Aan de ene kant heb ik veel zin om naar de laatste races van het seizoen te kijken. Er moeten nog twee kampioenschappen beslist worden, er zal vast en zeker op prachtige wijze aandacht besteed worden aan het leven van Marco Simoncelli, en een seizoensafsluiter heeft natuurlijk altijd wat bijzonders van zichzelf. Aan de andere kant wordt het, ben ik bang, één grote domper voor de racefans. Natuurlijk het rouwen om Marco, dat geeft een zwarte rand aan de dagen. Maar sportief gezien wordt het net zo triest.
Om te beginnen met de 125cc: het kampioenschap is op vijf puntjes na al beslist in het voordeel van Terol. Hij hoeft maar gecontroleerd te finishen, dan is het binnen. Dat is voor een coureur nog spannend zat, en natuurlijk zal Zarco er alles aan doen om de race te winnen - hij moet wel. Er is nog een sprankje hoop dus, maar niet veel.
Dan de Moto2. Daar is het kampioenschap zo goed als beslist in het voordeel van Stefan Bradl, niet omdat hij de betere coureur is, maar omdat zijn tegenstander totaal in de kreukels ligt. Wat een heerlijke strijd voor het kampioenschap had moeten worden, is in Sepang al verpest door een stom ongeluk van Marquez. Hij had er zelf weinig schuld aan, wat het des te zuurder maakt dat juist dat hem opbreekt (haast letterlijk!). Op moment is het niet eens zeker of Marquez überhaupt aan de start verschijnen zal.
En het hoogtepunt van de show wordt tegelijkertijd het dieptepunt: de MotoGP. Het magere startveld is al jaren een doorn in het oog van iedere fan, en in Valencia zal de uitputtingsslag van 2011 pijnlijk zichtbaar worden. We missen Simoncelli, maar ook Lorenzo, Spies en Edwards. Het is nog onduidelijk of Aoyama rijdt. De enige bevestigde wildcard is Josh Hayes, maar die heeft nog nooit een MotoGP fiets bereden. Yamaha wil liever niet weer een testrijder inzetten voor Lorenzo, maar de doos met beschikbare MotoGP coureurs lijkt kwalijk leeg. Dus op moment tellen we 12 rijders, plus misschien nog Aoyama, Hayes en eventuele andere wildcards. Die 12 is inclusief Elias die heel het seizoen voor spek en bonen meerijdt.
Afscheid lijkt wel het thema van de dag te worden: de paddock zwaait Marco uit, Honda zwaait Dovizioso uit, Capirossi zal zijn laatste race rijden, Elias zal wel niet meer terugkeren in de MotoGP, Barbera is nog onzeker voor volgend jaar, Bautista en Suzuki zijn nog onzeker, en als hij aanwezig had kunnen zijn had Edwards vaarwel gezegd tegen Tech3 en in het bijzonder Yamaha. Zelfs het materiaal zien we niet meer terug: zowel de 800cc als 125cc motoren gaan met pensioen en worden vervangen door 1000cc en Moto3.
Wie er gaan winnen? Viñales, Bradl en Stoner. In de 125cc na een prachtig gevecht tussen Vinales, Zarco en (twee willekeurige andere tijders), in de Moto2 op dominante wijze door een waardige kampioen, en in de MotoGP nadat Pedrosa genadeloos aan z'n broek krijgt door Casey. Ik kijk er naar uit omdat de races altijd mooi zijn om te zien, ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
Als ik van tevoren geweten had dat het zo'n lange post was geworden, had ik m'n mond gehouden en gewoon op Stoner gestemd.Wat jij allemaal typt denk ik ook over na, alleen ik heb nooit zin om het allemaal te gaan typen
eigenlijk heb je gelijkAan de ene kant heb ik veel zin om naar de laatste races van het seizoen te kijken. Er moeten nog twee kampioenschappen beslist worden, er zal vast en zeker op prachtige wijze aandacht besteed worden aan het leven van Marco Simoncelli, en een seizoensafsluiter heeft natuurlijk altijd wat bijzonders van zichzelf. Aan de andere kant wordt het, ben ik bang, één grote domper voor de racefans. Natuurlijk het rouwen om Marco, dat geeft een zwarte rand aan de dagen. Maar sportief gezien wordt het net zo triest.
Om te beginnen met de 125cc: het kampioenschap is op vijf puntjes na al beslist in het voordeel van Terol. Hij hoeft maar gecontroleerd te finishen, dan is het binnen. Dat is voor een coureur nog spannend zat, en natuurlijk zal Zarco er alles aan doen om de race te winnen - hij moet wel. Er is nog een sprankje hoop dus, maar niet veel.
Dan de Moto2. Daar is het kampioenschap zo goed als beslist in het voordeel van Stefan Bradl, niet omdat hij de betere coureur is, maar omdat zijn tegenstander totaal in de kreukels ligt. Wat een heerlijke strijd voor het kampioenschap had moeten worden, is in Sepang al verpest door een stom ongeluk van Marquez. Hij had er zelf weinig schuld aan, wat het des te zuurder maakt dat juist dat hem opbreekt (haast letterlijk!). Op moment is het niet eens zeker of Marquez überhaupt aan de start verschijnen zal.
En het hoogtepunt van de show wordt tegelijkertijd het dieptepunt: de MotoGP. Het magere startveld is al jaren een doorn in het oog van iedere fan, en in Valencia zal de uitputtingsslag van 2011 pijnlijk zichtbaar worden. We missen Simoncelli, maar ook Lorenzo, Spies en Edwards. Het is nog onduidelijk of Aoyama rijdt. De enige bevestigde wildcard is Josh Hayes, maar die heeft nog nooit een MotoGP fiets bereden. Yamaha wil liever niet weer een testrijder inzetten voor Lorenzo, maar de doos met beschikbare MotoGP coureurs lijkt kwalijk leeg. Dus op moment tellen we 12 rijders, plus misschien nog Aoyama, Hayes en eventuele andere wildcards. Die 12 is inclusief Elias die heel het seizoen voor spek en bonen meerijdt.
Afscheid lijkt wel het thema van de dag te worden: de paddock zwaait Marco uit, Honda zwaait Dovizioso uit, Capirossi zal zijn laatste race rijden, Elias zal wel niet meer terugkeren in de MotoGP, Barbera is nog onzeker voor volgend jaar, Bautista en Suzuki zijn nog onzeker, en als hij aanwezig had kunnen zijn had Edwards vaarwel gezegd tegen Tech3 en in het bijzonder Yamaha. Zelfs het materiaal zien we niet meer terug: zowel de 800cc als 125cc motoren gaan met pensioen en worden vervangen door 1000cc en Moto3.
Wie er gaan winnen? Viñales, Bradl en Stoner. In de 125cc na een prachtig gevecht tussen Vinales, Zarco en (twee willekeurige andere tijders), in de Moto2 op dominante wijze door een waardige kampioen, en in de MotoGP nadat Pedrosa genadeloos aan z'n broek krijgt door Casey. Ik kijk er naar uit omdat de races altijd mooi zijn om te zien, ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
ik ook maar dat is eigenlijk beetje zinloosIk heb op Rossi gestemd .
Als ik van tevoren geweten had dat het zo'n lange post was geworden, had ik m'n mond gehouden en gewoon op Stoner gestemd.
Wat jij allemaal typt denk ik ook over na, alleen ik heb nooit zin om het allemaal te gaan typen
Het is nu bewolkt weer(in motorracewereld) met zo nu en dan een stevige regenbui met windkracht 6 ,kutweer dus.Aan de ene kant heb ik veel zin om naar de laatste races van het seizoen te kijken. Er moeten nog twee kampioenschappen beslist worden, er zal vast en zeker op prachtige wijze aandacht besteed worden aan het leven van Marco Simoncelli, en een seizoensafsluiter heeft natuurlijk altijd wat bijzonders van zichzelf. Aan de andere kant wordt het, ben ik bang, één grote domper voor de racefans. Natuurlijk het rouwen om Marco, dat geeft een zwarte rand aan de dagen. Maar sportief gezien wordt het net zo triest.
Om te beginnen met de 125cc: het kampioenschap is op vijf puntjes na al beslist in het voordeel van Terol. Hij hoeft maar gecontroleerd te finishen, dan is het binnen. Dat is voor een coureur nog spannend zat, en natuurlijk zal Zarco er alles aan doen om de race te winnen - hij moet wel. Er is nog een sprankje hoop dus, maar niet veel.
Dan de Moto2. Daar is het kampioenschap zo goed als beslist in het voordeel van Stefan Bradl, niet omdat hij de betere coureur is, maar omdat zijn tegenstander totaal in de kreukels ligt. Wat een heerlijke strijd voor het kampioenschap had moeten worden, is in Sepang al verpest door een stom ongeluk van Marquez. Hij had er zelf weinig schuld aan, wat het des te zuurder maakt dat juist dat hem opbreekt (haast letterlijk!). Op moment is het niet eens zeker of Marquez überhaupt aan de start verschijnen zal.
En het hoogtepunt van de show wordt tegelijkertijd het dieptepunt: de MotoGP. Het magere startveld is al jaren een doorn in het oog van iedere fan, en in Valencia zal de uitputtingsslag van 2011 pijnlijk zichtbaar worden. We missen Simoncelli, maar ook Lorenzo, Spies en Edwards. Het is nog onduidelijk of Aoyama rijdt. De enige bevestigde wildcard is Josh Hayes, maar die heeft nog nooit een MotoGP fiets bereden. Yamaha wil liever niet weer een testrijder inzetten voor Lorenzo, maar de doos met beschikbare MotoGP coureurs lijkt kwalijk leeg. Dus op moment tellen we 12 rijders, plus misschien nog Aoyama, Hayes en eventuele andere wildcards. Die 12 is inclusief Elias die heel het seizoen voor spek en bonen meerijdt.
Afscheid lijkt wel het thema van de dag te worden: de paddock zwaait Marco uit, Honda zwaait Dovizioso uit, Capirossi zal zijn laatste race rijden, Elias zal wel niet meer terugkeren in de MotoGP, Barbera is nog onzeker voor volgend jaar, Bautista en Suzuki zijn nog onzeker, en als hij aanwezig had kunnen zijn had Edwards vaarwel gezegd tegen Tech3 en in het bijzonder Yamaha. Zelfs het materiaal zien we niet meer terug: zowel de 800cc als 125cc motoren gaan met pensioen en worden vervangen door 1000cc en Moto3.
Wie er gaan winnen? Viñales, Bradl en Stoner. In de 125cc na een prachtig gevecht tussen Vinales, Zarco en (twee willekeurige andere tijders), in de Moto2 op dominante wijze door een waardige kampioen, en in de MotoGP nadat Pedrosa genadeloos aan z'n broek krijgt door Casey. Ik kijk er naar uit omdat de races altijd mooi zijn om te zien, ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
Klopt, daarom zie ik ook enorm op tegen wat na Valencia komt... Namelijk een heeeeele lange tijd NIKS!Maar na slecht weer komt er altijd mooi weer
Ik zou een baan zoeken als motorjournalist. Kunnen de meesten een puntje aan zuigen.Aan de ene kant heb ik veel zin om naar de laatste races van het seizoen te kijken. Er moeten nog twee kampioenschappen beslist worden, er zal vast en zeker op prachtige wijze aandacht besteed worden aan het leven van Marco Simoncelli, en een seizoensafsluiter heeft natuurlijk altijd wat bijzonders van zichzelf. Aan de andere kant wordt het, ben ik bang, één grote domper voor de racefans. Natuurlijk het rouwen om Marco, dat geeft een zwarte rand aan de dagen. Maar sportief gezien wordt het net zo triest.
Om te beginnen met de 125cc: het kampioenschap is op vijf puntjes na al beslist in het voordeel van Terol. Hij hoeft maar gecontroleerd te finishen, dan is het binnen. Dat is voor een coureur nog spannend zat, en natuurlijk zal Zarco er alles aan doen om de race te winnen - hij moet wel. Er is nog een sprankje hoop dus, maar niet veel.
Dan de Moto2. Daar is het kampioenschap zo goed als beslist in het voordeel van Stefan Bradl, niet omdat hij de betere coureur is, maar omdat zijn tegenstander totaal in de kreukels ligt. Wat een heerlijke strijd voor het kampioenschap had moeten worden, is in Sepang al verpest door een stom ongeluk van Marquez. Hij had er zelf weinig schuld aan, wat het des te zuurder maakt dat juist dat hem opbreekt (haast letterlijk!). Op moment is het niet eens zeker of Marquez überhaupt aan de start verschijnen zal.
En het hoogtepunt van de show wordt tegelijkertijd het dieptepunt: de MotoGP. Het magere startveld is al jaren een doorn in het oog van iedere fan, en in Valencia zal de uitputtingsslag van 2011 pijnlijk zichtbaar worden. We missen Simoncelli, maar ook Lorenzo, Spies en Edwards. Het is nog onduidelijk of Aoyama rijdt. De enige bevestigde wildcard is Josh Hayes, maar die heeft nog nooit een MotoGP fiets bereden. Yamaha wil liever niet weer een testrijder inzetten voor Lorenzo, maar de doos met beschikbare MotoGP coureurs lijkt kwalijk leeg. Dus op moment tellen we 12 rijders, plus misschien nog Aoyama, Hayes en eventuele andere wildcards. Die 12 is inclusief Elias die heel het seizoen voor spek en bonen meerijdt.
Afscheid lijkt wel het thema van de dag te worden: de paddock zwaait Marco uit, Honda zwaait Dovizioso uit, Capirossi zal zijn laatste race rijden, Elias zal wel niet meer terugkeren in de MotoGP, Barbera is nog onzeker voor volgend jaar, Bautista en Suzuki zijn nog onzeker, en als hij aanwezig had kunnen zijn had Edwards vaarwel gezegd tegen Tech3 en in het bijzonder Yamaha. Zelfs het materiaal zien we niet meer terug: zowel de 800cc als 125cc motoren gaan met pensioen en worden vervangen door 1000cc en Moto3.
Wie er gaan winnen? Viñales, Bradl en Stoner. In de 125cc na een prachtig gevecht tussen Vinales, Zarco en (twee willekeurige andere tijders), in de Moto2 op dominante wijze door een waardige kampioen, en in de MotoGP nadat Pedrosa genadeloos aan z'n broek krijgt door Casey. Ik kijk er naar uit omdat de races altijd mooi zijn om te zien, ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
en zo is het.A ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
Ik zou een baan zoeken als motorjournalist. Kunnen de meesten een puntje aan zuigen.
Pff, dat meen je niet?Ik heb eens contact gehad met racesport.nl, ze moesten me niet.
Aan de ene kant heb ik veel zin om naar de laatste races van het seizoen te kijken. Er moeten nog twee kampioenschappen beslist worden, er zal vast en zeker op prachtige wijze aandacht besteed worden aan het leven van Marco Simoncelli, en een seizoensafsluiter heeft natuurlijk altijd wat bijzonders van zichzelf. Aan de andere kant wordt het, ben ik bang, één grote domper voor de racefans. Natuurlijk het rouwen om Marco, dat geeft een zwarte rand aan de dagen. Maar sportief gezien wordt het net zo triest.
Om te beginnen met de 125cc: het kampioenschap is op vijf puntjes na al beslist in het voordeel van Terol. Hij hoeft maar gecontroleerd te finishen, dan is het binnen. Dat is voor een coureur nog spannend zat, en natuurlijk zal Zarco er alles aan doen om de race te winnen - hij moet wel. Er is nog een sprankje hoop dus, maar niet veel.
Dan de Moto2. Daar is het kampioenschap zo goed als beslist in het voordeel van Stefan Bradl, niet omdat hij de betere coureur is, maar omdat zijn tegenstander totaal in de kreukels ligt. Wat een heerlijke strijd voor het kampioenschap had moeten worden, is in Sepang al verpest door een stom ongeluk van Marquez. Hij had er zelf weinig schuld aan, wat het des te zuurder maakt dat juist dat hem opbreekt (haast letterlijk!). Op moment is het niet eens zeker of Marquez überhaupt aan de start verschijnen zal.
En het hoogtepunt van de show wordt tegelijkertijd het dieptepunt: de MotoGP. Het magere startveld is al jaren een doorn in het oog van iedere fan, en in Valencia zal de uitputtingsslag van 2011 pijnlijk zichtbaar worden. We missen Simoncelli, maar ook Lorenzo, Spies en Edwards. Het is nog onduidelijk of Aoyama rijdt. De enige bevestigde wildcard is Josh Hayes, maar die heeft nog nooit een MotoGP fiets bereden. Yamaha wil liever niet weer een testrijder inzetten voor Lorenzo, maar de doos met beschikbare MotoGP coureurs lijkt kwalijk leeg. Dus op moment tellen we 12 rijders, plus misschien nog Aoyama, Hayes en eventuele andere wildcards. Die 12 is inclusief Elias die heel het seizoen voor spek en bonen meerijdt.
Afscheid lijkt wel het thema van de dag te worden: de paddock zwaait Marco uit, Honda zwaait Dovizioso uit, Capirossi zal zijn laatste race rijden, Elias zal wel niet meer terugkeren in de MotoGP, Barbera is nog onzeker voor volgend jaar, Bautista en Suzuki zijn nog onzeker, en als hij aanwezig had kunnen zijn had Edwards vaarwel gezegd tegen Tech3 en in het bijzonder Yamaha. Zelfs het materiaal zien we niet meer terug: zowel de 800cc als 125cc motoren gaan met pensioen en worden vervangen door 1000cc en Moto3.
Wie er gaan winnen? Viñales, Bradl en Stoner. In de 125cc na een prachtig gevecht tussen Vinales, Zarco en (twee willekeurige andere tijders), in de Moto2 op dominante wijze door een waardige kampioen, en in de MotoGP nadat Pedrosa genadeloos aan z'n broek krijgt door Casey. Ik kijk er naar uit omdat de races altijd mooi zijn om te zien, ik kijk uit naar het ongetwijfeld mooie eerbetoon dat Simoncelli gaat krijgen, maar voor mij is het vooral een dag dat we niet de overwinning vieren, maar terugkijken op wat verloren wordt.
Ik heb eens contact gehad met racesport.nl, ze moesten me niet.
Dat corrigeer je voor plaatsing, dan loop je hem nog een keer of twee, drie na.Ik weet wel waarom , gezien je zinsopbouw.
Onderaan beginnen toch?Ik heb eens contact gehad met racesport.nl, ze moesten me niet.
zou graag capirossi op podium zien deze race, rossi op 1 en verder zou ik bautista een goed plekje gunnen.
een plek leeg op de grid (of 1e plek of de plek waar hij stond in het kampioenschap) voor simoncelli bij de start zou ook mooi zijn