Maar dat is al inhoudelijk.
2 weken geleden vertrokken in het meest ranzige pleurisweer denkbaar wat alleen maar motiveert om door te rijden.
Ook nu nog net onder Barcelona lag er vannacht ijs op de voorruit, maar tussen 11:00 en 17:00 is het aardig te doen en op zachte dagen gaat het net over de 20 graden als je in de zon zit.
Zo nu en dan zal ik ook wel een foto er tussendoor smokkelen waar er geen motor zichtbaar is en deze ook niet in de buurt stond, omdat ik op de fiets was. Daar mag je wat van vinden, als het wat toevoegt aan het verhaal , lijkt het mij geen probleem.
De CRF250L die de XR400 vervangen heeft , is een schot in de roos. Echt erg leuk speelgoed zonder intimiderend te zijn, daar kan ik de paden wel voor opzoeken of vermijden , net zoals mijn pet staat.
Het word geen typisch reisverhaal , behalve dat er gereisd word in het hele verhaal.
Ondanks de hopeloze afbeelding upload mogelijkheid op smartphone ben ik inmiddels achter de mogelijkheid om gewoon te kunnen plakken. Misschien dat ik daarom nog even blijf plakken.
Op het moment van typen zit ik op een bankje in de ondergaande zon in Spanje. De zon is dat fel en gele ding in de lucht, in NL afgelopen jaar zeker een week of 3 duidelijk zichtbaar waarvan 2 weken onbehaaglijke hitte en de rest van het jaar vaak als ' waterig zonnetje ' werd omschreven.
Inhoud en uitleg.
In het verleden heb ik met veel plezier reisverhalen geschreven, sommigen zelfs onderweg ' live' wat een totaal andere beleving voor zowel schrijver als lezer is, vinnik .
De afgelopen 2 winters heb ik mijn , inmiddels verkochte, XR400 achterin mijn camperbus gezet , samen met 1 fiets om zo de verschillende landen waar de TET doorheen loopt te doorkruisen en stukken van de TET te rijden.
De TET is de Trans European Trail , meerdere lussen door meerdere landen in heel de EU met het doel om op doorreis te kunnen zijn met een offroad motorfiets voor iemand van gemiddelde offroad ervaring. Vooral dat laatste is lekker weinig zeggend, maar als je gewoon niet het alpha mannetje hoeft uit te hangen en gewoon omkeert voordat je maag dat doet, komt het wel goed.
De meesten die de TET willen rijden vragen op internet of stuk X en Y goed te rijden zijn voor iemand met zus motor en zo banden en hoe lang en hoe moeilijk en uiteindelijk mogen ze niet weg van moeders de vrouw omdat zij zonder zijn vragen gelezen te hebben inmiddels wel doorheeft dat hij thuis de broek niet aanheeft, tenzij in de slaapkamer waar hij hen aan mag houden.
Dat wou ik ff van mij afzeiken.
Over mietjes gesproken, vandaag ook na nog geen 1 km al omgedraaid omdat het mij te steil naar beneden ging.
Gewoon niet doen als je het niet ziet zitten en ik vond het al genoeg dat ik wel een paar meter het pad in was gereden om te kijken of het slecht bleef, van wat ik op het eerste gezicht zag.
Maar dat is al inhoudelijk.
2 weken geleden vertrokken in het meest ranzige pleurisweer denkbaar wat alleen maar motiveert om door te rijden.
Ook nu nog net onder Barcelona lag er vannacht ijs op de voorruit, maar tussen 11:00 en 17:00 is het aardig te doen en op zachte dagen gaat het net over de 20 graden als je in de zon zit.
Zo nu en dan zal ik ook wel een foto er tussendoor smokkelen waar er geen motor zichtbaar is en deze ook niet in de buurt stond, omdat ik op de fiets was. Daar mag je wat van vinden, als het wat toevoegt aan het verhaal , lijkt het mij geen probleem.
De CRF250L die de XR400 vervangen heeft , is een schot in de roos. Echt erg leuk speelgoed zonder intimiderend te zijn, daar kan ik de paden wel voor opzoeken of vermijden , net zoals mijn pet staat.
.
.
Voorlopig gaat de 26 jaar oude 640 mee maar misschien wordt het ook op termijn iets lichters. Ik ben die winters hier spuugzat (natste jaar ooit en zo). Heb geen zin meer in de eindeloze stukken snelweg op de motor om bij je leuke motorweggetjes aan te komen, vandaar de campert. Zoveel mogelijk onherkenbaar en autonoom. Benieuwd naar je gouden tips.
.
.
.
